Omdat de oorzaken van roze ogen (conjunctivitis) zo gevarieerd zijn - veroorzaakt door alles van virale en bacteriële infecties tot allergieën en blootstelling aan chemicaliën - moet de behandeling worden afgestemd op de onderliggende oorzaak. Milde conjunctivitis, hoewel ongemakkelijk, kan vanzelf verdwijnen. In andere gevallen zijn mogelijk antibiotica nodig om een bacteriële infectie te behandelen, lokale steroïden om ontstekingen te verminderen en ondersteunende therapieën (zoals koude kompressen en kunstmatige tranen) om de pijn en het ongemak te verlichten.
Heel goed / Emily RobertsHuismiddeltjes
Milde conjunctivitis veroorzaakt meestal roodheid in een of beide ogen, evenals jeuk, branderig gevoel, overmatig tranen en een korrelig gevoel wanneer u knippert. Wat de onderliggende oorzaak ook is, milde gevallen hebben mogelijk geen behandeling nodig en zullen vaak binnen een paar weken vanzelf verbeteren.
Terwijl u wacht, kunnen huismiddeltjes worden gebruikt om ongemak te verminderen. Ze kunnen ook worden gebruikt in combinatie met medicijnen die zijn voorgeschreven voor andere vormen van roze ogen.
Tips voor zelfzorg
De thuisbehandeling van conjunctivitis zou gericht zijn op het verlichten van ongemak, het ondersteunen van genezing en het voorkomen van verdere verspreiding van infectie.
Veel mensen vinden verlichting bij het gebruik van een koel of warm kompres. Als uw roze oog wordt veroorzaakt door een allergie, kunnen koele kompressen de jeuk en verbranding helpen verlichten.
Als het een virale of bacteriële oorzaak heeft, kan een warm kompres de roodheid en zwelling verminderen. (Om te voorkomen dat de infectie zich van het ene oog naar het andere verspreidt, gebruikt u voor elk oog aparte kompressen en voor elke behandeling een nieuwe set kompressen.)
Voeg geen kruiden-, aromatherapeutische of andere infusen toe aan het kompres, aangezien dit de symptomen kan doen ontsteken in plaats van verlichten. Vermijd ook oogdruppels die niet zijn goedgekeurd voor oogheelkunde en die worden gebruikt door de Amerikaanse Food and Drug Administration.
Als u contactlenzen draagt, kunt u deze het beste uitdoen totdat uw symptomen volledig zijn verdwenen. Als ze eenmaal zijn verdwenen en u niet langer besmettelijk bent, moet u alle wegwerpcontactlenzen die u heeft gedragen weggooien om herinfectie te voorkomen. Alle niet-wegwerpcontacten moeten een nacht worden gedesinfecteerd voordat ze opnieuw worden gebruikt. (Zorg er gewoon voor dat u de vervaldatum van de desinfecterende oplossing controleert om een effectieve reiniging te garanderen.)
Home Preventie
Als de oorzaak van het roze oog besmettelijk is, zoals bij epidemische keratoconjunctivitis (EKC) -uitbraken in kinderdagverblijven en scholen, moeten u en uw gezin voorzorgsmaatregelen nemen om verdere verspreiding van de infectie (of herinfectie) te voorkomen. Dit omvat:
- Regelmatig uw handen wassen met warm water en zeep
- Vermijd het aanraken van de ogen
- Geen handdoeken, kussenslopen en zakdoeken delen
- Geen make-up of oogdruppels delen
- Kussenslopen en beddengoed regelmatig wassen
Over-the-Counter (OTC) therapieën
Kunsttranen, die zonder recept verkrijgbaar zijn, kunnen verlichting bieden door de oogssmering te vergroten en enkele van de gruizige sensaties die gepaard kunnen gaan met roze ogen te verminderen.
Er zijn veel verschillende varianten, waarvan sommige lipiden bevatten om echte tranen na te bootsen (zoals Refresh Optic Advance en Soothe van Bausch & Lomb) en andere die geen conserveringsmiddelen bevatten om het risico op allergie te verminderen (zoals TheraTears en Alcon Systane).
Er zijn ook formuleringen met een dikkere consistentie (zoals Refresh Celluvisc of Systane Ultra), die kunnen helpen bij het verminderen van schuring van het hoornvlies door het oog langer te coaten. Aan de andere kant kunnen ze ook stof, pollen en andere allergenen vasthouden.
Als een allergie de onderliggende oorzaak is van uw roze oog, kan een vrij verkrijgbare antihistaminica zoals Claritin (loratadine), Zyrtec (cetirizine) of Allegra (fexofenadine) jeuk helpen verminderen. Antihistamine-oogdruppels zijn ook effectief bij het bieden van snelle verlichting.
Voorschriften
Bepaalde vormen van conjunctivitis kunnen veel baat hebben bij voorgeschreven medicatie, terwijl andere dit vereisen.
Bacteriële conjunctivitis
Bacteriële conjunctivitis duurt over het algemeen een tot twee weken en lost meestal vanzelf op. Als de symptomen na vijf dagen niet verbeteren, kan uw arts antibiotische oogdruppels aanbevelen (meestal een breedspectrumantibioticum dat meerdere soorten bacteriën kan behandelen).
Als de aandoening ernstig is, kunnen fluorochinolonen-oogdruppels van de nieuwe generatie worden voorgeschreven. Orale antibiotica zijn over het algemeen gereserveerd voor ernstige infecties, zoals die veroorzaakt door gonorroe of chlamydia.
De meest voorgeschreven antibiotische medicijnen zijn onder meer:
- Azithromycin 1,0% oplossing
- Ciprofloxacine 0,3% druppels of zalf
- Erytromycine 0,5% zalf
- Gentamicine 0,3% druppels
- Levofloxacine 0,5% druppels
- Ofloxacine 0,3% druppels
- Tobramycine 0,3% druppels
Hoewel oogdruppels met corticosteroïden kunnen worden voorgeschreven, blijft het gebruik ervan controversieel. Hoewel ze effectief zijn in het verlichten van ontstekingen, kunnen ze het genezingsproces zelfs vertragen en kunnen ze zelfs het bindvlies "smelten" als ze te veel worden gebruikt.
Virale conjunctivitis
Virale conjunctivitis is het type dat het meest bekend is bij ouders met schoolgaande kinderen.
Epidemische keratoconjunctivitis (EKC) wordt veroorzaakt door een adenovirus dat nauw verband houdt met verkoudheid. Omdat er geen antivirale middelen zijn die EKC kunnen genezen, moet de infectie gewoon verlopen zoals een verkoudheid dat zou doen.
In het zeldzame geval dat er complicaties optreden, kan een actueel antiviraal middel zoals cidofovir worden voorgeschreven. Zelfs dan zijn deze over het algemeen gereserveerd voor mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem, zoals mensen met een vergevorderde hiv-infectie.
Het herpes simplex-virus (HSV) is een minder vaak voorkomende oorzaak van conjunctivitis, maar aantoonbaar een meer problematische oorzaak, omdat de kans groter is dat het terugkomt. De behandeling kan een afwachtende houding inhouden als de aandoening mild is. Ernstige gevallen waarin hoornvliesbeschadiging mogelijk is, kunnen worden behandeld met een lokaal antiviraal middel (zoals ganciclovir-gel, trifluridine-oogdruppels of vidarabinezalf) of met een oraal antiviraal middel (zoals aciclovir).
Allergische conjunctivitis
De meeste gevallen van allergische conjunctivitis worden conservatief behandeld met OTC-antihistaminica, neussprays, oogdruppels en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's).
Als de symptomen aanhoudend of recidiverend zijn, zijn mestcelstabilisatoren, zoals Alomide (lodoxamide) of Alocril (nedocromil), verkrijgbaar in oogdruppels op recept. In gevallen van atopische keratoconjunctivitis, waarbij het risico op verlies van het gezichtsvermogen groter is, is het gecombineerde gebruik van een topische mestcelstabilisator en een oraal of topisch corticosteroïd meestal effectief.
Voor gevallen van gigantische papillaire conjunctivitis, waarbij chronische blootstelling aan contactlenzen en andere vreemde voorwerpen puistjesachtige bultjes op het binnenste ooglid kan veroorzaken, omvat de behandeling meestal het verwijderen van het vreemde voorwerp. Mestcelstabilisatoren of lokale corticosteroïden kunnen worden gebruikt in gevallen waarin het vreemde voorwerp (zoals hechtingen of een oogprothese) minder gemakkelijk kan worden verwijderd. Overschakelen van harde lenzen naar zachte lenzen kan ook herhaling voorkomen.
Ophthalmia Neonatorum
Ophthalmia neonatorum, ook bekend als neonatale conjunctivitis, wordt veroorzaakt wanneer een gonorrheal of chlamydia-infectie wordt overgedragen op de ogen van de baby terwijl deze door het geboortekanaal gaat.
Om dit te voorkomen, kunnen moeders die bij de geboorte worden gediagnosticeerd, een keizersnede aangeboden krijgen om het risico op overdracht te verkleinen. Ongeacht de wijze van bevalling krijgt de baby bij de geboorte antibiotische oogdruppels (erytromycine) en een enkele dosis ceftriaxon als de moeder onbehandelde gonorroe heeft.
Als de baby symptomen van gonokokken-conjunctivitis ontwikkelt, wordt een uurlijkse oogspoeling met zoutoplossing uitgevoerd totdat de afscheiding is verdwenen, ondersteund door vier uurlijkse toepassingen van bacitracinezalf. Er zou ook een zevendaagse kuur met systemische antibiotica worden voorgeschreven. Ceftriaxon, ciprofloxacine en penicilline zijn effectieve opties.
Voor chlamydia-conjunctivitis zou topische tetracycline- of erytromycinezalf gedurende drie weken vier keer per dag worden aangebracht, evenals systemische erytromycine om het risico op longontsteking te verminderen.
Een minder vaak voorkomende vorm van neonatale conjunctivitis, veroorzaakt door het herpes simplex-virus, zou worden behandeld met aciclovir dat intraveneus wordt toegediend gedurende ten minste 14 dagen om een wijdverspreide, systemische infectie te voorkomen.
Noodhulp
Chemische conjunctivitis wordt veroorzaakt door blootstelling aan rook, dampen, vloeistoffen en andere giftige stoffen. Milde vormen, zoals die veroorzaakt door rook of chloor, verdwijnen meestal binnen een dag vanzelf.
Ernstigere blootstellingen, zoals die veroorzaakt door een zuur (zoals zwembad- of accuzuur) of een alkali (zoals ammoniak of afvoerreiniger), moeten echter grondig met water worden doorgespoeld terwijl spoedeisende hulp wordt gezocht. Dit geldt met name voor brandwonden door alkali, die, meer nog dan zuur, ernstige oogbeschadigingen kunnen veroorzaken, vaak binnen enkele seconden.
.jpg)
