Wat is een vrijstaand netvlies?

Een losgemaakt netvlies treedt op wanneer het netvlies, een laag weefsel die het grootste deel van de achterkant van het oog bedekt, loskomt van zijn verankerde positie. Oogtrauma is de meest voorkomende oorzaak en de symptomen - wazig zien en / of het zien van floaters of knipperende lichten - zijn in dergelijke gevallen plotseling. Deze aandoening is een echte oognoodsituatie en vereist onmiddellijke behandeling om ernstig verlies van het gezichtsvermogen of blindheid te voorkomen. Een oogonderzoek kan het letsel (en de risicofactoren) identificeren en de noodzaak van een interventionele procedure bevestigen om het te behandelen.

Ellen Lindner / Verywell

Soorten vrijstaande retina

Het netvlies is samengesteld uit een lichtgevoelige laag neurale cellen die langs de binnenkant van de oogbal lopen. Net als bij een camera, vangt het netvlies lichtstralen op en zet deze om in elektrische impulsen. Deze impulsen reizen langs de oogzenuw naar de hersenen, waar ze worden omgezet in plaatjes.

Het netvlies ligt bovenop het vaatvlies, een vaatweefsel dat verantwoordelijk is voor het voeden van het netvlies. Netvliesloslating treedt op wanneer het neurosensorische netvlies wordt losgemaakt van het retinale pigmentepitheel. Wanneer subretinale vloeistof zich ophoopt in deze ruimte, treedt een sereuze netvliesloslating op.

Er zijn drie soorten netvliesloslating:

• Rhegmatogene netvliesloslating: dit is het meest voorkomende type en wordt veroorzaakt door scheuren of gaten in het netvlies, ook wel retinale breuken genoemd.
• Tractionele netvliesloslating: dit type loslating treedt op wanneer littekenweefsel of ander abnormaal weefsel op het oppervlak van het netvlies groeit en het netvlies wegtrekt van de laag eronder.
• Exsudatieve netvliesloslating: dit treedt op wanneer vloeistof of bloed onder het netvlies stroomt en het scheidt van de onderliggende laag. Exsudatieve netvliesloslating is meestal een complicatie van andere aandoeningen, waaronder maculaire degeneratie, oogtumoren en hoge bloeddruk.

Losstaande symptomen van het netvlies

Bij het loslaten van het netvlies is meestal één oog betrokken. Hoewel het niet gebruikelijk is, kan de aandoening tegelijkertijd in beide ogen optreden.Sommige netvliesloslatingen die gepaard gaan met netvliesbreuken bij het rooster kunnen plotseling optreden. Als het netvlies losraakt, veroorzaakt het geen pijn, maar het heeft een permanente invloed op het gezichtsvermogen.

Veelvoorkomende visuele symptomen van een losgemaakt netvlies - die meestal storend, maar subtiel zijn - zijn onder meer:

• Drijvers die in uw gezichtsveld kunnen verschijnen als grijze vlekken, touwtjes of spinnenwebben
• Lichtflitsen
• Wat lijkt op een donker gordijn of sluier dat over je hele gezichtsveld beweegt
• Wazig zicht
• Een schaduw zien in de zijkant van je gezichtsveld

Het is misschien niet duidelijk dat slechts één van uw ogen is aangetast, tenzij u één oog tegelijk bedekt.

U mag geen pijn in uw oog verwachten als gevolg van het loslaten van het netvlies zelf. Oogpijn (evenals hoofd- of aangezichtspijn en blauwe plekken) kan echter het gevolg zijn van de oorzakelijke verwonding.

Wanneer een chronische medische aandoening de oorzaak is van een losgeraakt netvlies, kunnen de effecten in plaats daarvan geleidelijk optreden.

Als u een van de symptomen van een netvliesloslating ervaart, aarzel dan niet om medische hulp in te roepen. Tijd is van essentieel belang bij de behandeling van een netvliesloslating. Een vroege behandeling kan de kans op herstel van uw gezichtsvermogen vergroten.

Oorzaken

Netvliesloslating wordt voornamelijk veroorzaakt door roosterdegeneratie, een anatomische bevinding bij bepaalde patiënten, vooral bij degenen die extreem bijziend zijn. Bepaalde risicofactoren kunnen ervoor zorgen dat u vatbaarder bent voor een losgeraakt netvlies als u een klap of verwonding aan uw hoofd, gezicht of oog krijgt die oogbloedingen of intense oogbewegingen veroorzaakt (bijvoorbeeld een airbag raken tijdens een auto-ongeluk).

Maar sommige losgemaakte netvliezen komen spontaan voor zonder recente trigger vanwege langzame veranderingen die het oog aantasten of bepaalde ziekten en aandoeningen:

• Het glasvocht, een gelachtige vloeistof die de holte van het oog vult, omringt het netvlies. Naarmate u ouder wordt, kan het glasvocht vloeibaar worden en loskomen van het netvlies, waardoor u vatbaar wordt voor een posterieure vitreuze loslating (PVD), wat het risico op loslaten van het netvlies vergroot.
• Bepaalde chronische ziekten, zoals diabetes en natte maculaire degeneratie, kunnen leiden tot nieuwe bloedvatgroei of littekens, waardoor het netvlies van het vaatvlies en het glasvocht wordt verplaatst.

Risicofactoren

Verschillende factoren kunnen uw risico op het ontwikkelen van een netvliesloslating met trauma of zelfs bij afwezigheid ervan vergroten, waaronder:

• Vorige vrijstaande netvlies in één oog
• Geschiedenis van oogchirurgie, zoals staaroperaties
• Een geschiedenis van oogtrauma, zelfs als het geen losgemaakt netvlies veroorzaakte
• Zwakke gebieden in de periferie van het netvlies, genaamd Lattice
• Een familiegeschiedenis van netvliesloslating
• Een tumor in het oog
• Suikerziekte
• Ontsteking bij of in de choroidea, die kan optreden als gevolg van problemen zoals ooginfectie, oogchirurgie of een tumor in het oog
• Hoge mate van bijziendheid

Bijziendheid is een zwak zicht op afstand dat wordt veroorzaakt door de vorm van de lens in het oog, en deze langwerpige vorm zorgt ervoor dat het netvlies sneller loslaat.

Diagnose

De diagnose van een vrijstaand netvlies vereist een zorgvuldig oogonderzoek en omvat doorgaans ook diagnostische tests. Met deze tests kan uw arts de structuren in uw oog visualiseren, zodat een onthechting, vasculaire veranderingen, ontstekingen of andere problemen zichtbaar kunnen worden gezien.

Uw optometrist of oogarts kan uw pupillen verwijden met oogdruppels. Een binoculaire indirecte oftalmoscoop kan worden gebruikt om een ​​driedimensionaal beeld te krijgen om de binnenkant van uw oog te onderzoeken.

In sommige gevallen kan bloed het zicht belemmeren, waardoor het moeilijk wordt om uw netvlies te onderzoeken. Een echografieapparaat kan worden gebruikt om naar uw oog te kijken, vooral als er een dichte bloeding in uw oog is. Het echografieapparaat produceert geluidsgolven die tegen de achterkant van het oog weerkaatsen en een beeld vormen dat uw arts helpt te zien of uw netvlies echt los is.

Behandeling

Deze aandoening vereist interventionele behandeling en de onthechting kan niet met medicatie worden gerepareerd. Er zijn verschillende behandelingsopties die kunnen worden overwogen, die met uw arts moeten worden besproken.

De uiteindelijke behandeling die wordt gekozen, hangt af van het type, de ernst en de locatie van uw netvliesloslating. Een losgelaten netvlies kan bijvoorbeeld in verband worden gebracht met retinale tranen, vooral in de context van trauma, en het kan nodig zijn om tranen te herstellen samen met het herstel van uw loslating.

Procedures die worden gebruikt om een ​​vrijstaand netvlies te repareren, zijn onder meer:

• Lasers: deze procedure maakt gebruik van lasers om kleine littekens in uw oog te creëren om een ​​retinale traan te herstellen of, in het geval van loslating, om uw netvlies te helpen hechten aan het vaatvlies.
• Cryotherapie: deze procedure maakt gebruik van een bevriezingsmethode om het netvlies weer op zijn plaats te houden of om een ​​scheur in het netvlies te herstellen.
• Pneumatische retinopexie: als u deze procedure heeft, wordt uw oog geïnjecteerd met een gasbel die tegen het netvlies drukt en het weer in de juiste positie plaatst. Dit kan een optie voor u zijn als uw netvlies loskomt in het bovenste deel van uw oog.
• Vitrectomie: Bij deze procedure wordt glasvocht uit uw oog verwijderd, zodat het netvlies weer op zijn plaats kan worden gedrukt, meestal met het aanbrengen van siliconenolie.
• Sclerale gesp: dit is een procedure waarbij een kleine band van siliconen aan de buitenkant van het oog wordt bevestigd om het netvlies op zijn plaats te houden, waardoor het netvlies weer aan de achterste voering kan worden bevestigd. Eenmaal geplaatst is de gesp niet zichtbaar zonder een speciaal onderzoeksinstrument.

Houd er rekening mee dat een procedure om een ​​netvliesloslating te herstellen u kan helpen ernstig verlies van het gezichtsvermogen te voorkomen. Dat gezegd hebbende, kunt u nog steeds enig verlies van het gezichtsvermogen ervaren en uw gezichtsvermogen wordt mogelijk niet normaal, zelfs niet na een chirurgische reparatie.

Een woord van Verywell

Netvliesloslating is een ernstige oogaandoening die onmiddellijke professionele aandacht vereist. Als het onbehandeld blijft, kan het een totale verslechtering van het gezichtsvermogen in het aangedane oog veroorzaken.

Als de vroege tekenen en risicofactoren van een losgemaakt netvlies worden geïdentificeerd, kunnen de meeste losgemaakte netvliesjes echter operatief opnieuw worden bevestigd met het gezichtsvermogen gedeeltelijk of volledig hersteld.