Maskot / Getty-afbeeldingen
Belangrijkste leerpunten
- Een nieuwe studie suggereert dat we moeten proberen woede te valideren, in plaats van te ontkrachten, voordat we alternatieve oplossingen onderzoeken in een gesprek met anderen.
- Toen deelnemers vertelden over een gebeurtenis die woede oproept, vertoonden degenen die niet werden gevalideerd in hun boze emoties een afname van positieve emoties. De deelnemers die met steun en begrip werden ontvangen, rapporteerden een gestaag tempo in hun positieve gemoedstoestand.
- U kunt stappen ondernemen om de woede van de mensen om u heen in uw dagelijkse leven te valideren.
Als iemand ons benadert om te protesteren of te klagen over een gebeurtenis uit het verleden, hoe reageren we dan? Het eerste instinct zou kunnen zijn om het probleem of de emotie te minimaliseren. We zouden kunnen zeggen: "Waar draait het eigenlijk allemaal om?"
Hoewel minimalisatie misschien van een goede plek komt, suggereert een recente reeks onderzoeken van de Ohio State University dat we moeten proberen woede te valideren in plaats van ongeldig te verklaren voordat we alternatieve oplossingen onderzoeken. Het onderzoek is in oktober gepubliceerd in deJournal of Positive Psychology.
"Een potentieel belangrijk, maar onderbelicht aspect van interpersoonlijke relaties is het proces van begrepen, verzorgd en bekrachtigd voelen door een andere persoon", schreven de auteurs. "Deze onderzoeken benadrukken het belang van validatie als communicatiestrategie om te bufferen tegen afname van positieve affectieve ervaringen na een stressfactor."
Onderzoekers ontdekten dat wanneer deelnemers een woede-opwekkende gebeurtenis vertelden, degenen die niet werden gevalideerd in hun boze emoties, een afname van positieve emoties vertoonden. De deelnemers die met steun en begrip werden ontmoet, rapporteerden gestage positieve stemmingen.
Wat dit voor u betekent
De volgende keer dat een dierbare een woede-opwekkende gebeurtenis in zijn leven aan jou vertelt, neem dan de tijd om te reageren met ondersteunende uitspraken en bevestig hun woede. Dit kan hen helpen om op de lange termijn het hoofd te bieden en een gezondere relatie met gevoelens van woede te ontwikkelen.
Het onderzoek
In een reeks van drie experimenten testten onderzoekers 307 niet-gegradueerde deelnemers op veranderingen in positief affect (PA) en negatief affect (NA) na het schrijven over en het delen van verhalen over situaties waarin ze boos waren.
In de klinische wereld wordt positief affect (PA) gedefinieerd door emoties en gedrag waardoor we open, nieuwsgierig, flexibel en verbonden kunnen blijven, zoals geluk en empathie. Negatief affect (NA) daarentegen vernauwt die opening, zoals op momenten van woede, walging of verdriet.
De deelnemers varieerden in leeftijd van 18 tot 58 jaar. Iets meer waren vrouwen en de meerderheid was blank. Ze werden gerandomiseerd in twee groepen. De helft werd gevalideerd nadat ze hun verhalen hadden gedeeld, en de andere helft werd ongeldig verklaard.
Validators en invalidators gebruikten scripts om te reageren. Validerende zinnen waren onder meer: "Natuurlijk zou je daar boos over zijn" of "Ik hoor wat je zegt en ik begrijp dat je boos bent." Ongeldige antwoorden waren onder meer: 'Dat klinkt niet als woede' of 'Waarom zou je daar zo boos van worden?' De hypothese was dat invalidatie NA zou verhogen.
Onderzoekers ontdekten dat, hoewel invalidatie NA niet verhoogde, validatie PA wel verhoogde nadat deze was gedaald terwijl deelnemers bezig waren te schrijven over een tijd dat ze boos waren. Tegelijkertijd zagen degenen die gehandicapt waren geen toename in PA en eindigden met een lagere PA dan toen ze begonnen. Er waren ook momenten waarop validatie de deelnemers een stemmingsboost gaf, of een hogere PA dan toen ze begonnen.
“Deze resultaten suggereren dat validatie kan worden gebruikt als een strategie om de stemming te veranderen of te stimuleren na mogelijk stressvolle of pijnlijke gebeurtenissen in iemands leven, zoals woede-uitlokkende gevallen op het werk of in interpersoonlijke relaties, terwijl invaliditeit het herstel van de stemming na dergelijke gebeurtenissen kan belemmeren, ”Schreven de auteurs.
Woede aanpakken
Maria Napoli, LMHC, een erkende geestelijke gezondheidsadviseur gevestigd in New York, merkt dat mensen vaak worstelen met gevoelens van woede. "Veel mensen zijn niet gevalideerd op woede, [omdat] het niet de bedoeling is dat we onze negatieve emoties tonen", vertelt ze aan Verywell.
"Het is heel duidelijk geweest dat mensen veel moeite hebben met woede - het is een secundaire emotie", zegt Napoli, waarmee hij bedoelt dat het wortel schiet in een andere emotie. "[Dus] wanneer iemand je vertelt‘ Ik ben boos over xyz ’, zeg je:‘ Je hebt het recht om van streek te zijn. ’
Napoli valideert eerst de woede van haar patiënten, maar moedigt hen vervolgens aan om de wortels ervan te begrijpen. "'Ik zeg, ja, je raakt van streek, maar laten we nu onderzoeken waar deze woede vandaan komt'", zegt ze. "Daarna beginnen ze zich meer op hun gemak te voelen met de emoties zelf."
Als het gaat om het valideren van woede, vertelt Brad Thomas, PhD, een klinisch psycholoog in New York, aan Verywell dat het effect krachtig is. "Wanneer we de negatieve emoties van mensen valideren, valideren wehen, ”Zegt Thomas. "We valideren een deel van hen waar ze negatieve reacties op hebben gehad."
Net als bij Napoli, merkt Thomas dat velen die worstelen met woede, zich schamen bij het voelen van de emotie. "Woede is op zichzelf niet problematisch", zegt hij. "Woede is alleen een probleem als het problematisch is - als het zaken als persoonlijke relaties en werk verstoort."
Cliënten hierop wijzen helpt niet alleen om de emotie te valideren, maar ook om zichzelf op een complexe manier te begrijpen. "We willen alle aspecten van deze mens erkennen", zegt Thomas. "Ik denk dat het belangrijk is om echt een geïntegreerd zelfgevoel te ontwikkelen. Dat is wat het validatiestuk doet." Als we stoppen met het afsplitsen van de ongewenste of beschamende delen van onszelf, 'kunnen we onszelf gaan onderwijzen met vriendelijkheid en gratie'.
Hoe uw kindertijd een rol speelt
Voor sommigen kan het moeilijk zijn om toegang te krijgen tot de oorzaken van woede, gedeeltelijk vanwege hun ervaringen uit hun kindertijd. "Het woord 'boos' is gemakkelijker toegankelijk - het komt uit de kindertijd", zegt Napoli. "Als we kinderen zijn, hebben we niet alle woorden om onszelf uit te drukken. Als we boos zijn, gebruiken we het woord vaak gewoon. " En aangezien woede een secundaire emotie is, als wij, als beoefenaars, familieleden, vrienden of partners, ruimte maken om het te valideren, 'kun je een beetje verder verkennen', zegt Napoli. 'Dat helpt mensen om hun ogen en ontdek dat ze zich schamen, beschaamd, enz. "
Therapie is een ideale plek om woede te verwerken en te valideren, maar deze studie kan ook gevolgen hebben voor het dagelijks leven.
Napoli zegt dat een gezonde verwerking van woede in de kindertijd kan beginnen. Ze stelt voor dat volwassenen het kind helpen de situatie en de gevolgen te begrijpen, of waarom iemand boos is, "zodat ze niet van binnenuit in een conflict blijven zitten", zegt Napoli.
Laten we bijvoorbeeld zeggen dat een kind doelbewust een glas laat vallen. Het verbrijzelt over de vloer en laat een lastige, scherpe puinhoop achter die de bewakers moeten opruimen. Hoewel een eerste reactie kan bestaan uit schreeuwen of uitschelden, kunt u ook deze stappen volgen:
Benader ze op hun niveau en gebruik woorden die ze kunnen begrijpen. "We gebruiken onze taal vaak om superioriteit te tonen, terwijl we in werkelijkheid niet weten of ze ons begrijpen", zegt ze.
Leg de gevolgen van de situatie uit. In het geval van een gevallen glas, kunt u die eenvoudige taal gebruiken om hen te vertellen dat we niet opzettelijk een bril moeten laten vallen en breken, omdat dit iemands voeten kan bezeren.
Ten slotte de vaak overgeslagen, maar simpele, laatste stap: leer het kind samenvatten. Als je een kind vraagt of ze je begrijpen, "zullen ze zeggen dat ze het begrijpen, maar ze blijven vaak in conflict", zegt Napoli. "We willen dat ze ons herhalen wat ze ons hebben horen zeggen."
Hoe anderen te valideren
Een zorg bij het valideren van woede kan echter zijn dat het individu zich gerechtvaardigd voelt om ernaar te handelen om schade te berokkenen. Dus, is er een "juiste" manier om woede te bevestigen?
"Het is een belangrijke vraag", zegt Thomas. Maar voor iedereen die zich zorgen maakt over het valideren van woede, adviseert hij: "Het is geen schakelaar; het is een wijzerplaat. Het hangt ervan af wat ze als mens inbrengen en hoe emotioneel in balans ze zijn, om mee te beginnen."
Dus als je met iemand praat die boos is over een andere gebeurtenis in het leven, zijn er enkele simpele dingen die je wel en niet moet doen.
Je zou moeten vermijden:
- Ze triggeren. "Soms weten we welke knoppen we moeten indrukken", zegt Thomas. Duw ze niet. het is niet constructief.
- Passend bij hun niveau van negativiteit.
- Over hen praten.
In plaats daarvan moet u:
- Laat ze afkoelen.
- Luister of ze willen worden geluisterd.
- Bevestig hun ervaringen. U kunt uitdrukkingen gebruiken zoals die in de studie worden gebruikt.
- Maar bovenal, zegt Thomas, vraag mensen wat je kunt doen.
Tegelijkertijd, als de woede routine of persoonlijk wordt, kunt u zich afvragen wat uw rol is. Als het een aanval op jou is, is het misschien logischer om weg te lopen van het gesprek.
Deze recente studie herinnert ons eraan dat validatie van woede misschien zo eenvoudig lijkt, maar toch cruciaal kan zijn om iemand te helpen herstellen van een gebeurtenis uit het verleden. Integendeel, invalidatie kan leiden tot een langzamer herstel van de gemoedstoestand - alleen meer tijd om zich verdrietig te voelen in plaats van neutraal of tevreden.
Napoli herinnert ons ook aan een simpele vraag die we onze dierbaren kunnen stellen in tijden van stress: waarom zou je niet vragen: "Wat heb je nodig?"
