Wat te doen als uw kind koorts heeft

Ouders maken zich vaak zorgen als hun kind koorts krijgt - en dat is begrijpelijk. U wilt uw kind nooit ziek zien of een temperatuurstijging zien die een teken kan zijn van iets zorgelijks. Maar onderzoek toont in feite aan dat veel ouders overbezorgd raken door of overdreven reageren op de koorts van hun kinderen. Dit komt vaak genoeg voor dat er een term voor bestaat: koortsfobie. Uit een onderzoek uit 2016 blijkt dat het heel gebruikelijk is bij ouders met alle achtergronden en sociaaleconomische status.

Het is belangrijk om te onthouden dat koorts een symptoom is, net als hoesten, loopneus of keelpijn. En nog belangrijker: de mate van koorts vertelt je niet hoe ziek je kind is.

Wat is koorts?

Koorts is een stijging van de lichaamstemperatuur van uw kind tot boven het normale niveau. De American Academy of Pediatrics beschrijft koorts als "een positief teken dat het lichaam infecties bestrijdt." Koorts wordt verondersteld de groei van sommige infecties te verstoren en de reactie van het immuunsysteem te versterken.

Koorts treedt op als reactie op bepaalde koorts-inducerende stoffen die pyrogenen worden genoemd. Dit zijn stoffen die zich al in het lichaam bevinden en die door cellen worden afgegeven als reactie op infecties, of het zijn ziektekiemen die een infectie veroorzaken, waaronder bacteriën, virussen en gifstoffen. Als reactie op de pyrogenen werken chemicaliën in het lichaam van uw kind om de thermostaat van het lichaam te verhogen.

Hoewel de normale lichaamstemperatuur 98,6 graden F is, heeft uw kind technisch gezien alleen koorts als de thermometer 100,4 graden F of hoger aangeeft.

Oorzaken

De meeste ouders denken aan 'infectie' als hun kind koorts heeft, maar het is belangrijk om in gedachten te houden dat verschillende aandoeningen koorts veroorzaken.

Voorwaarden die koorts veroorzaken, zijn onder meer:

• Virale infecties (griep, verkoudheid, RSV, roseola, waterpokken, etc.)
• Bacteriële infecties (oorontstekingen, keelontsteking, roodvonk, longontsteking, Rocky Mountain spotted fever, urineweginfecties, enz.)
• Andere infecties, waaronder parasieten (malaria) en schimmelinfecties
• Reumatische aandoeningen, zoals juveniele reumatoïde artritis en lupus
• Kanker (zoals leukemie of lymfoom)
• Familiale mediterrane koorts, cyclische neutropenie, ziekte van Kawasaki, periodiek koortssyndroom, afteuze stomatitis, faryngitis en adenopathie (PFAPA)

Koorts kan ook een bijwerking zijn van medicijngebruik (medicijnkoorts), een bloedtransfusie of vaccins.

Hoewel dit een lange lijst met mogelijke oorzaken van koorts is, moet u er rekening mee houden dat eenvoudige virusinfecties de meest voorkomende oorzaak zijn van de meeste koorts bij kinderen. Het is echter een goed idee om uw kinderarts te raadplegen als uw kind langdurige koorts of frequente koorts heeft.

De temperatuur van uw kind meten

Er zijn veel soorten thermometers, en die u gebruikt, hangt grotendeels af van de omstandigheden en persoonlijke voorkeur.

Hoewel temporele thermometers (die u eenvoudig over het voorhoofd van uw kind scant, zelfs als ze slapen) en oorthermometers populair worden bij ouders omdat ze snel en gemakkelijk te gebruiken zijn, kunnen ze duur zijn. Eenvoudigere, kwikvrije digitale thermometers zijn veel minder duur, maar het duurt langer om een ​​meting te krijgen, wat een probleem kan zijn als je een kieskeurig kind hebt dat niet stil wil blijven zitten.

In bepaalde gevallen kunnen rectale thermometers de voorkeur hebben, bijvoorbeeld wanneer een baby erg ziek is.

Wat u ook kiest, zorg ervoor dat u weet hoe u het op de juiste manier gebruikt, zodat u een nauwkeurige meting krijgt.

Behandeling

Als uw kind inderdaad koorts heeft, kunt u overwegen om een ​​over-the-counter (OTC) koortsverlagend middel te geven als hij of zij geïrriteerd of ongemakkelijk is. Als uw kind geen last heeft van koorts, is dit niet het geval. noodzakelijk.

Veel voorkomende koortsverlagende middelen die u aan kinderen kunt geven, zijn onder meer Tylenol (paracetamol) en Motrin of Advil (ibuprofen), hoewel ibuprofen meestal alleen wordt gegeven aan zuigelingen ouder dan 6 maanden.

Aspirine mag niet aan een kind of tiener worden gegeven voor koorts of pijnverlichting, omdat het een zeldzame, maar mogelijk fatale aandoening kan veroorzaken die het syndroom van Reye wordt genoemd.

Zorg ervoor dat uw kind extra vocht drinkt. Hij of zij kan zich ook prettiger voelen na het nemen van een lauw sponsbad en het aantrekken van lichtere kleding.

Lees wanneer een ruggenprik nodig kan zijn voor kinderkoorts.

Wanneer moet u de kinderarts bellen?

Met deze behandelingen kunt u de koorts van uw kind meestal thuis behandelen. Maar u moet de kinderarts bellen als uw kind ziek lijkt (bijv. Moeite heeft met ademhalen, lusteloos is, hevige hoofdpijn heeft) en als:

• Een baby jonger dan 3 maanden heeft een temperatuur van 100,4 graden F. of hoger
• Een kind heeft een temperatuur van 102,2 graden F. of hoger
• De koorts verbetert niet met huismiddeltjes en een koortsverlagend middel na één dag bij baby's en na 3 dagen bij kinderen ouder dan 2 jaar.

Wanneer moet je naar de eerste hulp

Hoewel het minder vaak voorkomt, zijn er momenten waarop koorts een ernstige infectie betekent. Als u uw kinderarts niet kunt bereiken voor advies over het al dan niet naar de eerste hulp gaan, volg dan deze richtlijnen:

• Pasgeborenen tot de leeftijd van 3 maanden: een baby jonger dan 3 maanden moet naar de eerste hulp worden gebracht bij een temperatuur van 100,4 graden F of hoger of koorts die gepaard gaat met moeilijk wakker worden, problemen met ademhalen, huiduitslag, braken en / of non-stop huilen.
• Leeftijden 3 tot 12 maanden: Kinderen van 3 tot 12 maanden moeten naar de Eerste Hulp worden gebracht bij temperaturen van 102,2 graden F of hoger. Baby's en peuters die het vocht niet kunnen vasthouden, plassen niet, hebben moeite met wakker worden, zijn ontroostbaar, hebben huiduitslag en / of hebben ademhalingsproblemen, hebben spoedeisende zorg nodig. Een kind dat niet op de hoogte is van vaccinaties, moet ook naar de SEH worden gebracht voor hoge koorts.
• Leeftijden 3 en hoger: een kind dat gedurende twee of meer dagen een temperatuur van 102 graden F heeft, heeft onmiddellijke medische hulp nodig. Koorts die gepaard gaat met ademhalings- of slikproblemen, problemen met plassen, buikpijn, huiduitslag, stijve nek en / of problemen met wakker worden, rechtvaardigt een reis naar de eerste hulp. Ten slotte moet een kind van 3 jaar of ouder dat achterloopt op vaccinaties met koorts die twee of meer dagen heeft geduurd, naar een eerstehulpafdeling worden gebracht.

Bij oudere kinderen kunt u op basis van hun gedrag en activiteitenniveau bepalen of een reis naar de SEH noodzakelijk is. Het gedrag van uw kind kan u een goed idee geven van hoe ziek het kan zijn.

De koorts van uw kind is waarschijnlijk niet zorgwekkend als hij of zij:

• Eet en drinkt nog goed
• Is alert en blij
• Speelt nog steeds
• Heeft een normale huidskleur
• Ziet er goed uit als de koorts is afgenomen

Zelfs als uw kind niet goed eet, is de kans groot dat een bezoek aan de eerste hulp niet nodig is, zolang het maar iets eet, vocht opneemt en plast.

Wanneer moet u 911 bellen?

In bepaalde situaties is onmiddellijke medische hulp noodzakelijk. Bel een ambulance als uw kind:

• Kan niet worden gewekt
• Lijkt in de war
• Kan niet lopen of heeft moeite om te bewegen
• Heeft ernstige ademhalingsproblemen
• Heeft blauwe lippen, tong of nagels
• Heeft een zeer erge hoofdpijn
• Heeft een aanval

Een woord van Verywell

Het zien van een thermometer bijvoorbeeld 100,5 graden F moet zeker uw aandacht trekken. Maar het is niet per se reden voor paniek. Tenzij uw kind een zonnesteek heeft, is het onwaarschijnlijk dat de temperatuur van uw kind hoog genoeg wordt om gevaarlijk te zijn.

Als uw kind koorts heeft met andere symptomen - bijvoorbeeld keelpijn of huiduitslag - moet u de arts bellen om te zien of een bezoek gerechtvaardigd is. Aanhoudende en frequente koorts, met of zonder bijkomende symptomen, moet ook onder de aandacht van de arts van uw kind worden gebracht.

Dit alles gezegd hebbende, de darmcontrole van een ouder is niet iets om te negeren. Houd het bovenstaande in gedachten wanneer u besluit over de volgende stappen, maar vraag altijd advies aan een arts als u niet zeker weet wat u moet doen.