Een overzicht van Pseudofolliculitis Barbae

Pseudofolliculitis barbae is een chronische inflammatoire huidaandoening die wordt veroorzaakt door ingegroeide haartjes. Het wordt meestal veroorzaakt door haarverwijdering, met name scheren, omdat scheren het haar in een scherpe punt snijdt die gemakkelijker de huid kan binnendringen terwijl deze groeit. Pseudofolliculitis barbae ontwikkelt zich gewoonlijk in het baardgebied van mannen, maar het kan voorkomen bij alle geslachten en in elk gebied waar dik of grof haar groeit.

Pseudofolliculitis barbae is beter bekend als scheerbultjes, scheerbultjes of ingegroeide haartjes.

Symptomen van Pseudofolliculitis Barbae

Pseudofolliculitis barbae tast de haarzakjes en de omringende huid aan in gebieden waar terminaal haar (het dikkere, grovere haar dat zich na de puberteit begint te ontwikkelen) groeit.

Het komt het meest voor in het baardgebied (de onderwang, kaaklijn, kin en nek). Pseudofolliculitis kan ook voorkomen op de achterkant van de nek, in de schaamstreek (vooral als het haar verzorgd is) en af ​​en toe op de oksels, armen of benen.

Deze aandoening ontstaat nadat het haar is verwijderd door scheren (meestal) of harsen.

Symptomen zijn onder meer:

• Rode, ontstoken bultjes (papels genoemd) die pijnlijk of pijnlijk kunnen zijn
• Jeuk
• Puisten (ontstoken bultjes met een witte of gele "kop" die gevuld is met etter)

Deze symptomen ontwikkelen of verergeren binnen een dag of twee na het scheren.

Ernstigere ontstoken huidlaesies, zoals knobbeltjes en abcessen, kunnen zich ontwikkelen als de follikel geïnfecteerd raakt.Staphylococcus aureusis de meest voorkomende boosdoener.

Pseudofolliculitis veroorzaakt ook donker worden van de huid in de getroffen gebieden, een aandoening die postinflammatoire hyperpigmentatie wordt genoemd. Hypertrofische (verhoogde littekens) of keloïde littekens kunnen zich ook ontwikkelen bij mensen die er vatbaar voor zijn.

Oorzaken

Er zijn drie hoofdfactoren die samen de ontwikkeling van pseudofolliculitis veroorzaken. Zij zijn:

• Krullend haar hebben
• Genetisch vatbaar zijn voor de aandoening
• Uw huidige haarverzorgingsmethode

Pseudofolliculitis ontstaat wanneer terminaal haar niet groeit en normaal uit het haarzakje komt via de opening aan het huidoppervlak, ook wel de porie genoemd. In plaats daarvan groeit het haar lateraal, onder het huidoppervlak, door de follikelwand heen en in het omringende huidweefsel. Dit staat bekend als transfolliculaire penetratie.

Soms verlaat het haar de porie normaal, maar maakt het een scherpe "U-bocht" en groeit het vanaf het oppervlak weer in de huid. Dit wordt extra-folliculaire penetratie genoemd.

Hoe dan ook, de huid ziet het haar nu als een vreemde indringer en het lichaam valt het aan.

Gekruld haar

Hoewel het bij elk haartype kan voorkomen, komt pseudofolliculitis veel vaker voor bij mensen met natuurlijk krullend haar. Strak gekruld haar draait eerder terug in de huid dan dat het opgroeit en uit de follikel komt.

Als zodanig komt pseudofolliculitis barbae ongelooflijk vaak voor bij zwarte mannen en mannen met krullend gezichtshaar. Naar schatting ontwikkelt tot 83% van alle Afro-Amerikaanse mannen pseudofolliculitis barbae.

Genetische aanleg

Interessant is dat sommige mensen meer vatbaar zijn voor het ontwikkelen van pseudofolliculitis barbae dan alleen de haartextuur. Een belangrijke studie uit 2004, gepubliceerd in deJournal of Investigative Dermatologyontdekte dat mensen met een enkele nucleotidesubstitutie in een specifiek keratinegen (K6hf) zes keer meer kans hadden om pseudofolliculitis barbae te ontwikkelen dan mensen zonder deze puntmutatie.

Scheren

Zelfs met de andere factoren is scheren (en minder vaak harsen) de eerste trigger die uiteindelijk pseudofolliculitis veroorzaakt.

Haar strekt zich een beetje uit tijdens het scheren, vooral als de huid strak wordt getrokken. Terwijl het scheermesje snijdt, trekt het haar zich terug en trekt het zich terug in de follikel. Dit is de reden waarom de huid perfect glad aanvoelt zonder een vleugje stoppels: de haarschacht is niet op het huidoppervlak maar net eronder doorgesneden.

Hoewel dit zorgt voor een mooie, gladde scheerbeurt, vormt het ook het perfecte scenario voor het ontwikkelen van pseudofolliculitis. Door te scheren ontstaat er een scherpe, gebogen punt aan de punten van het haar waar het is geknipt. Deze scherpe punt kan gemakkelijker de huid doorboren naarmate het haar groeit.

Haar dat dik en grof is, robuuster is dan fijn vellushaar, kan ook gemakkelijker de huid binnendringen.

Dus omdat scheren het haar in een huiddoorborend punt snijdt en het onder het huidoppervlak snijdt, waar het gemakkelijk terug in de huid kan krullen in plaats van op te groeien en uit de porie te groeien, is het de belangrijkste triggerfactor voor de ontwikkeling van pseudofolliculitis barbae.

Andere mogelijke triggers

Pseudofolliculitis barbae komt vaker voor bij vrouwen met polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) en andere hormonale stoornissen die hirsutisme of overmatig gezichtshaar veroorzaken. Het komt ook vaker voor bij vrouwen in de perimenopauze en de menopauze.

Andere risicofactoren voor pseudofolliculitis zijn onder meer het gebruik van ciclosporine en corticosteroïden bij niertransplantatiepatiënten.

Diagnose

Pseudofolliculitis wordt gediagnosticeerd op basis van een beoordeling van de symptomen en een visuele inspectie van de huid. Er is geen specifieke test voor het diagnosticeren van pseudofolliculitis.

Uw arts kan met een dermoscoop naar uw huid kijken. Een dermoscoop, een handinstrument dat lijkt op een vergrootglas, wordt gebruikt om de huid tot 10 keer te vergroten en stelt de arts in staat om ingegroeide haartjes onder het huidoppervlak te zien. Ze zien eruit als donkergrijze of zwarte lijnen of vlekken onder de huid.

Zeer zelden zal uw arts uw huid schoonvegen om te controleren op een bacteriële infectie.

Over het algemeen is pseudofolliculitis gemakkelijk te diagnosticeren, maar er zijn andere huidaandoeningen die ontstoken bultjes veroorzaken. Huidaandoeningen die lijken op pseudofolliculitis barbae zijn onder meer:

• Tinea barbae: Tinea, beter bekend als ringworm, is een schimmelinfectie. Het kan overal op de huid voorkomen. Wanneer het in het baardgebied verschijnt, wordt het tinea barbae genoemd.
• Scheerbrand: Scheerbrand treedt ook op na het scheren, meestal direct erna, en veroorzaakt roodheid, branderigheid, pijn en ontstoken bultjes. In tegenstelling tot pseudofolliculitis wordt scheerirritatie niet veroorzaakt door ingegroeide haartjes, maar eerder door irritatie door de wrijving veroorzaakt door scheren. Scheerbrand verbetert een dag of twee na het scheren, terwijl pseudofolliculitis een paar dagen na het scheren verergert.
• Acne vulgaris: Pseudofolliculitis lijkt opmerkelijk veel op acne vulgaris en wordt vaak verward met dit huidprobleem. Maar er zijn verschillen tussen een ingegroeide haar en een puistje. Nog veelzeggender is dat pseudofolliculitis alleen optreedt in de gebieden waar het haar dik of grof is, vooral als u zich in dat gebied scheert. Acne komt voor over het hele gezicht.

Behandeling

De beste behandeling voor pseudofolliculitis is preventie. De meest effectieve manier om deze ingegroeide haartjes te voorkomen, is ongetwijfeld door volledig te stoppen met scheren (of andere soorten haarverwijdering te gebruiken) en het haar te laten groeien.

In eerste instantie kan dit een toename van de symptomen veroorzaken, omdat het haar dat al is geschoren probeert uit te groeien, onder de huid kan komen te zitten. Na verloop van tijd verbetert de huid echter omdat het uitgegroeide haar boven het huidoppervlak blijft. Er is veel minder kans dat ingegroeide haartjes zich ontwikkelen.

Wanneer u volledig stopt met scheren, is er doorgaans sprake van een duidelijke verbetering na ongeveer drie maanden.

In veel gevallen zal pseudofolliculitis barbae volledig verdwijnen door te stoppen met scheren. Op dit punt kan elke behandeling voor postinflammatoire hyperpigmentatie of littekens worden gestart.

Maar in veel gevallen is het laten groeien van haar geen optie. Misschien heb je een baan waarbij je gladgeschoren moet zijn, of langer haar is gewoon niet gewenst. Als dat is waar u zich bevindt, zijn er andere behandelingsopties die kunnen worden gebruikt.

Pas de juiste scheertechnieken toe

Als u vatbaar bent voor pseudofolliculitis barbae, helpen de juiste scheertechnieken irritatie te voorkomen en de ontwikkeling van ingegroeide haren te verminderen. Deze tips kunnen voor alle delen van het lichaam worden gebruikt, niet alleen voor het gezicht.

• Vooraf scheren, het haar hydrateren om het te verzachten. Dit kan gedaan worden met een warme, vochtige handdoek (zoals hoe je huid in de kapperszaak wordt voorbereid op het scheren). Thuis is het praktischer om je direct na het douchen te scheren. Hierdoor kunnen de huid en het haar goed gehydrateerd en verzacht worden. Scheerhaar dat goed gehydrateerd is, produceert eerder een stompe punt dan een scherp uiteinde.
• Gebruik vochtinbrengende scheerschuim of -gels om een ​​scheerbeurt met minder weerstand te bieden. Wrijving kan de huid irriteren.
• Trek de huid niet strak tijdens het scheren. Dit geeft je een gladder scheerresultaat, maar een gladde scheerbeurt is niet waar je voor gaat. Wanneer de huid strak wordt getrokken, wordt het haar zo dicht geknipt dat het uitrekt en zich vervolgens onder het huidoppervlak terugtrekt. Dit maakt ingegroeide haartjes veel waarschijnlijker naarmate het haar uitgroeit.
• Gebruik een scheermes met één mes in plaats van een met meerdere mesjes. Langs dezelfde lijnen, met een scheermes met meerdere mesjes, trekt het ene mesje aan het haar en rekt het uit, terwijl het andere mes het haar kort genoeg snijdt om onder het huidoppervlak terug te trekken. Mogelijk krijgt u ook goede resultaten als u overschakelt naar een elektrisch scheerapparaat in plaats van een mes.
• Scheer in de richting van de haargroei in plaats van tegen de haargroei in. Als u dit doet, krijgt u niet zo goed als een scheerbeurt, dus u voelt zich niet helemaal glad. Maar nogmaals, dat is het doel - om het haar net boven het huidoppervlak te houden, zodat er minder kans is dat het verandert en in het huidweefsel groeit.
• Scheer indien mogelijk minder vaak. Nogmaals, hierdoor blijft het haar een beetje aan de lange kant, waardoor de ontwikkeling van ingegroeide haren wordt verminderd.
• Gebruik een tondeuse in plaats van een scheermesje. Dit geeft je geen gladde, gladde scheerbeurt, maar houdt het haar eerder erg kort maar boven het huidoppervlak. Het wordt aanbevolen om het haar minimaal 1 millimeter lang te laten (denk aan scheren om gewoon een schaduw van 5 uur achter te laten).

Chemische ontharingsmiddelen

Als u geen voldoende resultaten krijgt, zelfs niet met zorgvuldige scheertechnieken, kunt u chemische ontharingsmiddelen proberen.

Chemische ontharingsmiddelen werken door de haarschacht op te lossen, zodat het haar kan worden uitgespoeld of weggeveegd. Dit is geen permanent middel om van haar af te komen; het zal teruggroeien. Maar als dat het geval is, heeft het haar zelf een zachtere, fijnere punt die minder in staat is om het huidweefsel te doorboren en daardoor minder snel ingroeit.

Het nadeel is dat ontharingsmiddelen rommelig zijn en stinken. Ze kunnen voor sommige mensen ook irriterend zijn en tijdens het gebruik een branderig en prikkelend gevoel veroorzaken. Als u bijzonder gevoelig bent, kunnen ze ook contactdermatitis veroorzaken.

Gebruik ontharingsmiddelen altijd met zorg en volg alle aanwijzingen op de verpakking.

Actuele exfolianten en keratolytica

Exfolianten zijn producten die dode huidcellen op het huidoppervlak losmaken en verwijderen, waardoor ze kunnen afsterven. Keratolytica zijn een soort exfoliant die werken door keratine (het belangrijkste eiwit waaruit haar, huid en nagels bestaan) te verzachten en de bindingen op te lossen die dode huidcellen bij elkaar houden.

Regelmatig gebruik van exfoliërende producten helpt pseudofolliculitis barbae te verbeteren door overtollige cellen op het huidoppervlak te verminderen die ingegroeide haartjes bevorderen. Ze worden meestal een of twee keer per dag op alle getroffen gebieden aangebracht.

Opties zijn onder meer:

• Alfa-hydroxyzuren, inclusief glycolzuur: deze zijn te vinden in vrij verkrijgbare producten (OTC) en in crèmes op recept. Glycolzuur, vooral bij gebruik bij peelings, verzacht de bindingen van de haarschacht, waardoor het haar minder goed in de huid kan doordringen.
• Salicylzuur: Salicylzuur wordt aangetroffen in OTC-acnebehandelingen. Sterkere medicijnen kunnen worden voorgeschreven door een arts. Naast actuele medicatie zijn salicylzuurschillen gunstig.
• Topische retinoïden: Topische retinoïden omvatten medicijnen zoals Retin-A (tretinoïne) en Tazorac (tazaroteen). Deze medicijnen zijn alleen op recept verkrijgbaar.

Dagelijks licht exfoliëren met een OTC-scrub kan helpen om haren op te tillen die zich al boven het huidoppervlak bevinden, zodat ze geen U-bocht kunnen maken en teruggroeien in de huid. OTC-scrubs zijn het meest effectief als preventief middel in kleine gevallen van pseudofolliculitis barbae, en alleen als de huid niet aanzienlijk ontstoken is.

Topische steroïden

Uw arts kan lokale steroïden aanbevelen voor kortdurende behandeling om matige tot ernstige ontstekingen te verlichten.

Zelfzorgcrème met hydrocortison kan jeuk en ontsteking verminderen. Als OTC-opties niet voldoende zijn, krijgt u mogelijk een sterkere medicatie voorgeschreven.

Alle lokale steroïden, inclusief OTC-hydrocortison, mogen alleen worden gebruikt als dat nodig is en niet als een dagelijkse dagelijkse behandeling op de lange termijn, en alleen op aanbeveling van een arts. Bijwerkingen zijn onder meer het dunner worden van de huid en hypopigmentatie, wat veel vaker voorkomt bij een zwarte huid.

Procedurele behandelingen

Deze worden niet gebruikt als eerstelijns verdediging tegen pseudofolliculitis. In plaats daarvan kunnen deze procedures worden geprobeerd als pseudofolliculitis ernstig is en niet goed reageert op andere behandelingen.

• Laser ontharing: Bij laser ontharing wordt laserlicht gericht op de haarzakjes. Dit licht vernietigt het haarzakje, vertraagt ​​de haargroei of voorkomt volledig dat het ooit opnieuw zal groeien.
• Fotodynamische therapie (PDT): tijdens deze procedure wordt een lichtgevoelige vloeistof op de huid aangebracht. Dit gebied wordt vervolgens aan licht blootgesteld. Hoewel deze behandeling vaak wordt gebruikt om acne en precancereuze huidaandoeningen te behandelen, wordt deze niet vaak gebruikt om pseudofolliculitis te behandelen. Het is echter veelbelovend gebleken in bepaalde ernstige, moeilijk te behandelen gevallen.

Het nadeel van deze procedures zijn de kosten. In veel gevallen worden ze niet gedekt door een medische verzekering en de kosten kunnen deze behandelingen voor sommigen onbereikbaar maken.

Er is ook een tijdsinvestering aan verbonden, omdat u bij beide procedures een reeks behandelingen nodig heeft om elk soort resultaat te zien.

Bij beide procedures bestaat ook het risico van hyperpigmentatie (donker worden van de huid) of hypopigmentatie (lichter worden van de huid), vooral bij mensen met een medium tot donkere huidskleur.

Uw arts kan u vertellen of deze procedures voor u geschikt zijn.

Antibiotica

Antibiotica worden naar behoefte voorgeschreven om een ​​eventuele infectie op te ruimen. Tekenen van infectie zijn onder meer verhoogde zwelling, pijn, warmte en afvoer van etter.

Antibiotica behandelen de onderliggende oorzaak van pseudofolliculitis echter niet, dus deze kunnen niet als enige behandeling worden gebruikt. In plaats daarvan worden ze gebruikt in combinatie met andere behandelingen.

Prognose

De prognose voor pseudofolliculitis barbae is goed, hoewel u mogelijk enige resterende hyperpigmentatie of littekens krijgt.

Er is geen remedie voor pseudofolliculitis, dus u zult altijd vatbaar zijn voor het ontwikkelen van ingegroeide haartjes. Het vereist levenslang beheer om deze huidaandoening op afstand te houden.

Omgaan

Het hebben van pseudofolliculitis barbae kan zowel beschamend als ongemakkelijk zijn. Omdat het meestal op het gezicht verschijnt, voelt het zo 'vooraan en in het midden' aan. Mensen met pseudofolliculitis zeggen dat ze zich vaak schamen of beschaamd voelen vanwege de aandoening. Het kan het gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen beïnvloeden.

Het belangrijkste dat u kunt doen als u deze aandoening heeft, is om met de behandeling te beginnen. Er zijn veel verschillende opties en in de meeste gevallen kan pseudofolliculitis barbae binnen enkele maanden aanzienlijk worden verbeterd met zorgvuldig beheer.

In de tussentijd kan een getinte vochtinbrengende crème, concealer of cosmetische foundation roodheid verminderen en verkleuring helpen camoufleren terwijl u wacht tot de behandelingen werken.

Een woord van Verywell

Hoewel pseudofolliculitis barbae een moeilijke aandoening kan zijn om te behandelen, is het behandelbaar. Dit betekent hoogstwaarschijnlijk een volledige herziening van uw huidige verzorgingspraktijken. Het betekent ook dat u mogelijk beperkt bent in uw stijl van gezichtshaar of haarverwijderingsmethoden op andere delen van het lichaam.

Als u pseudofolliculitis niet onder controle kunt krijgen door uw scheer- en huidverzorgingstechnieken te veranderen, maak dan een afspraak met uw arts. Er zijn andere behandelingsopties beschikbaar die deze huidaandoening aanzienlijk kunnen verbeteren.