Kleincellige longkanker in een beperkt stadium (SCLC) is het vroege stadium van de ziekte waarbij de kanker zich in één long en mogelijk de lymfeklieren aan dezelfde kant van de borstkas bevindt. Dit is een van de slechts twee stadia van SCLC, de andere is het uitgebreide stadium (duidt op verdere verspreiding). Symptomen van kleincellige longkanker in een beperkt stadium kunnen zijn: hoesten, bloedspuwing (hoesten van bloed), kortademigheid en meer.
Een biopsie kan het type en het hert van longkanker bevestigen. Omdat het meestal agressief is, wordt SCLC in een beperkt stadium onmiddellijk behandeld met chemotherapie en bestraling.
Zinkevych / Getty-afbeeldingenEnscenering
Staging voor SCLC wordt gebruikt om het beheer te sturen. Het geeft ook inzicht in de prognose van de ziekte.
Aan alle volgende criteria moet worden voldaan om SCLC als beperkt stadium te classificeren:
- De kanker moet in slechts één long aanwezig zijn.
- Het kan zijn gegroeid in het weefsel direct naast de longen.
- Het kan de nabijgelegen lymfeklieren zijn binnengedrongen.
- Het moet beperkt blijven tot een gebied dat klein genoeg is om bestralingstherapie toe te passen met een enkel stralingsveld.
Als blijkt dat SCLC is uitgezaaid (uitgezaaid) naar de andere long of naar verre delen van het lichaam, wordt dit gedefinieerd als een uitgebreid stadium.
Ongeveer 30% tot 40% van degenen met kleincellige longkanker wordt gediagnosticeerd wanneer hun tumoren als een beperkt stadium worden beschouwd, terwijl 60% tot 70% op het moment van diagnose wordt aangemerkt als een uitgebreide SCLC.
Soms wordt SCLC ook geclassificeerd volgens de TNM-stadiëringscriteria, het systeem dat wordt gebruikt om niet-kleincellige longkanker (NSCLC), het meest voorkomende type longkanker, te stadium. Met behulp van dit systeem vertegenwoordigt T de grootte van de tumor, N geeft de mate van betrokkenheid van de lymfeklieren aan en M beschrijft de mate van metastase, waarbij elk van deze factoren een numerieke waarde tussen 0 en 4 krijgt.
Symptomen in een beperkt stadium
In dit vroege stadium veroorzaakt SCLC mogelijk geen symptomen. Omdat het echter in de bronchiën (luchtwegen) begint, kan het ademhalingsproblemen veroorzaken, zelfs als het zich niet buiten een deel van de long heeft verspreid.
Als SCLC in een beperkt stadium binnen één long groter wordt, kunnen respiratoire effecten prominenter zijn. En de betrokkenheid van de lymfeklieren kan extra symptomen veroorzaken.
Symptomen van SCLC in een beperkt stadium kunnen zijn:
- Aanhoudende hoest
- Bloed ophoesten (bloedspuwing)
- Kortademigheid
- Pijn op de borst of pijn
- Pijn bij het ademen
- Terugkerende luchtweginfecties zoals longontsteking of bronchitis
- Schorre stem
- Clubbing: een door zuurstofgebrek veroorzaakte misvorming van de vingers waarbij de uiteinden van de vingers het uiterlijk krijgen van een omgedraaide theelepel
- Vergroting of gevoeligheid van de arm door betrokkenheid van de lymfeklieren
- Piepende ademhaling
- Zwelling in het gezicht en / of de nek door obstructie van de ader
De specifieke effecten die worden veroorzaakt door uw SCLC-kanker in een beperkt stadium, zijn afhankelijk van de exacte positie en grootte van de tumor in uw longen en, indien van toepassing, uw lymfeklieren.
Paraneoplastische symptomen
Soms kan SCLC ook paraneoplastische syndromen veroorzaken, wat de vroegst merkbare effecten van de tumor kunnen zijn. Deze syndromen treden op wanneer de kankercellen antilichamen (een soort immuuneiwit) of hormonen produceren die verre cellen in het lichaam, zoals in de hersenen, overstimuleren.
Paraneoplastische effecten geassocieerd met SCLC zijn onder meer:
- Spierzwakte in de bovenste ledematen, veranderingen in het gezichtsvermogen en slikproblemen als gevolg van het Lambert-Eaton-myasthenisch syndroom
- Zwakte, vermoeidheid en een laag natriumgehalte in het bloed met het syndroom van inadequate secretie van antidiuretisch hormoon (SIADH)
- Een rond, vol gezicht en gewichtstoename, verhoogde dorst, overmatige haargroei en zwakte geassocieerd met het syndroom van Cushing
- Verlies van coördinatie en moeilijk spreken als gevolg van paraneoplastische cerebellaire degeneratie
Oorzaken
Over het algemeen wordt SCLC veroorzaakt door roken, blootstelling aan radon of asbest, of tweedehands blootstelling aan sigarettenrook. Deze stoffen bevatten gifstoffen die uw longen kunnen beschadigen. Dit type longschade kan leiden tot kanker-inducerende mutaties of veranderingen in het DNA (genen) van uw longcellen.
Diagnose
SCLC in een beperkt stadium kan voorkomen op een beeldvormend onderzoek zoals een röntgenfoto van de borstkas, een CT-scan van de borstkas of een CT-scan van de lymfeklieren. U kunt deze tests ondergaan als onderdeel van routinematige longkankerscreening of om een niet-gerelateerde reden (zoals een preoperatieve evaluatie).
U kunt ook beeldvorming ondergaan als reactie op uw symptomen. Wanneer SCLC paraneoplastische effecten en longontsteking veroorzaakt, kan het meer merkbare effecten hebben.Dit kan mensen ertoe aanzetten om eerder medische hulp in te roepen, wat leidt tot eerdere diagnostische tests die kanker identificeren terwijl het zich nog in een beperkt stadium bevindt.
Longkankeronderzoek
Longkanker kan worden gediagnosticeerd met een jaarlijkse screening-CT-scan.
U voldoet aan de criteria voor screening als u die heeftal het volgende is van toepassing:
- U bent een huidige roker of heeft de afgelopen 15 jaar gerookt
- U bent tussen de 55 en 74 jaar oud
- Je hebt een rookgeschiedenis van ten minste 30 pakjaren
Screening wordt alleen als passend beschouwd als u instemt met een behandeling als de diagnose wordt gesteld en als uw gezondheid goed genoeg is om het te verdragen.
Biopsie
Vaak is een longbiopsie of een lymfeklierbiopsie nodig om een definitieve diagnose van het type kanker te krijgen. Uw laesie wordt bemonsterd met een fijne naaldaspiratie, een bronchoscopieprocedure of een open operatie.
Uw biopsiemonster wordt dan onder een microscoop onderzocht.
Wat is havercel longkanker?
Kleine cellen bij longkanker hebben een uiterlijk dat vaak wordt beschreven als een "havercel", die zich onderscheidt van dat van niet-kleincellen bij longkanker. Kleincellige longkanker wordt daarom ook wel havercel-longkanker genoemd.
Staging-proces
Als uw kanker wordt vastgesteld, zijn mogelijk verdere tests nodig om de stadiëring te verifiëren. Bijvoorbeeld, magnetische resonantie beeldvorming (MRI) van de hersenen, echografie van de lever of positronemissietomografie (PET) van de bijnieren kan uw artsen helpen bepalen of u al dan niet uitzaaiingen heeft.
Uw aandoening kan worden gedefinieerd als een beperkt stadium op het moment van uw diagnose als u niet lang genoeg longkanker heeft gehad om zich te verspreiden.
Als er echter metastasen worden gevonden, zou dit betekenen dat u een SCLC in een uitgebreid stadium heeft in plaats van een SCLC in een beperkte fase, waardoor het behandelplan verandert.
Interessant is dat wanneer de SCLC perifeer begint (verder in de longen), deze mogelijk niet zo snel groeit of metastaseert als SCLC die zich centraal in de longen bevindt (wat vaker voorkomt). Het is niet duidelijk waarom dit patroon optreedt. , maar het kan tot een beter resultaat leiden.
Behandeling
Omdat SCLC de neiging heeft snel te groeien, wordt meestal aanbevolen om de behandeling zo snel mogelijk na de diagnose te starten. En met de betere resultaten van SCLC in een beperkte fase, is er een groter verwacht voordeel van een snelle behandeling als deze in dit stadium wordt gestart.
Over het algemeen wordt SCLC behandeld met een combinatie van chemotherapie en bestralingstherapie. Chirurgie zal naar verwachting SCLC niet genezen, maar het kan symptoomverlichting bieden.
Chemotherapie en immunotherapie
Chemotherapie wordt gebruikt om kankercellen te vernietigen en de groei en verspreiding van kanker te voorkomen. Chemotherapie voor SCLC omvat meestal een combinatie van een platina-medicijn, zoals cisplatine of carboplatine, en een alkaloïde medicijn, zoals etoposide of irinotecan, afgegeven in een reeks van vier tot zes cycli. Deze verschillende chemotherapeutica vernietigen kankercellen met behulp van verschillende mechanismen die vullen elkaar aan.
Afhankelijk van de specifieke medicatie die wordt gebruikt, kan een cyclus een of meer infusies bevatten, waarbij elke infusie enkele minuten tot enkele uren duurt. Een chemotherapiecyclus kan drie of vier weken duren.
Immuuntherapie is een type behandeling waarbij het immuunsysteem van het lichaam wordt gebruikt om ziekten, waaronder kanker, te bestrijden. Specifiek wordt een groep geneesmiddelen die worden beschreven als immuuncontrolepuntremmers, die uw immuunsysteem ertoe aanzetten kankercellen te bestrijden, gebruikt voor de behandeling van SCLC.
Immunotherapiebehandelingen die bij SCLC worden gebruikt, zijn onder meer:
- De CTLA-4-remmer Yervoy (ipilimumab)
- De PD-1-remmers Opdivo (nivolumab) en Keytruda (pembrolizumab)
Deze medicijnen kunnen worden gebruikt in combinatie met chemotherapie of voor de behandeling van terugkerende SCLC die al is behandeld met chemotherapie en bestraling. Ze worden ook onderzocht als mogelijke eerstelijnsmiddelen bij de behandeling van SCLC.
Bestralingstherapie
Straling wordt gebruikt om de tumor en kleine kankercellen te verkleinen die niet kunnen worden gezien met beeldvormende tests. SCLC in een beperkte fase wordt omvat binnen een standaard stralingsveld.
Over het algemeen wordt bestraling naar de longen en nabijgelegen lymfeklieren gepland in dezelfde weken als chemotherapie en immunotherapie.
Profylactische schedelbestraling
Als u een volledige of gedeeltelijke reactie op chemotherapie en bestraling ervaart, komt u mogelijk in aanmerking voor profylactische schedelbestraling (PCI). Deze bestralingstherapie voor de hersenen wordt soms aanbevolen om het risico te verkleinen dat niet-detecteerbare kankercellen in de hersenen groeien en symptomen veroorzaken.
Hoewel PCI de overleving verbetert, kan het cognitieve complicaties hebben, zoals geheugenverlies. Overweeg deze optie zorgvuldig en bespreek de voor- en nadelen met uw arts, evenals met uw dierbaren die voor u zouden zorgen als u deze bijwerkingen ervaart.
Chirurgie
Chirurgie wordt zelden gebruikt als behandeling voor SCLC omdat de aandoening meestal als niet-operabel wordt beschouwd. Dit type kanker wordt als zeer agressief beschouwd en kan na de behandeling terugkeren - zelfs in het beperkte stadium.
Zelfs een operatie voor het verwijderen van laesies in de longen en lymfeklieren is mogelijk niet genezend als er elders in het lichaam microscopisch kleine metastasen zijn die niet kunnen worden gedetecteerd met beeldvormende tests.
Voor SCLC wordt chirurgie doorgaans alleen overwogen voor symptomatische verlichting. Als de tumor een luchtweg blokkeert, kan deze worden weggesneden om u te helpen ademen, bijvoorbeeld. Chirurgie kan ook de zwelling van de nek of het gezicht verminderen als gevolg van het superieure vena cava-syndroom.
Dat gezegd hebbende, wordt een operatie af en toe overwogen als een tumor aanwezig is in slechts één long en nabijgelegen lymfeklieren. Adjuvante chemotherapie (chemotherapie na een operatie) wordt meestal aanbevolen om het risico op herhaling van kanker te verkleinen.
Klinische onderzoeken
Klinische onderzoeken zijn aan de gang voor beide stadia van SCLC, waarbij nieuwe therapieën en behandelcombinaties voor deze agressieve kanker worden geëvalueerd. Het National Cancer Institute (NCI) beveelt iedereen met kleincellige longkanker aan om deel te nemen aan een klinische proef.
U kunt door NCI ondersteunde klinische onderzoeken vinden met behulp van hun doorzoekbare online database.
Prognose
De overleving van SCLC in een beperkt stadium is beter dan de algehele overleving van SCLC. Met optimale behandeling toonde één studie een overlevingspercentage van 1 jaar van ongeveer 78,9%, een overlevingspercentage van 2 jaar van 58,6% en een overlevingspercentage van 5 jaar van 27,6%.
Dit is vergelijkbaar met een ander onderzoek waarin degenen met SCLC in een beperkt stadium die standaardbehandeling met chemotherapie en bestraling kregen, een overlevingspercentage van 5 jaar hadden van 30% tot 35%.
Daarentegen is de totale 5-jaarsoverleving van SCLC (alle stadia gecombineerd) ongeveer 6,5%.
Een woord van Verywell
Leven met SCLC kan een uitdaging zijn. Dit type kanker kan niet verbeteren zonder behandeling, maar u kunt een goed resultaat hebben. Stel al uw vragen aan uw medisch team en zoek een behandeling voor uw symptomen. Overweeg om meer te weten te komen over klinische onderzoeken die misschien goed bij u passen. Verbinding maken met een steungroep of steunen op uw dierbaren kan u helpen op uw reis met kanker, zowel emotioneel als fysiek.
