Vrijlevende amoeben zijn eencellige organismen die in de omgeving kunnen overleven zonder enige vorm van gastheer. Amoebische infecties bij mensen zijn zeldzaam, maar kunnen fatale neurologische aandoeningen veroorzaken.
RoyaltyStockPhoto / Science Photo Library / Getty Images
Naegleria Fowleri
Naegleria fowleri wordt gevonden in verzamelingen warm zoet water over de hele wereld. Het schaadt meestal jonge, voorheen gezonde mensen die in zoet water zijn gaan zwemmen Sommige infecties zijn ook in verband gebracht met het gebruik van leidingwater in Neti-potten.
Naegleria heeft drie levensfasen: cysten, trofozoïeten en flagellaten. Trofozoïeten kunnen neusweefsel binnendringen en de hersenen binnendringen. Het resultaat is meningo-encefalitis, de zogenaamde primaire amebische meningo-encefalitis of PAM. Het veroorzaakt ernstige hoofdpijn, koorts, stijve nek, verwarring, misselijkheid en braken. De ziekte is gewoonlijk binnen vier tot zes dagen fataal als gevolg van verhoogde intracraniale druk.
Naegleria is moeilijk te diagnosticeren en beweegt snel, waardoor het moeilijk is om zelfs maar met zekerheid te zeggen hoe de ziekte het beste kan worden behandeld. Sommige onderzoeken suggereren dat het gecombineerde gebruik van de antischimmelmedicijnen amfotericine B en fluconazol samen met antibiotica en een corticosteroïde.
Acanthamoeba
Net als Naegleria komen Acanthamoeba-soorten wereldwijd voor. Er zijn berichten dat deze amoebe is aangetroffen in zwembaden, meren, leidingwater, riolering, contactlensapparatuur, dialysemachines, verwarming- en airconditioningsystemen, groenten en meer. De amoebe kan het lichaam binnendringen via de ogen, neus of huidwonden.
In tegenstelling tot Naegleria komen Acanthamoeba-infecties zelden voor bij gezonde mensen en in plaats daarvan worden ze meestal aangetroffen bij mensen met een verzwakt immuunsysteem. De amoebe dringt meestal eerst de bloedbaan binnen en reist vervolgens omhoog naar de hersenen.
Eenmaal in het centrale zenuwstelsel veroorzaakt de amoebe langzame encefalitis. De eerste symptomen zijn meestal hoofdpijn, prikkelbaarheid, misselijkheid en duizeligheid. Uiteindelijk kan de infectie gevoeligheid voor licht, focale neurologische problemen, dubbelzien, ataxie, verwarring en toevallen veroorzaken. De ziekte is meestal fataal binnen een tot twee maanden nadat de eerste symptomen zijn opgetreden.
De beste behandeling voor deze ziekte is onzeker. De Centers for Disease Control and Prevention, of CDC, heeft een onderzoeksgeneesmiddel genaamd miltefosine dat kan worden geprobeerd.
Balamuthia Mandrillaris
Balamuthia wordt in de grond aangetroffen. Hoewel blootstelling vaak voorkomt, is infectie zeer zeldzaam. Wereldwijd zijn slechts ongeveer 200 gevallen van Balamuthia gemeld. Men denkt dat de infectie begint door de amoebe die de huid binnendringt of door cysten in de lucht in te ademen via de mond of neus. Symptomen lijken erg op een Acanthamoeba-infectie Diagnose is moeilijk en de juiste behandeling is onzeker, hoewel het onderzoeksgeneesmiddel miltefosine samen met andere antischimmelmiddelen en antibiotica kan worden gebruikt.
Sappinia
Sappinia is een amoebe die encefalitis veroorzaakt, en er is maar één geval ter wereld gemeld. Bij deze aangedane persoon veroorzaakte de amoebe een enkele massa in de slaapkwab. De patiënt verbeterde na behandeling met een combinatie van medicijnen, waaronder antibiotica en antischimmelmedicijnen.
Bottom Line
Deze amoebe-infecties zijn zeldzaam genoeg om het nieuws te halen wanneer ze zich voordoen. Het is belangrijk om te onthouden dat, hoewel deze infecties ernstig zijn, de kans dat een persoon ooit een dergelijke infectie zal krijgen, zeer klein is. Dat gezegd hebbende, omdat de infecties zo ernstig zijn wanneer ze zich voordoen, is het ook belangrijk dat artsen de mogelijkheid niet negeren dat hun patiënt een amoebe in hun centrale zenuwstelsel heeft.
