Voor transgender Amerikanen kan toegang tot de noodzakelijke gezondheidszorg gepaard gaan met uitdagingen. Sectie 1557 van de Affordable Care Act (ACA) verbiedt discriminatie op een groot aantal verschillende gronden voor elk "gezondheidsprogramma of -activiteit" dat enige vorm van federale financiële steun ontvangt.
sturti / Getty ImagesMaar de details van hoe die sectie wordt geïnterpreteerd en gehandhaafd, worden overgelaten aan het Department of Health and Human Services (HHS) en het Office for Civil Rights (OCR). Het is niet verrassend dat de regeringen van Obama en Trump heel verschillende benaderingen hebben ten opzichte van ACA-sectie 1557. Vanaf 2020 heeft de regering-Trump nieuwe regels opgesteld die de regels van de regering-Obama terugdraaien, maar ze worden voor de rechtbank aangevochten.
Sectie 1557 van de ACA
ACA Section 1557 is van kracht sinds 2010, maar het is maar een paar paragrafen lang en erg algemeen van aard. Het verbiedt discriminatie in de gezondheidszorg op basis van bestaande richtlijnen - de Civil Rights Act, Titel IX, de Age Act en Sectie 504 van de Rehabilitation Act - die de meeste Amerikanen al zeer goed kenden (dwz leeftijd, handicap, ras, kleur, nationale afkomst en geslacht). Sectie 1557 van de ACA past dezelfde non-discriminatieregels toe op gezondheidsplannen en -activiteiten die federale financiering ontvangen.
Sectie 1557 is van toepassing op elke organisatie die gezondheidsdiensten of ziektekostenverzekeringen aanbiedt (inclusief organisaties die zelfverzekerde gezondheidsplannen voor hun werknemers hebben) als ze enige vorm van federale financiële steun ontvangen voor de ziekteverzekering of gezondheidsactiviteiten. Dat omvat ziekenhuizen en andere medische voorzieningen, Medicaid, Medicare (met uitzondering van Medicare Deel B), gezondheidsplannen voor studenten, Children's Health Insurance Program en particuliere verzekeraars die federale financiering ontvangen (inclusief subsidies voor hun individuele marktdeelnemers die dekking kopen in de uitwisseling; in dat geval moeten alle plannen van de verzekeraar in overeenstemming zijn met artikel 1557, niet alleen hun individuele uitwisselingsplannen).
Om de non-discriminatie-eisen te verduidelijken, publiceerden het Department of Health and Human Services (HHS) en het Office for Civil Rights (OCR) in mei 2016 een 362 pagina's tellende laatste regel voor de implementatie van sectie 1557. HHS en OCR verduidelijkten die genderidentiteit "kan mannelijk, vrouwelijk, geen van beide zijn, of een combinatie van mannelijk en vrouwelijk." Hoewel deze verduidelijking geslacht en geslacht samenvoegde, verbood de regel uitdrukkelijk gezondheidsplannen en activiteiten die federale financiering ontvingen voor discriminatie van individuen op basis van genderidentiteit of seksuele stereotypen.
De regel was onderhevig aan voortdurende rechtszaken, en de bescherming tegen niet-discriminatie voor transgenders werd eind 2019 door een federale rechter opgeheven. En in 2020 finaliseerde de regering-Trump nieuwe regels die een groot deel van de regel van de regering-Obama ongedaan maken. regel werd uitgevaardigd in juni 2020 en treedt in werking in augustus 2020. Het elimineert het verbod op discriminatie op basis van genderidentiteit, seksuele geaardheid en seksuele stereotypering, en keert terug naar een binaire definitie van seks als mannelijk of vrouwelijk.
Slechts een paar dagen later oordeelde het Hooggerechtshof echter dat het illegaal was voor een werkplek om te discrimineren op basis van iemands genderidentiteit of seksuele geaardheid. De zaak hing af van de interpretatie van de rechtbank van wat het betekent om te discrimineren op basis van seks, wat al lang verboden is onder de Amerikaanse wet. De meerderheid van de rechters was het erover eens dat "het onmogelijk is om een persoon te discrimineren omdat hij homoseksueel of transgender is, zonder die persoon te discrimineren op basis van geslacht".
Kort daarna spande Lambda Legal een rechtszaak aan tegen de Trump-administratie in een poging de nieuwe regels voor ACA Section 1557 ongedaan te maken. Die zaak is hangende vanaf juli 2020.
Vereist de ACA dat verzekeraars een geslachtsveranderende operatie vergoeden?
Zelfs voordat de regel van de regering-Obama werd geblokkeerd door een rechter en vervolgens werd teruggedraaid door de regering-Trump, waren er geen ziekteverzekeringspolissen nodig om "een bepaalde procedure of behandeling voor overgangsgerelateerde zorg te dekken".
De regel verhinderde ook niet dat een gedekte entiteit "neutrale normen toepast die de omstandigheden bepalen waarin zij op niet-discriminerende wijze dekking zal bieden aan al haar ingeschrevenen." Met andere woorden, medische en chirurgische procedures moesten worden aangeboden in een op een niet-discriminerende manier, maar er was geen specifieke vereiste dat verzekeraars specifieke transgendergerelateerde gezondheidszorgprocedures dekken, zelfs als deze medisch noodzakelijk worden geacht.
Onder de regel van de regering-Obama legde OCR uit dat als een gedekte entiteit een bepaalde procedure voor sommige van haar leden uitvoerde of betaalde, ze geen genderidentiteit of seksestereotypen kon gebruiken om te vermijden dat die procedure aan een transgender werd verstrekt. Als een verzekeraar bijvoorbeeld hysterectomieën dekt om kanker bij cisgendervrouwen te voorkomen of te behandelen, zou hij neutrale, niet-discriminerende criteria moeten gebruiken om te bepalen of hij hysterectomieën zou dekken om genderdysforie te behandelen.
En genderidentiteit kon niet worden gebruikt om medisch noodzakelijke procedures te ontkennen, ongeacht of het het geslacht van het individu bevestigde. Een transgender man kan bijvoorbeeld de behandeling van eierstokkanker niet worden geweigerd op basis van het feit dat hij zich identificeert als een man.
Maar de kwestie bleef gecompliceerd en is ingewikkelder geworden door de juridische uitdagingen voor de regering van Obama en de nieuwe regels van de regering van Trump die de bescherming tegen niet-discriminatie van transgenders in de gezondheidszorg terugdraaien.
Volgens de regel van 2016 mochten gedekte entiteiten in elke staat algemene uitsluitingen gebruiken om zorg voor genderdysforie te weigeren en moesten ze niet-discriminerende methoden gebruiken om te bepalen of een procedure onder de dekking valt. Maar dat werd in 2019 ontruimd door een federale rechter en de regering-Trump heeft in 2020 nieuwe regels uitgevaardigd die dit soort uitsluitingen niet langer verbieden.
Maar voorafgaand aan de richtlijnen in de slotregel van sectie 1557 waren er 17 staten die specifiek beletten dat zorgverzekeraars algemene uitsluitingen voor transgender-specifieke zorg opnemen en 10 staten die dergelijke algemene uitsluitingen in hun Medicaid-programma's voorkomen. En vanaf 2020 is de lijst van staten die specifieke transgenderuitsluitingen in door de staat gereguleerde particuliere gezondheidsplannen verbieden, gegroeid tot 24.
Sinds juli 2020 stelt HealthCare.gov's pagina over transgender gezondheidszorg nog steeds dat "uitsluitingen van transgender ziektekostenverzekeringen mogelijk onwettige discriminatie op grond van geslacht zijn. De gezondheidswet verbiedt discriminatie op grond van onder meer geslacht in bepaalde gezondheidsprogramma's en activiteiten. " De pagina merkt verder op dat "als u van mening bent dat een plan op onwettige wijze discrimineert, u een klacht over discriminatie kunt indienen bij het Ministerie van Verzekeringen van uw staat, of de kwestie kunt melden aan de Centers for Medicare & Medicaid Services via e-mail naar [email protected]. gov. "
Hoewel Sectie 1557 aanvankelijk een grote stap was in de richting van gelijkheid in de gezondheidszorg voor transgender Amerikanen, is er geen dekking nodig voor geslachtsveranderende operaties en aanverwante medische zorg. En de implementatie van Sectie 1557 is een ingewikkeld proces geweest met verschillende veranderingen gaandeweg. Onlangs heeft de regering-Trump de bescherming tegen discriminatie op basis van genderidentiteit en seksestereotypen afgeschaft.
Dekken ziektekostenverzekeringsplannen ook geslachtsverandering?
Het hangt af van het ziektekostenverzekeringsplan. Deze beschrijving van Aetna en deze van Blue Cross Blue Shield uit Tennessee zijn goede voorbeelden van hoe particuliere ziektekostenverzekeraars bepaalde aspecten van het genderovergangsproces kunnen dekken, maar niet alle.
Sinds 2014 dekt Medicare medisch noodzakelijke geslachtsveranderende operaties, waarbij dekkingsbeslissingen van geval tot geval worden genomen, afhankelijk van de medische behoefte. Het Department of Veterans Affairs (VA) heeft ook voorgesteld het al lang bestaande verbod op het betalen van geslachtsveranderende operaties voor Amerikaanse veteranen op te heffen.
In de afgelopen jaren hebben veel gezondheidsplannen ervoor gekozen om hun dekking uit te breiden tot geslachtsveranderende operaties. De mensenrechtencampagne heeft een lijst met werkgevers samengesteld die dekking voor ten minste één transgender-specifieke dienst opnemen in de gezondheidsplannen van hun werknemers. Deze lijst is gegroeid van slechts 49 werkgevers in 2009 tot meer dan 1.000 in 2020.
Maar hoewel gezondheidsdekking voor transgender-specifieke diensten meer beschikbaar is geworden, is deze nog verre van universeel. In 2019 weigerde een provincie op het platteland van Georgië om dekking voor transgendergezondheidszorg toe te voegen aan zijn ziektekostenverzekering voor werknemers.
Deze kwestie zal de komende jaren waarschijnlijk te maken krijgen met langdurig juridisch debat, en de dekking zal waarschijnlijk aanzienlijk blijven variëren van de ene staat tot de andere en van de ene werkgever of het particuliere gezondheidsplan tot de andere.
-is-treated.jpg)
