Allergietesten meten hoe een persoon reageert op specifieke allergenen, zoals boompollen, huidschilfers van huisdieren, voedsel, medicijnen of schimmels. Een "positieve" allergietest betekent dat een persoon een specifiek allergisch antilichaam heeft tegen de geteste stof. Dit betekent vaak dat de persoon allergisch is voor de stof, wat betekent dat de persoon symptomen zal ervaren bij blootstelling aan het allergeen.
Astier / Getty-afbeeldingenEen positieve allergietest betekent echter niet noodzakelijk dat de persoon inderdaad allergisch is voor de stof. Een persoon kan bijvoorbeeld een positieve allergietest hebben voor huidschilfers van honden, maar ervaart geen symptomen bij blootstelling aan honden. Bovendien kan een persoon meerdere positieve voedselallergietests hebben, maar deze voedingsmiddelen kunnen eten zonder slechte reacties.
Daarom is een allergoloog nodig om allergietests uit te voeren en te interpreteren op basis van de symptomen van de persoon.
Er zijn slechts twee soorten allergietesten die als geldig worden beschouwd: huidtesten (prikken / prikken en intradermaal) en bloedtesten (serumallergeenspecifieke IgE-testen). Andere tests voor allergieën kunnen worden uitgevoerd in onderzoeksomgevingen (zoals het plaatsen van kleine hoeveelheden allergeen in de ogen, neus of longen om een allergische reactie te meten), maar zijn niet nuttig voor dagelijks gebruik. Patch-testen worden niet gebruikt om te testen op allergie, maar op contactdermatitis op verschillende chemicaliën, die wordt veroorzaakt door een ander deel van het immuunsysteem.
Talrijke andere tests worden uitgevoerd door mensen die geen allergie hebben of door mensen die zichzelf "allergologen" noemen, maar die geen formele opleiding en certificering van de nationale raad op het gebied van allergie en immunologie missen. Lees meer over welke tests u moet vermijden bij de diagnose van allergieën. Raadpleeg altijd een formeel opgeleide, board-gecertificeerde of board-in aanmerking komende allergoloog wanneer u allergiebehandelingen ondergaat.
Wat is huidtesten?
Huidtesten zijn de oudste en meest betrouwbare vorm van allergietesten. Deze vorm van testen wordt al 100 jaar uitgevoerd en is nog steeds de test bij uitstek voor de diagnose van allergische aandoeningen. Het testen begint met een prik-, prik- of krasmethode, waarbij een druppel van het betreffende allergeen (meestal een in de handel verkrijgbaar extract van pollen, schimmels, voedsel, huidschilfers van huisdieren, enz.) Op de huid wordt aangebracht en de huid met een naald wordt geschuurd .
Nadat de huid is bekrast, duurt het ongeveer 15 minuten voordat de tests zich ontwikkelen. Er kunnen veel huidtesten worden uitgevoerd, afhankelijk van de leeftijd, symptomen en andere factoren van de persoon. Een positieve huidtest verschijnt als een verhoogde, rode jeukende bult, vergelijkbaar met een muggenbeet. De test wordt vergeleken met de positieve en negatieve controles, dit zijn 2 andere huidtesten die samen met de te testen allergenen worden geplaatst.
De positieve controle is meestal histamine, dat een verhoogde, jeukende bult veroorzaakt bij iedereen die geen antihistaminicum gebruikt, zoals Benadryl. Het is niet mogelijk om allergisch te zijn voor histamine, aangezien deze chemische stof in het lichaam aanwezig is. Een positieve histamine-huidtest betekent dat alle huidtesten die op hetzelfde moment worden uitgevoerd met een negatief resultaat in feite echt negatief zijn (en dat het negatieve resultaat niet alleen te wijten was aan de persoon die een antihistaminicum nam, bijvoorbeeld).
De negatieve controle is meestal een zoutwater- of zoute substantie. Het doel van deze test is om ervoor te zorgen dat een persoon geen irriterend effect heeft door het prikken van de naald. Een negatief huidtestresultaat op de negatieve controle zorgt ervoor dat de positieve huidtestresultaten niet het gevolg zijn van een irriterende werking van een persoon met een zeer gevoelige huid.
Als de resultaten van de prikhuidtest negatief zijn voor verschillende allergenen, maar de allergiegeschiedenis van een persoon suggereert dat deze resultaten positief zouden moeten zijn, kan een andere test, een intradermale huidtest genaamd, worden uitgevoerd. Intradermale huidtesten, waarbij een verdund allergeenextract met een naald onder de bovenste huidlaag wordt geïnjecteerd, kunnen mogelijk meer mensen met de allergische ziekte diagnosticeren dan met alleen de priktest. Helaas kunnen intradermale huidtesten vals-positieve resultaten opleveren en deze tests kunnen niet worden gebruikt bij het testen op voedselallergieën.
Een huidtest stelt een allergische ziekte in miniatuur voor. Het is een handig hulpmiddel voor mensen om hun positieve huidtest op huidschilfers van katten te zien (en te voelen), bijvoorbeeld om echt te begrijpen dat ze allergisch zijn voor katten. Deze leerzame ervaring is veel dramatischer dan iemand een rapport overhandigen van een positieve allergietest bij katten die is uitgevoerd met een bloedtest.
Hoe worden allergietesten uitgevoerd bij een bloedtest?
Radioallergosorbent testen (RAST) is een verouderde vorm van allergietesten waarbij specifieke allergische antilichamen uit een bloedmonster worden gemeten. Hoewel RAST nog steeds beschikbaar is, omvatten nieuwere vormen van bloedtesten voor allergieën het gebruik van enzymgekoppelde immunosorbenttesten (ELISA), waarbij allergische antilichamen in een bloedmonster aan een allergeen worden gebonden, wat resulteert in een kleurverandering wanneer een ontwikkelaar is toegevoegd. De donkerheid van deze kleurverandering kan worden gemeten en vertaald in een concentratie of hoeveelheid allergische antilichamen in het bloedmonster. Hoewel de kwaliteit van het testen van allergiebloed de afgelopen jaren is verbeterd, is het aantal beschikbare tests nog steeds beperkt, evenals de kleinere hoeveelheid kleine allergenen die in een bepaalde test aanwezig zijn (zoals een bepaald stuifmeel of huidschilfers van huisdieren).
Allergiebloedonderzoek is de laatste tijd echter nuttiger geworden bij de diagnose en behandeling van voedselallergieën. Hoewel huidtesten op voedsel een idee kunnen geven, op basis van de grootte van de reactie, of een persoon echt allergisch is voor het voedsel, meet allergiebloedonderzoek feitelijk de hoeveelheid allergische antilichamen tegen het voedsel. Deze waarde kan helpen bepalen of een kind bijvoorbeeld de voedselallergie is ontgroeid.
De hoge kosten van bloedonderzoek op allergieën, in tegenstelling tot de goedkopere huidtest, en de vertraging van de resultaten van dagen tot weken, maken het ook minder wenselijk dan huidtesten. Huidtesten blijven ook de betere test, met minder fout-positieve en fout-negatieve resultaten.
Is allergietesten veilig?
Huidtesten zijn buitengewoon veilig, vooral wanneer ze worden uitgevoerd door een allergoloog die ervaring heeft met het diagnosticeren van allergieën. Allergische reacties van het hele lichaam, ook wel anafylaxie genoemd, zijn uiterst zeldzaam bij huidtesten. Gezien de mogelijkheid dat hierdoor anafylaxie kan optreden, mogen huidtesten alleen worden uitgevoerd in een dokterspraktijk met apparatuur die beschikbaar is om dergelijke reacties te behandelen.
Jonge kinderen kunnen ook veilig op de huid worden getest, ook zuigelingen. Baby's ondergaan meestal tests voor voedselallergieën, hoewel ze ook allergieën voor huisdieren of huisstofmijt kunnen hebben.
Aangezien bij allergiebloedonderzoek wordt getest op allergieën op het bloed van een persoon, is er geen kans dat de persoon een allergische reactie ontwikkelt als gevolg van het testen. De kans dat een persoon een bijwerking krijgt van bloedafname, zoals flauwvallen, overmatig bloeden of infectie, is echter groter dan die van een bijwerking van allergietesten.
Bepaalde groepen mensen kunnen geen huidtesten ondergaan, en daarom is een allergietest een betere test. Deze groepen omvatten degenen die hun antihistaminica niet kunnen stoppen; mensen met een gevoelige huid (en een “reactie” op de negatieve controle), mensen die bepaalde bloeddrukmedicatie gebruiken (zoals bètablokkers) en mensen met ernstige hart- en longaandoeningen waardoor ze een verhoogd risico lopen als anafylaxie optreedt. Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.
Wanneer moet een persoon een allergeenuitdaging hebben?
Een persoon uitdagen voor een allergeen betekent dat de persoon opzettelijk wordt blootgesteld aan de stof, bijvoorbeeld door de persoon een voedingsmiddel te laten eten waarvoor een allergie wordt vermoed. Voedseluitdagingen worden vaak uitgevoerd om te zien of een kind een voedselallergie is ontgroeid, of dat een positieve huidtest daadwerkelijk een allergie vertegenwoordigt. Voedselproblematiek is potentieel zeer gevaarlijk en mag alleen worden uitgevoerd door allergiedokters die ervaring hebben met het gebruik ervan.
Een persoon uitdagen voor een non-food allergeen, zoals pollen of huidschilfers van huisdieren, wordt meestal niet gedaan in een kantooromgeving; deze tests kunnen echter worden uitgevoerd in academische of onderzoeksomgevingen.
.jpg)
