Het zal velen verbazen dat er altijd een anti-vaccin ("anti-vaxxing") beweging is geweest, die teruggaat van de ontdekking van het eerste vaccin in de 18e eeuw tot de ontwikkeling van het COVID-19-vaccin in de 21e eeuw. .
Een opkomst van de beweging komt gedeeltelijk voort uit een algemeen gebrek aan begrip van hoe vaccins werken. Bovendien voedt de verspreiding van verkeerde informatie de overtuiging dat vaccins onuitgesproken schade toebrengen of dat vaccinaties persoonlijke, politieke of religieuze rechten schenden.
IAN HOOTON / Getty-afbeeldingen18de eeuw
Verrassend genoeg dateert de antivaccinbeweging van vóór de ontwikkeling van het eerste vaccin in de 18e eeuw.
Zelfs voordat Edward Jenner zijn baanbrekende pogingen begon om een pokkenvaccin te ontwikkelen in de jaren 1790, werd de praktijk vanvariolation- het inenten van een niet-geïnfecteerde persoon met etter van iemand met pokken - werd eeuwenlang gebruikt om de ziekte te voorkomen in Afrika, China, India en het Ottomaanse rijk.
In feite zou Onesimus, een Afrikaanse slaaf, in 1706 Cotton Mather, de puriteinse pamfletschrijver, over de techniek hebben onderwezen.
Lady Mary Wortley Montagu introduceerde variolatie in Engeland (aangeduid als inentingin het Westen), nadat ze in 1717 getuige was geweest van de praktijk in Turkije. Terwijl ze de regering aanmoedigde om kinderen tegen de dodelijke ziekte in te enten, ontstond er een steeds wreder debat tussen voor- en tegenstanders van de praktijk.
Er wordt gemeld dat 'Pro-inoculators de neiging hadden om te schrijven op de koele en feitelijke tonen die werden aangemoedigd door de Royal Society, met een veelvuldig beroep op de rede, de moderne vooruitgang van de wetenschap en de hoffelijkheid die heerst onder heren. verhitte tonen en lugubere schrikverhalen om paranoia te bevorderen. "
Het is een dynamiek die weinig verschilt van het huidige debat over vaccins.
19e eeuw
Uiteindelijk verving het pokkenvaccin van Edward Jenner variolatie. Hoewel het veiliger en veel effectiever was, waren er velen die luidruchtig bezwaar maakten tegen het gebruik ervan.
Een groot deel van het verzet vloeide voort uit het besluit van de Britse regering om vaccinatie tegen pokken verplicht te stellen voor kinderen, waardoor de bevolking werd gedwongen hieraan te voldoen door het opleggen van zware boetes die bij elke weigering zouden kunnen oplopen.
Kort na het verstrijken van de Britse vaccinatiewet van 1853 werd de Anti-Vaccination League opgericht, gevolgd door een andere protestbeweging, de Anti-Compulsory Vaccination League, die werd gevormd nadat de leeftijdsvereisten waren opgetrokken tot kinderen van 14 jaar en jonger.
Gedurende deze periode begonnen zich ook in de Verenigde Staten anti-vaccinatiecompetities te vormen. Wat elk van deze bewegingen deelde, waren attributen die nog steeds worden gezien onder moderne anti-vaxxers.
Volgens medische historici beweerden tegenstanders van het pokkenvaccin in de 19e eeuw dat:
- Het vaccin werkte niet.
- Het vaccin zou u ziek maken en giftige chemicaliën bevatten (namelijk carbolzuur dat in het vaccin wordt aangetroffen).
- Verplichte vaccinaties waren vergelijkbaar met medisch despotisme.
In plaats van empirisch bewijs, drongen de tegenstanders aan op alternatieve medische praktijken, waaronder kruidengeneeskunde en homeopathie, terwijl ze hun eigen literatuur verspreidden waarin ze de mensen waarschuwden voor de "gevaren" van vaccinatie.
Een van de leidende stemmen van de antivaccinatiebeweging van de 19e eeuw was toneelschrijver George Barnard Shaw, die een fervent voorstander was van homeopathie en eugenetica.
Van 1900 tot de jaren 70
Antivaccinatiegroepen veranderden niet veel in hun toon of tactiek van de 19e tot het begin van de 20e eeuw, deels omdat het nog 100 jaar zou duren voordat het volgende vaccin - het in 1885 ontwikkelde vaccin tegen hondsdolheid van Louis Pasteur - werd geïntroduceerd.
Het zou dan nog 35 jaar duren voordat het volgende vaccin, een uniek toxoïdvaccin tegen difterie, in de jaren twintig werd ontdekt.
Toen andere vaccins in het laatste deel van de 20e eeuw snel werden uitgerold - voor kinkhoest (kinkhoest) in 1943, polio in 1955, mazelen in 1963, bof in 1967 en rodehond in 1971 - begon ook de beweging tegen vaccinatie stoom te winnen, gevoed door claims van schade veroorzaakt door vaccins.
In 1974 werd een studie gepubliceerd in deArchief van ziekten bij kinderenmeldde dat 36 kinderen die gedurende 11 jaar waren gevaccineerd met het difterie-, pertussis- en tetanusvaccin (DTaP) neurologische complicaties ontwikkelden in de eerste 24 uur na ontvangst van de injectie. Later werd ontdekt dat de Britse onderzoekers de kinderen maanden of jaren niet zagen nadat ze het onderzoek hadden opgeschreven.
De berichtgeving in de media over het onderzoek veroorzaakte een golf van protesten in het hele Verenigd Koninkrijk en een opmerkelijke daling van de vaccinatiegraad. Dit alles gebeurde toen een massale uitbraak van kinkhoestinfectie zich over het Verenigd Koninkrijk verspreidde en meer dan 100.000 mensen trof.
Van 1980 tot 1999
De anti-vaxxing-beweging van de jaren tachtig en negentig werd gekenmerkt door een nieuw fenomeen: beroemdheid. Dit omvatte niet alleen populaire figuren van film en tv, maar ook zelfverklaarde 'experts' - van wie sommigen geen achtergrond hadden in geneeskunde of infectieziekten.
1982
Een van de leidende figuren van de beweging was Lea Thompson, een verslaggever die in 1982 een nationaal debat op gang bracht met haar televisiedocumentaire,DPT: Vaccin Roulette.Het programma, dat een breed scala aan kinderhandicaps koppelde aan het DTaP-vaccin, leidde tot talloze rechtszaken tegen de fabrikanten van het vaccin.
Hoewel veel mensen de documentaire van Thompson beschouwen als de vonk die de moderne antivaccinatiebeweging deed ontbranden, hadden anderen een hand in het ontstaan ervan. Thompsons campagne tegen vaccins leidde tot de oprichting van de anti-vaxxing-groep Distraught Parents Together (DPT) datzelfde jaar, die later uitgroeide tot het invloedrijke National Vaccine Information Center.
Onder hun beschuldigingen beweerde de leiding van DPT dat de DTaP- en hepatitis B-vaccins wiegendood (SIDS) veroorzaakten.
1984
In 1984 schreef Dr. Robert Mendelsohn, een zelfbenoemde 'medische ketter' en een van de eerste kinderartsen tegen vaccinaties, het boekDe medische tijdbom van immunisatie tegen ziektenwaarin hij beweerde dat het kinkhoestvaccin hersenbeschadiging of -achterstand zou kunnen veroorzaken.
Naast het bespotten van vaccins, sprak Mendelsohn zich actief uit tegen de fluoridering van de watervoorziening, coronaire bypass-chirurgie, de vergunningverlening aan voedingsdeskundigen en routinematige screening op borstkanker.
1990
De anti-vaxxing-beweging van de jaren negentig werd gedeeltelijk aangewakkerd door een aanval van gesyndiceerde tv-talkshows, zoalsSally Jessy Rafaelen deMaury Povich Show,die af en toe anti-vaxxers van beroemdheden een platform bood om hun mening te uiten. In tegenstelling tot anti-vaxxers uit het verleden, bieden deze shows vaccin-tegenstanders de middelen om miljoenen te bereiken.
Dit was inclusiefDe Cosby Showster Lisa Bonet die, tijdens een optreden in 1990 op dePhil Donahue Show,stelde vaccinaties gelijk aan "buitenaardse micro-organismen" die "kanker, leukemie, multiple sclerose en wiegendood" zouden kunnen veroorzaken.
1994
Miss America Heather Whitestone, bekend als de eerste dove Miss America-titelverdediger, ging nog een stap verder door te suggereren dat haar doofheid werd veroorzaakt door het DTaP-vaccin. Haar kinderarts vestigde later het record door te melden dat haar doofheid het gevolg was van Hib-meningitis, een door vaccinatie te voorkomen ziekte.
1998
De enige studie die van de antivaccinatiebeweging een ware kruistocht maakte, was ongetwijfeld de publicatie van een studie uit 1998 van de Britse arts Andrew Wakefield, die beweerde dat het vaccin tegen mazelen, bof en rubella (MMR) kinderen vatbaar maakte voor neurologische aandoeningen, waaronder autisme.
Later werd ontdekt dat veel van Wakefield's bevindingen die het BMR-vaccin met autisme in verband brachten, frauduleus waren vervaardigd, wat leidde tot de intrekking van zijn medische vergunning en de intrekking van het artikel door het tijdschrift.The Lancet12 jaar na publicatie.
Toch zijn er tot op de dag van vandaag veel voorstanders van anti-vaxxing die beweren dat vaccins, niet alleen BMR, een kind het risico geven autisme te 'krijgen'.
21e eeuw
De tactieken van de antivaccinatiegroepen in de 21e eeuw verschillen niet zo veel van die van hun 19e-eeuwse tegenhangers. Ze bevatten nog steeds desinformatie en het gebruik van anekdotisch bewijs en kwakzalvers om hun beweringen te ondersteunen.
Maar met de opkomst van sociale media kunnen anti-vaxxers zich nu rechtstreeks richten op hun publiek en steun samenvoegen zonder de beperkingen van traditionele media. Dit heeft anti-vaxxing ‘experts’ en beroemdheden een platform gegeven om hun mening te uiten.
Onder beroemdheden die vaccins actief in twijfel trokken of bespotten, waren komiek Jenny McCarthy,20 Jump Streetster Holly Robinson Peete,Vandaaggastheren Matt Lauer en Katie Couric, model Cindy Crawford, acteur Robert DeNiro,7e hemelster Jessica Biel, enZwarte Panterster Letitia Wright.
Een verschuiving in focus
Waar de beweging ook is geëvolueerd, zijn de aanvallen op de grote farmaceutische industrie, het uitbuiten van de woede van het publiek over de hoge prijzen van medicijnen en het aanmoedigen van complottheorieën (waaronder dat farmaceutische bedrijven genezingen achterhouden zodat ze geld kunnen verdienen aan chronische medicijnen).
Er was ook een verschuiving van het actief bespotten van vaccins naar het voorstellen van alternatieve benaderingen van vaccinatie.
In 2007 publiceerde kinderarts Bob Sears, beïnvloed door het boek van Thompson en haar frequente optreden op televisie, zijn eigen boekdeel tegen vaccins met de titel:Het vaccinboek: de juiste beslissing nemen voor uw kind.
In tegenstelling tot Thompson geeft Sears toe dat vaccins werken, maar suggereert een "selectieve" benadering van vaccins. Dit omvat het uitstellen of vermijden van bepaalde vaccins en het volgen van het immunisatieschema van "Dr. Bob" - een schema dat veel verschilt van het schema dat wordt onderschreven door de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) en de American Academy of Pediatrics (AAP).
COVID-19
Zelfs met miljoenen infecties en sterfgevallen als gevolg van COVID-19, heeft de introductie van effectieve vaccins weinig gedaan om de tegenstanders te onderdrukken die waarschuwen voor de "gevaren" van vaccinatie.
Onder hen meldde het eerder genoemde National Vaccine Information Center dat een handvol sterfgevallen in Europa rechtstreeks werd veroorzaakt door COVID-19-vaccinaties, ondanks het bewijs dat de sterfgevallen werden veroorzaakt door andere reeds bestaande aandoeningen.
Andere tegenstanders van vaccins hebben gesuggereerd dat de Moderna- en Pfizer-vaccins, die beide messenger RNA (nRNA) gebruiken om een immuunrespons te stimuleren, zich uit de hand kunnen vermenigvuldigen en het DNA van een persoon kunnen veranderen.
Als gevolg van de onzekerheid die gedeeltelijk wordt aangewakkerd door de desinformatiecampagne, weigeren zelfs sommige gezondheidswerkers de vaccinatie tegen COVID-19.
Volgens een rapport van 4 januari 2021 gepubliceerd inBecker's Hospital recensie, zei niet minder dan 40% van de werknemers van het Loretto Hospital in Chicago, dat de lokale zwarte gemeenschap bedient, dat ze niet gevaccineerd willen worden.
Het omkeren van deze angsten is een van de uitdagingen waarmee volksgezondheidsfunctionarissen te maken hebben met de COVID-19-pandemie, en een die waarschijnlijk zal voortduren, zelfs nadat de pandemie voorbij is verklaard.
.jpg)
