Een overzicht van tonisch-clonische aanvallen

Een tonisch-clonische aanval, voorheen een grand mal-aanval genoemd, is het "klassieke" type aanval dat de meeste mensen kennen. Het omvat verlies van bewustzijn of bewustzijn, plus ongecontroleerd schokken en stijfheid van de armen, benen of lichaam. Het duurt over het algemeen slechts een paar seconden tot een paar minuten.

Symptomen

Symptomen van tonisch-clonische aanvallen kunnen elke combinatie van de volgende zijn:

• Een ongewoon gevoel voorafgaand aan de aanval dat vaak wordt beschreven als een aura
• Trekken en verstijven van een of meer ledematen
• Kwijlen
• Urinaire of fecale incontinentie
• Tong bijten
• Neervallen
• Geschreeuw, gegrom of geluiden
• Oogbewegingen of oogtrekkingen
• Verwarring of slaperigheid daarna; onvermogen om de gebeurtenis te herinneren

Vanwege een verminderd bewustzijn weet u misschien niet dat u een dergelijke aanval heeft.

Een tonisch-clonische aanval kan worden geclassificeerd als een primaire of secundaire gegeneraliseerde aanval.

• Begint in een deel van de hersenen, maar verspreidt zich naar beide kanten

• Bewustwording of gedeeltelijk bewustzijn is mogelijk bij het begin van de aanval

• Beïnvloedt gebied (en) van het lichaam dat wordt bestuurd door dat hersengebied

• Betrekt het hele brein

• Volledig gebrek aan bewustzijn en geheugen

• Heeft invloed op het hele lichaam

Oorzaken

Wanneer de hersenen gewond zijn, kan de elektrische activiteit die normaal de hersenfunctie regelt, verstoord of grillig worden. Een of meer delen van de hersenen kunnen dan 'mislukken' en ongewenste fysieke acties veroorzaken die zich vaak manifesteren als een tonisch-clonische aanval.

Een aantal medische problemen kan ertoe leiden dat iemand tonisch-clonische aanvallen ervaart, waaronder:

• Epilepsie: dit is de meest voorkomende oorzaak. Je kunt ermee geboren worden of het later in je leven ontwikkelen als gevolg van hersenbeschadiging.
• Hersenletsel: Hoofdtrauma, hersenletsel, beroertes, aneurysma's, hersentumoren en herseninfecties kunnen langdurige epilepsie veroorzaken.
• Ernstige ziekten / infecties en hoge koorts: aanvallen zouden moeten verbeteren zodra deze problemen zijn opgelost.
• Bepaalde medicijnen
• Overdosering of ontwenning van geneesmiddelen of alcohol als gevolg van verstoringen van de hersenactiviteit
• Elektrolytafwijkingen
• Orgaanfalen

Diagnose

Een tonisch-clonische aanval wordt vaak gediagnosticeerd op basis van de klinische manifestaties. Diagnostische tests zoals elektro-encefalogram (EEG) en beeldvorming van de hersenen kunnen ook helpen bij de diagnose en het opstellen van een behandelplan.

De diagnose van inbeslagneming is gebaseerd op:

• Beschrijving: als u een primaire gegeneraliseerde tonisch-clonische aanval heeft gehad, zult u zich de gebeurtenis waarschijnlijk niet herinneren. Als u echter een secundaire gegeneraliseerde tonisch-clonische aanval heeft gehad, herinnert u zich misschien hoe u zich onmiddellijk voorafgaand aan de aanval voelde. Als er iemand anders in de buurt was, is hun beschrijving van het evenement nuttig.
• EEG: een EEG is een test die hersengolven detecteert. Als u een aanval heeft gehad of vatbaar bent voor epileptische aanvallen, kan uw EEG een of meer gebieden of onregelmatige elektrische hersenactiviteit vertonen. Een EEG is vooral handig als u tijdens de test een aanval krijgt die correleert met de elektrische afwijking.
• Slaapgebrek EEG: Soms vertoont een EEG geen elektrische afwijkingen als u goed uitgerust bent, maar wel wanneer u slaapgebrek heeft.
• Hersenbeeldvorming: hersenscans met computertomografie (CT) en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) laten geen aanvallen zien, maar kunnen afwijkingen identificeren die tonisch-clonische aanvallen kunnen veroorzaken, zoals een hersentumor, beroerte, abces of een abnormaal bloedvat in de hersenen.

Behandeling en preventie

Behandeling van tonisch-clonische aanvallen is primair gericht op preventie, maar in sommige situaties, zoals bij langdurige aanvallen, zal behandeling acuut nodig zijn.

Een aanval die vijf minuten of langer duurt, is een mogelijk levensbedreigende noodsituatie die status epilepticus wordt genoemd. Het vereist meestal een behandeling met een snelwerkend medicijn dat de aanval meteen stopt.

Medicijnen die worden gebruikt om status epilepticus te behandelen, zijn onder meer intraveneuze vormen van lorazepam, diazepam en midazolam.

Triggers vermijden

Er zijn verschillende manieren om aanvallen effectief te voorkomen. Het beheersen van het gebruik van triggers zoals alcohol, drugs en medicijnen is verreweg de veiligste manier om een ​​aanval te voorkomen.

Medicijnen

De meeste mensen die vatbaar zijn voor terugkerende tonisch-clonische aanvallen, kunnen een aanval krijgen als gevolg van koorts, infectie, slaperigheid of helemaal geen bekende trigger. Medicijnen tegen epilepsie, ook wel anticonvulsiva genoemd, worden vaak aanbevolen om terugkerende aanvallen te voorkomen of te verminderen.

Veel voorkomende medicijnen tegen epilepsie die worden gebruikt voor de behandeling van tonisch-clonische aanvallen zijn onder meer:

• Keppra (levetiracetam) *
• Depakote (valproïnezuur) *
• Lamictal (Lamotrigine) *
• Topamax (topiramaat) *
• Zonegran (Zonisamide) *
• Fycompa (perampanel) *
• Tegretol, Carbatrol (carbamazepine)
• Dilantin (fenytoïne)
• Neurontin (gabapentine)
• Fenobarbital
• Gabitril (tiagabine)

* Anticonvulsiva die de voorkeur hebben voor primaire gegeneraliseerde tonisch-clonische aanvallen

Een woord van Verywell

De kans is groot dat u het aantal tonisch-clonische aanvallen dat u krijgt, zult verminderen zodra artsen de oorzaak hebben gevonden en u anticonvulsieve medicatie krijgen. De meeste mensen met epilepsie kunnen aanvallen voorkomen en hebben een goede kwaliteit van leven. Dat gezegd hebbende, kunnen tonisch-clonische aanvallen een aantal sociale en emotionele uitdagingen opleveren. Door uw ziekte uit te leggen aan de mensen in uw leven, kunt u angst en misverstanden voorkomen en u de ondersteuning bieden die u nodig heeft.