Hoewel woorden nooit volledig kunnen uitdrukken hoeveel iemand voor ons betekent, kan taal nog steeds troost, troost, hoop en zelfs inspiratie bieden na de dood van een geliefde. Hier vindt u een selecte verzameling troostende, inspirerende gedichten over dood, verdriet en verlies.
Westend61 / Getty-afbeeldingenJe vindt deze verzen misschien ook nuttig bij het schrijven van een lofrede of condoleancebrief, vooral als je moeite hebt de juiste woorden te vinden en inspiratie nodig hebt.
'Turn Again to Life'
Mary Hall,Amerikaanse advocaat, 1843-1927
"Als ik zou sterven, en je hier een tijdje zou laten,
Wees niet zoals anderen die pijn hebben gedaan,
die lange waken houden bij het stille stof en wenen.
Omwille van mij, wend je weer tot het leven en lach
Zenuwend uw hart, en bevende hand om te doen
Iets om zwakkere harten te troosten dan de uwe,
Voltooi deze dierbare onafgemaakte taken van mij,
En ik, misschien, mag u daarin troosten! "
'De drukte in een huis'
Emily Dickinson,Amerikaanse dichter, 1830-1886
"De drukte in een huis
De ochtend na de dood
Is de enige industrieën
Uitgevoerd op aarde -
Het vegen van het hart
En liefde wegdoen
We zullen niet meer willen gebruiken
Tot in de eeuwigheid - "
'Uit mijn zicht verdwenen'
Henry Van Dyke,Amerikaanse auteur, 1852-1933
"Ik sta aan de kust. Een schip aan mijn zijde,
spreidt haar witte zeilen naar de bewegende bries en begint
voor de blauwe oceaan. Ze is een object van schoonheid en kracht.
Ik blijf naar haar kijken totdat ze eindelijk als een stipje hangt
van witte wolk precies waar de zee en de lucht met elkaar vermengen.
Dan zegt iemand aan mijn zijde: "Daar is ze weg."
Waarheen?
Verdwenen uit mijn zicht. Dat is alles. Ze is net zo groot in mast,
romp en spar zoals ze was toen ze mijn zijde verliet.
En ze is net zo goed in staat om haar lading levende vracht naar haar bestemde haven te dragen.
Haar verminderde omvang zit in mij - niet in haar.
En net op het moment dat iemand zegt: "Daar is ze weg",
er zijn andere ogen die haar zien aankomen, en andere stemmen
klaar om de blije schreeuw op te nemen: "Hier komt ze!"
En dat is aan het sterven ... "
'Sta niet bij mijn graf en huil'
Mary Elizabeth Frye,Amerikaanse bloemist, 1905-200
"Sta niet aan mijn graf en huil.
Ik ben er niet; Ik slaap niet.
Ik ben duizend winden die waaien.
Ik ben de diamant die schittert in de sneeuw.
Ik ben het zonlicht op gerijpt graan.
Ik ben de zachte herfstregen.
Als je wakker wordt in de stilte van de ochtend
Ik ben de snelle opbeurende rush
Van rustige vogels in omcirkelde vlucht.
Ik ben de zachte sterren die 's nachts schijnen.
Sta niet aan mijn graf en huil niet;
Ik ben er niet; Ik ben niet doodgegaan. "
'De brief'
Thomas Bailey Aldrich,Amerikaanse redacteur, 1836-1907
"Ik hield zijn brief in mijn hand,
En zelfs terwijl ik las
De bliksem flitste over het land
Het woord dat hij dood was.
Hoe vreemd leek het! Zijn levende stem
Sprak vanaf de pagina
Die hoffelijke zinnen, beknopt keuze,
Luchtig, geestig, salie.
Ik vroeg me af wat het was dat stierf!
De man zelf was hier,
Zijn bescheidenheid, de trots van zijn geleerde,
Zijn ziel sereen en helder.
Deze zullen noch dood noch tijd dimmen,
Toch moet dit trieste ding zijn -
Voortaan mag ik niet meer met hem praten,
Hoewel hij met me kan praten! "
'De dood is helemaal niets'
Harry Scott-Holland,Britse opvoeder, 1847-1918
"De dood is helemaal niets.
Het telt niet.
Ik ben alleen weggeglipt naar de volgende kamer.
Er is niets gebeurd.
Alles blijft precies zoals het was.
Ik ben ik, en jij bent jou,
en het oude leven dat we zo liefdevol samen hebben geleefd, is onaangeroerd, onveranderd.
Wat we ook voor elkaar waren, dat zijn we nog steeds.
Noem me bij de oude bekende naam.
Spreek over mij op de gemakkelijke manier die u altijd gebruikte.
Maak geen verschil in uw toon.
Draag geen geforceerde sfeer van plechtigheid of verdriet.
Lach zoals we altijd lachten om de kleine grapjes die we samen leuk vonden.
Speel, lach, denk aan mij, bid voor mij.
Laat mijn naam altijd het begrip zijn dat het altijd was.
Laat het zonder moeite worden uitgesproken, zonder de geest van een schaduw erop.
Het leven betekent alles wat het ooit betekende.
Het is hetzelfde als het ooit was.
Er is een absolute en ononderbroken continuïteit.
Wat is deze dood anders dan een te verwaarlozen ongeval?
Waarom zou ik uit mijn gedachten zijn omdat ik uit het zicht ben?
Ik wacht maar op je, voor een pauze,
ergens heel dichtbij,
om de hoek.
Alles goed.
Niets is gekwetst; niets gaat verloren.
Een kort moment en alles zal zijn zoals het was.
Wat zullen we lachen om de moeite van afscheid als we elkaar weer ontmoeten! "
'Ze is weg'
David Harkins,Britse kunstenaar, 1958-
"Je kunt tranen vergieten dat ze weg is,
of je kunt lachen omdat ze heeft geleefd.
Je kunt je ogen sluiten en bidden dat ze terugkomt,
of je kunt je ogen openen en alles zien wat ze nog heeft.
Je hart kan leeg zijn omdat je haar niet kunt zien
of je kunt vol zijn van de liefde die je hebt gedeeld.
Je kunt je morgen de rug toekeren en gisteren leven,
of je kunt gelukkig zijn voor morgen vanwege gisteren.
Je kunt je haar alleen herinneren dat ze weg is
of je kunt haar geheugen koesteren en verder laten leven.
Je kunt huilen en je geest sluiten
wees leeg en keer je de rug toe.
Of je kunt doen wat ze zou willen:
glimlach, open je ogen, heb lief en ga verder. "
