Seks onder bewoners van verpleeghuizen en andere voorzieningen voor langdurige zorg is nog steeds een taboe. Toch gebeurt het. Veel!
Volgens een onderzoek van de National Poll on Healthy Ageing, gesponsord door AARP en de University of Michigan, is ongeveer 40% van de mensen tussen 65 en 80 jaar seksueel actief.
Voor ouderen met dementie die in residentiële ouderenzorginstellingen (RACF's) wonen, wordt het probleem complexer. Het personeel heeft vaak moeite om de rechten van bewoners in evenwicht te brengen met hun zorgplicht, en een negatieve houding ten opzichte van de seksualiteit van ouderen kan ertoe leiden dat de seksuele expressie van bewoners over het hoofd wordt gezien, genegeerd of zelfs ontmoedigd. Met name de vraag of bewoners met dementie in staat zijn om in te stemmen met seksuele activiteit of fysiek intieme relaties, vormen een uitdaging voor het RACF-personeel, en de huidige wetgeving helpt hen weinig.
Hill Street Studios / Getty Images
Verpleeghuizen die patiënten helpen met hun romantische relaties
In het Hebreeuwse huis in New York vertelt Daniel Reingold, president en CEO dat wanneer het personeel hoorden van koppeling in de werken, ze niet wachten tot bewoners om een privékamer vragen. Ze verhuizen een van de partners naar een privékamer als beide zich in een gedeelde kamer bevinden. In zijn 1.000 inwoners tellende faciliteit kent hij een tiental romans. Het beleid is gebaseerd op het besef dat dit een verblijfsrecht is. 'Alles wat mensen thuis doen, mogen ze hier doen.'
In het dagboekOnderwerpen in geriatrische revalidatieontdekten onderzoeker en professor Robin Stadnyk dat niet-geïnstitutionaliseerde echtgenoten en hun geïnstitutionaliseerde partners zeer dicht bij elkaar bleven, terwijl ze de algemene veronderstelling tartten dat het huwelijk eindigt wanneer een van de echtgenoten een zorginstelling binnengaat.
Verpleeghuizen moeten dit voeden. Zorg voor rustige privéruimtes, neem een privacybeleid aan, klop voordat je binnenkomt, help ze dingen te vinden die ze samen kunnen doen. Zorg voor een schriftelijk beleid, leid personeel op en bescherm kwetsbare bewoners.
Veel verpleeghuismedewerkers beschouwen ouderen simpelweg niet als volwassen volwassenen, maar als kinderen die moeten worden gecontroleerd uit angst voor juridische of medische gevolgen.
Verpleeghuizen moeten gelijke tred kunnen houden met een veranderende samenleving
Mensen leven gezonder en langer. Mores zijn liberaler. Er zijn algemeen aanvaarde behandelingen voor seksuele disfunctie en oudere volwassenen weigeren eenzaamheid te accepteren als een toestand van veroudering. Televisie en de hond kunnen maar zoveel. Zelfs de wereldconditie lijkt mensen bij elkaar te brengen. De impact van nationale rampen wordt genoemd als een andere reden waarom oudere volwassenen de veiligheid en het comfort van intimiteit zoeken. En de massale schietpartijen van de afgelopen jaren hebben de behoefte aan nabijheid alleen maar vergroot. Er zijn ook enkele onbedoelde gevolgen. AIDS-gevallen onder 50-plussers vertegenwoordigen 47% van alle gevallen.
The Hebrew Home heeft met een subsidie van het New York State Department of Health een uitgebreide trainingsvideo / dvd voor het personeel gemaakt met de titel "Vrijheid van seksuele expressie: dementie en bewonersrechten in voorzieningen voor langdurige zorg". Het beleid en de video van The Home vormen de educatieve basis en de praktijkstandaard voor residentiële gezondheidszorgfaciliteiten in de staat en het land. Misschien een kijkje waard.
Aanbieders bewandelen een fijne balans tussen persoonsgerichte zorg en risicobeheer. Toch kunnen risico's worden geminimaliseerd met gevoeligheid en empathie voor de behoeften van de cliënt.
