Laterale collaterale ligament (LCL) scheur

Het laterale collaterale ligament, of LCL, is een van de vier belangrijkste kniebanden. De LCL verbindt het uiteinde van het dijbeen (het dijbeen) met de bovenkant van het kleinere scheenbeen (fibula), aan de buitenkant van de knie. De LCL helpt om overmatige zijwaartse bewegingen van het kniegewricht te voorkomen. Wanneer de LCL gescheurd is, kan het kniegewricht bij belasting te ver naar binnen buigen.

Mensen die hun kniebanden verwonden, kunnen een gevoel van instabiliteit van het kniegewricht krijgen. Instabiliteit is het symptoom van de knie die wil knikken of weggeven. Mensen met instabiliteit van het kniegewricht kunnen een abnormaal gevoel hebben dat de knie wil knikken, of het kan plotseling zo ver gaan dat ze op de grond vallen.

Wanneer de knie onstabiel is, is het vaak moeilijk om veel activiteiten uit te voeren, vooral die waarbij zij zijwaartse bewegingen, draaien, snijden of draaien met zich meebrengt. Om deze reden kunnen atletische activiteiten zoals voetbal en basketbal vaak moeilijk zijn of onmogelijk voor mensen met LCL-tranen.

Ernst

De LCL wordt meestal gescheurd tijdens sportactiviteiten of traumatische verwondingen (vallen, enz.). De LCL wordt gescheurd als de knie te ver naar binnen buigt en de LCL te ver wordt gestrekt. LCL-tranen worden op dezelfde manier beoordeeld als andere ligamentische tranen op een schaal van I tot III:

• Klasse I LCL-scheur: dit is een onvolledige scheur van de LCL. De pees is nog steeds in continuïteit en de symptomen zijn meestal minimaal. Patiënten klagen gewoonlijk over pijn bij druk op het LCL en kunnen mogelijk zeer snel terugkeren naar hun sport. De meeste atleten missen één tot twee weken spelen.
• Graad II LCL-scheur: Graad II-verwondingen worden ook als onvolledige tranen van de LCL beschouwd. Deze patiënten kunnen klagen over instabiliteit wanneer ze proberen te snijden of draaien. De pijn en zwelling zijn significanter en meestal is een periode van drie tot vier weken rust nodig.
• Graad III LCL-scheur: Een graad III-verwonding is een volledige scheur van de LCL. Patiënten hebben aanzienlijke pijn en zwelling en hebben vaak moeite met het buigen van de knie. Instabiliteit, of uitval, is een veel voorkomende bevinding bij LCL-tranen van klasse III. Klasse III LCL-tranen vereisen gewoonlijk een chirurgische reconstructie.

Klasse III LCL-tranen komen vaak voor naast andere verwondingen aan de knie, vooral scheuren en verstuikingen van de kruisbanden die het dijbeen (femur) verbinden met het scheenbeen (tibia).

Behandeling

Behandeling van LCL-tranen van graad I en II kan meestal worden bereikt met eenvoudige stappen waardoor het ligament kan rusten en zichzelf kan herstellen. De eerste stappen moeten gericht zijn op het voorkomen van ontstekingen en het laten rusten van het ligament. Handige behandelingen zijn onder meer:

• Rust: Patiënten kunnen het beste krukken gebruiken om de knie te laten rusten. Activiteiten, waaronder sporten, moeten worden vermeden totdat het ligament is genezen. Een brace kan helpen om de knie te ondersteunen om stress op de genezende LCL te voorkomen.
• Ontstekingsremmende medicijnen: Ontstekingsremmende medicijnen kunnen helpen om zwelling onder controle te houden en ontstekingen te voorkomen. Deze medicijnen moeten met uw arts worden besproken, omdat er mogelijke bijwerkingen zijn.
• IJstoepassing: het aanbrengen van een ijspak op het gebied kan zwelling en pijn helpen beheersen.
• Knieoefeningen: Zodra de acute ontsteking is verdwenen, kan een basisoefening van de knie helpen om de mobiliteit van het gewricht te herstellen en krachtverlies te voorkomen. Terugkeer naar sport mag niet worden overwogen voordat de mobiliteit en kracht weer normaal zijn.

Bij ernstige verwondingen kan een operatie nodig zijn. Chirurgie wordt meestal overwogen als het voorste kruisband (ACL) of achterste kruisband (PCL) is gescheurd of als er andere soorten ernstige schade aan de knie zijn.

Recente onderzoeken hebben aangetoond dat patiënten die een chirurgische behandeling ondergaan, de neiging hebben om het beste te doen met de reconstructie van het ligament met ander weefsel (ook bekend als een weefseltransplantaat) in plaats van het beschadigde ligament te herstellen.

Chirurgie

Wanneer het laterale collaterale ligament volledig is gescheurd, wordt doorgaans een chirurgische ingreep aanbevolen om het ligament te repareren of te reconstrueren. Wanneer het ligament ter plaatse van de aanhechting aan het bot wordt gescheurd, kan een chirurgische reparatie mogelijk zijn.

Als het ligament langs het midden van het ligament wordt gescheurd, is meestal een reconstructieprocedure nodig. Tijdens deze procedure wordt weefsel van elders in het lichaam (of van een donor) gebruikt om een ​​nieuw lateraal collateraal ligament te creëren.

In bepaalde gevallen kan de gedeeltelijke breuk van de LCL voldoende zijn om een ​​operatie te rechtvaardigen, vooral bij atleten. Binnen deze context hebben degenen die LCL-reparatie ondergaan, over het algemeen een betere kniestabiliteit dan degenen die kiezen voor niet-chirurgische behandeling.

Een woord van Verywell

Het laterale collaterale ligament is een van de vier belangrijkste ligamenten die het kniegewricht stabiliteit bieden. Verwondingen aan het laterale collaterale ligament zijn relatief zeldzaam in vergelijking met verwondingen aan de andere grote kniebanden. Wanneer de LCL echter gewond is, kunnen mensen pijn, zwelling en instabiliteit van het kniegewricht hebben.

Gedeeltelijke scheuren van het laterale collaterale ligament zullen meestal genezen met niet-chirurgische behandeling, terwijl volledige scheuren van het ligament vaak een chirurgische reparatie vereisen.