Symptomen van eczeem (atopische dermatitis)

Symptomen van eczeem (atopische dermatitis) zijn onder meer een droge huid, roodheid, jeuk en schilferende uitslag. Hoewel eczeem op elk deel van het lichaam kan voorkomen, wordt het meestal achter de knieën en in de plooien van de ellebogen gezien. Andere symptomen, waaronder verkleuring van de huid en korstvorming, kunnen ook optreden.De symptomen van eczeem kunnen gedeeltelijk veranderen afhankelijk van de ernst en het stadium van de ziekte.

Als chronische terugkerende aandoening vereist eczeem voortdurend beheer om acute opflakkeringen te behandelen en te voorkomen. (De enige uitzondering is bij jongere kinderen, van wie velen de aandoening zullen ontgroeien.)

Veel voorkomende symptomen

Eczeem begint meestal met jeuk. Wanneer de huid wordt bekrast, ontstaat er uitslag. De meest voorkomende symptomen van eczeem zijn:

• Een rode, jeukende uitslag
• Droge, ruwe of schilferende huid
• Kleine, met vloeistof gevulde blaren
• Gebarsten of gebroken delen van de huid
• Sijpelen, huilen of korstvorming

Symptomen van eczeem kunnen afnemen en afnemen met perioden van verslechterende symptomen (flares genoemd) afgewisseld met perioden van verbetering (remissie genoemd).

Hoewel artsen voornamelijk symptomen gebruiken om de ziekte te diagnosticeren, zijn ze niet altijd definitief genoeg om eczeem te onderscheiden van andere huidaandoeningen zoals psoriasis. Het uiterlijk van eczeem kan ook veranderen naarmate de aandoening vordert.

Deze foto bevat inhoud die sommige mensen misschien grafisch of verontrustend vinden.

Eczeemstadia

Aanvankelijk ontwikkelt een eczeemuitslag zich als kleine, met vocht gevulde bultjes (blaasjes) die bij krassen kunnen sijpelen of schilferen. Dit wordt de acute fase genoemd waarin de huid meestal erg jeukt, rood en ontstoken is.

Naarmate de huid begint te genezen, zal de uitslag zich ontwikkelen tot het subacute stadium. Hier is de uitslag niet zo blaarachtig, maar zal deze er eerder droog, schilferig en schilferig uitzien. Het heeft ook de neiging om minder jeuk te hebben.

Na verloop van tijd, met aanhoudend krabben, kan de huid korstmos worden, wat betekent dat deze dik en leerachtig wordt met een hypergepigmenteerd (donker) uiterlijk. Lichenificatie treedt het meest waarschijnlijk op tijdens de chronische fase waarin fakkels vaak terugkeren en de neiging hebben om steeds erger te worden.

Uitslaglocaties

Eczeemuitslag kan overal op het lichaam voorkomen, maar afhankelijk van de leeftijd komen bepaalde delen vaker voor.

Bij zuigelingen en zeer jonge kinderen heeft eczeem meestal betrekking op het gezicht, de borst en de achterkant van de hoofdhuid (aangezien dit gebieden zijn waar jongere kinderen krabben). Eczeem komt zelden voor in de luierregio.

Bij oudere kinderen en volwassenen omvat eczeem meestal de buiging van de ellebogen of de achterkant van de knieën. Eczeem komt ook veel voor op het gezicht, de oogleden, handen en voeten, vooral bij volwassenen.

Zeldzame symptomen

Het uiterlijk van eczeem kan per type verschillen. De meest voorkomende vormen, atopische dermatitis en seborrheic dermatitis (roos), kunnen verergeren, maar zijn doorgaans beter beheersbaar dan andere soorten.

Ernstiger en moeilijker te behandelen is nummulair eczeem (ook wel schijfvormig eczeem genoemd), een aandoening die wordt gekenmerkt door jeukende, muntvormige plekken die kunnen sijpelen en geïnfecteerd kunnen raken. Open laesies kunnen soms leiden tot blijvende littekens.

Nummulair eczeem is relatief zeldzaam. Terwijl atopische dermatitis wereldwijd 15% tot 20% van de kinderen en 1% tot 3% van de volwassenen treft, treft nummulair eczeem slechts ongeveer twee op de 1.000 mensen.

Veneus eczeem (ook wel gravitationele dermatitis of stasis dermatitis genoemd) treedt op wanneer bloeddruk in de aderen, meestal van de onderste ledematen, ervoor zorgt dat vloeistof uit de huid lekt. Infectie komt vaak voor, inclusief een mogelijk ernstig type dat bekend staat als cellulitis. In sommige gevallen kan veneus eczeem leiden tot niet-genezende huidzweren.

Dyshidrotisch eczeem wordt gekenmerkt door de vorming van kleine, jeukende blaren op de randen van de vingers, tenen, handpalmen en voetzolen. Als deze blaren samensmelten, kunnen ze ernstig afschilferen, sijpelen en barsten veroorzaken.

Complicaties

Mensen met atopische dermatitis zijn vatbaar voor huidinfecties. Dit komt deels door de verminderde barrièrefunctie van de huid. Scheuren en schilfering stellen de epidermis en dermis bloot aan een grote verscheidenheid aan ziekteverwekkende organismen (pathogenen). Krabben maakt de zaken alleen maar erger door het creëren van doorbraken waardoor bacteriën, virussen en schimmels kunnen passeren.

Aangenomen wordt dat atopische dermatitis verband houdt met een verminderde immuunfunctie, wat betekent dat het lichaam minder goed in staat is ziekteverwekkers af te weren.

Een groeiend aantal bewijzen suggereert dat genetische defecten in het aangeboren immuunsysteem - de eerstelijns verdediging van het lichaam tegen infectie - bijdragen aan de ontwikkeling en ernst van eczeem.

Zonder een volledige aanvulling van frontlinie-verdedigers om infectie, ziekteverwekkers te bestrijden maak een gemakkelijkere kans op kolonisatie.

Bacteriële infectie

Bacteriële infectie doorStaphylococcus aureus kan verschillende problemen veroorzaken bij mensen met atopische dermatitis. Het kan niet alleen impetigo veroorzaken (gekenmerkt door zweren met honingkorst), maar ook toxines produceren die allergiesymptomen kunnen veroorzaken. Dit kan het uitbreken van eczeem verder bemoeilijken, waardoor de opflakkeringen worden verlengd terwijl de jeuk, roodheid en blaarvorming van de huid wordt versterkt.

Schimmelinfecties

Schimmelinfecties, zoals tinea corporis (ringworm) en tinea capitis (een hoofdhuidinfectie), komen ook vaak voor bij mensen met atopische dermatitis. Dit kan gedeeltelijk het gevolg zijn van het gebruik van lokale steroïden, die het immuunsysteem onderdrukken en ervoor zorgen dat gewone schimmels zich kunnen koloniseren en zich kunnen vermenigvuldigen.

Het kan ook te wijten zijn aan het ontbreken van infectiebestrijdende cytokines bij mensen met atopische dermatitis. Door het verlies van deze eiwitten, waardoor een immuunrespons ontstaat, kan het lichaam zich minder goed verdedigen tegen relatief onschadelijke ziekteverwekkers zoals schimmels.

Virale infecties

Virale infecties worden ook vaak gezien bij mensen met atopische dermatitis. Deze hebben de neiging om specifieke delen van het lichaam te beïnvloeden, zoals op de lippen met het herpes simplex-virus (HSV) of de geslachtsorganen met molluscum contagiosum. In zeldzame gevallen kan het het hele lichaam betreffen, een aandoening die eczema herpeticum wordt genoemd.

Eczema herpeticum is vooral zorgwekkend omdat het kan leiden tot permanente littekens, schade aan het gezichtsvermogen, orgaanfalen en zelfs de dood als het zich verspreidt naar de hersenen, longen of lever.

Wanneer moet je een dokter zien?

Er zijn veel huidaandoeningen die een jeukende, rode uitslag veroorzaken, waarvan sommige zelfs onder medische professionals moeilijk te onderscheiden zijn. Als u of uw kind huiduitslag krijgt en vermoedt dat eczeem de oorzaak is, is de enige manier om het zeker te weten, een arts te bezoeken die bekend staat als een dermatoloog.

Als u al gediagnosticeerd bent met eczeem, moet u toch een arts raadplegen als uw symptomen op enigerlei wijze veranderen. Bijvoorbeeld:

• Eczeem wordt ondanks behandeling erger
• Een uitslag verspreidt zich of tast nieuwe delen van de huid aan
• Opflakkeringen komen vaker of ernstiger voor
• Jeuk verstoort de dagelijkse activiteiten of slaap
• Er is ernstig barsten of sijpelen van de huid

U moet ook zorg zoeken als er tekenen zijn van een huidinfectie, waaronder:

• Verhoogde roodheid en zwelling
• Aanhoudende of toegenomen pijn en gevoeligheid
• Hete huidtemperatuur
• Afvoer van etter of vloeistof uit de huid
• Koorts
• Gevoelens van malaise

Wanneer moet u 911 bellen?

Bel 911 of zoek spoedeisende hulp als u een van de volgende symptomen ervaart. Symptomen zoals deze kunnen een teken zijn van cellulitis, een aandoening die vijf tot veertien dagen antibiotische therapie vereist en, in sommige gevallen, ziekenhuisopname.

• Hete, rode en gezwollen delen van de huid die snel uitzetten
• Hoge koorts of koude rillingen
• Misselijkheid en overgeven
• Toenemende pijn
• Gevoelloosheid op de gezwollen weefsels
• Blaarvorming op de aangetaste huid