Meervoudig chemisch gevoeligheidssyndroom

Het syndroom van multiple chemical sensitivities (MCS) is een subjectieve ziekte waarbij verschillende symptomen worden toegeschreven aan verschillende chemische blootstellingen in de omgeving. Symptomen zijn vaak vaag en omvatten vermoeidheid, spierpijn, misselijkheid en geheugenverlies. Geen enkele diagnostische fysieke of laboratoriumbevinding definieert de ziekte volledig.

Jon Feingersh / Blend Images / Getty Images

Dit syndroom heeft vele andere namen gekregen, waaronder idiopathische omgevingsintolerantie, chemisch gevoeligheidssyndroom, totaal allergiesyndroom, 20e-eeuwse ziekte, cerebrale allergie en universele allergie.

Symptomen

Aangezien de symptomen van persoon tot persoon kunnen verschillen, is er geen set gedefinieerde criteria voor het MCS-syndroom. Het MCS-syndroom lijkt echter vaker voor te komen bij volwassenen, en vooral bij vrouwen.

Mensen met het MCS-syndroom beschrijven symptomen in relatie tot blootstelling aan de omgeving, met name geuren. Meestal zijn de bronnen van deze geuren parfums, geurproducten, oplosmiddelen en schoonmaakmiddelen, nieuw tapijt, uitlaatgassen van auto's, luchtvervuiling, plastic, formaldehyde en sigarettenrook.

Andere mensen met MCS worden beïnvloed door verschillende soorten voedsel, waaronder bepaalde voedingsmiddelen, voedseladditieven, medicijnen en kwik in tandvullingen. Meer recentelijk is het MCS-syndroom toegeschreven aan siliconen borstimplantaten en in verband gebracht met het Golfoorlogsyndroom.

Geen enkel onderzoek heeft aangetoond dat hogere doses van de bovenstaande triggers meer kans hebben om symptomen te veroorzaken bij mensen met het MCS-syndroom. Er zijn ook geen onderzoeken die aantonen dat de toxiciteit van de triggers een oorzaak van symptomen is.

Mogelijke oorzaken

Er zijn verschillende theorieën voorgesteld als oorzaak van het MCS-syndroom. Deze omvatten immunologische, toxicologische, psychologische en sociologische theorieën.

Sommige deskundigen brachten de oorzaak van het MCS-syndroom in verband met een auto-immuun- of immuundeficiëntie veroorzaakt door chemicaliën in het milieu. Er zijn geen studies die een dergelijke theorie ondersteunen.

Een andere theorie, de neurotoxische theorie genaamd, relateert symptomen aan stimulatie van het olfactorische (reukzin) systeem van de hersenen. Andere theorieën hadden betrekking op de toxiciteit van geuren, voedsel en medicijnen, en hebben betrekking op sommige mensen met "overdreven gevoelige" slijmvliezen.

Ten slotte wordt het MCS-syndroom voorgesteld als een psychiatrische of persoonlijkheidsstoornis en wordt het vaak geassocieerd met of toegeschreven aan paniekaanvallen.

Diagnose

Het MCS-syndroom wordt gediagnosticeerd door iemands geschiedenis van symptomen met blootstelling aan verschillende chemische triggers. Er zijn geen definiërende criteria voor deze ziekte, en doorgaans zijn er geen fysieke of laboratoriumbevindingen waaraan de ziekte kan worden toegeschreven.

Sommige beoefenaars zullen echter proberen tests uit te voeren, zoals neutralisatie-provocatie, in een poging triggers te identificeren. Er is geen wetenschappelijke basis voor deze verschillende tests.

Behandeling

In sommige gevallen schrijven bepaalde artsen een extreem vermijdingsprogramma voor aan mensen met het MCS-syndroom. Dit programma kan verschillende "ontgiftings" -methoden omvatten, waaronder het nemen van dure vitaminesupplementen, medicijnen, injecties of "neutraliserende" doses voedsel of sublinguale druppels.

Anderen bevelen een psychotherapeutische benadering van het MCS-syndroom aan, inclusief psychotherapie, gezien de gelijkenis van deze ziekte met andere bekende psychiatrische ziekten.

Wil je blijven leren? Lees meer over alternatieve therapieën voor de behandeling van allergische aandoeningen.