Het diagnosticeren van gele koorts is niet eenvoudig. Als uw arts vermoedt dat u deze ziekte heeft, kunt u een reeks laboratoriumtests verwachten.
In het begin van de ziekte geven standaardtests u mogelijk geen uitsluitsel over de vraag of u gele koorts heeft of iets dergelijks. Het wordt echter gemakkelijker om een diagnose te stellen in de latere stadia, op het moment dat het levensbedreigend kan worden.
© Verywell, 2018Zelfcontroles
Momenteel hebben we geen thuistest voor gele koorts of het virus dat gele koorts veroorzaakt. Dat betekent dat u uw arts moet raadplegen om te worden getest.
Het is nuttig om de basissymptomen van gele koorts te kennen en of u een verhoogd risico op complicaties heeft als u in een van de 47 landen in Afrika, Zuid-Amerika of Midden-Amerika bent geweest waar gele koorts voorkomt. Als u een griepachtige ziekte krijgt een paar dagen nadat u in een van die regio's bent gebeten door een mug, wacht dan niet met het krijgen van medische behandeling.
Doctor's vragen
Mogelijk wordt u gevraagd naar reizen naar bepaalde regio's wanneer u naar de afspraak van uw arts gaat. Dat komt omdat de medische gemeenschap zeer alert is wanneer er een uitbraak is van iets ernstigs, zoals gele koorts. Het is echter mogelijk om deze ziekte op te lopen, zelfs als er geen uitbraak is.
Als er geen uitbraak is gemeld, is het mogelijk dat uw arts er niet aan denkt om te vragen naar reizen wanneer u naar binnen gaat met veel voorkomende symptomen zoals koorts, misselijkheid en pijn in het lichaam. Als u in een risicoland bent geweest, zorg er dan voor dat u dit meteen ter sprake brengt.
Labs en tests
Zodra artsen gele koorts vermoeden, voeren ze over het algemeen een test uit op het serum in uw bloed om te zoeken naar markers die specifiek zijn voor het virus dat de ziekte veroorzaakt.
In het begin van de ziekteprogressie kan de test mogelijk niets detecteren. Dat kan frustrerend zijn als u wilt weten waarom u ziek bent. Houd in gedachten dat de meeste gevallen van gele koorts nooit voorbij dat punt komen, wat betekent dat je een paar dagen ziek bent, daarna herstelt en het goed gaat.
Als een casus zich eenmaal in de latere, toxische fase bevindt, kan de test het beter detecteren. Het kan echter enkele dagen tot twee weken duren voordat de resultaten terugkomen.
Vermoedelijke diagnose
Omdat 50 procent van de mensen in de toxische fase binnen die tijd zou kunnen overlijden, beginnen artsen meestal meteen met de behandeling op basis van een zogenaamde vermoedelijke diagnose. Dat betekent dat ze naar uw symptomen kijken, samen met waar u naartoe bent gereisd en wanneer . De behandeling omvat het beheersen van de symptomen (d.w.z. hydratatie en het verlagen van uw koorts), aangezien er geen antivirale behandelingen bekend zijn die op het virus werken.
Vanwege het risico op uitbraken spoort de CDC gevallen van gele koorts in de Verenigde Staten op. Als je er risico op loopt en ziek wordt, is het belangrijk dat je wordt getest - anders zou je de ziekte kunnen verspreiden onder niet-geïnfecteerde muggen, die het vervolgens kunnen overdragen op andere mensen.
U zou geen beeldvormende tests nodig hebben voor de diagnose gele koorts.
Differentiële diagnoses
De symptomen die u met gele koorts naar de dokter sturen, komen ook vaak voor bij een groot aantal andere ziekten. Uw arts kan aanvullende bloedonderzoeken bestellen voor veel andere ziekten met een vergelijkbare presentatie. Deze kunnen zijn:
- Ernstige malaria
- Dengue-koorts (die ook wordt veroorzaakt door een lid van de Flavivirus-familie)
- Leptospirose
- Virale hepatitis
- Geelzucht (gele verkleuring van de huid, waaraan de ziekte zijn naam ontleent)
- Andere koorts die hemorragisch is (waarbij de lever betrokken is)
- Vergiftiging
Uw arts kan u ook op een aantal andere dingen testen, afhankelijk van uw specifieke symptomen en andere factoren, zoals levensstijl of recente reizen.
Hoe gele koorts wordt behandeld
