Diagnose en behandeling van Mycoplasma Genitalium

Mycoplasma genitalium (MG) -bacterie is een seksueel overdraagbare aandoening (SOA). Het kan vaginale jeuk, branderig gevoel bij het plassen en bloeding van de huid rond de vagina bij vrouwen en urethrale afscheiding of artritische symptomen bij mannen veroorzaken.

Gerelateerde aandoeningen

MG is de oorzaak van verschillende soorten infecties, waaronder vormen van bacteriële vaginose (BV) en niet-gonokokken urethritis (NGU).

Het is ook in verband gebracht met bekkenontstekingsziekte (PID) en betrokken bij andere infecties die ooit aan andere bacteriën werden toegeschreven.

Symptomen

Over het algemeen zijn de meeste gevallen van MG asymptomatisch. Als er symptomen optreden, zijn ze grotendeels niet-specifiek en worden ze gemakkelijk aangezien voor andere soa's zoals chlamydia en gonorroe. MG-symptomen verschillen ook significant bij vrouwen en mannen.

Symptomen van vrouwen zijn onder meer:

• Vaginale jeuk
• Branden met plassen
• Pijn tijdens geslachtsgemeenschap
• Bloeden tussen periodes of na seks
• Met bacteriële vaginose, een visgeur na seks en veranderingen in vaginale afscheiding

Mannen kunnen last krijgen van:

• Urethrale afscheiding
• Branden met plassen
• Pijn en zwelling van de gewrichten (artritis)

MG is de meest voorkomende oorzaak van niet-chlamydiale NGU bij mannen.

Uitdagingen bij de diagnose

De belangrijkste belemmering voor het diagnosticeren van MG is dat er geen goedgekeurde bloedtest is om een ​​infectie te bevestigen. Directe diagnose vereist een bacteriecultuur, die tot zes maanden nodig heeft om te groeien.

Artsen hebben andere manieren om mycoplasma genitalium direct te identificeren, maar die tests zijn meestal gereserveerd voor onderzoek.

Daarom wordt MG meestal vermoedelijk gediagnosticeerd. Met andere woorden, uw arts kan MG diagnosticeren als de oorzaak van uw symptomen nadat andere opties zijn uitgesloten.

MG is zelfs aanwezig bij de meeste BV- en NGU-infecties. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention wordt tussen 15% en 20% van de gevallen van niet-gonokokken urethritis direct veroorzaakt door MG.

MG is betrokken bij één op de drie gevallen van aanhoudende of terugkerende urethritis.

Mycoplasma kan worden gedetecteerd bij tot 30% van de vrouwen met symptomen van baarmoederhalsontsteking of infectie.

Behandeling

Mycoplasma genitalium wordt meestal behandeld met antibiotica, meestal een enkele dosis van 1 gram azithromycine. Hoewel azithromycine als veilig en effectief wordt beschouwd, zijn er aanwijzingen voor toenemende resistentie tegen het medicijn in populaties waar het op grote schaal wordt gebruikt.

Hoewel azitromycine kan worden vervangen door andere antibiotica, wordt doxycycline als minder effectief beschouwd (zij het met een lager risico op resistentie). Een verlengde kuur met moxifloxacine is in sommige onderzoeken zeer effectief gebleken, maar kortere kuren zijn vaak niet effectief.

Behandelingsproblemen

Het vermoeden van MG in gevallen van NGU kan echter leiden tot falen van de behandeling. Dit kan gebeuren als gevolg van syndromale behandeling van soa's, waarbij alle soa's op dezelfde manier worden behandeld, zonder identificatie van de oorzaak.

Dit type behandeling kan u blootstellen aan medicijnen die mogelijk niet zo goed werken als de behandeling die uw arts zou kiezen als hij wist wat uw specifieke infectie was. Bij bacteriële infecties kan het verkeerde antibioticum leiden tot antibioticaresistente bacteriën.

Toenemende bezorgdheid over antibioticaresistente gonorroe heeft de afgelopen tien jaar geleid tot veranderingen in het aanbevolen behandelregime De zorg is dat na verloop van tijd geen enkele behandeling voor deze veel voorkomende SOA betrouwbaar zal zijn.