Ulnaire drift bij reumatoïde artritis en andere ziekten

Ulnaire drift (ook wel ulnaire deviatie genoemd) is een misvorming van de hand die optreedt wanneer uw knokkels - de metacarpofalangeale (MCP) gewrichten genoemd - opgezwollen raken en ervoor zorgen dat uw vingers abnormaal buigen naar het ellepijpbot aan de buitenzijde van uw onderarm. Ulnaire drift wordt meestal geassocieerd met reumatoïde artritis (RA), maar kan ook voorkomen bij andere ontstekingsziekten.

De vervorming die wordt veroorzaakt door ulnaire drift kan pijnlijk en esthetisch ongewenst zijn, en kan het na verloop van tijd moeilijk maken om dagelijkse taken uit te voeren die u moet vastgrijpen, zoals het openen van een pot, het draaien van een deurknop of het gebruik van een ritssluiting.

Symptomen van ulnaire drift

Zwelling van de knokkels is het belangrijkste symptoom van deviatie van de ellepijp. Andere tekenen en symptomen zijn onder meer:

• Verlies van het vermogen van de duim om de wijsvinger te weerstaan
• Warmte in uw pols, hand en vingergewrichten
• Pijn of gevoeligheid in de hand
• Je vingers niet volledig kunnen buigen of een vuist kunnen maken
• Beklemming en stijfheid in de hand

Oorzaken

Bij reumatoïde artritis beschadigt chronische ontsteking van de MCP-gewrichten het gewrichtskapsel en de omliggende structuren, wat kan leiden tot ulnaire drift.

Het kan ook voorkomen bij andere ontstekingsaandoeningen of bindweefselaandoeningen, zoals lupus of artritis psoriatica. Onderzoek heeft ook een verband aangetoond met een ongebruikelijke aandoening die bekend staat als gepigmenteerde villonodulaire synovitis (PVNS), een ziekte waarbij het weefsel langs uw gewrichten en pezen (synovium) abnormaal groeit.

Artrose kan ook leiden tot ulnaire drift. Bij deze aandoening slijt het gewrichtskraakbeen door overmatig gebruik of ouderdom in plaats van te worden beschadigd door een auto-immuunziekte.Uiteindelijk beginnen uw botten tegen elkaar te wrijven, waardoor de gewrichten worden beschadigd en mogelijk worden ze gebogen en vervormd.

Diagnose

Ulnaire drift blijkt meestal uit een onderzoek van uw hand. Er wordt ook rekening gehouden met uw medische geschiedenis.

Om de ernst van de ulnaire drift te meten, gebruiken artsen een apparaat dat een goniometer wordt genoemd. De stationaire arm van dit instrument wordt over het middenhandsbeentje (het vingerbeen dat de knokkel met de hand verbindt) geplaatst terwijl de beweegbare arm parallel aan de hand wordt geplaatst. proximale falanx (het bot dat zich omhoog uitstrekt vanaf de knokkel).

Nadat de arts een meting heeft ontvangen, zal hij of zij u gewoonlijk vragen om uw hand zo veel mogelijk recht te trekken om de uitlijning actief te corrigeren, en vervolgens een tweede meting uit te voeren.

Deze test wordt ook gebruikt om radiale vingerafwijking te meten, waarbij vingers naar de duim afwijken in plaats van naar de pink.

Uw arts kan ook andere handfunctietests en röntgenfoto's gebruiken om meer informatie te krijgen over bot- en weefselschade en misvorming.

Als een onderliggende ziekte zoals reumatoïde artritis of lupus wordt vermoed, maar nog niet gediagnosticeerd, kunnen bloedonderzoeken worden gebruikt om verder te onderzoeken.

Behandeling

Er is geen remedie voor ulnaire drift, die de neiging heeft om in de loop van de tijd te evolueren. Veranderingen in levensstijl, oefeningen, therapieën en interventies kunnen ongemak helpen verminderen en mogelijk de progressie vertragen.

Veranderingen in levensstijl

De volgende veranderingen in levensstijl kunnen u helpen te veel belasting van uw gewrichten te voorkomen, wat de symptomen van ulnaire drift kan verergeren:

• Gebruik beide handen om zware voorwerpen op te tillen en vast te houden.
• Gebruik de handgrepen niet op voorwerpen zoals potten of koffiemokken (gebruik ovenwanten voor hete voorwerpen).
• Probeer te voorkomen dat u te veel activiteiten uitvoert waarbij uw vingers in de ulnaire richting worden bewogen, zoals het openen van potten of het gebruik van deurknoppen (bijvoorbeeld de binnendeuren kraken).

Praat met uw arts als u het moeilijk of pijnlijk vindt om routinematige handmatige taken uit te voeren. Ze kunnen wellicht hulpmiddelen aanbevelen om het u gemakkelijker te maken.

Handoefeningen

Handoefeningen, die voornamelijk strekken met zich meebrengen, worden aanbevolen om zoveel mogelijk bewegingsvrijheid te behouden. vermeden.

Spalken

Spalken wordt soms aanbevolen om de MCP-gewrichten goed te positioneren, pijn te verlichten en mogelijk de progressie van de ziekte te vertragen Over het algemeen worden spalken 's nachts of tijdens rusttijden overdag gedragen.

Als uw ellepijpafwijking vroeg genoeg wordt gediagnosticeerd, zal uw arts u waarschijnlijk aanraden spalken te dragen om te voorkomen dat uw vingers meer buigen dan ze al hebben.

Deze soorten spalken kunnen de progressie van de ziekte helpen vertragen:

• MCP-gewrichtsspalken, die u overdag kunt dragen om uw vingers te ondersteunen en u te helpen voorwerpen met minder pijn vast te pakken
• Handsteunspalken, die meestal 's nachts om uw pols en vingers worden gedragen om uw MCP-gewricht te ontspannen en ontstekingen en pijn te verminderen
• Oefen spalken, die uw MCP-gewricht ondersteunen wanneer u uw vingers strekt of buigt om de beklemming of ontsteking van de gewrichten te verminderen

Medicijnen en therapieën

Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) zoals ibuprofen en naproxen kunnen pijn verlichten.

Andere opties voor het behandelen van zwelling en pijn van de handen zijn onder meer:

• Ijs
• Vochtige hitte
• Paraffinewasbaden
• Transcutane elektrische zenuwstimulatie-eenheid of TENS-eenheid
• Echografie therapie

Chirurgie

Metacarpofalangeale (MCP) artroplastiek is een chirurgische methode om pijn, uitlijning en functie te verbeteren bij mensen met ulnaire drift. De procedure omvat het vervangen van pijnlijke knokkelgewrichten door kunstmatige knokkelgewrichten.

Gedurende acht tot twaalf weken na de operatie dragen patiënten handspalken en voeren ze oefeningen uit om de beweging van de genezende hand te behouden en te vergroten. Dit staat bekend als postoperatieve therapie.