Hoe maculaire degeneratie wordt vastgesteld

Oogartsen en optometristen diagnosticeren maculaire degeneratie als onderdeel van een uitgebreid oogonderzoek. Een nauwkeurige diagnose wordt gesteld door een combinatie van een klinisch onderzoek en specifieke tests, zoals retinale fotografie, angiografie en optische coherentietomografie.

Oogonderzoek en tests

Om te controleren op maculaire degeneratie, zal een oogarts of optometrist een uitgebreid oogonderzoek uitvoeren. Door uw ogen te verwijden, kan uw arts een vergroot zicht op de macula zien. Het bestuderen van de macula en andere structuren van het oog zal uw arts helpen een diagnose te stellen en kan de volgende tests omvatten.

Verwijderd oogonderzoek

Uw arts zal uw pupillen verwijden met oogdruppels om de achterkant van uw netvlies te kunnen zien. Door dilatatie kan de arts de achterkant van het oog controleren op ziekteverschijnselen, waaronder schade aan het netvlies en de oogzenuw. Een verwijde retinale onderzoek stelt de arts in staat om een ​​vergroot beeld van de macula te zien.

Uw arts kan een gevlekt uiterlijk opmerken dat wordt veroorzaakt door pigmentveranderingen in de macula. Ook kunnen drusen worden waargenomen. Drusen verwijst naar geelgekleurde afzettingen die zich onder het netvlies vormen.

Oftalmoscopie

Een oftalmoscoop is een instrument dat wordt gebruikt voor het onderzoeken van de inwendige structuren van het oog, met name het netvlies. Het bestaat uit een spiegel die licht in het oog reflecteert en een centraal gat waardoor het oog wordt onderzocht. Uw arts zal eventuele schade of veranderingen in het netvlies en de macula kunnen detecteren.

Fluoresceïne-angiografie

Artsen gebruiken een methode om een ​​speciale kleurstof in de bloedbaan te injecteren en fotograferen vervolgens de circulatie van deze kleurstof in uw oog. Als er fluorescerende plekken verschijnen, kan uw arts vermoeden dat er bloedvaten in het netvlies lekken.

Optische coherentietomografie

Deze test, ook wel OCT genoemd, is een manier voor optometristen en oogartsen om de achterkant van uw oog in beeld te brengen, inclusief de macula, de oogzenuw, het netvlies en het vaatvlies. OCT kan gebieden van het netvlies identificeren die dunner worden, wat wijst op de aanwezigheid van geografische atrofie. Een OCT-test kan veranderingen in het netvlies veel gedetailleerder weergeven dan enig ander instrument.

Tonometrie

Tonometrie is een test om de druk in uw ogen te meten, ook wel intraoculaire oogdruk (IOP) genoemd. Hoge oogdruk kan de tere zenuwvezels achter in uw oog beschadigen, wat soms tot blindheid kan leiden.

Hoewel verhoogde oogdruk niet direct verband houdt met maculaire degeneratie, wordt het uitgevoerd om andere ziekten, waaronder glaucoom, uit te sluiten. Dit is belangrijk zodat met zekerheid kan worden vastgesteld of verlies van het gezichtsvermogen het gevolg is van een aandoening van de macula of andere delen van het oog.

Fundus autofluorescentie beeldvorming

Deze beeldvormingsmethode maakt gebruik van de natuurlijke fluorescentie van het lichaam om het netvlies te bestuderen. Bepaalde structuren in het lichaam lichten op als ze aan licht worden blootgesteld. Atrofische delen van het oog lichten niet op, wat kan duiden op een diagnose van maculaire degeneratie.

Amsler Grid

Uw oogarts kan u vragen om naar een Amsler-rooster te kijken. Dit raster helpt je om wazige of lege plekken in je gezichtsveld op te merken.

Discussiegids voor artsen over maculadegeneratie

Download onze afdrukbare gids voor uw volgende doktersafspraak om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Stuur naar uzelf of een geliefde.

Deze Doctor Discussion Guide is verzonden naar {{form.email}}.

Er is een fout opgetreden. Probeer het alstublieft opnieuw.

Zelfcontroles / testen thuis

Plotselinge veranderingen in uw gezichtsvermogen dienen aan uw arts te worden gemeld, aangezien veranderingen soms het begin van maculaire degeneratie kunnen markeren. Sommige mensen merken plotseling verschillen op wanneer ze naar zaken als miniblinds of andere items met rechte lijnen kijken. Sommige lijnen kunnen golvend lijken of niet consistent zijn met de andere lijnen. U kunt uw zicht snel thuis testen met het Amsler-raster.

Hoe het Amsler-raster te gebruiken

Het Amsler-rooster moet op een plek worden bewaard waar je er elke dag naar kijkt, zoals op de koelkastdeur of aan de badkamerspiegel. Kijk eens naar het raster dat ongeveer 30 tot 30 centimeter van je af staat. Zorg ervoor dat u uw leesbril draagt ​​als u deze regelmatig draagt.

Kijk met uw onbedekte oog rechtstreeks naar de stip in het midden van het raster terwijl u één oog bedekt. Let op of een van de lijnen er gebogen of gegolfd uitziet. Kijk ook of een deel van het raster er wazig, vaag of buiten proportie uitziet. Bedek nu uw andere oog en test uw zicht op dezelfde manier.

Bel onmiddellijk uw oogarts of optometrist als u veranderingen in het rooster opmerkt. AMD veroorzaakt veranderingen in het gezichtsvermogen in de loop van de tijd. Door deze veranderingen vroegtijdig te behandelen, kan verder verlies van het gezichtsvermogen worden vertraagd of voorkomen.

American Academy of Ophthalmology (AAO) heeft voor uw gemak een handig Amsler-raster verstrekt.

Plan oogonderzoeken

De American Academy of Ophthalmology beveelt aan dat iedereen tussen de 40 en 54 jaar ten minste elke twee tot vier jaar een uitgebreid oogonderzoek moet ondergaan om AMD vroegtijdig op te sporen. Op de leeftijd van 55 moeten volwassenen om de één tot drie jaar een oogonderzoek plannen.