Richtlijnen voor het voorschrijven van antibiotica

Antibiotica worden vaak onnodig voorgeschreven bij verkoudheid, griep, hoest en bronchitis, en virale keelpijn, enz.

Overmatig gebruik is een groot probleem

Dit overmatig gebruik van antibiotica kan leiden tot ongewenste bijwerkingen, waaronder diarree en allergische reacties. Misschien nog belangrijker is dat het overmatig gebruik van antibiotica ertoe leidt dat meer bacteriën het vermogen krijgen om antibiotica te weerstaan. Deze antibioticaresistente bacteriën zijn moeilijker te behandelen, hebben vaak sterkere antibiotica nodig en kunnen levensbedreigende infecties veroorzaken.

U kunt het probleem van antibioticaresistente bacteriën helpen voorkomen door ervoor te zorgen dat uw kind alleen een antibioticum slikt als hij het nodig heeft en het daarna inneemt zoals voorgeschreven. Het begrijpen van de nieuwste richtlijnen voor antibioticabehandeling voor oorontstekingen en sinusitis, waaronder opties om uw kind zonder antibiotica te observeren, kan ook helpen om het overmatig gebruik van antibiotica te verminderen.

Antibiotica voor oorinfecties

Oorontstekingen zijn de meest voorkomende aandoening waarvoor antibiotica worden voorgeschreven bij kinderen.

Richtlijnen die in 2004 werden vrijgegeven, hebben bijgedragen aan het verminderen van sommige van die voorschriften, aangezien ze een "observatiemogelijkheid" aanbeveelden voor sommige kinderen met oorontstekingen. Deze kinderen die veilig twee tot drie dagen konden worden geobserveerd zonder behandeling met een antibioticum, waren onder meer degenen die minstens 2 jaar oud waren en milde symptomen hadden.

In een bijgewerkte richtlijn van de AAP is deze "observatiemogelijkheid" nu uitgebreid tot zuigelingen vanaf 6 maanden oud. Houd er rekening mee dat observatie zonder antibiotica nog steeds alleen een goede optie is voor die kinderen met:

• Oorontsteking in slechts één oor (eenzijdig) of kinderen van minstens 2 jaar oud met milde symptomen en een oorontsteking in beide oren (bilateraal)
• een oorontsteking zonder oorafvoer (otorroe)
• Milde symptomen, inclusief degenen die slechts milde oorpijn hebben, een temperatuur van minder dan 102,2 graden F (39 graden C)
• De beschikbaarheid van een vervolgbehandelingsplan als de symptomen van een kind verslechteren of niet beter worden binnen 2 tot 3 dagen
• Ouders die akkoord gaan met een plan om te observeren zonder antibiotica

Voor kinderen met een oorontsteking die geen goede kandidaat zijn voor observatie, vooral kinderen met ernstige symptomen, wordt toch een recept voor antibiotica aanbevolen.

Welke antibiotica?

Als uw kind de afgelopen 30 dagen geen antibiotica heeft gebruikt en hij niet allergisch is, krijgt hij waarschijnlijk een hoge dosis amoxicilline voorgeschreven. Andere opties zijn onder meer een hoge dosis amoxicilline-clavulanaat (Augmentin XR), cefdinir (Omnicef), cefpodoxime (Vantin), cefuroxim (Ceftin) of een tot drie dagen ceftriaxon (Rocephin) shots.

De nieuwste richtlijnen voegden ook nieuwere alternatieve behandelplannen toe voor wanneer eerstelijnsbehandelingen hebben gefaald, waaronder ceftriaxon-injecties en 3 dagen clindamycine met of zonder een cefalosporine-antibioticum van de derde generatie (cefdinir, cefuroxim, cefpodoxime, enz.). Een combinatie van clindamycine en een cefalosporine-antibioticum van de derde generatie is ook een goede optie voor deze kinderen.

Antibiotica voor sinusinfecties

Hoewel antibiotica al lang worden aanbevolen voor de behandeling van sinusitis bij kinderen, worden ze ook vaak misbruikt wanneer kinderen ongecompliceerde virale infecties van de bovenste luchtwegen hebben. Behandelrichtlijnen die in 2001 uitkwamen, hielpen dit overmatig gebruik van antibiotica te minimaliseren door klinische criteria te bieden voor het diagnosticeren van sinusitis. Om een ​​infectie goed te behandelen, moet u immers eerst een goede diagnose stellen. Als uw kind een loopneus heeft die wordt veroorzaakt door verkoudheid, heeft hij geen sinusinfectie en heeft hij geen antibioticumrecept nodig.

Die richtlijn is onlangs bijgewerkt en bevat, net als de richtlijnen voor oorontsteking, nu een observatiemogelijkheid voor geselecteerde kinderen. Het begint nog steeds met de aanbeveling dat sinusitis correct wordt gediagnosticeerd, inclusief die om te worden gediagnosticeerd met acute sinusitis, een kind heeft ofwel aanhoudende symptomen (een loopneus en / of hoest overdag gedurende meer dan 10 dagen zonder verbetering), waarbij de symptomen verergeren nadat ze was begonnen te verbeteren, of ernstige symptomen gedurende ten minste 3 dagen.

Voor die kinderen met aanhoudende symptomen, in plaats van meteen antibiotica voor te schrijven, kan een andere optie zijn om het kind nog 3 dagen zonder antibiotica te bekijken om te zien of het beter wordt. Als hij niet beter wordt, slechter wordt, en voor die kinderen bij wie in eerste instantie sinusitis en ernstige symptomen worden vastgesteld of die al erger worden, wordt nog steeds een recept voor antibiotica aanbevolen.

Aanbevolen antibiotica voor sinusinfecties in de nieuwste AAP-richtlijnen zijn onder meer:

• Hoge dosis amoxicilline (eerstelijnsbehandeling)
• Standaarddosis amoxicilline (kinderen ouder dan 2 jaar die niet in de kinderopvang zitten)
• Hoge dosis augmentin (recent antibioticagebruik)
• 1-3 dagelijkse ceftriaxon-injecties (zal de initiële dosis antibiotica niet oraal innemen of verdragen), gevolgd door een 10-daagse kuur met een van deze orale antibiotica zodra ze beter worden

Net als oorinfecties kunnen kinderen met sinusitis ook worden behandeld met cefdinir, cefuroxim of cefpodoxime. En als er na 3 dagen (72 uur) geen verbetering is opgetreden, moet het antibioticum van uw kind mogelijk worden gewijzigd in een van de andere, vooral als hij is begonnen met amoxicilline.

Antibiotica voor keelpijn

Dit is een makkelijke. Kinderen hebben zelden antibiotica nodig als ze keelpijn hebben, tenzij ze een streptokokkeninfectie van groep A hebben.Omdat keelpijn (faryngitis) meestal wordt veroorzaakt door virale infecties, moet een streptokokkenonderzoek worden gedaan om de diagnose te bevestigen voordat antibiotica worden voorgeschreven.

Als een kind keelontsteking heeft, kan een antibioticabehandeling het volgende omvatten:

• Penicilline V
• Standaard dosis amoxicilline
• Benzathine penicilline G (een penicilline-injectie)

Kinderen met een penicilline-allergie kunnen worden behandeld met een cefalosporine van de eerste generatie, zoals cefalexine (Keflex) of cefadroxil (Duricef), clindamycine, azithromycine (Zithromax) of claritromycine (Biaxin). Ze kunnen ook een cefalosporine van de derde generatie gebruiken, zoals Cefdinir.

Antibiotica voor bronchitis

Het zal voor veel ouders als een verrassing komen dat het AAP Rode Boek stelt dat een "niet-specifieke hoestziekte / bronchitis bij kinderen, ongeacht de duur, geen antimicrobiële behandeling rechtvaardigt".

Houd er rekening mee dat acute bronchitis een hoest kan veroorzaken, wat productief kan zijn, en het kan tot drie weken aanhouden. En nogmaals, het gebruik van antibiotica wordt niet aanbevolen om acute bronchitis te behandelen.

Uw kind kan nog steeds een antibioticum krijgen voorgeschreven als hij een langdurige hoest heeft die 10 tot 14 dagen of langer aanhoudt en uw arts vermoedt dat het wordt veroorzaakt door een van deze bacteriën:

• Bordetella parapertussis
• Mycoplasma pneumoniae
• Chlamydophila pneumoniae

Het belangrijkste is dat antibiotica vaak te veel worden gebruikt om bronchitis te behandelen, en vraag daarom of uw kind echt een antibioticum nodig heeft als hij hoest.

Antibiotica voor huidinfecties

Hoewel huiduitslag en andere huidaandoeningen veel voorkomen bij kinderen, hebben de meeste gelukkig geen behandeling met antibiotica nodig. Sommigen wel, en met de toename van resistente bacteriën is het belangrijk dat uw kind met een huidinfectie het juiste antibioticum krijgt voorgeschreven.

Infecties van de huid en weke delen kunnen zijn:

• Cellulitis zonder purulente (pus) drainages: weinig zorgen voor MRSA, dus een regulier anti-stafylokok en / of anti-strep antibioticum kan worden gebruikt, zoals cefalexine of cefadroxil.
• Cellulitis met purulente (pus) drainage: antibiotica die MRSA behandelen, waaronder clindamycine, TMP-SMX (Bactrim), tetracycline (kinderen van minstens 8 jaar oud) of linezolid.
• Abces: antibiotica die MRSA behandelen, waaronder clindamycine, trimethoprim-sulfamethoxazol (Bactrim), tetracycline (kinderen van minstens 8 jaar oud) of linezolid.
• Impetigo: mupirocine 2% topische zalf of een oraal antibioticum voor uitgebreide gevallen (cephalexin of cefadroxil).

Een eenvoudig abces kan zonder antibiotica worden behandeld als het kan worden gedraineerd, niet erger wordt en het kind milde symptomen heeft. Een ernstiger abces kan ziekenhuisopname, chirurgische drainage en IV-antibiotica vereisen.

Bactrim, dat vaak wordt gebruikt om MRSA te behandelen, behandelt de bèta-hemolytische streptokokkenbacteriën niet, die ook sommige huidinfecties kunnen veroorzaken. Daarom is het belangrijk dat uw arts Bactrim niet voorschrijft als zij niet vermoedt dat uw kind MRSA heeft.

Antibiotica voor diarree

Ouders verwachten meestal geen antibioticumrecept als hun kinderen diarree hebben. Naast het feit dat diarree vaak wordt veroorzaakt door virale infecties, parasieten en voedselvergiftiging, enz., Zelfs als het wordt veroorzaakt door bacteriën, heb je niet per se antibiotica nodig.

In sommige situaties kunnen antibiotica uw kind met diarree zelfs verergeren.

• Salmonellose: Diarree veroorzaakt door de Salmonella-bacterie verdwijnt gewoonlijk vanzelf. Antibiotica kunnen ervoor zorgen dat uw kind gedurende een langere periode besmettelijk is.
• Shigellose: Diarree veroorzaakt door deShigellabacteriën kunnen vanzelf verdwijnen, maar in ernstige gevallen kan een behandeling met antibiotica nodig zijn. Aanbevolen antibiotica voorShigellainfecties omvatten azithromycine en ceftriaxon als resistentie tegen meer routinematige antibiotica, zoals amoxicilline en trimethoprim-sulfamethoxazol, wordt vermoed.
• E. Coli-infecties: Diarree veroorzaakt doorE coliverdwijnt meestal vanzelf. Bij behandeling met antibiotica, sommige, zoals shiga-toxine-producerendeE coli(STEC), kan uw kind in gevaar brengen voor HUS (hemolytisch uremisch syndroom - een mogelijk levensbedreigende aandoening die bloedarmoede en nierfalen omvat).
• Campylobacteriose: Diarree veroorzaakt door deCampylobacterbacteriën hoeven alleen met azitromycine te worden behandeld als een kind ernstige symptomen heeft.
• Clostridium Difficile: mensen die antibiotica gebruiken, lopen risico op eenC. diffinfectie, die diarree veroorzaakt en doorgaans moet worden behandeld met een antibioticum zoals metronidazol.

Aangezien antibiotica meestal niet nodig zijn voor de meeste infecties die diarree veroorzaken, en in feite zelf diarree kunnen veroorzaken, zoals bij andere infecties, moet u uw arts vragen of uw kind ze echt nodig heeft. Antibiotica zijn niet altijd de oplossing als uw kind ziek is of als u naar de dokter gaat.