Frozen shoulder, ook wel adhesieve capsulitis genoemd, is een aandoening die bewegingsbeperking en pijn in het schoudergewricht veroorzaakt. De oorzaak van een bevroren schouder is vaak onbekend, maar er zijn bepaalde mensen die een grotere kans lijken te hebben om deze aandoening te ontwikkelen. Een bevroren schouder zorgt ervoor dat de capsule rond het schoudergewricht samentrekt en littekenweefsel vormt. De meeste mensen die niet bekend zijn met deze aandoening zijn verrast door de hoeveelheid pijn die het kan veroorzaken en de symptomen kunnen aanhouden. Er is echter goed nieuws, aangezien een passende behandeling effectief kan zijn bij het beheersen van pijn en het versnellen van het herstel.
DNY59 / Getty-afbeeldingenOorzaken
Meestal treedt een bevroren schouder op zonder bijbehorend letsel of waarneembare oorzaak. Er zijn echter enkele gemeenschappelijke thema's bij veel patiënten die deze aandoening ontwikkelen.
- Leeftijd en geslacht: een bevroren schouder treft meestal patiënten in de leeftijd van 40 tot 60 jaar, en komt veel vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
- Endocriene aandoeningen: Patiënten met diabetes lopen een bijzonder risico om een frozen shoulder te ontwikkelen. Andere endocriene afwijkingen, zoals schildklierproblemen, kunnen ook leiden tot de ontwikkeling van deze aandoening. Het hebben van een frozen shoulder betekent niet dat u een endocriene afwijking moet hebben, maar deze associatie is er vaak.
- Schoudertrauma of operatie: Patiënten die een schouderblessure oplopen of een schouderoperatie ondergaan, kunnen een bevroren schoudergewricht ontwikkelen. Wanneer letsel of een operatie wordt gevolgd door langdurige immobilisatie van het gewricht, is het risico op het ontwikkelen van een bevroren schouder het grootst.
- Andere systemische aandoeningen: verschillende systemische aandoeningen zoals hartaandoeningen en de ziekte van Parkinson zijn ook in verband gebracht met een verhoogd risico op het ontwikkelen van een bevroren schouder.
Niemand begrijpt echt waarom sommige mensen een bevroren schouder krijgen. Om een onbekende reden wordt het schoudergewricht stijf en wordt het kapsel rond de schouder samengetrokken Het schoudergewricht is een kogelgewricht. De bal is de bovenkant van het armbeen (de humeruskop) en de kom maakt deel uit van het schouderblad (de glenoïde). Rondom dit kogelgewricht bevindt zich een weefselcapsule die het gewricht omhult.
Normaal gesproken laat het schoudergewricht meer beweging toe dan enig ander gewricht in het lichaam. Wanneer een patiënt een bevroren schouder ontwikkelt, wordt de capsule rond het schoudergewricht samengetrokken en strak. De capsule vormt banden van littekenweefsel die verklevingen worden genoemd De samentrekking van de capsule en de vorming van de verklevingen zorgen ervoor dat de schouder stijf wordt en beweging pijnlijk wordt.
Diagnose
De meest voorkomende klacht van mensen met een bevroren schouder is de pijn.Hoewel ze zich realiseren dat er bewegingsbeperkingen zijn, is de meest voorkomende zorg de pijn die met deze aandoening gepaard gaat. Veel schouderaandoeningen veroorzaken pijn, waaronder problemen met de rotatormanchet, en daarom is een bevroren schouder een van de meest verkeerd gediagnosticeerde problemen bij orthopedie. Veel mensen die tekenen van een scheur in de rotatormanchet hebben, hebben eigenlijk een bevroren schouder.
Een van de uitdagingen bij de diagnose is dat mensen een zeer stijf schoudergewricht kunnen compenseren door hun schouderblad en ruggengraat te bewegen. Daarom kunnen mensen met deze aandoening hun arm mogelijk boven hun hoofd tillen, ondanks het feit dat hun schoudergewricht stevig bevroren is. Uw examinator moet niet alleen zorgvuldig beoordelen hoeveel uw arm kan bewegen, maar ook bij welk gewricht de beweging plaatsvindt. De reden dat een bevroren schouder vaak een verkeerde diagnose krijgt, is dat mensen er niet in slagen om de hoeveelheid beweging bij het schoudergewricht met kogelgewricht te isoleren en te bepalen.
Stadia
Een bevroren schouder verloopt doorgaans in voorspelbare stadia De gemiddelde patiënt heeft gedurende 12 tot 18 maanden symptomen van een bevroren schouder. Het volledig verdwijnen van de symptomen van een bevroren schouder kan tot drie jaar of langer duren. Het goede nieuws is dat de meest pijnlijke, beperkende fase van een frozen shoulder de vroegste is, en daarom kunnen de symptomen snel verbeteren. Het duurt echter bijna altijd vele maanden, zo niet meer dan een jaar, voordat de symptomen zijn verdwenen.
Behandelingen
De behandeling van een bevroren schouder bestaat voornamelijk uit pijnbestrijding en fysiotherapie.De meeste patiënten vinden verlichting met deze eenvoudige stappen, hoewel het hele behandeltraject enkele maanden of langer kan duren.
Als eenvoudige niet-operatieve behandelingen de bevroren schouder niet oplossen, moet een patiënt af en toe een operatie ondergaan. Deze procedure wordt een arthroscopische kapselafgifte genoemd. Het chirurgisch loslaten van het kapsel van een frozen shoulder is zelden nodig, maar het is uitermate nuttig in gevallen van frozen shoulder die niet reageren op therapie en revalidatie. Als een operatie wordt uitgevoerd, is onmiddellijke fysiotherapie na de capsulaire afgifte van het grootste belang. Als de revalidatie niet kort na het loslaten van het kapsel begint, is de kans dat de frozen shoulder terugkeert vrij groot.
Herstel
De meeste patiënten met een bevroren schouder zullen lichte beperkingen hebben in de schouderbeweging, zelfs jaren nadat de aandoening is verdwenen. Deze bewegingslimiet is echter minimaal en wordt vaak pas opgemerkt bij zorgvuldig lichamelijk onderzoek. De overgrote meerderheid van de patiënten die een bevroren schouder ontwikkelen, zullen hun mobiliteit herstellen met alleen therapie en rekken.
