MR-neurografie, ook wel magnetische resonantie-neurografie of MRN genoemd, is een type MRI dat duidelijk laat zien wat er met uw zenuwen aan de hand is. Het werd voor het eerst ontwikkeld in het begin van de jaren negentig en sindsdien zijn er talloze onderzoeken gedaan die aantonen dat het artsen kan helpen de toestand van zenuwen echt te zien.
Chris Ryan / OJO-afbeeldingen / Getty-afbeeldingen
Zhang, et., Al., Onderzochten bijvoorbeeld magnetische resonantie-neurografen van 137 patiënten met ischias. Sommige van deze patiënten hadden zenuwwortelcompressie, een aandoening aan de wervelkolom waarbij een hernia of een andere structuur op de zenuw drukt bij de plaats waar het aftakt van het ruggenmerg. De meeste mensen noemen de resulterende symptomen van een zenuwwortelcompressie, met andere woorden - pijn, zwakte, gevoelloosheid, tintelingen, tintelingen, elektrische schokken en / of andere elektrische gevoelens, allemaal langs slechts één been - ischias. De onderzoekers meldden dat in alle 137 afbeeldingen de foto duidelijk was. Ze zeiden dat ze de heupzenuw konden zien en dat de hoofdtakken gedifferentieerd en gemakkelijk zichtbaar waren.
Zhang's studie, getiteld `` Morfologische analyse bij patiënten met ischias: een magnetische resonantie beeldvormingsstudie met behulp van driedimensionale hoge-resolutie diffusie-gewogen magnetische resonantie neurografie-technieken '', werd gepubliceerd in het aprilnummer van het tijdschrift.Wervelkolom.
Zenuwbeknelling en ischias
MR-neurografie kan aantonen waar zenuwen vastzitten en wordt gebruikt om de plexus brachialis te evalueren op symptomen die in de nek, schouders en / of armen worden gevoeld. Wat ischias betreft, kan het het piriformis-syndroom vertonen, een aandoening waarbij uw heupzenuw wordt samengedrukt door een strakke of slecht uitgelijnde heupspier die bekend staat als de piriformis.
Tot de ontwikkeling van MRN (en momenteel ook) vertrouwden radiologen op röntgenfoto's, MRI-, CT-scans en zenuwgeleidingstests om de oorzaken van zenuwsymptomen vast te stellen. Hun vaststellingen werden dus grotendeels indirect gedaan. Maar nu, met deze nog relatief nieuwe beeldvormende test, zeggen sommige artsen dat ze met meer zelfvertrouwen zenuwproblemen kunnen diagnosticeren, inclusief zeldzame aandoeningen die anders vaak over het hoofd worden gezien in het proces.
In zijn studie getiteld "Magnet resonance neurography and diffusion tensor imaging: origins, history and clinical impact of the first 50.000 cases with a assessment of efficacy and utility in a prospective 5000 patient study group," die werd gepubliceerd in de uitgave van oktober 2009 van het dagboekNeurochirurgie, MRN-bedenker Aaron Filler zegt dat neurografie een aantal dingen laat zien die relevant zijn voor een klinische diagnose, waaronder mechanische vervorming van zenuwen, hyperintensiteit (dwz zenuwirritatie), zenuwzwelling, discontinuïteit, relaties van zenuwen tot massa, en beeldkenmerken die vervorming van zenuwen onthullen op beknellingspunten. Filler merkt op dat deze bevindingen vergelijkbaar zijn met het soort dingen dat zenuwgeleidingstests kunnen onthullen.
Hoewel MRN goed is voor het aantonen van de toestand van perifere zenuwen, onthult een gerelateerde technologie, bekend als diffusietensorbeeldvorming, de binnenkant van de hersenen en het ruggenmerg. Over het algemeen wordt diffusietensorbeeldvorming naast MRN bestudeerd.
.jpg)
