Papillair borstcarcinoom, ook wel intraductaal papillair carcinoom genoemd, is een zeldzame vorm van borstkanker die slechts 0,5% van alle nieuwe gevallen van invasieve borstkanker vertegenwoordigt. worden gezien wanneer cellen onder een microscoop worden onderzocht. Veel papillaire tumoren zijn niet kanker; dit worden papillomen genoemd. Wanneer papillaire tumoren kwaadaardig zijn, is dat omdat ze zowel in situ cellen omvatten, die zich niet buiten het kanaal hebben verspreid, als invasieve cellen die zich beginnen te verspreiden.
Alexander Traksel / Getty ImagesPapillaire carcinomen worden het vaakst gediagnosticeerd bij vrouwen die al in de menopauze zijn geweest Interessant genoeg lijken de diagnoses van papillair carcinoom bij mannen hoger te zijn dan die van andere soorten mannelijke borstkanker.
Hoewel het zorgwekkend is, heeft papillair carcinoom van de borst minder kans om de lymfeklieren te beïnvloeden, reageert het beter op de behandeling en biedt het mogelijk een betere prognose dan andere soorten invasieve ductale kankers.
Invasieve kankers beginnen te groeien in de melkkanalen van de borst en verplaatsen zich om de vezelachtige of vette kwestie buiten het kanaal binnen te dringen.
Symptomen
Sommige papillaire carcinomen kunnen een knobbel vormen die groot genoeg is om met de vingers te voelen, en dat kan gevoelige borsten veroorzaken. Ontlading is ook mogelijk. Papillaire carcinomen veroorzaken vaak geen symptomen en worden niet opgemerkt door zelfonderzoek van de borst.
Papillair carcinoom wordt meestal gevonden tijdens een routine-mammogram (beeldvorming van de borst), en verschijnt als een goed gedefinieerde massa achter of net buiten de tepelhof.
Routinematige borstonderzoek in de vorm van jaarlijkse mammogrammen is de beste manier om papillair mammacarcinoom te identificeren voordat de symptomen duidelijk zijn.
Oorzaken
Iedereen kan papillair carcinoom van de borst krijgen; onderzoekers weten niet echt waardoor het zich ontwikkelt. Sommige mensen hebben echter een verhoogd risico op dit type borstkanker.
U heeft mogelijk een verhoogd risico als:
- U bent een vrouw: papillair borstcarcinoom kan mannen treffen, maar vrouwen lopen een groter risico.
- U bent ouder dan 60 jaar en / of postmenopauzaal: papillaire borstkanker komt vaker voor bij vrouwen van in de 60 en bij vrouwen van alle leeftijden die in de postmenopauze zijn.
- U bent Afro-Amerikaans: uit onderzoek blijkt dat het sterftecijfer aan borstkanker significant hoger is bij zwarte vrouwen dan bij blanke vrouwen.
Diagnose
Papillaire borstkanker wordt gediagnosticeerd net als andere soorten borstkanker. Beeldvorming alleen is niet voldoende om een diagnose van papillair borstcarcinoom te stellen, dus worden mammogrammen, echografie en / of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) van de borst uitgevoerd in combinatie met weefselbiopsie.
Een weefselbiopsie voor papillair borstcarcinoom omvat het nemen van een monster van de tumor en deze onder een microscoop te onderzoeken. Het vingervormige uiterlijk van de kankercellen is wat hen onderscheidt van cellen die duidelijk zouden zijn bij andere soorten borstkanker.
Papillair carcinoom wordt vaak gevonden bij ductaal carcinoom in situ (DCIS), een type borstkanker in een vroeg stadium dat beperkt is tot een melkkanaal.
Verkeerde diagnose
Papillair carcinoom wordt soms verkeerd gediagnosticeerd als intraductaal papilloma of papillomatose.
Intraductaal papilloma is een niet-kankerachtige aandoening waarbij een kleine, wratachtige groei in borstweefsel een kanaal doorboort. Intraductale papillomen groeien in de melkkanalen van de borst en kunnen goedaardige tepelafscheiding veroorzaken.
Papillomatose is een soort hyperplasie, een andere niet-kankerachtige aandoening die kan optreden in de kanalen en ervoor zorgt dat cellen groter en sneller dan normaal groeien.
Het hebben van een of meer intraductale papillomen of papillomatose verhoogt het risico op het ontwikkelen van borstkanker enigszins.
Behandeling
De meeste gevallen van papillair carcinoom zijn laaggradige, langzaam groeiende kankers waarvan het herstelpercentage goed is. Velen verspreiden zich niet ver buiten hun oorspronkelijke site.
Dat gezegd hebbende, behandeling is belangrijk. De opties zijn afhankelijk van verschillende kenmerken van de kanker, waaronder:
- Grootte van de tumor (papillaire borsttumoren zijn vaak klein)
- Tumorgraad (hoe snel cellen delen en of er andere soorten cellen bij betrokken zijn)
- Hormoonreceptorstatus
- HER2-status
Papillaire borsttumoren zijn vaak positief voor oestrogeen- en / of progesteronreceptoren (ER / PR +) en negatief voor de HER2-receptor.
Chirurgie
Lumpectomie, verwijdering van de niet-invasieve kanker met een marge van omliggend weefsel, of borstamputatie, verwijdering van al het borstweefsel (inclusief de tepel en de tepelhof) kan worden overwogen.
Straling
Straling wordt meestal gegeven na een lumpectomie om het risico te verkleinen dat de kanker terugkomt in dezelfde borst. Het kan ook worden toegediend aan de lymfeklieren in de arm, vooral na een borstamputatie en als de borstkanker invasief is.
Medicamenteuze therapieën
Chemotherapie vernietigt cellen en kan worden aangeboden afhankelijk van de tumorgraad, hormoonreceptor en HR-status en of de lymfeklieren zijn aangetast.
Hormoontherapiemedicijnen kunnen daarentegen het effect van oestrogeen op kankercellen blokkeren. Papillaire borstkankercellen zullen worden getest om te bepalen of oestrogeen eraan bindt. Als dat het geval is, kan hormoontherapie nuttig zijn.
Gerichte therapieën blokkeren ook de groei en verspreiding van kankercellen. De meest gebruikte doeltherapie is Herceptin (trastuzumab). Herceptin blijkt zeer effectief te zijn voor de behandeling van HER2-positieve borstkankers, maar niet voor HER2-negatieve kankers.
Ten slotte kunnen bisfosfonaten - botopbouwende geneesmiddelen waarvan is vastgesteld dat ze het risico op invasieve borstkanker bij postmenopauzale vrouwen helpen verminderen - ook helpen om te voorkomen dat kankercellen zich verspreiden.
Een woord van Verywell
Steungroepen voor kanker zijn een geweldige bron voor het vinden van mensen die uit de eerste hand ervaring hebben met de diagnose van borstkanker. Wees er gewoon op voorbereid dat u misschien niet iemand anders tegenkomt die papillair carcinoom van de borst heeft, gezien hoe zeldzaam het is. Contact maken met anderen die omgaan met de diagnose van borstkanker en het ondergaan van een behandeling kan van onschatbare waarde zijn. Als het echter aankomt op het bespreken van de specifieke kenmerken van uw aandoening, blijft uw zorgteam uw beste hulpmiddel.
.jpg)
