Een huidpigmentatiestoornis is een gezondheidstoestand die de kleur van de huid aantast. Het pigment melanine wordt gemaakt door gespecialiseerde huidcellen die melanocyten worden genoemd. Zij zijn wat de huid zijn kleur geeft. In het geval dat melanocyten beschadigd raken of geen melanine kunnen aanmaken, kan de kleur van de huid veranderen. Een gebrek aan pigment kan een klein deel van het lichaam of het hele lichaam aantasten, afhankelijk van de oorzaak en progressie van de aandoening. Huidpigmentatiestoornissen kunnen worden veroorzaakt door een aantal gezondheidsproblemen. Enkele specifieke ziekten die verkleuring van de huid veroorzaken, zijn onder meer melasma, albinisme en vitiligo.
Huidverkleuring: oorzaken en behandelingenfotograaf / Getty Images
Soorten huidpigmentstoornissen
Er zijn veel soorten huidpigmentstoornissen. Sommige kunnen optreden als gevolg van andere onderliggende gezondheidsproblemen, zoals de ziekte van Addison.
Albinisme
Albinisme is een genetische aandoening die wordt veroorzaakt door defecten in genen die instructies geven over de productie van melanine Verschillende genetische defecten zorgen ervoor dat het lichaam geen melanine kan produceren of distribueren.
Het belangrijkste symptoom van albinisme is een gebrek aan kleur in het haar, de huid of de ogen. Deze symptomen kunnen het hele lichaam of alleen kleine plekken op de huid aantasten. In sommige gevallen heeft een persoon met albinisme wat kleur in zijn haar, huid en ogen, maar deze is lichter dan normaal. Andere symptomen van albinisme kunnen zichtproblemen zijn, zoals:
- Gekruiste ogen
- Verhoogde gevoeligheid voor licht
- Onvrijwillige snelle oogbewegingen
- Verminderd zicht of totale blindheid
Er zijn verschillende soorten en subtypes van albinisme, die allemaal worden veroorzaakt door verschillende genetische defecten. Oculocutaan albinisme (OCA) is de meest ernstige vorm en kent verschillende subtypes. In het geval van het eerste subtype, OCA1, treedt het defect op in het tyrosinase-enzym. Andere getroffen genen zijn het OCA2-gen, het TYRP1-gen en het SLC45A2-eiwit. OCA1 is de meest ernstige vorm.
Oculair albinisme is een vorm van de aandoening die wordt veroorzaakt door een mutatie in het X-chromosoom en de symptomen zijn alleen in de ogen te zien. Het pigment in de huid en het haar is meestal normaal, maar de iris en het netvlies missen pigmentatie, wat leidt tot problemen met het gezichtsvermogen.
Albinisme kan ook worden veroorzaakt door bepaalde erfelijke syndromen. Het Hermansky-Pudlak-syndroom wordt geassocieerd met oculocutaan albinisme en wordt veroorzaakt door mutaties in een van de acht specifieke genen die betrokken zijn bij de productie van melanine. Deze aandoening heeft dezelfde typische symptomen van albinisme, maar het kan ook andere symptomen hebben, zoals problemen met de bloedstolling, longfibrose en ontsteking van de dikke darm.
Wanneer u een volledig of gedeeltelijk gebrek aan pigment in fysieke kenmerken heeftEr is geen remedie voor albinisme, maar er zijn behandelingsopties om de symptomen te verlichten. Het verloop van de behandeling hangt af van hoe ernstig het albinisme is. Er is een beschermende aanpak voor nodig. Mensen met albinisme moeten hun ogen en huid tegen de zon beschermen door zonnebrandcrème te gebruiken, zich in de zon te bedekken om blootstelling te voorkomen, en een zonnebril te dragen. Voor mensen met symptomen die het gezichtsvermogen beïnvloeden, wordt vaak een bril voorgeschreven en in ernstigere gevallen kan een oogspieroperatie worden uitgevoerd om snelle oogbewegingen te corrigeren.
Visieproblemen en albinisme
Sommige mensen met albinisme kunnen problemen hebben met hun ogen, gezichtsvermogen en lichtgevoeligheid. Als u oogproblemen heeft en albinisme heeft, is het belangrijk om naar een oogarts te gaan om uw ogen te laten onderzoeken.
Melasma
Melasma is een veel voorkomende aandoening van de huidpigmentatie. Het wordt ook wel chloasma of het zwangerschapsmasker genoemd en het merendeel van de gedocumenteerde gevallen van de aandoening komt voor bij vrouwen. Melasma komt ook vaker voor bij mensen met een donkere huidskleur.
De belangrijkste symptomen van melasma zijn bruine of grijze plekken met huidverkleuring op het gezicht, maar delen van het lichaam die vaak aan de zon worden blootgesteld, kunnen ook worden aangetast. aan beide zijden van het gezicht of lichaam, en zijn donkerder dan de natuurlijke huidskleur. De kleuring brengt geen gezondheidsrisico's met zich mee, maar veel mensen met de aandoening zullen om cosmetische redenen een behandeling zoeken.
De werkelijke oorzaak van melasma is niet bekend. Men denkt dat mensen met een donkere huidskleur vatbaarder kunnen zijn voor de aandoening omdat hun melanocytenactiviteit hoger is dan bij mensen met een lichtere huidskleur.
Veel voorkomende triggers voor de aandoening zijn onder meer:
- Blootstelling aan de zon
- Hormonale veranderingen zoals die optreden bij zwangerschap
- Bepaalde huidverzorgingsproducten
Als melasma wordt veroorzaakt door een specifieke trigger, zoals hormonale veranderingen, zal de aandoening vanzelf verdwijnen wanneer de hormonen weer normaal worden of de trigger wordt geëlimineerd. De aandoening kan een leven lang duren.
De eerstelijnsbehandeling voor melasma bestaat uit actuele medicatie, waaronder:
- Hydrochinon in de vorm van een lotion, gel, crème of vloeistof om de huid lichter te maken
- Tretinoïne en corticosteroïden om de verlichtende effecten van hydrochinon te helpen versterken
Als de medicijnen niet werken, kunnen bepaalde cosmetische ingrepen worden uitgevoerd, zoals derma- en microdermabrasie, chemische peelings of laserbehandeling.
Hoe Melasma wordt behandeldPigment verandert door huidbeschadiging
De huid kan beschadigd raken, waardoor er verkleuring ontstaat op delen van de huid. Dingen zoals wonden en brandwonden kunnen een verkleuring van de huid veroorzaken die langdurig of permanent is, afhankelijk van de ernst.
Bij brandwonden hangt de mate van verkleuring van de huid af van de ernst van de brandwond. Tweedegraads brandwonden, of oppervlakkige brandwonden van gedeeltelijke dikte, zullen meestal gepaard gaan met verkleuring van de huid, evenals het meest ernstige type brandwonden, een derdegraads brandwond. De symptomen van verkleuring veroorzaakt door brandwonden zijn onder meer:
- Hyperpigmentatie
- Hypopigmentatie
- Rode, witte of verkoolde huid
- Blaarvorming
- Schilferende huid
- Zwelling
De grootte van de wond is de doorslaggevende factor als het gaat om veranderingen in pigmentatie. Een grotere wond zal waarschijnlijk resulteren in abnormale pigmentatie vanwege de vorming van littekenweefsel, terwijl een kleinere wond waarschijnlijk zal genezen zonder littekens achter te laten. In het geval dat een wond, groot of klein, littekens achterlaat, zal deze er gewoonlijk anders uitzien naarmate de wond geneest.
De meeste littekens staan bekend als platte littekens, en tijdens de eerste stadia van genezing zullen ze roze of rood zijn en lichtjes verheven op de huid. In sommige gevallen keert het litteken terug naar de normale huidskleur, maar in andere gevallen kunnen ze lichter of donkerder lijken dan de natuurlijke kleur van de huid.
Striae is ook een soort litteken dat de pigmentatie van de huid kan beïnvloeden. Ze worden meestal veroorzaakt door de snelle groei of krimp van de huid die wordt gezien tijdens de zwangerschap of door gewichtsverlies en -toename. Wanneer striae zich voor het eerst begint te vormen, zijn ze rood, paars of donkerbruin en vervagen ze uiteindelijk tot een witte of zilveren kleur.
Andere soorten verkleuring van de huid zijn onder meer sproeten en levervlekken, die worden veroorzaakt door blootstelling aan de zon, en post-inflammatoire hyperpigmentatie, die kan worden veroorzaakt door littekens op het letsel of door littekens door acne.
Behandeling voor veranderingen in huidpigmentatie veroorzaakt door wonden is meestal niet effectief. In het geval van brandwonden kunnen huidtransplantaten worden gebruikt, maar deze hebben de neiging verkleuring achter te laten na de procedure. Om het verschijnen van littekens en mogelijke verkleuring te helpen minimaliseren:
- Houd het letsel schoon terwijl het geneest
- Gebruik vaseline op de wond terwijl deze geneest
- Bedek het gewonde gebied met een verband en zorg ervoor dat het dagelijks wordt vervangen
- Volg alle instructies voor het verwijderen van hechtingen om het uiterlijk van een toekomstig litteken te helpen minimaliseren
- Gebruik zonnebrandcrème op de wond om verkleuring te helpen verminderen
Littekens zullen na verloop van tijd vervagen, maar er is geen effectieve manier om alle verkleuring te verwijderen die littekens achterlaten nadat de huid is verwond.
Vitiligo
Vitiligo is een aandoening van de huidpigmentatie die zich in de loop van de tijd ontwikkelt. Ongeveer 1% tot 2% van de wereldbevolking heeft vitiligo, en de gevallen zijn gelijkmatig verdeeld over alle raciale groepen. Hoewel er geen nadelige gezondheidseffecten zijn, is aangetoond dat vitiligo psychisch leed veroorzaakt bij degenen die met de aandoening leven.
Het belangrijkste symptoom van vitiligo is een volledig verlies van pigment in de huid, wat resulteert in witte vlekken. Het kan op elk deel van het lichaam voorkomen en kleine of grote plekken op de huid aantasten. De meest waarschijnlijke plaatsen voor vitiligo zijn in gebieden waar vaak blootstelling aan de zon is, inclusief de handen, voeten, gezicht en armen. Het kan ook de mond, ogen, lies en geslachtsdelen aantasten. Delen van het hoofd kunnen ook worden aangetast, voornamelijk waar de haarwortels zich op de hoofdhuid bevinden, en in sommige gevallen kan iemands haar wit of grijs worden. Andere symptomen van vitiligo zijn onder meer:
- Jeuk en ongemak in de getroffen gebieden
- Verlies van kleur in de weefsels die in de neus lopen
- Vergrijzing van de wimpers, wenkbrauwen of ander gezichtshaar
Er zijn twee soorten vitiligo: niet-segmentaal, dat wordt gekenmerkt als symmetrische plekken die aan beide zijden van het lichaam verschijnen, en segmentaal, dat gelokaliseerd is en typisch slechts één deel van het lichaam asymmetrisch beïnvloedt. Segmentale vitiligo komt niet zo vaak voor als niet-segmentale vitiligo, hoewel het het type is dat vaker voorkomt bij kinderen.
Vitiligo treedt op wanneer het immuunsysteem van een persoon gezonde cellen begint aan te vallen, waardoor het een auto-immuunziekte wordt. De cellen die worden aangevallen bij vitiligo zijn melanocyten, de cellen die melanine produceren. Hoewel het niet duidelijk is waardoor het immuunsysteem melanocyten vernietigt, wordt het geassocieerd met andere auto-immuunziekten zoals de ziekte van Grave, Lupus en Pernicieuze anemi.
Hoewel de aandoening geen gezondheidsrisico's met zich meebrengt, zoeken veel mensen om cosmetische redenen een behandeling. Behandelingsopties zijn onder meer:
- Langdurige kleurstoffen in de getroffen gebieden
- Lichtgevoelige medicijnen
- UV-lichttherapie
- Corticosteroïde crèmes om te proberen pigment te herstellen
- Chirurgie
- Het resterende pigment in de huid verwijderen
Wanneer moet ik een dokter zien?
Het kan moeilijk zijn om te beslissen of een probleem met huidpigmentatie een bezoek aan de dokter rechtvaardigt. U weet wanneer u een arts moet raadplegen door de verkleuring, de ernst ervan en de invloed ervan op u te volgen. Als een nieuwe verkleuring niet verdwijnt, kunt u het beste een afspraak maken met uw arts, ook al heeft u er lichamelijk geen last van. Dit zal u helpen om ernstige huidziekten uit te sluiten en u veel sneller op weg naar een behandeling te helpen.
Een woord van Verywell
Omgaan met een aandoening van de huidpigmentatie kan moeilijk zijn, zelfs als dit geen fysieke schade aan uw gezondheid toebrengt. De emotionele strijd kan een enorme tol eisen van uw mentale welzijn. Het goede nieuws is dat veel stoornissen van de huidpigmentatie niet ernstig zijn en gemakkelijk kunnen worden aangepakt, hetzij door middel van behandelingsopties, hetzij door het gebruik van cosmetica en andere crèmes om pigmentvlekken te herstellen of vlekken te bedekken die u niet graag ziet. Het is belangrijk om positief te blijven bij een huidpigmentatiestoornis en te onthouden dat elke huid mooi is.