De cochleaire zenuw, ook bekend als de akoestische of gehoorzenuw, is de hersenzenuw die verantwoordelijk is voor het gehoor. Het reist van het binnenoor naar de hersenstam en naar buiten via een bot aan de zijkant van de schedel dat het slaapbeen wordt genoemd.
Pathologie van de cochleaire zenuw kan het gevolg zijn van een ontsteking, infectie of letsel. Zelden worden mensen geboren zonder een slakkenhuiszenuw of met een verkorte.
abstractdesignlabs / Getty Images
Anatomie
De cochleaire zenuw is puur een sensorische zenuw (hij heeft geen motorische of bewegingsfunctie) en is een van de twee delen van de vestibulocochleaire zenuw, ook bekend als hersenzenuw acht (VIII). De cochleaire zenuw is verantwoordelijk voor het gehoor. De vestibulaire zenuw is verantwoordelijk voor balans, beweging en positie.
Structuur
Om de structuur van de cochleaire zenuw te begrijpen, is het het beste om te beginnen met de anatomie van het oor.
Uw oor bestaat uit drie hoofdonderdelen:
- Buitenoor: Bevat de oorschelp (het vlezige, zichtbare deel van uw oor) en gehoorgang
- Middenoor: Bevat drie oorbeenderen (gehoorbeentjes genaamd), het trommelvlies (ook wel het trommelvlies genoemd) en de buis van Eustachius
- Binnenoor: Bevat het slakkenhuis, de cochleaire zenuw en het vestibulaire orgaan
Je binnenoor zit in een uitgehold deel van het slaapbeen (aan de zijkant en basis van je schedel). Het slakkenhuis, een spiraalvormig orgaan dat vloeistof bevat (perilymfe en endolymfe), bevindt zich in het binnenoor.
Het slakkenhuis herbergt de cellichamen van de cochleaire zenuw in een gebied dat het spiraalvormige ganglion wordt genoemd. Zenuwcellen (neuronen) in het spiraalvormige ganglion projecteren geluidssignalen naar kleine haarcellen die zich ook in het slakkenhuis bevinden.Deze haarcellen zetten de geluidssignalen om in zenuwimpulsen die door de cochleaire zenuwstam naar de hersenstam en uiteindelijk naar de hersenen worden gedragen voor interpretatie.
In totaal bevat de cochleaire zenuwstam meer dan 30.000 sensorische zenuwvezels en is ongeveer 2,5 cm lang.
Plaats
De cochleaire zenuwstam reist van de basis van het slakkenhuis naar de hersenstam via de interne gehoorgang Het is binnen de interne gehoorgang dat de cochleaire zenuwstam samenkomt met de vestibulaire zenuw om hersenzenuw VIII te vormen.
Wanneer de cochleaire zenuw de hersenstam binnendringt, innervert of levert deze zenuwsignalen aan de cochleaire kernen die zich op de pontomedullaire overgang bevinden (waar de pons en medulla van de hersenstam samenkomen). De cochleaire zenuw verlaat de schedel bij het slaapbeen, terwijl informatie van de cochleaire kernen naar de primaire auditieve (gehoor) cortex van de hersenen wordt gevoerd voor geluidsanalyse.
Functie
De cochleaire zenuw is een sensorische zenuw waarmee u kunt horen. Deze complexe, precieze klus begint en eindigt met de volgende stappen:
- De oorschelp van je oor verzamelt geluidsgolven en leidt ze door je gehoorgang naar je trommelvlies. De golven zorgen ervoor dat je trommelvlies gaat trillen.
- De trilling van je trommelvlies zet je oorbeenderen (hamer, aambeeld, stijgbeugel) in beweging.
- Deze beweging stimuleert de cochleaire zenuwcellen (binnen het spiraalvormige ganglion) om synaptische verbindingen te vormen met de haarcellen (ook gelegen in het slakkenhuis).
- De haarcellen zetten de geluidstrillingen vervolgens om in elektrochemische (zenuw) signalen.
- De zenuwsignalen worden vervolgens teruggestuurd via de cochleaire zenuw naar de hersenstam.
- Vanuit de hersenstam worden de signalen naar de auditieve cortex in de hersenen gevoerd, waar ze worden geïnterpreteerd en "gehoord".
Bijbehorende voorwaarden
De structuur en functie van de cochleaire zenuw kunnen worden beïnvloed door een ontsteking door een auto-immuunziekte, trauma, een aangeboren afwijking, een tumor, een infectie of een bloedvatletsel.
Afhankelijk van de specifieke aandoening kunnen de volgende symptomen optreden:
- Vertigo: sensatie van de wereld die om je heen draait
- Nystagmus: snelle bewegingen van uw oogbollen die u niet onder controle hebt
- Tinnitus: Rinkelend of zoemend geluid in uw oor
- Sensorineuraal gehoorverlies
Enkele aandoeningen die de cochleaire zenuw kunnen aantasten, zijn onder meer:
Vestibulaire labyrintitis
Vestibulaire labyrintitis omvat de zwelling van de vestibulocochleaire zenuw (zowel de vestibulaire als de cochleaire zenuw).
Symptomen zijn onder meer plotselinge en ernstige duizeligheid, gehoorverlies, oorsuizen en evenwichtsproblemen. De oorzaak van deze aandoening is gekoppeld aan een virale infectie, zoals het herpesvirus, griep, mazelen, bof en hepatitis.
Multiple sclerose
Ongeveer 3 tot 6% van de mensen met de auto-immuunziekte multiple sclerose (MS) ervaart gehoorverlies als gevolg van een MS-laesie (plaats van ontsteking) op de cochleaire zenuw of op een andere plaats binnen de gehoorgang. Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.
Bij MS valt het eigen immuunsysteem van een persoon op een verkeerde manier de isolerende bekleding (myeline) van zenuwvezels in de hersenen, het ruggenmerg en / of de ogen aan. Als de cochleaire zenuw is aangetast kan een patiënt plotseling gehoorverlies en duizeligheid ervaren.
Akoestisch neuroma
Een langzaam groeiende tumor van de Schwann-cellen die de vestibulocochleaire zenuw isoleert, kan leiden tot progressief gehoorverlies, tinnitus en duizeligheid.
Deze niet-kankerachtige tumor (een vestibulair schwannoom of akoestisch neuroom genoemd) komt meestal voor op één cochleaire zenuw. Als de tumor zich bilateraal ontwikkelt, kan dit een teken zijn van een genetische aandoening die neurofibromatose type 2 wordt genoemd.
Anterieure inferieure slagader cerebellaire beroerte
Een cerebellaire beroerte in het gebied van de voorste inferieure cerebellaire slagader (AICA) leidt meestal tot een infarct van de vestibulocochleaire zenuw (wanneer de bloedtoevoer naar de zenuw wordt afgesneden), wat resulteert in plotseling, eenzijdig gehoorverlies en duizeligheid.
Andere symptomen zoals verlies van coördinatie, loopproblemen en eenzijdige zwakte en gevoelloosheid van het gezicht kunnen ook optreden, afhankelijk van de omvang van de beroerte.
Trauma
Een labyrintische hersenschudding of ander trauma aan het slaapbeen (bijv. Door een klap tegen de zijkant van het hoofd) kan de cochleaire zenuw in het binnenoor beschadigen en gehoorverlies veroorzaken.
Aangeboren misvorming
Een aangeboren misvorming van de cochleaire zenuw - ofwel aplasie (geen zenuw) of hypoplasie (kleine zenuw) - is een zeldzame oorzaak van perceptief gehoorverlies.
Behandeling
De behandeling hangt af van de specifieke pathologie die de cochleaire zenuw aantast.
De behandeling van vestibulaire labyrintitis omvat vaak het nemen van medicijnen om de symptomen onder controle te houden, zoals Antivert (meclizine) en Valium (diazepam) om duizeligheid te verminderen en Zofran (ondansetron) om misselijkheid te verminderen.
Steroïden kunnen worden gegeven voor gehoorverlies en een antivirale medicatie zoals Zovirax (acyclovir) kan worden gegeven als het herpesvirus de vermoedelijke oorzaak is. Ten slotte kan een evenwichtsherstelprogramma worden aanbevolen als de duizeligheid en evenwichtsproblemen van de patiënt langer dan een paar weken aanhouden.
MS-gerelateerde ontsteking van de cochleaire zenuw vereist vaak dat een patiënt corticosteroïden gebruikt. Langdurige behandeling van MS omvat het nemen van een ziektemodificerende therapie, zoals een injecteerbaar interferon-medicijn of een geïnfuseerd medicijn, zoals Ocrevus (ocrelizumab).
Voor een akoestisch neuroom zijn er drie behandelingsopties: waakzaam wachten, bestralingstherapie of chirurgie Het doel van bestralingstherapie is om de groei van de tumor te belemmeren terwijl een operatie de tumor volledig verwijdert.
Een beroerte van de voorste inferieure cerebellaire slagader vereist onmiddellijke trombolyse met een weefseltype plasminogeenactivator. Helaas krijgen sommige patiënten deze therapie niet vanwege de mogelijke moeilijkheden en subtiliteiten bij het herkennen van dit type beroerte.
Hoe dan ook, alle patiënten met een cerebellaire beroerte moeten nauwlettend worden gevolgd op mogelijke hersenzwelling. Patiënten zullen ook een grondig onderzoek ondergaan om de etiologie van de beroerte te achterhalen en een anticoagulans te nemen als de beroerte werd veroorzaakt door een bloedstolsel (een ischemische beroerte genoemd).
Bij patiënten met ernstig trauma van de cochleaire zenuw of aplasie of hypoplasie van de cochleaire zenuw, kunnen cochleaire implantaten het gehoor herstellen door geluidssignalen van het binnenoor van de patiënt naar hun hersenen te sturen (hoewel de resultaten variabel zijn).