Wat zijn niet-tuberculeuze mycobacteriën?

Tuberculose (tbc) is een van de meest voorkomende infectieziekten in de menselijke geschiedenis. De longinfectie wordt veroorzaakt door een soort bacterie die mycobacteriën wordt genoemd. Er zijn meer dan 100 soorten mycobacteriën en hoewel degene die tuberculose veroorzaakt misschien wel de meest bekende is, is het niet de enige die mensen ziek kan maken.

Verschillende soorten mycobacteriën, niet-tuberculeuze mycobacteriën (NTM) genoemd, komen veel voor in het milieu, mensen komen er regelmatig mee in contact en worden meestal niet ziek. Sommige mensen met bepaalde gezondheidsproblemen, een zwak immuunsysteem of andere risicofactoren kunnen echter ziek worden als ze worden blootgesteld aan NTM.

Hier is een overzicht van de verschillende soorten niet-tuberculeuze mycobacteriën (NTM) die bij mensen zijn aangetroffen, het type ziekte dat elk type kan veroorzaken, waarom sommige mensen ziek worden en anderen niet als ze in contact komen met de bacteriën, en hoe een NTM-infectie wordt gediagnosticeerd en behandeld.

Soorten niet-tuberculeuze mycobacteriën

Wetenschappers hebben meer dan 180 soorten niet-tuberculeuze mycobacteriën (NTM) geïdentificeerd, waarvan er vele bij mensen worden aangetroffen.De bacteriën komen veel voor in het milieu, vooral in water en bodem, en vinden vaak hun weg naar (of in) ons lichaam. De meeste mensen worden er niet ziek van dat ze worden blootgesteld aan de meeste soorten NTM.

Wanneer mensen en bacteriën samen in dezelfde omgeving zijn en niet door elkaar worden beïnvloed, wordt dit een commensale relatie genoemd.

Mycobacteriën zijn over de hele wereld gevonden. Bepaalde soorten worden echter meestal in bepaalde omgevingen aangetroffen. In de Verenigde Staten bijvoorbeeldM. abscessuskomt het meest voor in de zuidelijke staten.

De mycobacteriën die tuberculose veroorzaken, zijn de meest bekende van deze groep, dus de andere soorten mycobacteriën die geen tbc veroorzaken, zijn gegroepeerd en worden niet-tuberculeuze mycobacteriën genoemd. Ze worden ook wel "atypische mycobacteriën", "andere mycobacteriën dan tuberculose (MOTT)" of "omgevingsmycobacteriën" genoemd.

Snel versus langzaam groeiend

Binnen de grote groep verdelen wetenschappers die bacteriën bestuderen (microbiologen) de soorten NTM verder op basis van hoe snel ze ze in een laboratorium kunnen laten groeien. Elke soort groeit snel of groeit langzaam.

Snelgroeiende NTM (zeven tot 10 dagen):

• M. abscessus complex
• M. chelonae
• M. fortuitum
• M. mucogenicum

Langzaam groeiende NTM (14 dagen of meer):

• M. avium enM. intracellulare (vaak genoemdM.avium-complex)
• M. chimaera
• M. kansasii

Hoe het zich verspreidt

Mycobacteriën zijn een normaal onderdeel van onze omgeving en we komen ze regelmatig tegen in ons dagelijks leven. Meestal leven we gewoon met deze bacteriën, maar ze maken ons niet ziek. Het zijn echter opportunistische ziekteverwekkers - wat betekent dat ze op zoek zijn naar een gastheer om in te leven. Soms wordt een mens een goede gastheer.

Mensen komen in contact met mycobacteriën als ze zich buiten bevinden, bijvoorbeeld door water of aarde Wanneer deeltjes water, vuil of stof die mycobacteriën bevatten in de lucht komen (aerosolisatie), kunnen mensen deze inademen.

Mensen kunnen ook worden blootgesteld aan mycobacteriën in gebouwen, zoals hun huis of appartement, of in hun gemeenschap, zoals in een ziekenhuis of school. Mensen met bepaalde banen lopen een grotere kans om op de werkplek aan mycobacteriën te worden blootgesteld. Bijvoorbeeld een persoon die in een salon, spa of tattooshop werkt.

Wanneer iemand wordt blootgesteld aan mycobacteriën in een gebouw, komt dat vaak doordat de bacterie zijn weg heeft gevonden naar een plaatselijke watervoorziening (sanitair, inclusief douches in de badkamer) of luchtcirculatiesystemen (zoals airconditioningunits).

Mycobacteriën leven graag in een vochtige omgeving (waar water en warme lucht samenkomen), zoals een spa.

Symptomen van niet-tuberculeuze bacteriën

Zowel snelgroeiende als langzaam groeiende NTM kunnen mensen ziek maken. Hoewel er veel infecties in de longen voorkomen, kunnen mycobacteriën ook andere delen van het lichaam infecteren. De symptomen van een NTM-infectie kunnen algemeen, vaag en niet-specifiek zijn, maar kunnen ook verband houden met waar in het lichaam de bacterie zich bevindt.

De symptomen die verband houden met een NTM-infectie worden meestal gegroepeerd op het systeem van het lichaam dat is geïnfecteerd. De meest voorkomende is het ademhalingssysteem, maar NTM tast ook vaak de huid aan (zoals bij operatiewonden).

Wanneer een persoon al ziek is van een andere ziekte en een zwak immuunsysteem heeft, kan NTM wijdverspreid worden door het hele lichaam. Dit wordt een verspreide infectie (of verspreide ziekte) genoemd.

Mensen met hiv / aids, kanker of chronische longziekten (zoals cystische fibrose) lopen het grootste risico om een ​​uitgezaaide NTM-infectie te ontwikkelen.

Als een persoon is geïnfecteerd met NTM en zich ziek voelt, kunnen deze algemene tekenen en symptomen hebben. Ze kunnen bijvoorbeeld koorts hebben en hoesten, wat bij veel ziekten vaak voorkomt en niet specifiek bij NTM-infecties.

Extrapulmonale infecties

Wanneer NTM een gebied buiten de longen infecteert, wordt dit een extrapulmonale infectie genoemd. Deze infecties komen minder vaak voor en worden meestal aangetroffen in een geïmplanteerd medisch apparaat (zoals een pacemaker) of een chirurgische wond.

Het is echter meestal niet duidelijk door alleen naar de plaats van de infectie te kijken (die rood en gezwollen kan zijn) dat NTM de oorzaak is. Er worden monsters genomen uit het zachte weefsel en getest op NTM.

De symptomen die worden veroorzaakt door een NTM-infectie zijn voor het grootste deel afhankelijk van het deel van het lichaam dat wordt aangetast. De ernst hangt ook af van de algehele gezondheidstoestand van een persoon. Huiduitslag, kortademigheid, zwakte en gewichtsverlies zijn gemeld en zijn meestal erger bij mensen die ziek zijn met een andere ziekte, zoals hiv.

Sommige symptomen van NTM-infecties komen vaker voor bij kinderen, zoals gezwollen lymfeklieren.

Oorzaken

NTM maakt mensen meestal niet ziek, ook niet als ze er direct mee in aanraking komen. Als het wordt getest, hebben de meeste mensen NTM op of in hun lichaam, maar zijn ze er niet ziek van.

Gewoonlijk (maar niet altijd) treedt een ziekte veroorzaakt door NTM op omdat iemand al in een slechte gezondheidstoestand verkeerde. Mensen met bepaalde medische aandoeningen, vooral die welke de longen aantasten, zijn vatbaarder voor infectie met NTM en hebben de neiging om het moeilijker te hebben om beter te worden.

Als een persoon geen sterk immuunsysteem heeft, heeft dit niet alleen meer kans op een infectie, maar wordt het ook moeilijker voor zijn lichaam om te genezen. Als NTM in hun omgeving aanwezig is (bijvoorbeeld in de lucht of in het water), zijn ze kwetsbaar voor besmetting.

Dragers en besmettelijkheid

Een gezond persoon kan NTM in zijn lichaam hebben en niet ziek worden. Zelfs als een test de bacteriën op iemands lichaam liet zien, betekent dit niet dat ze besmet zijn. De persoon kan de bacterie dragen zonder besmet te raken. Drager zijn betekent niet dat ze de bacteriën naar iemand anders verspreiden en ze ziek maken.

In tegenstelling tot tbc wordt NTM niet als besmettelijk beschouwd. NTM is niet zoals de bacterie die tbc veroorzaakt, die tussen mensen kan worden verspreid. Overdracht van persoon tot persoon is niet waargenomen met NTM. Het is ook niet duidelijk of mensen NTM van een dier kunnen krijgen. Dieren en mensen die in hetzelfde gebied wonen, kunnen echter allemaal besmet raken met NTM als ze dezelfde bron gebruiken voor drinkwater (zoals op een boerderij).

De meeste NTM-infecties ontstaan ​​doordat iemand in contact komt met de bacteriën in zijn omgeving, meestal omdat het zich in het water of in de lucht bevindt.

Wie wordt er ziek?

Onderzoekers weten niet precies hoeveel NTM-infecties (zowel die die symptomen veroorzaken als die die asymptomatisch zijn) in een bepaald jaar voorkomen. In tegenstelling tot tbc zijn staten niet verplicht om NTM-infecties aan de volksgezondheidsafdeling te melden.

Dat gezegd hebbende, als mensen in dezelfde gemeenschap of hetzelfde geografische gebied dezelfde symptomen hebben en allemaal NTM blijken te hebben wanneer ze worden getest, zullen gezondheidswerkers meestal proberen een gemeenschappelijke bron van blootstelling te vinden (zoals een rivier in de buurt van de watervoorziening van een stad).

Mensen met een hoog risico kunnen worden geadviseerd om waterbronnen te vermijden die NTM kunnen bevatten. Ze kunnen bijvoorbeeld worden verteld om indien mogelijk bronwater te gebruiken om de kans te verkleinen dat ze worden blootgesteld aan NTM en andere bacteriën die hen ziek kunnen maken.

Onderzoek en gegevens van wetenschappers die ziekten op populatieniveau bestuderen (epidemiologen) geven aan dat NTM-infecties vaker lijken voor te komen bij vrouwen dan bij mannen en dat oudere mensen meer kans hebben op een infectie dan jongere mensen (hoewel het bij kinderen kan voorkomen).

Hoewel het ongebruikelijk is, is het mogelijk dat een persoon meerdere infecties heeft die door meer dan één type NTM tegelijk worden veroorzaakt. Deze “co-infecties” zijn moeilijker te behandelen en komen vaker terug (terugkeren).

Een voorbeeld van NTM-co-infectie isM.avium complex,die wordt veroorzaakt doormycobacterium aviumenmycobacterium intracellulair.De infectie komt meestal voor bij mensen met een ziekte die hun longen bijzonder kwetsbaar maakt, zoals cystische fibrose en een zwak immuunsysteem.

Oudere vrouwen die erg kwetsbaar en mager zijn, een aandoening hebben die hun hart aantast, mitralisklepprolaps genaamd, en / of skeletaandoeningen zoals scoliose of pectus excavatum, kunnen ook een grotere kans hebben op een ernstige ziekte door NTM (vooral wanneer het zich in de longen bevindt). ).

Hoewel het onderzoek nog nieuw is, hebben sommige onderzoeken gesuggereerd dat er genetische factoren kunnen zijn die ervoor zorgen dat een persoon sneller ziek wordt van NTM. Van bepaalde genetische aandoeningen van het immuunsysteem is ook vastgesteld dat ze het risico van een persoon op ernstige (verspreide) NTM-ziekte verhogen.

Diagnose

Wanneer iemand naar de dokter gaat met symptomen zoals koorts, hoesten of huiduitslag, kunnen er veel mogelijke oorzaken zijn voor hun ziekte. Sommige zijn ernstiger dan andere, maar het is waarschijnlijk dat hun symptomen worden veroorzaakt door een infectie of ziekte die vaker voorkomt dan NTM.

NTM-infecties die iemand ernstig ziek maken, komen niet vaak voor. Ze komen vaker voor bij mensen die al ziek zijn door een chronische gezondheidstoestand zoals hiv, of bij mensen die behandelingen ondergaan die hun immuunsysteem verzwakken.

Als een verder gezond persoon symptomen heeft, zal een arts deze waarschijnlijk testen op meer algemene oorzaken voordat NTM wordt overwogen. Als iemand die vatbaarder is voor infectie echter symptomen heeft (vooral als deze niet verklaard kunnen worden door andere soorten infecties), zal een arts eerder overwegen om op NTM te testen.

Over het algemeen komen NTM-infecties niet vaak voor. Artsen testen niet routinematig op deze infecties en moeten sterk vermoeden dat dit de oorzaak is voordat ze tests bestellen om erop te controleren.

Tests

De tests die worden gebruikt om naar NTM te zoeken, zijn niet in elk laboratorium beschikbaar. Hoewel de meeste ziekenhuizen en klinieken kunnen testen op vaker voorkomende bacteriële infecties, is NTM doorgaans niet inbegrepen. Het kan zijn dat een arts het monster van een patiënt (meestal sputum of bloed) naar een speciaal laboratorium moet sturen om op NTM te worden getest.

Het lab voert een soort test uit die een cultuur wordt genoemd. Ze nemen het vloeistofmonster uit het lichaam van een patiënt en laten het onder specifieke omstandigheden in het laboratorium groeien. Ze controleren de cultuur om te zien welk type bacterie groeit, hoeveel groeit en hoe lang het duurt om te groeien.

NTM duurt meestal enkele weken om in een laboratorium te worden gekweekt en gekweekt. Als een arts denkt dat een patiënt mogelijk NTM heeft, kan het lang duren voordat de resultaten worden verkregen. In de tussentijd kan een arts andere tests doen, zoals een röntgenfoto van de borstkas, om te zien of er andere infecties of verwondingen zijn.

Genetische tests kunnen ook worden gebruikt om NTM te identificeren. Een daarvan wordt een nucleïnezuuramplificatietest genoemd. Het kan laboratoria helpen te bepalen welk type NTM ze zien in de cultuur van een patiënt.

Om de diagnose te bevestigen, moet een patiënt symptomen hebben die veel voorkomen bij mensen met NTM en een positieve laboratoriumtest die een type (of meer dan één type) NTM in hun lichaam laat zien.

Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg die NTM-infecties tegenkomen, moeten dit melden bij de plaatselijke gezondheidsafdeling, vooral als ze denken dat meer dan één persoon ziek kan zijn (of worden).

Hoewel het moeilijk kan zijn om een ​​tijdige en nauwkeurige diagnose te stellen, is het belangrijk. Voordat een persoon een behandeling voor NTM kan krijgen, moet een arts weten welk type NTM in zijn lichaam aanwezig is.

Behandeling

Als bij iemand een infectie wordt vastgesteld die wordt veroorzaakt door NTM, moet hij mogelijk naar een specialist gaan. Artsen in infectieziekten zijn opgeleid om met ziekten om te gaan die worden veroorzaakt door bacteriën, virussen en andere ziekteverwekkers. Een longarts kan iemand helpen met een ernstige longinfectie die wordt veroorzaakt door NMT.

Medicatie

De behandeling van NTM hangt af van waar de infectie zich bevindt. In de meeste gevallen hebben mensen met NTM waar dan ook in hun lichaam antibiotica nodig - meestal gedurende lange tijd - Het kan zijn dat ze meer dan één type medicatie nodig hebben. Sommigen zullen de medicatie in een infuus moeten hebben, meestal in een ziekenhuis of infusiecentrum. Andere mensen hoeven de medicatie alleen als pil in te nemen.

Een persoon die voor NTM wordt behandeld, moet mogelijk een of meer van de volgende klassen antibiotica gebruiken:

• Aminoglycosiden
• Ethambutol
• Fluoroquinolonen
• Imipenem
• Linezolid
• Macroliden
• Rifamycines

De behandeling voor ernstige NTM-ziekte kan een jaar of langer duren. Gedurende deze tijd kan een persoon zich beter voelen en kan hij zelfs tests ondergaan die aantonen dat NTM niet langer in zijn lichaam aanwezig is. Ze moeten echter nog steeds de hele behandelingskuur afmaken om te voorkomen dat de infectie terugkomt.

Ondersteunende zorg

Terwijl iemand antibiotica gebruikt, kan zijn arts hem / haar andere behandelingen geven die specifiek zijn voor de plaats van de infectie. Deze ondersteunende behandelingen zijn bedoeld om de persoon te helpen zich beter te voelen en om verdere infectie te voorkomen.

Een persoon met NTM in een wond zou bijvoorbeeld routinematige wondverzorging nodig hebben en iemand met NTM in de longen heeft mogelijk behandelingen nodig om slijm te verwijderen en te helpen ademen.

Nadat een persoon de behandeling heeft voltooid, moet hij meestal meerdere keren op NTM worden getest (in sommige gevallen meerdere jaren na de infectie) om er zeker van te zijn dat het niet is teruggekomen.

Prognose

Mensen met infecties veroorzaakt door NTM kunnen herstellen zolang ze worden behandeld. Omdat de infecties niet vaak voorkomen, kan het voor een arts soms moeilijk zijn om een ​​snelle diagnose te stellen en de behandeling te starten. Soms hebben mensen lange tijd NTM-infecties (chronisch) voordat een diagnose wordt gesteld en de behandeling wordt gestart.

De behandeling van NTM-infecties is lang en kan moeilijk zijn, maar wanneer patiënten eraan vasthouden en de juiste ondersteunende medische zorg krijgen, kunnen ze herstellen. Als ze het risico lopen de infectie opnieuw te krijgen, zijn er stappen die ze kunnen nemen om hun risico te verkleinen.

Antibiotische bijwerkingen

Als iemand lange tijd antibiotica moet slikken, kan het zijn dat hij bijwerkingen heeft die in de dagelijkse praktijk moeilijk te behandelen zijn. Gewoonlijk kan hun arts hen helpen om met deze symptomen om te gaan (zoals gastro-intestinale klachten), maar mensen willen misschien ook op zoek gaan naar andere, aanvullende strategieën om hen door hun behandeling heen te helpen.

Gezondheidsproblemen op de lange termijn

Sommige mensen die NTM-infecties krijgen, ontwikkelen gezondheidsproblemen op de lange termijn, dit kan gebeuren als de infectie langdurig niet wordt gediagnosticeerd en niet wordt behandeld.

Een persoon kan bijvoorbeeld ernstige (zo niet permanente) schade aan zijn longen hebben of een wondinfectie ontwikkelen die zo erg is dat een ledemaat moet worden geamputeerd.

Mensen die tegelijkertijd met meer dan één NTM-type zijn geïnfecteerd (zoals mensen met hiv die MAC ontwikkelen) hebben een grotere kans op een slechte prognose.

Infectiepreventie

In sommige gevallen kan iemand worden geadviseerd om een ​​aantal wijzigingen in zijn levensstijl aan te brengen. Als een persoon het risico loopt op een andere infectie veroorzaakt door NTM en een arts vermoedt dat hij deze heeft opgelopen via de plaatselijke watervoorziening, kan hij / zij suggereren dat de persoon alleen bronwater drinkt of flessenwater gebruikt.

Als ze denken dat de persoon de bacteriën in de grond heeft opgepikt, kunnen ze aanbevelen om te stoppen met werken in de tuin of speciale voorzorgsmaatregelen te nemen om zichzelf te beschermen tegen het inademen van deeltjes.

Omgaan

Er zijn online bronnen en ondersteuningsgroepen voor mensen met NTM-infecties. Organisaties zoals de American Thoracic Society, de American Lung Association, het National Center for Advancing Translational Sciences, de National Institutes of Health en de Centers for Disease Control and Prevention bieden ook betrouwbare informatie voor patiënten en hun families.

Een woord van Verywell

Het kan moeilijk zijn om NTM-infecties te diagnosticeren, omdat ze niet vaak voorkomen en sommige tests niet in elk ziekenhuis beschikbaar zijn. Een nauwkeurige en tijdige diagnose is echter belangrijk. Hoe eerder iemand weet dat hij een infectie heeft veroorzaakt door NTM, hoe eerder hij kan worden behandeld.

De behandeling van NTM hangt af van waar de infectie zich bevindt, maar omvat meestal een lange kuur met meerdere antibiotica). Als mensen zich aan de behandeling houden (die tot een jaar kan duren en er meer dan één medicijn bij betrokken is), kunnen ze herstellen. Onderzoekers leren nog steeds over NTM en werken aan het ontwikkelen van effectievere manieren om de infecties die het kan veroorzaken te diagnosticeren en te behandelen.