Begrijpen of kanker besmettelijk is

Kanker isnietbesmettelijk in de conventionele zin en wordt niet beschouwd als een besmettelijke of overdraagbare ziekte. Kanker zelf kan niet van de ene persoon op de andere worden overgedragen (in tegenstelling tot sommige dieren) door dezelfde lucht in te ademen, een tandenborstel te delen, aan te raken, te kussen of seks te hebben. Op een paar zeldzame uitzonderingen na (ontvangers van een orgaantransplantatie, overdracht van moeder op foetus en enkele zeldzame gebeurtenissen), zal het immuunsysteem vreemde cellen herkennen (inclusief kankercellen van een andere persoon) en deze vernietigen.

Sommige infecties diekanworden overgedragen (waaronder sommige seksueel overdraagbare aandoeningen), kan echter het risico op het ontwikkelen van kanker verhogen. Bovendien kan kanker in families voorkomen, maar in plaats van overgedragen te worden, houdt dit risico verband met genetische kenmerken (een genetische aanleg) of veel voorkomende blootstellingen die het risico verhogen.

Besmettelijkheid en kanker

Omdat kanker bij sommige soorten besmettelijk kan zijn, is het een goede vraag die op verschillende manieren kan worden bekeken, waarom kanker niet bij mensen voorkomt.

De eerste manier om hier naar te kijken, is door te visualiseren wat er gebeurt als een kankercel van een andere persoon ons lichaam zou binnendringen (het zou rechtstreeks moeten worden overgedragen omdat kankercellen niet buiten het lichaam kunnen leven). Dit is wat de voormalige Venezolaanse president Hugo Chavez beweerde toen hij verklaarde dat zijn vijanden hem kanker gaven.

In een onethisch experiment dat in de jaren vijftig en zestig werd uitgevoerd, deden twee New Yorkse onderzoekers enkele experimenten waarbij ze kankercellen injecteerden bij gezonde gevangenen en kankerpatiënten (de ontvangers werden niet geïnformeerd over dit experiment) om te zien of hij kanker kon 'veroorzaken'. . Met slechts één uitzondering vocht het immuunsysteem van de ontvanger tegen de kankercellen voordat ze het knobbelstadium passeerden.

Onze immuuncellen zien kankercellen van een andere persoon zoals ze ziekteverwekkende virussen of bacteriën zouden zien.

(In de studie werd het experiment gerechtvaardigd door de onderzoekers die hoopten manieren te ontdekken om een ​​immuniteit tegen kanker op te bouwen, en het werd gefinancierd door de American Cancer Society en de Amerikaanse Public Health Service.) In een ander menselijk experiment, melanoomcellen werden overgebracht van een persoon naar zijn moeder om te proberen immuniteit tegen kanker op te wekken, en de moeder stierf aan melanoom.

Er zijn een paar andere zeer zeldzame uitzonderingen, bijvoorbeeld een rapport uit 2015 in The New England Journal of Medicine beschrijft hoe kankercellen van een lintworm het lichaam van een man binnendringen en zich verspreiden naar verschillende lymfeklieren en zijn longen. Hoewel het immuunsysteem dit normaal gesproken niet zou toestaan, was de man ernstig immuunonderdrukt als gevolg van HIV / AIDS. Er zijn ook zeldzame gevallen geweest waarin kanker is overgedragen (via een prik met een naald of een snee in de hand) op een laboratoriummedewerker en een chirurg (sarcoom). In deze gevallen groeiden de kankercellen echter lokaal op de plaats waar ze het lichaam binnendrongen, maar kwamen ze niet verder dan de plaats van binnenkomst.

Het gebrek aan besmettelijkheid van kanker wordt ook beter begrepen als we kijken naar hoe kanker zich ontwikkelt. Kankercellen ontstaan ​​nadat een reeks mutaties (in genen die de groei van de cel regelen) leiden tot ongecontroleerde groei van de cel. Zelfs wanneer genetische schade optreedt, heeft het menselijk lichaam genen (zoals tumorsuppressorgenen) die coderen voor eiwitten die zijn ontworpen om ofwel beschadigd DNA te repareren of beschadigde cellen te elimineren.

Verdere ondersteuning voor het uitblijven van besmettelijkheid is het uitblijven van epidemieën. Bovendien zullen oncologen en andere gezondheidswerkers die worden blootgesteld aan grote aantallen mensen met kanker, de ziekte niet meer ontwikkelen.

Verdere ondersteuning voor het uitblijven van besmettelijkheid is het uitblijven van epidemieën. Bovendien zullen oncologen en andere gezondheidswerkers die worden blootgesteld aan grote aantallen mensen met kanker, de ziekte niet meer ontwikkelen.

Orgaantransplantaties

Zoals hierboven opgemerkt, worden kankercellen van een andere persoon die ons lichaam binnenkomen, vernietigd door het immuunsysteem. Als uitzondering op deze algemene regel zijn er gevallen geweest van kanker die van de ene persoon op de andere werd overgedragen via orgaantransplantatie, en men denkt dat transfusiegerelateerde kanker kan voorkomen bij ongeveer 3 op de 5.000 ontvangers van transplantaties.

Bij orgaantransplantaties zijn er twee factoren die bijdragen aan dit risico. Een daarvan is dat in plaats van slechts een paar kankercellen (zoals met een naaldprik) een groot volume tumorcellen in een persoon wordt geïmplanteerd (van een massa in het getransplanteerde orgaan). Bovendien zijn deze mensen meestal ernstig immuungecompromitteerd vanwege de medicijnen die worden gebruikt om afstoting te voorkomen.

Er is geen bewijs dat kanker ooit via bloedtransfusie is overgedragen. Desondanks zijn er beperkingen voor wanneer mensen met kanker bloed kunnen doneren.

Overdracht van moeder op kind

Er zijn enkele gevallen van overdracht van kanker tijdens de zwangerschap gemeld, en dit kan op drie manieren gebeuren.

• Van de moeder op de baby: hoewel tumoren zich naar de placenta kunnen verspreiden, voorkomt de placenta meestal dat kankercellen de baby bereiken. De kans op overdracht van kanker (vermoedelijk 1 op de 1.000 zwangere vrouwen heeft kanker) wordt geschat op slechts 0,000005 procent. Overdracht komt het meest voor bij leukemie / lymfomen en melanoom.
• Tweeling- op tweelingtransmissie van leukemie: nogmaals, transmissie is zeer zeldzaam, maar kan soms voorkomen.
• Choriocarcinoom: Choriocarcinoom is een zeldzame tumor die ontstaat in de placenta. De tumor kan zich verspreiden naar zowel de moederende baby en is het enige geval van seriële overdracht van kanker (van de placenta naar de moeder en vervolgens van de moeder naar ontvangers van organen die door die moeder zijn gedoneerd).

Besmettelijke kankers bij andere soorten

Er is nu gevonden dat kanker wordt overgedragen onder leden van acht verschillende soorten. Er wordt gedacht dat de reden dat dit kan gebeuren, in tegenstelling tot bij mensen, te wijten is aan een gebrek aan genetische diversiteit (genetische inteelt), zodat de kankercellen van een ander lid van die soort niet als abnormaal worden herkend. Waaronder:

• Honden: Canine overdraagbare venerische tumor kan seksueel of via direct bloedcontact worden overgedragen.
• Tasmaanse duivels: De gezichtstumor van Tasmaanse duivels kan door bijten van het ene dier op het andere worden overgedragen.
• Bivalven: Leukemie kan worden overgedragen bij vier verschillende soorten tweekleppige dieren, mogelijk via filtervoeding.
• Hamsters: er zijn ook meldingen van overdracht van reticulumcelsarcoom tussen hamsters in oudere onderzoeken, evenals de mogelijkheid dat muggen een vector zijn bij overdracht.

Infecties die verband houden met kanker

Van sommige infecties die van persoon op persoon kunnen worden overgedragen, wordt aangenomen dat ze tot kanker leiden. In deze gevallen is het echter niet de kanker op zich die besmettelijk is, maar eerder de infectie die al dan niet (en in de meeste gevallen niet) tot kanker leidt.

Infecties met deze micro-organismen komen veel voor, de kankers die als gevolg van de infecties ontstaan ​​niet. Bovendien zijn de meeste kankers multifactorieel van oorsprong (hebben vele oorzaken), en andere factoren, zoals blootstelling aan kankerverwekkende stoffen, immunosuppressie, genetische factoren, levensstijl en meer, kunnen in combinatie met de infectie kanker veroorzaken.

Infecties kunnen op verschillende manieren tot kanker leiden. Sommige kunnen een ontsteking veroorzaken die tot kanker leidt (als gevolg van een verhoogde celdeling van cellen die betrokken zijn bij herstel), terwijl andere immunosuppressie kunnen veroorzaken. Weer anderen kunnen het DNA rechtstreeks beschadigen (mutaties veroorzaken).

In de Verenigde Staten wordt gedacht dat ongeveer 10 procent van de kankers verband houdt met infectieziekten, hoewel dat aantal wereldwijd oploopt tot ongeveer 25 procent.

Virussen die verband houden met kanker zijn onder meer:

• Humaan papillomavirus (HPV): HPV is de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoening en is in verband gebracht met baarmoederhalskanker, anale kanker, peniskanker, vaginale kanker en hoofd-halskanker. In de meeste gevallen verdwijnt een infectie met HPV vanzelf, maar als het aanhoudt, kan dit leiden tot ontsteking en kanker. Niet alle HPV-stammen zijn in verband gebracht met kanker.
• Hepatitis B-virus en hepatitis C-virus: zowel hepatitis B als C worden in verband gebracht met leverkanker en zijn samen de grootste oorzaak van leverkanker wereldwijd.
• Epstein Barr-virus (EBV): EBV is vooral bekend als de oorzaak van mononucleosis, hoewel het ook in verband is gebracht met verschillende kankers. Men denkt dat het een rol kan spelen bij 40 tot 50 procent van de Hodgkin-lymfomen. Hoewel het zeldzaam is in de VS, wordt het ook geassocieerd met Burkitt-lymfoom, nasofarynxcarcinoom, maagadenocarcinoom en meer. Terwijl men denkt dat 90 procent van de mensen besmet is, krijgt slechts een relatief klein aantal kanker.
• HIV / AIDS: Er zijn verschillende soorten kanker die verband houden met HIV / AIDS, gerelateerd aan immunosuppressie.
• Humaan herpesvirus type 8 (HHV-8) of Kaposi-sarcoomherpesvirus leidt meestal tot Kaposi-sarcoom bij mensen met hiv.
• Humaan T-lymfotroop virus-1 (HTLV-1): HTLV-1 wordt geassocieerd met sommige leukemieën en lymfomen, maar hoewel infectie relatief vaak voorkomt, zijn kankers dat niet.
• Merkelcelpolyomavirus: Het Merkelcelpolyomavirus komt wereldwijd veel voor, maar leidt slechts zelden tot een type huidkanker dat Merkelcelcarcinoom wordt genoemd.

Bacteriën die verband houden met kanker zijn onder meer:

• H. pylori: H. pylori-infectie wordt geassocieerd met maagkanker, evenals maagzweren.

Parasieten geassocieerd met kanker zijn onder meer:

• Leverwormen: Twee verschillende leverwormen zijn in verband gebracht met galwegkanker en komen voornamelijk voor in Oost-Azië.
• Schistosomiasis: de worm die deze ziekte veroorzaakt, wordt in verband gebracht met blaaskanker.

Naast deze specifieke organismen kunnen micro-organismen op of in ons lichaam in verband worden gebracht met een verhoogd of verlaagd risico op kanker. Het microbioom van de huid (normale bacteriën die op de huid leven) kan bijvoorbeeld in verband worden gebracht met de ontwikkeling van huidkanker, en goede darmbacteriën kunnen het risico op lymfoom verlagen.

Kankers die in gezinnen voorkomen

Genetica speelt een rol bij kankers die misschien besmettelijk lijken (ze komen voor in families), maar ondanks deze clustering van kankers worden de kankers niet direct van de ene persoon op de andere overgedragen.

Het hebben van een genetische aanleg voor kanker betekent niet dat iemand kanker krijgt. Erfelijke kanker is verantwoordelijk voor ongeveer 10 procent van de kankers in het algemeen (de invloed van genetica kan per type verschillen). Veel van de genmutaties die met kanker zijn geassocieerd (zoals BRCA-mutaties) komen voor in tumorsuppressorgenen. Deze genen coderen voor eiwitten die DNA repareren dat beschadigd is, of in plaats daarvan de cel elimineren voordat het een kankercel wordt. In dit geval veroorzaakt het hebben van het gemuteerde gen geen kanker, maar interfereert het met het vermogen van het lichaam om beschadigde cellen te repareren die zijn beschadigd door blootstelling aan de omgeving en meer.

Zelfs zonder genetische aanleg kan kanker lijken te clusteren in families. Dit kan te wijten zijn aan gedeelde leefgewoonten (zoals roken of voedingsgewoonten), blootstelling aan vergelijkbare kankerverwekkende stoffen in het milieu, zoals blootstelling aan radon in huis. Kankers kunnen ook optreden als gevolg van blootstelling aan virussen (zoals hepatitis B) die worden overgedragen tussen familieleden.

Intimiteit voor mensen met kanker

Het is duidelijk dat kanker zelf niet kan worden overgedragen door aanraken, kussen of seks, dus (met uitzondering van enkele voorzorgsmaatregelen) is het meestal prima om intiem te zijn, en intimiteit wordt eigenlijk aangeraden.

Intimiteit kan niet alleen een vriend of geliefde helpen om beter met hun ziekte om te gaan, maar het kan ook het gevoel van isolatie verminderen dat iemand tijdens de kankertherapie kan hebben.

Voor degenen die infecties hebben die verband houden met kanker, evenals voor degenen die leven met kanker, zijn enkele voorzorgsmaatregelen belangrijk.

Voorzorgsmaatregelen om de verspreiding van infecties die verband houden met kanker te voorkomen

HPV kan seksueel worden overgedragen en hepatitis B en C, evenals HIV, kunnen zowel seksueel als via contact met bloed worden overgedragen. Hepatitis B wordt veel gemakkelijker verspreid dan hiv, en zelfs het delen van een tandenborstel kan tot overdracht leiden.

Veilige seks omvat het gebruik van condooms en meer. Bloedvoorzorgsmaatregelen zijn belangrijk bij hepatitis B, C en HIV. Bij hepatitis B is immunisatie de beste manier om de ziekte te voorkomen.

Seksuele voorzorgsmaatregelen tijdens de behandeling van kanker

Voor degenen die chemotherapie ondergaan, moeten mogelijk voorzorgsmaatregelen worden genomen om beide partners te beschermen.

Mensen met kanker:

• Vrouwen die chemotherapie krijgen, moeten een condoom gebruiken, omdat zwanger worden van sommige geneesmiddelen voor chemotherapie gepaard gaat met geboorteafwijkingen.
• Orale, vaginale en anale seks moet worden vermeden als een van beide partners open wonden heeft.
• Als uw aantal witte bloedcellen erg laag is (door chemotherapie geïnduceerde trombocytopenie), moet seks worden uitgesteld totdat uw aantal witte bloedcellen hoger is. Oncologen verschillen in het aantal dat zij te laag achten, maar een absoluut aantal neutrofielen van 500 of minder wordt soms als grenswaarde gebruikt. De dieptepunt is de tijd waarop het aantal witte bloedcellen gewoonlijk het laagst is.
• Beide partners moeten hun handen wassen (of handdesinfecterend middel gebruiken) voor seks, en geslachtsdelen moeten worden gewassen voor orale seks.
• Vrouwen moeten kort na het vrijen plassen om het risico op een blaasontsteking te verkleinen.
• Glijmiddelen op waterbasis moeten worden gebruikt om slijtage en het daaruit voortvloeiende infectierisico te voorkomen.
• Seks moet ook worden vermeden als uw aantal bloedplaatjes laag is (door chemotherapie geïnduceerde trombocytopenie), meestal gedefinieerd als een aantal bloedplaatjes van minder dan 50.000 vanwege het risico op bloeding.
• Nauw contact met uw partner dient u zeker te vermijden als hij of zij ziek is.

Geliefden van mensen met kanker:

• Geneesmiddelen voor chemotherapie kunnen aanwezig zijn in speeksel, sperma en vaginale afscheidingen. De oncoloog van uw geliefde kan aanbevelen om kort na een chemotherapie-infusie seks te vermijden, maar dit kan variëren. Vrouwen die zwanger zijn of kunnen zijn, moeten met de oncoloog van hun partner praten over mogelijke blootstelling en timing.
• Bij sommige soorten straling, zoals inwendige bestraling (brachytherapie) of behandeling met radioactief jodium, kan uw stralings-oncoloog aanbevelen nauw contact te vermijden, vooral als u zwanger bent.

Een woord van Verywell

Kanker is niet besmettelijk en je doet en mag niet wegblijven van vrienden of geliefden met kanker. In feite is het bieden van uw steun en het dichtbij zijn belangrijker dan ooit, en sommige onderzoeken hebben zelfs aangetoond dat betere sociale steun verband houdt met een betere overleving.

Als uw geliefde mogelijk een virus heeft dat verband houdt met een infectieziekte, lees dan meer over de ziekte en eventuele voorzorgsmaatregelen die u kunt nemen. U moet ook met uw oncoloog praten over elk risico voor u of uw partner in verband met intimiteit tijdens de behandeling.