Bezorgdheid over het hebben van een bekkenonderzoek kan sommige mensen terughoudend maken om te testen op een seksueel overdraagbare aandoening (SOA). Hoewel bekkenonderzoeken een noodzakelijk onderdeel zijn van de aanbevolen screening op baarmoederhalskanker, zijn er verschillende andere opties voor SOA-testen, waaronder zelf-SOA-testen, en u kunt dit bij uw arts doen.
BakiBG / Getty-afbeeldingenWat is het doel van een bekkenonderzoek?
Er zijn verschillende redenen waarom uw arts een bekkenonderzoek zou kunnen doen. Het examen wordt in de eerste plaats gebruikt om de gynaecologische gezondheid te controleren. Tijdens een bekkenonderzoek zoekt uw arts naar tekenen van cysten in de eierstokken, vleesbomen, SOA's of zelfs kanker in een vroeg stadium. Sommige gynaecologische gezondheidsproblemen kunnen alleen worden vastgesteld tijdens een bekkenonderzoek. Bovendien is een bekkenonderzoek nodig om een uitstrijkje te maken. (Het is belangrijk op te merken dat een uitstrijkje isniet een SOA-test. Het zoekt naar mogelijk voorstadia van kanker aan de baarmoederhals.)
Bekkenonderzoeken kunnen ook nodig zijn om bepaalde gezondheidsproblemen te diagnosticeren. Het kan bijvoorbeeld helpen bij het beoordelen van wat er mis is als u bekkenpijn of onverklaarbare bloedingen heeft.
SOA-testen worden vaak gedaan tijdens een bekkenonderzoek. Voor een natte montage kan een wattenstaafje worden gebruikt. Deze test omvat een onderzoek van een vaginaal monster dat op een objectglaasje wordt geplaatst om te zoeken naar aandoeningen zoals trichomoniasis, gist en bacteriële vaginose.
Als de gedachte aan het ondergaan van een bekkenonderzoek er echter voor zorgt dat u geen SOA-test krijgt, is het belangrijk dat u weet dat er andere manieren zijn om erachter te komen of u een SOA heeft.
Soorten monsters voor SOA-tests
Er zijn verschillende manieren om op SOA's te testen, waaronder bloedonderzoek en urinetests. Elk type test wordt gebruikt voor sommige SOA's, maar niet voor andere.
Sommige SOA's kunnen alleen worden vastgesteld met een visuele inspectie, zoals genitale wratten en molluscum contagiosum.
Soorten tests zijn onder meer:
- Bloedonderzoeken, die kunnen worden gebruikt om SOA's op te sporen die in het bloed aanwezig zijn (d.w.z. HIV.) Bloedmonsters kunnen ook worden gebruikt om antilichamen tegen verschillende SOA's op te sporen. Er zijn bloedtesten voor syfilis die zeer effectief zijn. Er zijn ook typespecifieke tests voor orale herpes en genitale herpes. Veel artsen zullen echter alleen een bloedtest voor herpes gebruiken als er symptomen zijn.
- Urinetests voor SOA's worden op grotere schaal beschikbaar met de ontwikkeling van moleculaire amplificatietests die zeer kleine hoeveelheden bacterieel DNA detecteren. Ze worden het meest gebruikt om te testen op chlamydia en gonorroe, hoewel er ook urinetests zijn voor trichomoniasis. Deze tests hebben enkele nadelen in vergelijking met swabtests.
- Vaginale uitstrijkjes kunnen door een arts worden gemaakt om monsters te verzamelen voor SOA-testen. Deze wattenstaafjes kunnen worden gebruikt om te testen op een breed scala aan bacteriële SOA's. Het is echter ook mogelijk om een zelfuitstrijkje te maken voor SOA-testen. Zelfs als vaginale uitstrijkjes de beste optie zijn, is er niet per se een arts voor nodig. U kunt het zelf innemen.
- Urethrale uitstrijkjes kunnen ook worden uitgevoerd door een arts of patiënt. Ze hebben dezelfde bruikbaarheid als vaginale uitstrijkjes, maar ze worden gebruikt om te testen op infecties op of in de penis.
- Keel- en rectale uitstrijkjes kunnen worden gebruikt om infecties te identificeren die worden overgedragen door orale seks en anale seks. Bloedonderzoek kan soms infecties op deze plaatsen identificeren. Urine, vaginale uitstrijkjes en urethrale uitstrijkjes zouden dat echter niet doen.
Zelfuitstrijkjes versus andere soorten monsters
Urinetesten werken heel goed voor een aantal SOA's. Ze zijn echter fundamenteel effectiever om te testen op een infectie in of rond de penis, omdat urine door de urethra van de penis gaat, maar niet door de vagina of de baarmoederhals. Een vaginaal wattenstaafje kan een effectievere optie zijn dan een urinetest. .
Soms is een urethrale uitstrijkje echter de meest betrouwbare optie. En de gedachte om een arts een vaginaal of urethraal uitstrijkje te laten maken, kan voor sommigen behoorlijk onaangenaam zijn. Veel mensen, gegeven de mogelijkheid, zouden die monsters liever zelf nemen. Dit kan met name het geval zijn voor personen met een voorgeschiedenis van seksueel trauma of mensen met genderdysforie waardoor genitale examens ongemakkelijk worden.
U kunt zich afvragen of zelfuitstrijkjes net zo effectief zijn als door artsen verzamelde wattenstaafjes voor het opsporen van SOA's. Over het algemeen lijkt het antwoord ja te zijn.
Uit een aantal onderzoeken is gebleken dat mensen eerder geneigd zijn om soa-tests te ondergaan als ze zelf hun uitstrijkjes kunnen nemen, dit geldt voor mensen van verschillende leeftijden en geslachten. Het geldt ook niet alleen voor vaginale en urethrale uitstrijkjes, maar ook voor rectale en keelzwabbers. Het is zowel gemakkelijk te doen als gemakkelijk om goed te doen.
Een woord van Verywell
Het is mogelijk dat uw arts niet routinematig zelf SOA-tests suggereert. Als u geïnteresseerd bent in het onderzoeken van zelfuitstrijkjes ter vervanging van een wattenstaafje voor een arts, moet u dit misschien vragen. Wees niet bang om dit te doen, als het iets is dat u zal helpen om de tests te krijgen die u nodig hebt.
Als u helemaal niet bereid bent om naar de dokter te gaan, ongeacht wie de uitstrijkjes doet, kunt u overwegen om online soa-tests thuis te overwegen. De beste online opties gebruiken dezelfde tests die u in het kantoor van uw arts zou vinden. Voor online en thuistests moet u echter uw huiswerk maken. U moet ervoor zorgen dat het bedrijf dat u kiest, de juiste tests en tests gebruikt voor alle SOA's waar u zich zorgen over maakt. U moet ook een plan maken om zorg te zoeken als uw resultaten positief blijken te zijn.
Bij de dokter vragen om een soa-zelftest kan voor veel mensen een betere keuze zijn. Dat geldt met name voor iedereen die ofwel niet het onderzoek wil doen dat nodig is om goede testopties te vinden, of die een gemakkelijke verbinding met SOA-behandeling wil hebben.
