Vulvodynia is een chronische pijn in de vulva, de uitwendige vrouwelijke genitaliën. De pijn of het ongemak heeft geen duidelijke oorzaak en kan de schaamlippen, clitoris of vaginale opening aantasten. Phyllis Mate, een mede-oprichter van de National Vulvodynia Association, geeft inzicht in deze aandoening.
De International Society for the Study of Vulvovaginal Disease definieert vulvodynie als chronisch vulvair ongemak of pijn gekenmerkt door brandend, stekend gevoel, irritatie of rauwheid van de vrouwelijke genitaliën. Chronisch wordt gedefinieerd als een bestaand persoon van ten minste drie tot zes maanden.
Drazen_ / Getty-afbeeldingenOorzaken
De oorzaak van vulvodynie blijft onbekend. Het kan het resultaat zijn van meerdere factoren. Artsen speculeren dat het kan worden veroorzaakt door een verwonding of irritatie van de zenuwen die de vulva voeden en ontvangen, een plaatselijke overgevoeligheid voor gist; een allergische reactie op irriterende stoffen uit de omgeving; hoge niveaus van oxalaatkristallen in de urine; of spasmen en / of irritatie van de bekkenbodemspieren. Er is geen bewijs dat vulvodynie wordt veroorzaakt door een infectie of dat het een seksueel overdraagbare aandoening is.
Symptomen
Branderige gevoelens komen het meest voor; het type en de ernst van de symptomen die worden ervaren, zijn echter sterk geïndividualiseerd. Sommige vrouwen omschrijven hun pijn als een stekende irritatie of rauwheid. Vulvodynie kan constant of intermitterend zijn, geconcentreerd in één gebied of verspreid.
De twee belangrijkste subgroepen van de aandoening: gegeneraliseerde vulvodynie en gelokaliseerde vulvodynie Vestibulodynie is een specifiek soort gelokaliseerde vulvodynie.
- Gegeneraliseerde vulvodynie wordt gekenmerkt door pijn die zich verspreidt over het vulvaire gebied. Het kan aanwezig zijn in de grote schaamlippen en / of kleine schaamlippen. Soms tast het de clitoris, het perineum, het schaambeen en / of de binnenkant van de dijen aan. De pijn kan constant of met tussenpozen zijn en wordt niet noodzakelijkerwijs veroorzaakt door aanraking of druk op de vulva. Het vulvaire weefsel kan ontstoken lijken, maar in de meeste gevallen zijn er geen zichtbare bevindingen.
- Gelokaliseerde vulvodynie komt vaker voor en de pijn is slechts op één plaats, zoals de vestibule. Vrouwen met vestibulodynie hebben pijn wanneer aanraking of druk wordt uitgeoefend op de vestibule (het gebied rond de opening van de vagina). Vrouwen kunnen pijn ervaren bij geslachtsgemeenschap, het inbrengen van een tampon, gynaecologisch onderzoek, fietsen, paardrijden of motorrijden en het dragen van strakke kleding, zoals een spijkerbroek. Meestal is de vestibule van vrouwen met VVS ontstoken en rood.
Ongeacht het type vulvodynie dat een vrouw heeft, legt de aandoening ernstige beperkingen op aan het vermogen van een vrouw om te functioneren en deel te nemen aan normale dagelijkse activiteiten. De pijn kan zo hevig en aanhoudend zijn dat het vrouwen dwingt ontslag te nemen uit hun loopbaan, zich te onthouden van seksuele relaties en fysieke activiteiten te beperken. Het is niet verrassend dat deze beperkingen het zelfbeeld van een vrouw negatief beïnvloeden; veel vrouwen worden depressief vanwege de fysieke pijn zelf en de bijbehorende psychologische en sociale implicaties.
Diagnose
De diagnose vulvodynie wordt gesteld door andere aandoeningen uit te sluiten die vulvaire pijn kunnen veroorzaken, zoals seksueel overdraagbare aandoeningen, infecties, huidaandoeningen en humaan papillomavirus. De medische geschiedenis van een patiënt moet zorgvuldig worden beoordeeld en een volledig vulvair en vaginaal onderzoek is noodzakelijk.
Cultuur wordt vaak uit de vagina gehaald om zaken als seksueel overdraagbare aandoeningen en infecties uit te sluiten. Tijdens het examen wordt vaak een "q-tip" -test afgenomen.Tijdens deze test worden verschillende delen van de vulva en de vestibule aangeraakt met een wattenstaafje om de locatie en ernst van de pijn van een vrouw te bepalen. Als de arts tijdens het onderzoek huidgebieden ziet die er verdacht uitzien, kan een biopsie van de huid worden uitgevoerd. vereist zijn.
Bovendien kunnen artsen een colposcopie aanbevelen, een procedure waarbij een gespecialiseerd instrument wordt gebruikt om de vulva nader te onderzoeken.
Behandeling
Omdat de oorzaak van vulvodynie niet bekend is, is de behandeling meestal gericht op het verlichten van symptomen en het geven van enige mate van pijnverlichting. Verschillende behandelingen werken beter voor verschillende vrouwen, dus er kunnen verschillende worden geprobeerd om degene te vinden die het beste bij u past. De soorten behandelingen die kunnen worden geprobeerd, zijn onder meer:
- Irriterende stoffen verwijderen
- Orale pijnstillende medicatie
- Topische medicatie, waaronder hormooncrème, actuele anesthetica en actuele samengestelde medicatie
- Bekkenbodemspiertherapie
- Neurostimulatie
- Biofeedback
- Injecties met zenuwblokkades
- Chirurgie
- Complementaire en alternatieve therapieën
.jpg)
-is-treated.jpg)
