Herpes simplex-virus (HSV) is een veelvoorkomende oorzaak van ulceratieve huidziekte bij zowel immuungecompromitteerde als immuuncompetente personen. Infectie kan worden veroorzaakt door HSV type 1 (HSV-1) of HSV type 2 (HSV-2), en kan voorkomen als orale herpes (ook bekend als orale herpes).koortsblaasjesofkoorts blaasjes) of genitale herpes (gewoonlijkherpes).
HSV wordt het gemakkelijkst overgedragen door direct contact met een blootgestelde pijnlijke plek of de lichaamsvloeistof van een geïnfecteerd persoon, hoewel infectie kan optreden, zelfs als er geen zichtbare tekenen zijn. Beschermende barrières in de vorm van condooms of tandmoeders kunnen het risico op overdracht verminderen; de infectie kan echter optreden op delen van het lichaam die niet gemakkelijk met een condoom worden bedekt.
Tegenwoordig is genitale herpes een van de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen, met naar schatting 775.000 nieuwe infecties in de VS per jaar. Hiervan weet 80% helemaal niet dat ze besmet zijn.
Mohd Akhir / EyeEm / Getty-afbeeldingen
HSV-infectie en symptomen
HSV-1 wordt meestal verworven tijdens de kindertijd en werd traditioneel geassocieerd met orale herpes, terwijl HSV-2 seksueel overdraagbaar is en voornamelijk het anogenitale gebied tussen de anus en geslachtsorganen aantast. In de afgelopen decennia zijn genitale infecties met HSV-1 echter algemeen geworden, waarschijnlijk als gevolg van orale genitale sekspraktijken. Studies tonen nu zelfs aan dat ergens tussen de 32% en 47% van de genitale herpes wordt veroorzaakt door HSV-1.
De meeste mensen die met HSV zijn geïnfecteerd, hebben geen symptomen of milde symptomen die onopgemerkt blijven. Wanneer de symptomen verschijnen, vertonen ze aanvankelijk tintelingen en / of roodheid, gevolgd door blaarachtige laesies die snel overgaan in open, huilende zweren. De zweren zijn vaak behoorlijk pijnlijk en kunnen gepaard gaan met koorts en gezwollen lymfeklieren.
Orale herpes presenteert zich meestal rond de mond en soms op het slijmvliesweefsel van het tandvlees. Herpes genitalis wordt het meest aangetroffen op de penis, de binnenkant van de dij, de billen en de anus van mannen, terwijl laesies meestal voorkomen op de clitoris, het schaambeen, de vulva, de billen en de anus van vrouwen.
Zowel orale als genitale herpescyclus tussen perioden van actieve ziekte, die twee dagen tot drie weken kan duren, gevolgd door een periode van remissie. Na de eerste infectie hechten de virussen zich vast aan sensorische zenuwcellen, waar ze een leven lang blijven. HSV kan op elk moment opnieuw worden geactiveerd (en als gevolg van een aantal mogelijke triggers), hoewel de frequentie en ernst van uitbraken na verloop van tijd afnemen.
De diagnose wordt doorgaans gesteld door klinisch onderzoek van de patiënt, hoewel genitale herpes vaak moeilijk te diagnosticeren is, aangezien de symptomen mild kunnen zijn en gemakkelijk kunnen worden verward met andere aandoeningen (zoals urethritis of een schimmelinfectie). Laboratoriumtests worden soms gebruikt om een definitieve diagnose te stellen, waaronder HSV-antilichaamtests van een nieuwere generatie die HSV-1 of HSV-2 kunnen identificeren met een specificiteit van meer dan 98%, maar geen nieuwe infecties kunnen detecteren, omdat er nog geen antilichamen tegen het virus zijn gemaakt. .
De link tussen HSV en HIV
Bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals bij mensen met hiv, kunnen de frequentie en symptomen van HSV-uitbraken soms ernstig zijn en zich verspreiden vanuit de mond of geslachtsorganen naar diepere weefsels in de longen of hersenen. Als zodanig is HSV geclassificeerd als een ‘AIDS-definiërende aandoening’ bij mensen met hiv als het langer dan een maand aanhoudt of zich in de longen, bronchiën of slokdarm voordoet.
Er zijn ook steeds meer aanwijzingen dat hiv-overdracht substantieel verband houdt met HSV-2. Huidig onderzoek suggereert dat een actieve HSV-2-infectie, of deze nu symptomatisch of asymptomatisch is, de afgifte van HIV uit slijmvliesweefsels kan verhogen in een proces dat "virale uitscheiding" wordt genoemd. Als gevolg van een dergelijke uitscheiding kunnen personen met een niet-detecteerbare virale lading van HIV in feite detecteerbare virale activiteit hebben in genitale afscheidingen.
Hoewel bekend is dat het gebruik van antiretrovirale combinatietherapie (cART) de incidentie van symptomatische HSV vermindert, hoeft het de uitscheiding van HIV niet noodzakelijkerwijs te verminderen. Als gevolg hiervan hebben hiv-positieve personen met een actieve HSV-2-infectie drie tot vier keer meer kans om hiv door te geven aan een seksuele partner.
Evenzo lopen hiv-negatieve personen met een actieve HSV-2-infectie een verhoogd risico om hiv op te lopen. Dit komt niet alleen omdat open zweren gemakkelijker toegang bieden voor hiv, maar ook omdat hiv actief bindt aan macrofagen die in concentraties worden aangetroffen op plaatsen van actieve infectie. Door dit te doen, kan HIV effectief door de slijmvliesbarrière van de vagina of anus rechtstreeks in de bloedbaan komen.
Behandeling en preventie van herpes
Er is momenteel geen remedie voor HSV-1 of HSV-2.
Antivirale middelen kunnen worden gebruikt om HSV te behandelen, waarvoor vaak hogere doses nodig zijn voor mensen met hiv. De medicijnen kunnen met tussenpozen worden toegediend (bij de eerste infectie of tijdens opflakkeringen) of als doorlopende, onderdrukkende therapie voor mensen met vaker voorkomende uitbraken.
De drie antivirale middelen die voornamelijk worden gebruikt om HSV te behandelen, zijn Zovirax (acyclovir), Valtrex (valaciclovir) en Famvir (famciclovir). Deze worden in de vorm van een orale pil toegediend, hoewel ernstige gevallen kunnen worden behandeld met intraveneus aciclovir. De meeste bijwerkingen van medicijnen worden als mild beschouwd, waarbij hoofdpijn, diarree, misselijkheid en pijn in het lichaam de meest voorkomende zijn.
Suppressieve HSV-therapie kan het risico op HSV-overdracht met ongeveer 50% verminderen, vooral bij consistent condoomgebruik. Hoewel niet is aangetoond dat suppressieve therapie het risico op hiv verlaagt, toonde één onderzoek aan dat het dagelijkse gebruik van oraal aciclovir geassocieerd is met een lagere hiv-virale last en een lager voorkomen van genitale ulcera.
Om het risico op het krijgen of overdragen van hiv te verkleinen als u HSV heeft:
- Gebruik condooms tijdens vaginale, anale en orale seks.
- Verminder uw aantal sekspartners.
- Onthoud van seks tijdens herpesuitbraken.
- Laat u regelmatig testen op hiv en andere seksueel overdraagbare aandoeningen.
.jpg)
