Geber86 / Getty Images
Als u symptomen van diepe veneuze trombose (DVT) heeft gehad, is het belangrijk om contact op te nemen met uw arts of de plaatselijke eerste hulp. DVT is een ernstige aandoening die kan leiden tot een levensbedreigende longembolie. Het doel van DVT-behandeling is om te voorkomen dat het bloedstolsel in uw been groter wordt en te voorkomen dat het losbreekt en naar uw longen reist.
Behandeling op langere termijn is gericht op het voorkomen van zowel complicaties als toekomstige bloedstolsels. In de meeste gevallen omvat de behandeling alleen anticoagulantia, hoewel andere behandelingen zoals trombolytische therapie en bloedfilters in bepaalde gevallen een optie zijn. Met een adequate behandeling kunnen de meeste mensen met DVT volledig herstellen.
Voorschriften
DVT wordt vaak behandeld met een combinatie van verschillende medicijnen en therapieën.
Anticoagulantia
Anticoagulantia, vaak bloedverdunners genoemd, worden gebruikt om abnormale bloedstolling te voorkomen.Hoewel deze medicijnen reeds gevormde bloedstolsels niet kunnen oplossen, zijn ze een belangrijke en mogelijk levensreddende medicatie voor mensen met DVT of longembolie. ).
Bloedverdunners werken door het stollingsproces te onderbreken. Bij mensen met DVT voorkomen ze dat bestaande stolsels groter worden en voorkomen ze de vorming van toekomstige stolsels.
Als DVT aanwezig is, zal onmiddellijke behandeling met antistollingstherapie (bloedverdunners) verdere bloedstolling in de beenaders helpen voorkomen en tegelijkertijd de kans op het ontwikkelen van een longembolie verkleinen.
Er zijn verschillende soorten anticoagulantia. De beste keuze voor u hangt af van verschillende factoren, waaronder de ernst van uw DVT, uw reeds bestaande aandoeningen en uw risico op bloedingscomplicaties.
De eerste behandeling is erop gericht de verspreiding van bloedstolsels snel te stoppen. Als u in het ziekenhuis bent, krijgt u mogelijk IV-anticoagulantia of injecteerbare anticoagulantia. Heparine en aanverwante medicijnen werken erg snel als ze als injectie worden gegeven, dus worden ze vaak in noodsituaties gebruikt. Uw arts kan u starten met een oraal anticoagulans, zoals Coumadin (warfarine), dat een paar dagen kan duren om therapeutische niveaus te bereiken.
Uw arts kan ervoor kiezen om u te laten beginnen met een van de nieuwere anticoagulantia, die bekend staan als directe orale anticoagulantia (DOAC's), omdat ze onmiddellijk beginnen te werken. DOAC's worden geleverd in pillen van één of twee keer per dag. Voorbeelden zijn onder meer Pradaxa (dabigatran), Eliquis (apixaban), Xarelton (rivaroxaban) en Savaysa (edoxaban).
De behandeling begint meestal onmiddellijk nadat DVT is gediagnosticeerd en duurt ten minste drie tot zes maanden. Als DVT recidiverend is, is de onderliggende oorzaak (zoals hartfalen) nog steeds aanwezig, of als er een grote longembolie is opgetreden, wordt de behandeling meestal voor onbepaalde tijd voortgezet.
Richtlijnen die in 2020 zijn vrijgegeven door de American Society of Hematology (ASH), bevelen aan dat patiënten met chronische DVT of PE voor onbepaalde tijd bloedverdunners gebruiken. Dit betekent dat bloedverdunners een vast onderdeel van uw medicatieroutine kunnen zijn, afhankelijk van de evaluatie van uw risico's door uw arts.
Antistollingsrisico's
Ondanks de bekende voordelen zijn er risico's verbonden aan anticoagulantia die uw arts in de beginfase van uw behandeling zal uitleggen. De meest voorkomende complicatie van het gebruik van anticoagulantia is overmatig bloeden. Deze medicijnen werken om stolling te voorkomen, wat het natuurlijke vermogen van uw lichaam om wonden te genezen schaadt.
Zelfs kleine verwondingen, zoals het snijden in uw hand tijdens het bereiden van voedsel of het schrapen van uw been, kunnen langdurig bloeden veroorzaken. Stompe trauma's zoals een klap op je hoofd of van de trap vallen, kunnen ook gevaarlijke interne bloedingen veroorzaken.
Sommige anticoagulantia hebben een hoger risico op overmatig bloeden dan andere. Mensen die bijvoorbeeld warfarine gebruiken, moeten regelmatig bloed laten onderzoeken om er zeker van te zijn dat hun huidige dosis goed werkt. Nieuwere anticoagulantia vereisen geen regelmatige bloedtesten, maar ze zijn aanzienlijk duurder dan warfarine.
INR-test
Deze regelmatig geplande bloedtesten zorgen ervoor dat uw bloed ‘dun’ genoeg is om bloedstolsels te voorkomen, maar niet zo dun dat u het risico loopt op ernstige bloedingen.
Een ander risico van antistollingstherapie is de manier waarop deze medicijnen interageren met andere veel voorkomende medicijnen. Het gebruik van bepaalde pijnstillers zoals Motrin (ibuprofen) en aspirine terwijl u een bloedverdunner gebruikt, kan uw kans op bloedingen vergroten.
Zorg ervoor dat u uw arts op de hoogte stelt van alle medicijnen en supplementen die u gebruikt terwijl u samenwerkt om een DVT-behandelplan op te stellen.
Diep-veneuze trombose Discussiegids voor artsen
Download onze afdrukbare gids voor uw volgende doktersafspraak om u te helpen de juiste vragen te stellen.
Stuur naar uzelf of een geliefde.
AanmeldenDeze Doctor Discussion Guide is verzonden naar {{form.email}}.
Er is een fout opgetreden. Probeer het alstublieft opnieuw.
Wanneer moet u uw arts bellen?
Let tijdens de behandeling op waarschuwingssignalen van overmatig bloeden, zoals:
- Hoesten of bloed braken
- Duizeligheid of zwakte
- Ernstige hoofdpijn of buikpijn
- Bloed in urine of stoelgang
- Zware menstruatiebloedingen
Zwangerschap
Zwangere vrouwen moeten het gebruik van warfarine vermijden, omdat het een specifiek type geboorteafwijking kan veroorzaken, genaamd "warfarine-embryopathie", en de DOAC-geneesmiddelen zijn niet voldoende getest tijdens de zwangerschap. Om deze reden raden de meeste experts aan om alleen heparine te gebruiken voor de behandeling van DVT bij zwangere vrouwen.
Vrij verkrijgbare therapieën
Steunkousen
Steunkousen, die de beenaders helpen om bloed naar het hart terug te voeren, vormen een belangrijk onderdeel van de DVT-behandeling. Steunkousen zijn gemaakt van een elastisch materiaal waardoor ze goed om uw enkels en onderbenen passen. Ze houden de aderen samengedrukt en voorkomen bloedophoping, wat kan leiden tot stolling.
Steunkousen kunnen deel uitmaken van een DVT-behandelingsregime of als preventieve maatregel worden gebruikt wanneer beweging beperkt is, zoals tijdens een lange vlucht. Ze moeten sterk worden overwogen gedurende ten minste twee jaar na een DVT-diagnose. Je vindt ze in de meeste drogisterijen of online.
Operaties en door specialisten aangestuurde procedures
Ernstige gevallen van DVT vereisen soms meer invasieve behandelingen.
Trombolytica
Trombolytica zijn medicijnen die bloedstolsels afbreken en oplossen. Deze krachtige medicijnen zijn meestal gereserveerd voor mensen met ernstige, ledematenbedreigende DVT. Hoewel ze het meest geschikt zijn voor jongere patiënten met een laag risico op ernstige bloedingen, zijn ze ook de tweede verdedigingslinie voor mensen die niet goed reageren op anticoagulantia.
Trombolytica werken om DVT-symptomen onmiddellijk te verbeteren. Ze helpen ook de schade aan uw beenaders te minimaliseren, wat kan leiden tot complicaties zoals chronische veneuze insufficiëntie.
Meestal worden trombolytica toegediend in een hartkatheterlaboratorium waar de medicatie rechtstreeks op het stolsel kan worden afgeleverd.
- Uw chirurg zal u onder lichte sedatie brengen
- Ze zullen een dunne plastic buis in uw ader steken door een klein gaatje in uw knie, nek of lies.
- Vervolgens voeren ze de sonde helemaal naar de plaats van het stolsel, waar de medicatie wordt toegediend.
- In sommige gevallen kan uw chirurg een afzuigapparaat gebruiken om het stolsel fysiek op te breken en te verwijderen.
- Na de ingreep verblijft u één tot drie dagen in het ziekenhuis.
Tijdens de procedure kan uw chirurg ontdekken dat de ader is vernauwd. Deze vernauwing heeft mogelijk bijgedragen aan de vorming van stolsels. Dan kunnen ze een angioplastiek uitvoeren.
Tijdens een angioplastiek gebruikt de chirurg de lange buis om een ballon in te brengen en uit te zetten om de ader te openen. Ze kunnen ook een klein apparaatje, een stent genaamd, inbrengen om te voorkomen dat de ader weer vernauwt.
Bloedfilter
Als reeds bestaande aandoeningen u ervan weerhouden anticoagulantia in te nemen, kan uw arts een inferieur vena cava-filter aanbevelen. Dit kleine, pezige apparaatje wordt ingebracht via een katheter die in een ader in uw lies of nek is geplaatst. Het apparaat wordt in een grote ader geplaatst die bekend staat als de inferieure vena cava.
Bloed uit het onderlichaam stroomt via deze belangrijke ader terug naar het hart. Het hart pompt vervolgens bloed naar uw longen, waar het de zuurstof opneemt die het nodig heeft. Het vena cava-filter werkt om bloedstolsels op te vangen voordat ze naar de longen gaan en een longembolie veroorzaken. Het apparaat kan dit doen vanwege het paraplu-achtige ontwerp, waardoor het kan uitzetten en aan de wanden van het ader.
Het filter kan permanent in het lichaam blijven of na verloop van tijd worden verwijderd. Hoewel het nuttig is, vermindert het de grootte van het bloedstolsel niet en voorkomt het de vorming van nieuwe.
Levensstijl
Veranderingen in levensstijl zijn een belangrijk onderdeel van de behandeling en preventie van DVT.
- Loop regelmatig, met minstens 10.000 stappen per dag.
- Vermijd situaties waarin u langere tijd moet blijven zitten. Als dat niet mogelijk is, sta dan elk uur op om uit te rekken en te bewegen.
- Werk eraan om op een gezond gewicht te komen als u te zwaar of zwaarlijvig bent.
- Blijf gehydrateerd.
- Als je rookt, probeer dan van je gewoonte af te komen.
- Volg nauwgezet de behandelingsaanbevelingen voor andere aandoeningen die uw stollingsrisico kunnen beïnvloeden, waaronder hartfalen en diabetes.
-normals-and-abnormals.jpg)
