WAT U MOET WETEN OVER HET BREDE AUTISME-FENOTYPE - HERSENEN

Eigenschappen die erop kunnen wijzen dat u een "vleugje" autisme hebt

Om een diagnose te kunnen stellen, moeten de symptomen van autisme in feite interfereren met het vermogen van een persoon om deel te nemen aan activiteiten van het dagelijks leven of deze te voltooien. De symptomen moeten ook van jongs af aan hebben bestaan. Dus bijvoorbeeld:

Sociale communicatieproblemen zijn altijd aanwezig bij autisme. Veel mensen hebben problemen met sociale communicatie waardoor het moeilijk is om vrienden te vinden, romantische relaties op te bouwen of goed te functioneren op feestjes. Mensen met autisme zijn echter niet alleen sociaal onhandig: ze vinden het misschien letterlijk onmogelijk om sociale signalen op te pikken, vragen op de juiste manier te stellen en te beantwoorden, of zelfs maar gesproken taal te gebruiken.

Over- of onderresponsiviteit op sensorische input is nu een criterium voor het diagnosticeren van autisme. Veel mensen hebben sensorische problemen, en bij een verrassend groot aantal kan zelfs een sensorische verwerkingsstoornis worden vastgesteld. De meeste mensen met autisme reageren echter niet simpelweg overdreven op geluid of licht. In plaats daarvan vinden ze het misschien onmogelijk om films bij te wonen, met de metro te reizen of zelfs naar het winkelcentrum te gaan vanwege hun intense reactie op licht en geluid. Als alternatief kunnen ze zichzelf alleen kalmeren als ze stevig in een deken zijn gewikkeld of op een andere manier worden 'geperst', springend, enz.

Een behoefte aan herhaling en een voorkeur voor routine zijn opgenomen in de criteria voor autisme. Veel mensen houden ervan om steeds weer dezelfde dingen te doen, zien, eten of kijken, en velen geven de voorkeur aan voorspelbare routines. Mensen met autisme kunnen echter steeds weer een deur openen en sluiten, tien keer achter elkaar naar hetzelfde nummer luisteren of geen interesses hebben buiten een bepaalde tv-show of film. Ze kunnen ook extreem angstig en overweldigd worden wanneer ze van plan moeten veranderen of zich aan een nieuwe situatie moeten aanpassen.

Mensen die in het brede autisme-fenotype passen, hebben al deze kenmerken op een mild niveau. In wezen hebben ze meer kans dan hun typische leeftijdsgenoten om zintuiglijke en sociale uitdagingen te hebben, geven ze de voorkeur aan herhaling en routine, en hebben ze "passies" waardoor ze gefocust blijven op slechts één intens interessegebied.

Hoe het brede autisme-fenotype (BAP) wordt gediagnosticeerd

Verschillende mensen hebben vragenlijsten ontwikkeld om individuen te beoordelen op "BAP". Mensen die de vragenlijst gebruiken, wordt gevraagd om zichzelf te rangschikken op een schaal van 1-5 op uitspraken als:

Ik vind het leuk om met andere mensen om te gaan

Ik vind het moeilijk om mijn woorden soepel over te brengen

Ik voel me op mijn gemak bij onverwachte wijzigingen in plannen

Ik praat liever met mensen om informatie te krijgen dan om te socializen

Antwoorden op deze vragen worden vergeleken met een norm en geven, althans in theorie, een snel antwoord op de vraag "ben ik maar een beetje autistisch?"

Helaas lopen de resultaten van deze evaluatieve vragenlijsten sterk uiteen. Volgens het Kennedy Krieger Institute, in één onderzoek onder ouders met autistische kinderen:

"De onderzoekers gebruikten drie verschillende beoordelingsinstrumenten. Ze ontdekten dat een klein percentage van de ouders de BAP had, maar hoeveel ouders afhankelijk waren van de gebruikte tool. Het percentage ouders met de BAP varieerde van bijna geen tot 12 procent, afhankelijk van de test.

"Wat verklaart deze verschillen tussen beoordelingsinstrumenten? Het kan zijn dat elk een ander concept van de BAP meet. Een andere verklaring kan worden gevonden in de manier waarop elke beoordeling werd uitgevoerd. De ene beoordeling werd door de ouder zelf ingevuld, de andere door haar partner, en de derde door een onderzoeker. "