Voorste kruisbandblessures (ACL-tranen) zijn een veel voorkomende en gevreesde blessure voor atleten. Wanneer een atleet zijn ACL scheurt, voelt de knie meestal onstabiel aan en kan hij bezwijken wanneer hij probeert te snijden of te draaien in het been. Hoewel dit deelname aan elke sport niet onmogelijk maakt, veroorzaakt het wel aanzienlijke problemen bij het beoefenen van veel sporten zoals voetbal en basketbal.
Tom Stewart / Getty ImagesACL-reconstructiechirurgie herstelt het beschadigde ligament niet, maar creëert eerder een nieuw ligament met behulp van ander weefsel van het been (vaak de patellapees of hamstringpees). Bovendien kan een onstabiele knie het risico op vroege artritis vergroten. Om deze redenen zullen veel atleten, vooral jonge atleten op de middelbare school en universiteitsstudenten, ervoor kiezen om een ACL-reconstructie-operatie te ondergaan om een nieuw ligament te maken dat het kniegewricht stabiliseert. De operatie is meestal succesvol en ervan uitgaande dat de atleet na de operatie de juiste revalidatie uitvoert, kunnen de meeste atleten terugkeren naar hun sport.Er zijn echter mogelijke complicaties van ACL-chirurgie, waaronder het opnieuw scheuren van het nieuwe ligament.
Er zijn een aantal verschillende redenen waarom een ACL na een operatie opnieuw kan worden gescheurd. Sommige van deze problemen houden verband met de operatie, andere met het herstel en andere met de patiënt. Laten we eens kijken naar elk van deze, en wat iemand die zijn ACL heeft gescheurd, kan doen om herhaling van dezelfde knie te voorkomen.
Chirurgische factoren
Een van de belangrijkste aspecten van het succes van een ACL-operatie is hoe goed het transplantaat in het kniegewricht is gepositioneerd. Niet elke chirurgische ingreep wordt met dezelfde mate van precisie uitgevoerd en er zijn variabelen die tot problemen kunnen leiden als de nieuwe ACL niet correct is gepositioneerd. Het transplantaat moet de functie van het normale ligament herstellen, daarom moet het op dezelfde manier worden geplaatst als het normale ligament.
Onnauwkeurige positionering van het transplantaat kan leiden tot abnormale mechanica van het gewricht en een verhoogde kans op opnieuw letsel. Het kan helpen om een chirurg te vinden die regelmatig een ACL-operatie uitvoert. Bovendien zijn er nieuwe technieken ontwikkeld om te proberen de normale ACL-anatomie te herstellen, hoewel niet noodzakelijk is aangetoond dat ze veel verschil maken voor patiënten.
Een andere factor van de operatie die er toe doet, is de werkelijke grootte van het transplantaat dat wordt gebruikt om de nieuwe ACL te maken. In sommige onderzoeken is aangetoond dat kleinere transplantaten minder duurzaam zijn dan grotere transplantaten. Ten slotte is aangetoond dat donortransplantaten een hoger risico hebben om opnieuw te scheuren dan het eigen weefsel van een patiënt, vooral bij patiënten jonger dan 25 jaar. Om deze reden hebben de meeste chirurgen ervoor gekozen om een autotransplantaat te gebruiken (het eigen weefsel van een patiënt). in plaats van allograft (donorweefsel) bij jonge atleten.
Herstel van een operatie
Een goede revalidatie na een ACL-operatie is van cruciaal belang voor het succes van de reconstructieve chirurgie. Het nieuwe transplantaat moet niet alleen een deel van uw knie worden, een proces dat transplantaatopname wordt genoemd, maar u moet de normale spierkracht herstellen om ervoor te zorgen dat de knie goed wordt beschermd.
De opnametijden van het transplantaat kunnen variëren, maar de meeste chirurgen raden aan om de knie minimaal zes maanden na de operatie te beschermen met een autotransplantaat (uw eigen weefsel) of negen maanden na een transplantatie (donorweefsel).
Wanneer de nieuwe ACL in het kniegewricht wordt geplaatst, wordt deze meestal op zijn plaats gehouden met een implantaat. Deze implantaten zijn er in vele soorten en maten (knoppen, schroeven, paaltjes), en sommige zijn gemaakt van metaal, terwijl andere oplossen. Al deze implantaten houden echter alleen het transplantaat vast terwijl uw lichaam het weefsel opneemt, zodat het uw nieuwe ACL wordt. Dat proces kost tijd en als u te snel in uw ontwenningskliniek te veel activiteit doet, kan dit leiden tot beschadiging of opnieuw scheuren van het transplantaat.
De andere belangrijke factor na een operatie is het herstellen van de normale spierfunctie van de hele extremiteit. We weten dat veel ACL-tranen het resultaat zijn van een slechte neuromusculaire controle van de extremiteit; dit zijn de woorden die worden gebruikt om de bewegingsstabiliteit van het lichaam te beschrijven. Sommige atleten hebben een uitstekende neuromusculaire controle - hun lichaam bevindt zich altijd in een sterke, stabiele positie, ongeacht welke beweging ze maken. Andere atleten hebben een slechte neuromusculaire controle en hun lichaam komt in posities die de kans op letsel vergroten, zoals het scheuren van de ACL. Een deel van het herstel na een operatie is het corrigeren van eventuele problemen met neuromusculaire zwakte die mogelijk hebben geleid tot het aanvankelijke ACL-letsel en die de kans op toekomstig letsel kunnen voorkomen.
Terugkeer-naar-spel-evaluaties, om te bevestigen dat de atleet voldoende kracht en stabiliteit heeft herwonnen om veilig terug te keren naar het sporten, kunnen een belangrijk onderdeel zijn van het herstelproces om het risico op een tweede blessure te minimaliseren.
Patiëntfactoren
Er zijn enkele aspecten van ACL-chirurgie en het risico van opnieuw scheuren waar u niet veel aan kunt doen. Zo hebben jongere mensen en degenen die terugkeren naar sporten met een hoog risico (met snijden en draaien) een grotere kans op het opnieuw scheuren van hun ACL na reconstructieve chirurgie. Van atleten onder de 25 jaar die weer gaan sporten, is aangetoond dat ze een bijzonder grotere kans hebben om hun ACL opnieuw te laten scheuren dan anderen.
Zoals gezegd, kunt u niet veel doen aan factoren zoals uw leeftijd of sport, maar uw chirurg en therapeut moeten zich extra bewust zijn van deze situaties waarin een jonge atleet een bijzonder hoog risico loopt om opnieuw te worden verwond aan zijn ACL. en pas hun revalidatie dienovereenkomstig aan. Het idee is om de informatie over risicofactoren te nemen en de variabelen aan te passen die u kunt beheersen om de mogelijkheid van opnieuw letsel aan de ACL te minimaliseren.
Ken uw risico, optimaliseer uw revalidatie
Het komt erop neer dat u moet weten of er aspecten van uw herstel zijn die u in een positie brengen met een verhoogde kans op opnieuw letsel aan uw nieuwe ACL. Als u een hoger risico loopt op herletsel van uw ACL, zorg er dan voor dat uw revalidatie is geoptimaliseerd om ervoor te zorgen dat alles wat u doet gericht is op het voorkomen van een nieuwe ACL-scheur.
Er zijn andere factoren die ook van invloed kunnen zijn op het risico van opnieuw letsel aan de ACL die meer onderzoek vereisen, waaronder de sport en de gespeelde positie, de agressiviteit van de atleet en de hoeveelheid contact die optreedt. Deze zijn moeilijk te meten en daarom moeilijk te bestuderen, maar ze kunnen ook belangrijk zijn om het risico op letsel te begrijpen.
