Inzicht in de Jones-fractuur van de voet

Een Jones-fractuur is een specifiek type fractuur waarbij het vijfde middenvoetsbeentje van de voet betrokken is. Het onderscheidt zich van andere soorten fracturen waarbij de voet betrokken is, aangezien het zich in een gebied van dit bot bevindt dat moeilijk te genezen is. De Jones-fractuur is over het algemeen een dwarse fractuur (dat wil zeggen, loodrecht op de lange as van het bot georiënteerd) en komt voor in een overgangszone in het bot, waar het van dicht naar sponsachtig gaat, de diafysaire-metafysaire overgang van het 5e middenvoetsbeentje.

Wat zijn de oorzaken van Jones-fracturen?

Jones-fracturen kunnen het gevolg zijn van een specifieke traumatische gebeurtenis of een chronische overbelastingssituatie. Wanneer ze traumatisch optreden, is dit meestal het gevolg van een verstuiking van het inversietype, waarbij de voet naar de andere voet naar binnen wordt gedraaid. Dit is hetzelfde type letsel dat een enkelbreuk kan veroorzaken. Wanneer Jones-fracturen optreden als gevolg van een chronisch probleem, zijn ze meestal het gevolg van herhaaldelijk overbelastingsletsel dat het bot langzaam kan breken of verzwakken tot een toestand waarin een traumatische acute breuk kan optreden.

Wie krijgt Jones-fracturen?

Jones-fracturen komen vaak voor bij atleten en het is bekend dat ze voorkomen bij professionele atleten. Twee recente professionele atleten met deze fracturen zijn Kevin Durant-Jones Fracture (basketbal) en Ahmed Bradshaw (voetbal). Hoge gebogen voeten zijn meestal gevoeliger voor Jones-fracturen omdat er meer druk wordt uitgeoefend op de buitenkant van de voet op dat specifieke gebied.

Hoe worden Jones-fracturen behandeld?

Jones-fracturen zijn over het algemeen moeilijk omdat de fractuur optreedt in het gebied binnen het bot met verminderde vasculariteit (bloedtoevoer), medisch een keerpuntgebied genoemd. Behandeling van Jones-fracturen kan plaatsvinden met gieten en / of een operatie. Het behandelplan hangt vaak af van de leeftijd van de patiënt, het activiteitenniveau, de algehele medische gezondheid en het type Jones-fractuur. Hoe dan ook, botgenezing duurt 6-8 weken.

Niet-operatieve Jones-fractuurbehandeling:

Patiënten die zonder operatie worden behandeld, wordt over het algemeen aanbevolen om gedurende zes tot acht weken in een stevig gipsverband te worden geplaatst dat begint onder de knie en zich uitstrekt tot aan de tenen. Artsen beperken de patiënt gewoonlijk om op het been te lopen en adviseren krukken, totdat botgenezing zichtbaar is op de röntgenfoto. Jones-fracturen zijn berucht vanwege de vertraagde genezing, en het proces van immobilisatie en het gebruik van krukken kan in sommige gevallen drie of meer maanden duren.

Jones fractuuroperatie:

Een operatie voor de Jones-fractuur kan voor sommige mensen worden aanbevolen. Atleten met dit letsel kunnen besluiten om door te gaan met een operatie om het risico van niet-genezing of opnieuw letsel te vermijden, maar de beslissing moet worden genomen op basis van het type fractuur, risicofactoren en activiteitenniveau van de patiënt.

De meest gebruikelijke methode voor chirurgie was het plaatsen van een enkele chirurgische botschroef om de botfragmenten bij elkaar te houden.Deze schroef begint bij de punt van het bot en wordt ingebracht in het binnenste kanaal van het middenvoetsbeentje. Deze schroeforiëntatie is uniek doordat geen enkele andere voetbreuk wordt behandeld met een schroef die als zodanig is georiënteerd.

Jones Fracture Recovery

Jones-fracturen duren, net als elk gebroken bot, ongeveer 6-8 weken voordat de fractuur is hersteld - met of zonder operatie. De uitdaging bij Jones-fracturen is dat de fractuur optreedt in een botsegment dat als minder vasculair wordt beschouwd, wat uiteindelijk resulteert in verlengde genezingstijden.

Chirurgie, door het plaatsen van de schroef, zou het bot helpen genezen in de normale tijd van ongeveer zes weken.Bovendien laten sommige chirurgen beschermd lopen toe na een operatie voor Jones-fracturen. Bij behandeling zonder chirurgie (afgietsels en krukken), heeft de genezing van het bot de neiging langer te duren dan de zes weken en kan het in sommige gevallen drie maanden of langer duren. Sommige artsen hebben apparaten voor botgenezing (botstimulatoren genoemd) voor deze fracturen aanbevolen als een preventieve aanval om te proberen vertraagde genezing te dwarsbomen.