Hoewel het normaal is om van tijd tot tijd angstgevoelens te ervaren, kunnen deze emoties, wanneer ze extreem worden en de dagelijkse activiteiten verstoren, symptomen zijn van een angststoornis. De Anxiety and Depression Association of America definieert angststoornissen als specifieke psychiatrische stoornissen die extreme angst of zorgen met zich meebrengen, waaronder gegeneraliseerde angststoornis (GAS), agorafobie, sociale angststoornis, selectief mutisme, verlatingsangststoornis en fobieën.
Angststoornissen zijn de meest voorkomende psychische stoornissen in de Verenigde Staten. Angstsymptomen variëren van persoon tot persoon, maar omvatten zowel psychologische als lichamelijke reacties op het anticiperen op een dreiging. Geschat wordt dat slechts ongeveer 40% van degenen die aan een angststoornis lijden, wordt behandeld, ook al zijn de aandoeningen zeer goed te behandelen.
Justin Paget / Getty Images
Soorten angststoornissen
Angststoornissen zijn psychiatrische stoornissen die een ontregeling van de stressreactie van het lichaam met zich meebrengen. Ze verschillen van elkaar in termen van wat precies de angst, angst, vermijding en bijbehorende cognitieve symptomen veroorzaakt, en wat voor soort impact ze hebben.
Gegeneraliseerde angststoornis (GAD)
Mensen met gegeneraliseerde angststoornis (GAS) ervaren overmatige angst en maken zich de meeste dagen gedurende ten minste zes opeenvolgende maanden zorgen. Angstig denken kan gericht zijn op een aantal omstandigheden, waaronder werk, relaties en persoonlijke gezondheid .
Bij mensen met GAS zijn deze gedachten en bijbehorende angstsymptomen vaak zo hardnekkig en overweldigend dat ze ernstige verstoringen veroorzaken in het dagelijks leven en sociale interacties.
Andere symptomen van GAS zijn onder meer de symptomen die gewoonlijk worden geassocieerd met angst: rusteloosheid, prikkelbaarheid, vermoeidheid en slaapproblemen.
Paniekstoornis
Mensen met een paniekstoornis ervaren herhaalde, onverwachte paniekaanvallen. Het National Institute of Mental Health karakteriseert paniekaanvallen als een abrupte golf van intense angst of ongemak die vaak gepaard gaat met angst voor een ramp of voor het verliezen van controle, zelfs als er geen reëel gevaar is. Paniekaanvallen kunnen resulteren in hartkloppingen, zweten, duizeligheid en het gevoel een hartaanval te hebben.
Het ervaren van paniekaanvallen kan leiden tot angst voor paniekaanvallen, wat op zijn beurt kan leiden tot sociale terugtrekking en isolatie. Mensen met een paniekstoornis kunnen plaatsen vermijden waar ze eerder paniekaanvallen hebben gehad.
Sociale angststoornis
Sociale angststoornis, of sociale fobie, gaat over veel meer dan verlegen zijn. Mensen met deze angststoornis ervaren extreme angst om door anderen te worden beoordeeld en zijn zelfbewust in sociale interacties tot het punt dat ze deze vermijden. Deze gevoelens moeten zes maanden aanhouden om te worden beschouwd als veroorzaakt door sociale angststoornis.
Scheidingsangststoornis
Mensen met deze aandoening kunnen zich constant zorgen maken over wat er met hun geliefde of zichzelf zal gebeuren als ze gescheiden zijn. Zowel kinderen als volwassenen kunnen verlatingsangst ervaren. Wanneer deze angst voor scheiding bij volwassenen zes of meer maanden aanhoudt en de relaties met anderen schaadt, wordt dit een probleem. Nachtmerries met worstcasescenario's en fysieke symptomen van stress en angst kunnen optreden bij mensen met deze aandoening.
Specifieke fobieën
Iedereen is bang voor bepaalde objecten en situaties, maar als die angst verandert in gevoelens van intense angst of angst die zes maanden of langer aanhoudt en je leven verstoort, kan dit duiden op een fobie. Specifieke fobie is een intense, irrationele angst voor iets dat niet of nauwelijks gevaar oplevert. Hoewel de specifieke bron van angst van persoon tot persoon kan verschillen, zijn fobieën een soort angststoornis die iemands vermogen om in alledaagse situaties te functioneren ernstig kan aantasten. Fobieën kunnen zijn van spinnen (arachnofobie), het duister (nyctofobie), clowns (coulrofobie) en vele anderen.
A tot Z: lijst met fobieën, van het vreemde tot het gewone
Agorafobie
Mensen met agorafobie hebben een invaliderende angst voor plaatsen of situaties waar ontsnappen uitdagend lijkt als ze in paniek raken of zich in verlegenheid brengen. Deze angst gaat verder dan wat rationeel kan zijn en beïnvloedt gedrag. Het omvat het vermijden van situaties zoals alleen zijn buitenshuis, reizen in een auto, bus of vliegtuig, of in een drukke omgeving zijn.
Wat is selectief mutisme?
Selectief mutisme is een enigszins zeldzame aandoening die vaak wordt geassocieerd met angst. Het resulteert in een gebrek aan spreken in specifieke sociale situaties ondanks normale taalvaardigheid. Deze stoornis doet zich meestal voor vóór de leeftijd van 5 jaar. Andere daarmee samenhangende gedragingen kunnen zijn: extreme verlegenheid, angst voor sociale verlegenheid, dwangmatige eigenschappen, terugtrekking, vasthoudend gedrag en driftbuien.
Hoe weet ik of ik een angststoornis heb?
Iedereen ervaart angst, maar slechts enkelen zullen een angststoornis ontwikkelen die diagnose, behandeling en follow-up vereist.
Symptomen
Hoewel elke specifieke aandoening zijn eigen angstsymptomen heeft, zijn er veelbetekenende tekenen dat angst onbeheersbaar wordt of het dagelijkse functioneren begint te verstoren.
Symptomen die bij alle angststoornissen voorkomen, zijn onder meer:
- Moeite met slapen
- Duizeligheid
- Droge mond
- Gevoelens van nervositeit, paniek, angst en onbehagen
- Spierstijfheid
- Misselijkheid
- Snelle of onregelmatige hartslag
- Zweterige of koude handen en / of voeten
- Tintelingen of gevoelloosheid in de handen of voeten
- Niet in staat kalm te zijn of stil te houden
Als u deze symptomen opmerkt en ze zes maanden of langer aanhouden, heeft u mogelijk een angststoornis.
Als u of een dierbare met angst worstelt, neem dan contact op met de Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) National Helpline op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelingsfaciliteiten in uw omgeving. Zie onze nationale hulplijndatabase voor meer bronnen voor geestelijke gezondheidszorg.
Diagnose
Het stellen van een diagnose kan de eerste stap zijn om een behandeling te krijgen. Hoewel er geen definitieve test voor angst is, kan uw arts, als de symptomen aanwezig en aanhoudend zijn, een lichamelijk onderzoek uitvoeren en diagnostische tests uitvoeren om mogelijke medische oorzaken uit te sluiten.
Als wordt vastgesteld dat er geen lichamelijke ziekte is die uw symptomen veroorzaakt, wordt u doorverwezen naar een psychiater of een andere beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg om te worden beoordeeld op een angststoornis. Ze zullen de standaard referentiehandleiding gebruiken voor het diagnosticeren van erkende psychische aandoeningen in de Verenigde Staten, deDiagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen 5e editie (DSM-5), om te bepalen of u een angststoornis heeft. De diagnostische criteria voor elke angststoornis zijn verschillend.
U kunt vragen krijgen, zoals of u zich meer dagen zorgen maakt dan niet en of u lichamelijke symptomen heeft opgemerkt, zoals rusteloosheid, snel moe voelen, concentratiestoornissen, prikkelbaarheid, spierspanning of slaapproblemen.
Risicofactoren
Angststoornissen worden beïnvloed door zowel genetische factoren als omgevingsfactoren. Hoewel de risicofactoren voor elke angststoornis verschillen, komen sommige factoren die verband houden met het ontwikkelen van een angststoornis bij verschillende typen vaak voor:
- Negatieve ervaringen uit de kindertijd, inclusief verwaarlozing of misbruik
- Temperamentele kenmerken van verlegenheid of gedragsinhibitie in de kindertijd
- Een geschiedenis van angst of andere psychische aandoeningen in het gezin
Sommige lichamelijke gezondheidsproblemen, zoals schildklierproblemen of hartritmestoornissen, worden ook vaak geassocieerd met angst. Er is bijvoorbeeld een hoge prevalentie van psychiatrische symptomen en stoornissen bij schildklieraandoeningen Hartritmestoornissen of hartkloppingen worden ook geassocieerd met angst en kunnen worden veroorzaakt door stress.
Cafeïne of andere stimulerende middelen en sommige medicijnen kunnen ook symptomen van angststoornissen veroorzaken of verergeren.
Hoe kan ik hulp krijgen als ik ernstige angst heb?
Ernstige angst vereist behandeling. Uw geestelijke gezondheidswerker kan besluiten dat een of twee van de volgende opties of een combinatie van alle drie ideaal zijn voor het behandelen en beheersen van uw angststoornis.
Psychotherapie
Cognitieve gedragstherapie, of CGT, is een kortdurende vorm van psychotherapie waarvan is bewezen dat het een effectieve vorm van behandeling is voor angststoornissen. Als het vermijden van gevreesde situaties een relevante factor is bij fobische stoornissen moeten blootstellingstechnieken worden opgenomen in het behandelschema, waarin patiënten worden geconfronteerd met hun gevreesde situaties. Het is aangetoond dat slechts een paar sessies (bijv. Één tot vijf) nodig kunnen zijn voor een effectieve behandeling van specifieke fobieën.
Medicatie
Farmacologische therapieën worden vaak voorgeschreven om de symptomen van angststoornissen te verlichten, waaronder medicijnen tegen angst. De meest voorkomende bij angststoornissen is benzodiazepine, die effectief zijn bij het verlichten van angst en snel effect hebben, maar mensen kunnen er resistentie tegen opbouwen. Buspiron is een niet-benzodiazepine-medicijn dat specifiek wordt gebruikt om chronische angst te behandelen, hoewel het niet iedereen helpt.
Antidepressiva zoals selectieve serotonineheropnameremmers en serotonine-norepinefrineheropnameremmers worden ook voorgeschreven om angststoornissen te behandelen. Mensen met angststoornissen kunnen ook worden behandeld met andere medicijnen zoals pregabaline, tricyclische antidepressiva, moclobemide en meer.
Houd rekening met het volgende wanneer u medicijnen gebruikt om de symptomen van angststoornissen te beheersen:
- Houd uw provider op de hoogte van uw symptomen. Als een geneesmiddel de symptomen niet onder controle houdt, moet de dosering mogelijk worden gewijzigd of moet u mogelijk een nieuw geneesmiddel proberen.
- Verander de dosering niet en stop niet met het gebruik van het geneesmiddel zonder met uw leverancier te overleggen.
- Neem op gezette tijden medicijnen. Neem het bijvoorbeeld elke dag bij het ontbijt. Neem contact op met uw leverancier over de beste tijd om uw geneesmiddel in te nemen.
- Vraag uw leverancier naar bijwerkingen en wat u moet doen als ze zich voordoen.
Antidepressiva zijn in verband gebracht met een verhoogd risico op suïcidaliteit (suïcidaal denken en suïcidaal gedrag) bij kinderen en adolescenten.
Zelfzorg
Zelfzorg is een essentieel onderdeel van de geestelijke gezondheidszorg. De Wereldgezondheidsorganisatie definieert zelfzorg als een breed concept dat ook hygiëne (algemeen en persoonlijk) omvat; voeding (soort en kwaliteit van gegeten voedsel); levensstijl (sportactiviteiten, vrije tijd, enz.); omgevingsfactoren (leefomstandigheden, sociale gewoonten, enz.); sociaaleconomische factoren (inkomensniveau, culturele overtuigingen, enz.); en zelfmedicatie.
Enkele tips voor zelfzorg voor mensen met angststoornissen zijn:
- Genoeg slaap krijgen
- Gezond eten
- Een regelmatig dagelijks schema aanhouden
- Elke dag het huis uit
- Elke dag sporten. Zelfs een beetje lichaamsbeweging, zoals een wandeling van 15 minuten, kan helpen
- Blijf uit de buurt van alcohol en drugs op straat
- Praat met familie of vrienden als u nerveus of bang bent
- Lees meer over de verschillende soorten beschikbare groepsactiviteiten
Een woord van Verywell
Het leven is gevuld met verschillende stressfactoren en we ervaren allemaal elke dag een vorm van angst. Wanneer de angstniveaus echter gedurende een lange periode hoog zijn, kunt u een angststoornis hebben. Deze aandoeningen kunnen aanhoudend en invaliderend zijn, maar gelukkig zijn er verschillende effectieve behandelingsopties.
Naast therapie en medicatie, kunt u ook proactief zijn in het beheersen van uw symptomen door goed voor uzelf te zorgen. Door een positieve instelling te behouden en jezelf gezond te houden, kun je verstoringen van je angstgevoelens tot een minimum beperken en je kwaliteit van leven verbeteren.
