Wat is maagkanker?

Maagkanker (maagkanker) is wanneer abnormale cellen in de maag groeien. Het kan overal in de maag voorkomen. De incidentie van dit type kanker neemt af in de Verenigde Staten, aangezien sommige risicofactoren voor de ziekte afnemen, maar maagkanker is een belangrijke doodsoorzaak in andere delen van de wereld.

Maagkanker is verbonden met verschillende ziekten en aandoeningen, evenals met bepaalde omgevingsfactoren en leefstijlfactoren. De behandeling kan een operatie omvatten om tumoren en / of een deel of de hele maag te verwijderen, evenals medicamenteuze behandeling of bestraling om kankercellen te doden.

LightFieldStudios / Getty Images

Soorten maagkanker

Er zijn verschillende soorten maagkanker. Het meest voorkomende type is adenocarcinoom.

Adenocarcinoom

Meer dan 90% van de maagkankers zijn adenocarcinoom De binnenwand van de maag wordt het slijmvlies genoemd. Adenocarcinoom van de maag begint in de cellen in het slijmvlies. Dit type kanker heeft subtypen waaronder distale (niet-cardiale), proximale en diffuse maagkanker. Distale kanker kan verband houden met een chronische infectie metH pylori​Proximale maagkanker komt vaker voor in de Verenigde Staten en wordt aangetroffen aan de bovenkant van de maag en soms waar de maag de slokdarm ontmoet. Diffuse maagkanker is agressiever en gedecentraliseerd, dus uitdagender om te diagnosticeren en te behandelen. Het wordt vaak gediagnosticeerd bij jongere mensen met een familiegeschiedenis van maagkanker.

Gastro-intestinale stromale tumor (GIST)

Dit type maagkanker begint in het bindweefsel of de spieren van de maag. GIST is een zeldzame vorm van maagkanker. Het kan niet-kwaadaardig (goedaardig) of kwaadaardig (kwaadaardig) zijn.

Maag lymfoom

Dit type maagkanker komt minder vaak voor. Lymfomen zijn kankers van het immuunsysteem. De wanden van de maag kunnen cellen bevatten die deel uitmaken van het immuunsysteem. Lymfoom maagkanker begint in deze cellen.

Carcinoïde tumor

Er zijn cellen in de maag die bepaalde hormonen produceren. In deze cellen begint een carcinoïde tumor. Meestal verspreidt dit type kanker zich niet buiten de maag.

Gastro-intestinale stromale tumor (GIST)

Dit type maagkanker begint in het bindweefsel of de spieren van de maag. GIST is een zeldzame vorm van maagkanker. Het kan niet-kwaadaardig (goedaardig) of kwaadaardig (kwaadaardig) zijn.

Maagkanker Symptomen

De symptomen van maagkanker kunnen vergelijkbaar zijn met veel andere aandoeningen. Wat belangrijk is om op te merken, is niet alleen dat deze tekenen en symptomen optreden, maar ook dat ze vaak voorkomen.

Af en toe symptomen hebben, zoals na het eten van een zware maaltijd, betekent niet dat er maagkanker aanwezig is. Als u met een arts praat over eventuele maagproblemen, kunt u erachter komen of er een reden is om u met tests te laten controleren.

De tekenen en symptomen van maagkanker kunnen zijn:

• Opgeblazen gevoel na het eten
• Maagzuur
• Gebrek aan eetlust
• Misselijkheid
• Maagklachten (indigestie of dyspepsie)

Wanneer maagkanker geavanceerder wordt, kan dit leiden tot andere tekenen en symptomen die zorgwekkender zijn. Deze symptomen kunnen optreden omdat de tumoren groeien:

• Buikpijn
• Bloederige ontlasting of donkere, teerachtige ontlasting
• Diarree of verstopping
• Moeite met slikken
• Vermoeidheid
• Maaguitzetting (opgeblazen gevoel)
• Onbedoeld gewichtsverlies
• Braken
• Zwakheid
• Gele ogen of huid (geelzucht)

Oorzaken

Het is niet duidelijk wat maagkanker veroorzaakt. Het is bekend dat sommige mensen risicofactoren kunnen hebben voor het ontwikkelen van dit type kanker.

Er zijn een paar aandoeningen waardoor een persoon meer kans heeft op het ontwikkelen van maagkanker. Er zijn ook levensstijl- en omgevingsrisicofactoren die de kans op maagkanker kunnen vergroten. Niet iedereen die maagkanker krijgt, zal echter deze risicofactoren hebben.

Enkele van de aandoeningen die verband houden met maagkanker zijn onder meer:

• Helicobacter pyloribacteriële infectie: een maaginfectie metH. pylorikomt vaak voor en treft naar schatting de helft van de wereldbevolking. Het veroorzaakt maagzweren en wordt behandeld met antibiotica. Het hebben van eenH. pyloriinfectie betekent niet altijd dat iemand later maagkanker krijgt. Het wordt echter nog steeds als een vrij belangrijke risicofactor beschouwd.
• BRCA1 en BRCA2: Het is bekend dat het hebben van bepaalde mutaties in een of beide genen een persoon een hoger risico op het ontwikkelen van borstkanker geeft. Ze worden ook in verband gebracht met een hoger risico op maagkanker.
• Gemeenschappelijke variabele immuundeficiëntie (CVID): in deze toestand maakt het lichaam niet genoeg eiwitten aan die infecties bestrijden. Mensen met CVID hebben vaak herhaalde infecties. Het wordt ook in verband gebracht met een verhoogd risico op kanker, waaronder maagkanker.
• Familiegeschiedenis van maagkanker: mensen met een eerstegraads familielid (dit is een ouder, broer of zus of kind) met maagkanker hebben een groter risico om de ziekte te ontwikkelen.
• Epstein-Barr-virusinfectie: dit is een veel voorkomend virus en de meeste mensen raken besmet als kind of tiener. Epstein-Barr-virus veroorzaakt mononucleosis (mono). Dit virus is aangetroffen in sommige maagkankercellen, maar het is nog steeds niet precies duidelijk hoe het verband houdt met de ziekte.
• Erfelijke kankers: er zijn verschillende soorten aandoeningen die worden doorgegeven via de genen van een persoon en die het risico op het ontwikkelen van maagkanker kunnen verhogen. Dit omvat erfelijke diffuse maagkanker, Lynch-syndroom, familiaire adenomateuze polyposis, Li-Fraumeni-syndroom en Peutz-Jeghers-syndroom.
• De ziekte van Ménétrier (hypertrofische gastropathie): deze zeldzame ziekte wordt in verband gebracht met een verhoogd risico op maagkanker. Het is onduidelijk hoe deze aandoening zich ontwikkelt, maar men denkt dat er een genetische oorzaak en een trigger uit de omgeving kan zijn.
• Mucosa-geassocieerd lymfoïde weefsel (MALT) lymfoom: dit type lymfoom bevindt zich in de maag. Mensen met MALT hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van maagkanker. Aangenomen wordt dat dit ook verband kan houden met een infectie metH. pylori, omdat de infectie MALT veroorzaakt.
• Pernicieuze anemie: een type anemie dat wordt veroorzaakt door een gebrek aan intrinsieke factor, kan in verband worden gebracht met maagkanker. Intrinsieke factor wordt gemaakt door de cellen in de maag en als er onvoldoende vitamine B12 wordt opgenomen, neemt het lichaam mogelijk niet genoeg vitamine B12 op. Vitamine B12 is onder meer nodig om nieuwe rode bloedcellen aan te maken. Pernicieuze anemie is het resultaat.

De levensstijl en omgevingsfactoren die verband houden met maagkanker zijn onder meer:

• Blootstelling aan asbest
• Bloedgroep A
• Diëten rijk aan gerookt of gepekeld voedsel of gezouten vlees of vis
• Milieublootstelling door werk in de kolen-, metaal-, hout- of rubberindustrie
• Overgewicht of obesitas hebben
• Vorige operatie aan een maagzweer
• Sigaretten roken

Diagnose

Er kunnen verschillende soorten tests worden gebruikt om maagkanker te diagnosticeren.Wanneer maagkanker wordt gediagnosticeerd, kan het ook nodig zijn om enkele tests of procedures uit te voeren om te bepalen in hoeverre de kanker is gevorderd (stadiëring genoemd).

Enkele van de tests die kunnen worden gebruikt om maagkanker te diagnosticeren en / of te bepalen in welk stadium het is, zijn onder meer:

• Bloedonderzoeken: er kunnen verschillende bloedonderzoeken worden gebruikt, zoals een compleet bloedcelgetal (CBC). Een CBC-telling kan worden gebruikt om bloedarmoede op te sporen. Er kunnen ook tests worden gedaan om problemen met de lever en de nieren op te sporen.
• Röntgenfoto van de borst: een röntgenfoto van de borst kan maagkanker niet diagnosticeren, maar kan worden gebruikt om te bepalen of er kanker is die zich naar de longen heeft verspreid.
• Computertomografie (CT) -scan: een CT-scan is een soort röntgenfoto. Deze test maakt een reeks afbeeldingen die een dwarsdoorsnede van de organen in het lichaam kunnen geven. Soms wordt een stof genaamd contrast in een ader geïnjecteerd. Door het contrast zijn delen van het lichaam beter te zien op de afbeeldingen.
• Endoscopische echografie: deze test maakt gebruik van een ultrasone sonde die aan een endoscoop is bevestigd. De endoscoop wordt door de mond en in de maag gevoerd. De ultrasone sonde aan het uiteinde wordt gebruikt om afbeeldingen van de spijsverteringsorganen te maken. Bij deze test kan het voor een arts mogelijk zijn om te zien of de kanker dieper in de wanden van de maag is gekomen.
• Positron-emissietomografie (PET) -scan: deze beeldvormende test maakt gebruik van een speciale contrastvloeistof die zich verzamelt in kankercellen en beter verschijnt op de gemaakte foto's. De afbeeldingen laten de lichaamsstructuren niet zo goed zien als sommige andere tests. Het is misschien niet zo nuttig bij maagkanker als bij andere soorten kanker. Het kan echter helpen bepalen of er kanker is die zich heeft verspreid naar andere organen en structuren.
• Chirurgie: Verkennende of laparoscopische chirurgie kan worden gebruikt nadat maagkanker is vastgesteld. Door dit type operatie kan een arts ervoor zorgen dat alle kankergebieden zijn gevonden. Er wordt een kleine incisie gemaakt in de buik en een klein instrument met een camera aan het uiteinde wordt erdoorheen gehaald om in de buik te kijken. Het wordt gedaan onder algemene anesthesie (de patiënt slaapt volledig).
• Bovenste endoscopie (ook wel oesophagogastroduodenoscopie of EGD genoemd): een dunne, flexibele buis met een lampje en een camera aan het uiteinde wordt in de mond gestoken. Een arts leidt het door de slokdarm naar de maag. Het slijmvlies van de slokdarm en maag is te zien. Tijdens endoscopie kunnen biopsieën (kleine stukjes weefsel) worden genomen om ze te analyseren op de aanwezigheid van ontsteking of kanker.
• Bovenste gastro-intestinale serie: deze test wordt ook wel een bariumzwaluw genoemd. Patiënten drinken een oplossing van bariumcontrast. Daarna worden röntgenfoto's gemaakt van het bovenste spijsverteringskanaal (inclusief de maag) terwijl het barium passeert.

Behandeling

De behandeling van maagkanker hangt af van verschillende factoren. Bij de beslissingen over de behandeling wordt rekening gehouden met de algehele gezondheid van een persoon en of er nog andere aandoeningen zijn. Het stadium van de kanker, de locatie en of deze als snelgroeiend wordt beschouwd, hebben allemaal invloed op de behandelingsbeslissingen.

Chirurgie

Een van de belangrijkste behandelingen voor maagkanker is een operatie. Het type operatie dat nodig is, zal verschillen, afhankelijk van hoe ver de kanker zich in de maag of daarbuiten uitstrekt. Er zal een operatie worden uitgevoerd om de kanker en andere omliggende weefsels indien nodig te verwijderen.

Tumor verwijderen

Deze operatie kan worden gebruikt als de kanker zich in een vroeg stadium bevindt. Tumoren die zich beperken tot het slijmvlies van de maag, kunnen tijdens een endoscopieprocedure worden verwijderd. Een instrument wordt door de mond en naar beneden in de maag gevoerd. Er wordt speciaal gereedschap gebruikt om de tumoren te verwijderen.

De verschillende soorten technieken die worden gebruikt, zijn endoscopische mucosale resectie, endoscopische submucosale resectie en endoscopische submucosale dissectie (die alleen op bepaalde plaatsen wordt gedaan). Het type procedure hangt af van de locatie van de kanker, de instelling waar de procedure wordt uitgevoerd en de mening van de artsen.

Subtotale gastrectomie

Tijdens deze operatie wordt een deel van de maag verwijderd.Deze procedure wordt meestal uitgevoerd wanneer de kanker zich in het deel van de maag bevindt dat zich het dichtst bij de dunne darm bevindt (het distale deel). Het deel van de maag dat de kanker bevat plus een deel van het omliggende weefsel en eventuele lymfeklieren die erbij betrokken zijn, worden verwijderd.

Totale gastrectomie.

Deze operatie omvat het verwijderen van de hele maag, evenals het omliggende weefsel en de lymfeklieren, indien nodig. Zonder maag moet de slokdarm worden aangesloten op de dunne darm. Deze operatie kan vaker worden uitgevoerd voor kanker waarbij meer van de maag betrokken is of die zich bovenaan de maag dichter bij de slokdarm bevindt.

Andere behandelingen

Naast chirurgie omvatten andere behandelingen:

• Chemotherapie: Chemotherapie wordt gebruikt om kankercellen te doden. Het kan zonder operatie of voor of na een operatie worden gebruikt. Het kan voorafgaand aan de operatie worden gebruikt om de kanker te verkleinen en gemakkelijker te verwijderen. Het kan na een operatie worden gebruikt voor het geval er kankercellen zijn achtergebleven. Chemotherapie kan worden gegeven door middel van pillen of infusies in een ader.
• Straling: Straling is het gebruik van gerichte energie om kankercellen te doden. Het wordt toegediend met een machine. Patiënten zullen op een tafel gaan liggen en de machine zal rond het lichaam bewegen om de straling te richten. Deze behandeling kan vóór, tijdens of na een operatie of in combinatie met chemotherapie worden gebruikt.
• Gerichte medicamenteuze therapie: geneesmiddelen die zijn ontworpen om specifieker te zijn in hoe ze kanker aanvallen, worden gerichte medicamenteuze therapie genoemd. Deze behandeling kan samen met chemotherapie worden gebruikt.
• Immunotherapie: bij deze behandeling worden medicijnen gebruikt om het immuunsysteem te stimuleren om zich op de kankercellen te richten en ze te doden. Deze behandeling wordt vaker gebruikt bij vergevorderde kanker, terugkerende kanker en maagkanker op afstand.
• Palliatieve zorg: ondersteunende zorg kan worden gegeven om pijn en ongemak te verlichten. Dit soort zorg wordt gebruikt om de kwaliteit van leven te verbeteren tijdens het ondergaan van andere behandelingen.

Prognose

De prognose voor maagkanker hangt af van het stadium van de kanker. Kanker die zich buiten de maag heeft verspreid, kan in het algemeen een slechtere prognose hebben. Maagkanker kan in een categorie worden ingedeeld, zoals gelokaliseerd (kanker die zich niet buiten de maag heeft verspreid), regionaal (kanker die zich heeft uitgezaaid naar nabijgelegen organen) of ver weg (kanker die zich heeft verspreid naar organen verder van de maag).

De overlevingskansen van kanker worden vaak gegeven in termen van vijf jaar. De percentages zijn hoeveel mensen naar verwachting gemiddeld vijf jaar na de diagnose van deze vorm van kanker zullen leven. De American Cancer Society geeft de overlevingskansen van vijf jaar voor maagkanker per categorie als:

• Gelokaliseerd: 69%
• Regionaal: 31%
• Afstand: 5%
• Alle stadia gecombineerd: 32%

Omgaan

Het krijgen van de diagnose kanker kan sterke emoties oproepen. Het kan ook de relaties met vrienden, familieleden en collega's beïnvloeden. Het hebben van een aantal hulpmiddelen om het hoofd te bieden aan de ups en downs van de behandeling van kanker, kan helpen.

Zoveel mogelijk leren over de beschikbare behandelingen en de effecten die ze kunnen hebben, is voor sommige mensen een nuttige coping-techniek. Begrijpen waarom artsen bepaalde aanbevelingen doen en wat hun effectiviteit is, kan een deel van de onzekerheid uit het behandeltraject wegnemen. Vragen stellen aan afspraken en gebruik maken van een patiëntenportaal of andere tools kan behulpzaam zijn om antwoorden te krijgen.

Familie en vrienden willen vaak helpen, hetzij om een ​​oor te luisteren, hetzij om een ​​aantal van de dagelijkse taken over te nemen. Het kan helpen om anderen een aantal routineklussen te laten overnemen, zoals boodschappen doen, het huis schoonmaken of de was doen, of boodschappen doen, zoals het ophalen van recepten.

Er zijn professionals beschikbaar die ervaring hebben met het helpen van mensen met kanker bij het oplossen van hun problemen en gevoelens. Dit kan een therapeut, een maatschappelijk werker of een geestelijke zijn.

Als er meer hulp nodig is, kan een professional ook helpen bij het doen van aanbevelingen over waar die hulp nodig is, bijvoorbeeld of gezinsondersteuning nodig is. Steungroepen voor kanker kunnen ook nuttig zijn voor sommige mensen die troost vinden in het praten met anderen die met een vergelijkbare diagnose omgaan.

Een woord van Verywell

Omdat maagkanker niet vaak voorkomt, wordt er geen routinematige screening op gedaan. Symptomen van maagkanker die een paar weken aanhouden, zijn een reden om met een arts te praten om erachter te komen of het nodig is om verder te testen.

Mensen met een verhoogd risico op maagkanker kunnen echter regelmatig worden getest om de ziekte vroegtijdig op te vangen als deze zich toch begint te ontwikkelen. Niet roken, een dieet volgen dat rijk is aan fruit en groenten en regelmatig worden behandeld voor verwante aandoeningen zijn nuttig om het risico op kanker te verminderen.