Tekenen dat u voorgeschreven medicatie nodig heeft voor voetschimmel

Zelfs met de beste thuiszorg kunnen er momenten zijn waarop de voetsymptomen van uw atleet niet zullen verdwijnen. Mogelijk hebt u wekenlang een vrij verkrijgbare zalf gebruikt zonder falen, alleen om te ontdekken dat de huid tussen uw tenen nog steeds afbladdert, jeukt en begint te zwellen en blaarvorming vertoont.

Voordat het erger wordt, moet u mogelijk een arts raadplegen om voetmedicatie op recept te krijgen.Hoewel veel gevallen zullen reageren op in de winkel gekochte crèmes, zalven, poeders en sprays, zijn andere mogelijk moeilijker te behandelen en hebben ze een receptplichtige sterkte nodig. antischimmelmiddel, actueel of oraal.

Voetschimmel (tinea pedis) is een veel voorkomende schimmelinfectie die meestal begint in de zachte ruimtes tussen de tenen. Het is een stevige schimmel die je gemakkelijk kunt oppikken in zwembaden, badkamers, douches en kleedkamervloeren.

Tekenen dat u een recept nodig heeft

Over het algemeen zijn voorgeschreven medicijnen nodig om voetschimmel te behandelen als:

• De infectie is niet verdwenen na vier weken zelfbehandeling.
• De infectie verdwijnt maar komt terug (komt terug).
• De infectie verspreidt zich naar andere delen van het lichaam (zoals de nagels, lies of handen).

Als u voetschimmel en diabetes heeft, moet u onmiddellijk uw arts raadplegen; doe geen moeite met thuisbehandeling. Voetschimmel kan een droge, gebarsten huid veroorzaken, waardoor mensen met diabetes kwetsbaar kunnen worden voor ernstige complicaties zoals cellulitis, bacteriële infecties of huidzweren.

Wanneer moet u een dokter bellen?

Bel onmiddellijk uw arts of zoek spoedeisende hulp als:

• Je voet is gezwollen en er ontstaan ​​rode strepen.
• Er is een overvloedige afvoer van etter of andere vloeistoffen.
• U krijgt hoge koorts en andere tekenen van infectie.

Behandelingsopties

Als het voedsel van uw atleet niet reageert op vrij verkrijgbare medicijnen, zal uw arts u gewoonlijk versies van dezelfde actuele medicatie op recept voorschrijven. Waaronder:

• Lamisil (terbinafine)
• Spectazool (econazol)
• Mentax (butenafine)
• Lotrimin (clotrimazol)
• Micatine (miconazol)
• Naftin (naftifine)
• Luzu (luliconazol)
• Ertaczo (sertaconazol)
• Exelderm (sulconazol)
• Tinactin (tolnaftaat)

Over het algemeen worden eerst actuele geneesmiddelen voorgeschreven. De behandeling wordt gewoonlijk gedurende vier weken voortgezet of ten minste één week nadat alle huidsymptomen zijn verdwenen.

Als de schimmel resistent is tegen plaatselijke behandeling, kunnen orale antischimmelmiddelen, zoals Lamisil (terbinafine), Sporanox (itraconazol) en Diflucan (fluconazol), worden voorgeschreven. Orale antischimmelmiddelen kunnen van één tot negen weken worden voorgeschreven, afhankelijk van de ernst van de infectie.

Andere medicijnen

Als zich een secundaire infectie heeft ontwikkeld (meestal wanneer bacteriën door open breuken in de huid binnendringen), kan een oraal antibioticum worden voorgeschreven.

Hoewel lokale corticosteroïden nuttig kunnen zijn bij de behandeling van niet-infectieuze voetaandoeningen, zoals eczeem of psoriasis, kunnen ze voetschimmel verergeren door het immuunsysteem te onderdrukken en moeten ze worden vermeden.

Hoe langer de voet van de atleet aanhoudt, hoe groter de kans dat deze zich verspreidt naar uw teennagels of vingernagels. Dit kan resulteren in een moeilijk te behandelen infectie die uw nagels dik, verkleurd en kruimelig maakt.Als dit gebeurt, moet een kuur van zes tot twaalf weken met orale antischimmelmiddelen, samen met medicinale crèmes en Penlac (ciclopirox) nagel poetsmiddel, kan nodig zijn.

Orale antischimmelbijwerkingen

Hoewel orale antischimmelmiddelen effectief kunnen zijn bij het oplossen van therapieresistente voetschimmel, hebben ze een groter risico op bijwerkingen dan hun lokale tegenhangers.

Lamisil

Lamisil kan hoofdpijn, misselijkheid, braken, diarree, gasvorming, misselijkheid, maagklachten, verstopte neus, hoesten, duizeligheid en een onaangename smaak in de mond veroorzaken. Langdurig gebruik kan de lever beschadigen. Voorzichtigheid is geboden bij het gebruik van orale Lamisil bij mensen met een leveraandoening.

Sporanox

Sporanox kan veel van dezelfde symptomen als Lamisil veroorzaken, samen met constipatie en gewrichtspijn. U mag geen orale Sporanox gebruiken als u congestief hartfalen heeft.

Laat het uw arts weten als u een hart- en vaatziekte, een ademhalingsstoornis, cystische fibrose, lang QT-syndroom, lever- of nierziekte of een familiegeschiedenis van een van deze aandoeningen heeft.

Diflucan

Diflucan kan hoofdpijn, diarree, misselijkheid, maagklachten, braken en smaakveranderingen veroorzaken. Het moet met voorzichtigheid worden gebruikt bij mensen met een lang QT-syndroom, hartritmestoornissen, leverziekte of nierziekte.

Voorzorgsmaatregelen tijdens de zwangerschap

Als u zwanger bent of borstvoeding geeft, bespreek uw behandelingsopties dan met uw arts, zodat u een volledig geïnformeerde keuze kunt maken, vooral in het eerste trimester tijdens de vroege stadia van de ontwikkeling van de foetus.

Onderzoek heeft aangetoond dat hogere doses orale antischimmelmiddelen schade kunnen toebrengen aan de foetus en moeten worden vermeden, wat het meest opvalt bij Diflucan, maar ook bij andere algemeen voorgeschreven orale antischimmelmiddelen.

In de meeste gevallen zal een combinatie van actuele antischimmelmiddelen en thuiszorg voldoende verlichting bieden. Topische geneesmiddelen kunnen tijdens de zwangerschap worden gebruikt vanwege hun beperkte absorptie.

Een woord van Verywell

Hoewel milde gevallen van voetschimmel meestal kunnen worden behandeld met vrij verkrijgbare zalven, kunnen ernstige of aanhoudende gevallen behandeling op recept vereisen.

Als geneesmiddelen op recept nodig zijn, moet u uw arts informeren over eventuele medische aandoeningen die u heeft of over eventuele medicijnen die u gebruikt (inclusief vitamines, kruidengeneesmiddelen en voedingssupplementen).