ER Productions Limited / Getty Images
Belangrijkste leerpunten
- De International Association for the Study of Pain heeft haar definitie van pijn bijgewerkt om zich te concentreren op de pijnervaring van een patiënt en om degenen op te nemen die dit niet verbaal kunnen communiceren.
- Deze verschuiving omvat verschillende soorten pijn in de definitie, inclusief pijn waarbij geen directe weefselschade is betrokken.
- Het gebruik van de zelfgerapporteerde pijnanalyse van een patiënt biedt meer holistische behandelingsopties.
In juli heeft de International Association for the Study of Pain (IASP) de definitie van pijn voor het eerst in 40 jaar herzien. Deze nieuwe definitie beschrijft de ervaring van pijn als 'een onaangename zintuiglijke en emotionele ervaring die verband houdt met of lijkt op die verband houdt met feitelijke of potentiële weefselschade. "
De vorige definitie, gepubliceerd in 1979, definieert pijn als 'een onaangename zintuiglijke en emotionele ervaring die verband houdt met feitelijke of potentiële weefselschade, of beschreven wordt in termen van dergelijke schade'.
De bijgewerkte definitie biedt een meer genuanceerde, systemische kijk op pijn en heeft tot doel de manier te veranderen waarop pijn wordt begrepen, gecommuniceerd en behandeld.
IASP heeft ook zes opmerkingen toegevoegd die de definitie van pijn vanuit meerdere invalshoeken uitbreiden. Deze omvatten:
- Pijn is altijd een persoonlijke ervaring die in verschillende mate wordt beïnvloed door biologische, psychologische en sociale factoren.
- Pijn en nociceptie (die vaak wordt veroorzaakt door een prikkel van buitenaf) zijn verschillende verschijnselen, en pijn kan niet alleen worden afgeleid uit activiteit in sensorische neuronen.
- Door levenservaringen leren mensen het concept van pijn.
- Iemands verslag van een ervaring als pijn moet worden gerespecteerd.
- Hoewel pijn meestal een adaptieve rol heeft, kan het nadelige effecten hebben op het functioneren en op het sociale en psychologische welzijn.
- Verbale beschrijving is slechts een van de vele gedragingen om pijn te uiten, en een onvermogen om te communiceren ontkent niet de mogelijkheid dat een mens of een niet-menselijk dier pijn ervaart.
IASP voegde ook de etymologie - oorsprong van een woord en historische ontwikkeling van de betekenis - van het woord pijn toe om verdere context te bieden.
Pijnetymologie:
Middelengels, uit Anglo-Franse peine (pijn, lijden), uit Latijn poena (boete, straf), op zijn beurt uit Griekse poinē (betaling, boete, compensatie).
Wat houdt deze nieuwe definitie in?
De veranderingen die worden geïntroduceerd door deze nieuwe definitie, geschreven door een 14-koppige multinationale presidentiële taskforce met brede expertise in pijngerelateerde wetenschap, lijken misschien subtiel. Maar ze verminderen het belang van het kunnen beschrijven van pijn om een diagnose te krijgen.
Pijn wordt uitgebreid tot mensen die het niet verbaal kunnen communiceren, zoals baby's, volwassenen met dementie of iemand met spraak- of taalstoornissen. Op deze manier verschuift de schijnwerper van hoe pijn wordt verwerkt door anderen en terug naar de persoon die het ervaart.
"Onderzoek in de afgelopen 40 jaar sinds de vorige definitie werd ingevoerd, heeft ons begrip van de ervaring van pijn en de mechanismen die deze veroorzaken, verdiept en verbreed", zegt Marnie Hartman, DPT, CSCS, een in Alaska gevestigde fysiotherapeut en yogamedicijn. instructeur, vertelt Verywell. "Ik denk dat de nieuwe definitie de complexiteit en individualiteit van pijn aantoont."
IASP merkt op dat niet alle pijn verband houdt met duidelijke weefselschade en dat pijn kan voortkomen uit meerdere bronnen in het lichaam.
In de meeste gevallen waarbij sprake is van weefselschade, verzendt ons lichaam berichten over pijn via sensorische signalen die nociceptoren worden genoemd. In het verleden werd de aan- of afwezigheid van deze sensorische neuronen gebruikt om de hoeveelheid pijn in het lichaam te meten. Deze nieuwe definitie stelt echter dat niet alle vormen van pijn via nociceptoren worden gecommuniceerd. Een voorbeeld is neuropathische pijn, die het gevolg kan zijn van zenuwbeschadiging of storingen in het zenuwstelsel Voorbeelden van aandoeningen die neuropathische pijn kunnen veroorzaken zijn onder meer het fantoomledemaatsyndroom, interstitiële cystitis en multiple sclerose.
"Het zenuwstelsel is een van de systemen die betrokken zijn bij het ervaren van pijn, samen met het immuunsysteem, het endocriene systeem, enz.", Zegt Hartman. "Andere dimensies zijn ook aanwezig, zoals genetica, epigenetica, gedachten, overtuigingen, emoties, en stressreacties. Weefselschade kan aanwezig zijn, of kan ooit aanwezig zijn geweest. "
Jaime Zuckerman, PsyD
Te horen krijgen dat hun symptomen in hun hoofd zitten of 'niet echt' zijn, kan ertoe leiden dat een patiënt zijn eigen perceptie van zijn pijn wantrouwt.
- Jaime Zuckerman, PsyDDeze verschuiving concentreert zich op de ervaring van de patiënt met zijn pijn, waardoor artsen kunnen herkennen en geloven wat ze niet altijd fysiek kunnen meten. Voor velen die met chronische pijn in de vorm van een onzichtbare ziekte leven, is dit een bijzonder validerende ervaring.
"Een onzichtbare ziekte wekt de illusie dat een persoon in feite 'niet zo ziek' is of in sommige gevallen helemaal niet ziek", Jaime Zuckerman, PsyD, een klinisch psycholoog gevestigd in Pennsylvania die gespecialiseerd is in de psychologische symptomen die verband houden met klinische ziekten, vertelt Verywell. "Wanneer we worden geconfronteerd met iemand die op het eerste gezicht relatief gezond lijkt, ondanks dat hij ziek is, gaan we ervan uit dat hij in feite gezond is. Te horen krijgen dat hun symptomen in hun hoofd zitten of 'niet echt' zijn, kan ertoe leiden dat een patiënt zijn eigen perceptie van zijn pijn wantrouwt of de melding van zijn symptomen minimaliseert uit angst voor twijfel of kleinering. "
Het onder de aandacht brengen van de onzichtbare aspecten van onzichtbare pijn opent de deur naar verschillende diagnostische maatregelen, waarbij de aandacht verder wordt gericht op zelfgerapporteerde symptomen. Deze definitie houdt ook rekening met de verschillende psychologische, emotionele en sociale componenten die de ervaring van pijn kunnen beïnvloeden.
Wat dit voor u betekent
De nieuwe definitie van IASP maakt het gemakkelijker om pijn te communiceren en te beoordelen. Het breidt de ervaring verder uit dan wat kan worden weergegeven op een diagnostische test en benadrukt de persoonlijke pijnervaring van een patiënt. Dit maakt meer holistische behandelingsregimes mogelijk die verschillende medische specialismen kunnen omvatten.
Hoe kan het behandelingsprotocollen begeleiden?
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en meerdere andere gouvernementele en niet-gouvernementele organisaties hebben de IASP-definitie van pijn overgenomen. Deze nieuwe definitie moedigt artsen aan om een systemische kijk op pijn te omarmen bij de behandeling van een patiënt.
"Het erkennen van de multidimensionaliteit van pijn, vooral als het persistent wordt, zal hopelijk ook de noodzaak benadrukken van meerdere zorgverleners die bij de behandeling moeten worden betrokken om de pijnervaring te helpen verschuiven of verminderen", zegt Hartman. "Een diep begrip van het individu en zijn persoonlijke geschiedenis lijkt het belangrijkste aspect te zijn om te bepalen wie de belangrijkste spelers in het zorgteam moeten zijn."
Dit zorgt ook voor meer behandelingsopties voor pijn wanneer de drijvende factoren erachter moeilijker te achterhalen zijn.
"Met deze definitie is er meer communicatie en educatie rond pijn - wat pijn is, wat het drijft en wat we leren zijn belangrijke factoren voor de behandeling", zegt Hartman. "En dat is allemaal een grote hoop voor degenen die lijden aan pijn en degenen die moeite hebben om te helpen bij het verlenen van zorg."
Hartman zegt bijvoorbeeld dat het toevoegen van een mindfulness-oefening aan fysiotherapie of acupunctuur een persoon in staat kan stellen zijn pijnervaring diepgaand te beoordelen en mogelijk zijn zorgmodaliteit te vergroten.
"Dit geeft het individu inzicht om enkele van zijn eigen reacties op de pijnervaring verder te erkennen en te begrijpen", zegt ze. "Ze kunnen dan leren hoe ze sommige hiervan kunnen verschuiven of de intensiteit of persistentie van de ervaring kunnen verminderen."
Hartman hoopt dat een beter begrip van pijn patiënten kan helpen meer betrokken te raken bij hun eigen behandeling.
"Ik denk dat er grote voordelen kunnen zijn in een therapeutische relatie en tijd nemen voor zorg", zegt ze. "Vooral wanneer de behandeling wordt gegeven met de juiste opleiding van pijnwetenschap en het erkennen van wat van de pijnervaring feitelijk het doel is, zodat het individu een actieve deelnemer is aan de levering van de behandeling."
