Chirurgische benaderingen die worden gebruikt voor heupprothese

Totale heupprothese is een van de meest voorkomende en meest succesvolle soorten orthopedische operaties geworden. Elk jaar worden in de Verenigde Staten bijna 500.000 heupprothesen uitgevoerd. Hoewel heupprothese grotendeels gestandaardiseerd is, zijn er variaties in chirurgische technieken.

Deze procedures kunnen bijvoorbeeld worden uitgevoerd met verschillende incisielocaties of met een minimaal invasieve methode. Over het algemeen zijn er risico's verbonden aan elk van de verschillende chirurgische benaderingen.

Een specifieke chirurgische techniek kan in bepaalde situaties geschikt zijn, maar misschien niet ideaal voor andere. En vaak kan de totale heupprothese van een persoon succesvol zijn, ongeacht welke methode wordt gekozen.

Zorg ervoor dat u uw chirurg raadpleegt als u vragen heeft over een bepaalde chirurgische benadering.

Posterieure heupvervanging

De posterieure benadering voor heupprothese is verreweg de meest gebruikte chirurgische techniek in de Verenigde Staten en de rest van de wereld.

Deze chirurgische ingreep wordt uitgevoerd met een patiënt op zijn zij en een chirurgische incisie langs de buitenkant van de heup. Dit wordt beschreven als een posterieure benadering omdat het werkelijke heupgewricht wordt gevisualiseerd van achter het dijbeen - het posterieure aspect van het heupgewricht.

Voordelen

Het meest opvallende voordeel van deze chirurgische ingreep is de veelzijdigheid ervan. In situaties die bijzonder uitdagend zijn vanwege problemen zoals botvervorming, hardware in de heup of andere complicerende factoren, kan de incisie worden verlengd om een ​​complexere chirurgische reconstructie mogelijk te maken.

Deze benadering zorgt ook voor een uitstekende visualisatie van het heupgewricht. En vrijwel elk implantaat kan met een posterieure benadering worden ingebracht.

Nadelen

Het belangrijkste nadeel van een posterieure benadering is dat deze wordt geassocieerd met een hogere mate van dislocatie van implantaten dan andere benaderingen. Gegevens over de lange termijn moeten nog worden verzameld, maar een van de hoop bij andere chirurgische benaderingen is dat de dislocatie kan afnemen.

Het andere grote nadeel van deze chirurgische benadering - en een van de mogelijke oorzaken van dislocatie - is het feit dat sommige spieren en pezen (de externe rotatoren) tijdens de operatie doorgaans van het bot worden weggesneden om toegang te krijgen tot het heupgewricht voordat ze operatief opnieuw worden bevestigd. .

Directe vervanging van de voorste heup

De directe anterieure benadering van de heup komt steeds vaker voor. Deze chirurgische procedure, die al meer dan 100 jaar wordt gebruikt, is de afgelopen tien jaar toegenomen.

De directe anterieure benadering wordt uitgevoerd met een patiënt op de rug, en er wordt een chirurgische incisie gemaakt die langs de voorkant van de dij komt.

Voordelen

Er zijn verschillende potentiële voordelen van de directe anterieure benadering. De twee meest prominente zijn een laag dislocatierisico en vroeg postoperatief herstel.

Veel chirurgen zijn van mening dat het risico op dislocatie na een heupprothese anterieure benadering lager is dan bij een heupprothese posterieure benadering. Hoewel het risico met een posterieure benadering slechts ongeveer 1 tot 2% is, is het minimaliseren van de kans op dislocatie een belangrijke overweging.

Het tweede voordeel van deze methode is dat het wordt geassocieerd met een sneller postoperatief herstel dan bij andere methoden. Mensen die een directe anterieure operatie ondergaan, hebben ook de neiging om een ​​kortere ziekenhuisopname te hebben.

Nadelen

Een nadeel van de anterieure benadering is dat chirurgische blootstelling van de heupstructuren moeilijker kan zijn, vooral bij mensen die erg gespierd zijn of een aanzienlijke omtrek in het midden van hun lichaam hebben. Het is duidelijk dat het tijd en oefening kost voordat chirurgen bekwaam worden in deze benadering, en er kunnen een aantal complicaties optreden.

Bovendien kunnen niet alle implantaten gemakkelijk worden geplaatst met een anterieure benadering, en het omgaan met anatomische misvormingen of het uitvoeren van revisieheupprothese is niet altijd even eenvoudig met een anterieure benadering als met een posterieure benadering.

Ten slotte kan de laterale femorale huidzenuw, een zenuw die huidsensaties detecteert, tijdens de operatie gewond raken. Hoewel dit type letsel geen invloed heeft op het lopen (lopen) of de spierfunctie, kan het vervelend zijn om een ​​verdoofd gevoel aan de voorkant van uw dijbeen te hebben.

Laterale chirurgische benaderingen

Een directe laterale of anterolaterale benadering wordt uitgevoerd aan de zijkant van het heupgewricht. Deze chirurgische benadering wordt vaak beschouwd als een evenwicht tussen de anterieure en posterieure benaderingen.

Mensen die een laterale benadering ondergaan, worden op hun zij geplaatst en de chirurgische incisie wordt direct langs de buitenkant van de heup geplaatst.

Voordeel

Het voordeel van deze chirurgische methode is de balans van het hebben van een veelzijdige incisie die kan worden gebruikt om misvormingen te corrigeren en gespecialiseerde implantaten in te brengen met lagere dislocatiesnelheden na een operatie dan wat wordt waargenomen met posterieure benaderingen.

Nadeel

Het nadeel van de directe laterale benadering is dat de abductorspieren van het heupgewricht moeten worden doorgesneden voor chirurgische toegang tot de heup. Deze spieren kunnen genezen, maar een verminderde genezing kan een aanhoudende slapheid veroorzaken tijdens het lopen.

Bovendien kan dissectie door deze spieren heterotope ossificatie veroorzaken, een soort abnormale botgroei. Hoewel heterotope ossificatie kan optreden na elke chirurgische ingreep aan het heupgewricht, komt het vaker voor na operaties die worden uitgevoerd met de directe laterale benadering.

Alternatieve chirurgische benaderingen

Er zijn ook enkele andere chirurgische ingrepen die worden gebruikt voor heupprothese, hoewel ze minder vaak worden gebruikt dan de drie meest voorkomende benaderingen.

Alternatieve chirurgische procedures omvatten een procedure met twee incisies en de directe superieure benadering. Beide chirurgische ingrepen worden gebruikt om kleinere chirurgische incisies te maken en om de hoeveelheid spierletsel op het moment van de operatie te beperken.

Beide procedures zijn sterk afhankelijk van indirecte visualisatie. Uw chirurg zal tijdens uw operatie beeldvormingsbegeleiding gebruiken om te helpen bij het correct inbrengen van de implantaten. Beide operaties kunnen worden omgezet in andere heupvervangingsprocedures als tijdens de operatie een betere visualisatie vereist is.

Er zijn slechts beperkte gegevens beschikbaar over de mogelijke voordelen van deze minder ingrijpende chirurgische ingrepen, maar het beperken van schade aan normaal spierweefsel zou een sneller herstel kunnen bevorderen.