Kinderen die contactsporten spelen, lopen het risico op herhaald hoofdtrauma en hersenschudding.
Studies suggereren dat jaarlijks ongeveer 130.000 kinderen onder de 18 jaar een sportgerelateerd hoofdtrauma krijgen. De meeste kinderen met de diagnose hersenschudding herstellen; Uit onderzoek blijkt echter dat herhaalde hersenschudding tijdens de kindertijd en adolescentie permanente veranderingen kan veroorzaken in de manier waarop de hersenen functioneren.
Tetra-afbeeldingen - Erik Isakson / Getty ImagesDit komt doordat de hersenen zich tijdens de kindertijd actief ontwikkelen. Hersenletsel neemt energie en tijd weg bij leer- en ontwikkelingsprocessen. Die tijd en energie wordt in plaats daarvan besteed aan het proberen zoveel mogelijk van het hersenletsel te genezen.
Hoofdtrauma tijdens het sporten gebeurt meestal door een klap op het hoofd van een andere speler, de grond of een voorwerp. De klap zorgt ervoor dat de hersenen tegen de voor- en achterkant van de schedel slaan. Deze beweging scheurt zenuwcellen en kan bloedingen in of rond de hersenen veroorzaken.
Een hersenschudding is een licht traumatisch hersenletsel dat al dan niet kan leiden tot een kortstondig bewustzijnsverlies. Er kan schade aan de hersenen ontstaan, zelfs als het bewustzijnsverlies niet optreedt, dus dat zou niet het enige teken moeten zijn om naar te zoeken.
Als een kind een van de volgende symptomen heeft na een sportgerelateerd hoofdtrauma, moet hij / zij onmiddellijk op de eerste hulp worden gezien:
- Verwarring of desoriëntatie
- Moeite met spreken, onduidelijke woorden
- Problemen met het bewaren van het evenwicht of met lopen
- Ernstige hoofdpijn of hoofdpijn die steeds erger wordt
- Verlies van bewustzijn
- Niet meer reageren (niet wakker worden)
Permanente hersenveranderingen
De hersenen ontwikkelen zich nog tijdens de kindertijd en vaardigheden als taal, kritisch denken en probleemoplossing zijn nog niet volledig vastgesteld.
Elke keer dat er een hoofdtrauma is, moeten de hersenen de schade herstellen; als zenuwcellen werden gescheurd, moeten nieuwe wegen voor het communiceren van informatie in de hersenen worden gevonden en aangeleerd. Zwelling kan resulteren in een verminderde bloedtoevoer naar hersenkwabben die verantwoordelijk zijn voor belangrijke vaardigheden. Schade aan zenuwcellen dwingt de hersenen om de manier waarop impulsen en informatie worden verzonden en ontvangen om te leiden. In de hersenen van een zich ontwikkelend kind kan dit afbreuk doen aan het algehele leervermogen.
Volgens onderzoek is het gevaarlijk als het hoofdtrauma en de hersenschudding plaatsvinden terwijl essentiële leer- en denkvaardigheden zich ontwikkelen. Als de hersenen van het kind probleemoplossend of kritisch denken aan het leren zijn en dit proces wordt onderbroken, dan ontwikkelen deze vaardigheden zich mogelijk niet zoals ze zouden moeten. Het hoofdtrauma verstoort het normale leerproces.
Het is vooral schadelijk als er steeds weer hersenletsel optreedt. Elke keer dat de hersenen getraumatiseerd zijn, moeten ze herstellen, en als ze geen tijd hebben gehad om volledig te genezen sinds de laatste hersenschudding, vertraagt of stopt dit het proces.
Aanbevelingen voor hoofdtrauma bij kinderen
Artsen die hoofdtrauma en traumatisch hersenletsel bij kinderen behandelen, bevelen nu aan dat het kind elke keer dat er een klap op het hoofd en een hersenschudding door hoofdtrauma is:
- Stop onmiddellijk met oefenen of spelen
- Laat u volledig beoordelen door een arts voordat u weer begint met oefenen of spelen
- Zorg voor voldoende rust om de hersenen volledig te laten herstellen. Als een van de hierboven genoemde tekenen van hersenschudding aanwezig was, kan de hersteltijd enkele weken duren.
Deze beperkingen zijn moeilijk te volgen voor kinderen, vooral als ze actief zijn in de sport. Een paar weken aan de zijlijn kan een heel seizoen veranderen.
Het is echter belangrijk om te onthouden dat herhaald hoofdtrauma op de lange termijn neurologische gevolgen kan hebben en het hele leven van een kind kan beïnvloeden. Dit zijn onder meer verminderde leer-, denk- en redeneringsstoornissen die het schoolsucces ondermijnen, evenals het potentieel verhoogde risico op de ziekte van Parkinson, Alzheimer en andere vormen van dementie later in het leven.
