Adderall-verslaving is een aandoening waarbij een gebruiker ondanks de nadelige gevolgen zijn gebruik van het medicijn niet kan beheersen. De verslaving leidt tot gezondheidsproblemen en / of problemen op het werk, thuis of op school. Indien onbehandeld, kan een Adderall-verslaving resulteren in een overdosis, wat kan leiden tot een hartaanval, beroerte, leverfalen, psychose en / of overlijden.
Adderall-verslaving is geclassificeerd als een stoornis in het gebruik van stimulerende middelen in de "Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Edition 5"(DSM-5) uitgegeven door de American Psychiatric Association (APA). De verslaving wordt gediagnosticeerd op basis van specifieke diagnostische criteria en wordt meestal behandeld met detox- en gedragstherapieën.
Stimulerende gebruiksstoornis kan het gebruik van andere stimulerende middelen op recept inhouden, zoals Dexedrine (dextroamfetamine) en Ritalin (methylfenidaat).
Westend61 / Getty-afbeeldingen
Tekenen en symptomen
Adderall is een combinatie van amfetamine en dextroamfetamine, stoffen die de beschikbaarheid van stimulerende neurotransmitters in de hersenen vergroten.
Het wordt voorgeschreven voor de beheersing van symptomen van Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), omdat wordt aangenomen dat mensen met deze aandoening een defect hebben in de verwerking van deze neurotransmitters.
Adderall is een door Schedule II gereguleerde stof, wat betekent dat het een hoog potentieel voor misbruik heeft en daarom strikt gereguleerd is. Bij therapeutische doses kan dit medicijn leiden tot:
- Euforie
- Verhoogde waakzaamheid
- Cognitieve controle
- Snellere reactietijd
- Weerstand tegen vermoeidheid
- Verhoogde spierkracht
Deze effecten, die soms ook worden geassocieerd met een verhoogd libido en hoge energieniveaus, kunnen ertoe leiden dat sommige gebruikers steeds meer van het medicijn nemen om het effect te versterken. Andere manieren om Adderall te misbruiken zijn:
- Voor een recreatieve high
- Om atletische prestaties te verbeteren
- Als eetlustremmer
Naarmate de verslaving zich ontwikkelt, snuiven of roken sommige gebruikers de gemalen pillen voor een sneller effect. Vaak zijn mensen die hogere doses Adderall beginnen te gebruiken dan nodig, zich niet bewust van de negatieve impact van drugsgebruik op hun leven.De euforische effecten van het medicijn zorgen ervoor dat mensen hun eigen prestaties overschatten en de negatieve reactie van anderen negeren.
Amfetaminen, waaronder Adderall, zijn sinds 1968 verboden door het Internationaal Olympisch Comité.
De tekenen en symptomen van misbruik door Adderall kunnen zijn:
- Verwarring
- Agressief gedrag
- Gebrek aan eetlust
- Een afname van uiterlijk en zelfzorg
- Verminderde prestaties op het werk of op school
- Liegen over de noodzaak van de medicijnen
- Het drugsgebruik verbergen
- De medicijnen gebruiken als je alleen bent
- Werk, school, sport of sociale activiteiten missen vanwege het drugsgebruik
- Zich niet in staat voelen om het drugsgebruik onder controle te houden of de medicatie te verminderen
- Niet kunnen functioneren zonder de medicijnen
- Doorgaan met het gebruik van de medicijnen, ondanks de schade die ze veroorzaken
- Vijandigheid bij vragen over drugsgebruik
Complicaties
De gevaarlijkste complicatie van Adderall-misbruik is een overdosis, wat resulteert in amfetamine-toxiciteit. De klinische effecten van een overdosis amfetamine treden abrupt op en kunnen snel verslechteren.
De tekenen en symptomen van toxiciteit zijn onder meer:
- Droge mond
- Verwijde pupillen
- Pijn op de borst
- Hyperthermie (hoge lichaamstemperatuur)
- Snel ademhalen
- Tachycardie (snelle hartslag)
- Aritmie (onregelmatige of snelle hartslag)
- Hartkloppingen (een gevoel van een bonzend hart)
- Plotseling optreden van hypertensie (hoge bloeddruk)
- Coronaire vasospasme (plotselinge vernauwing van de bloedvaten in het hart - kan een hartaanval veroorzaken)
- Hallucinaties
- Paranoia
- Psychose
Het kan moeilijk zijn om te voorspellen of er een overdosis zal optreden. Soms kunnen factoren zoals het gebruik van andere medicijnen of medicijnen, gewichtsverlies of ziekte tot toxiciteit leiden, zelfs als iemand dezelfde dosis gebruikt die hij eerder heeft gebruikt. En een kleine verhoging van de dosis amfetamine kan leiden tot een onverwachte overdosis.
Oorzaken en risicofactoren
Er wordt aangenomen dat stimulerende verslaving zich ontwikkelt in relatie tot een complexe combinatie van genetische, neurologische, biochemische en psychologische factoren.
Risicofactoren die verband houden met stoornissen bij misbruik van stimulerende middelen zijn onder meer:
- Familiegeschiedenis: een familiegeschiedenis van stoornissen in het gebruik van middelen kan het risico op misbruik door Adderall vergroten.
- Psychische stoornissen: Mensen met depressie, bipolaire stoornis en andere psychiatrische aandoeningen maken vaker misbruik van stimulerende middelen.
- Verslavende neigingen: mensen die vatbaar zijn voor verslaving, hebben een verhoogde aanleg voor Adderall-verslaving.
- Seks: mannen gebruiken in het algemeen vaker illegale drugs. Dat gezegd hebbende, lopen vrouwen en mannen evenveel risico op stoornissen in het gebruik van middelen.
Pathofysiologie
Amfetaminen, waaronder Adderall, verhogen de overdracht van de neurotransmitters dopamine, serotonine en noradrenaline Sommige mensen hebben aanleg voor verslaving aan Adderall en andere verslavingen. Dit kan te wijten zijn aan factoren zoals hersenstructuur of neurochemie die iemands ervaring met het medicijn veranderen, waardoor de onbedwingbare trek sterker wordt.
Diagnose
Volgens de DSM-5 is stoornis in het gebruik van stimulerende middelen een subcategorie van stoornissen in het gebruik van middelen. Bloed- en urinetests kunnen de aanwezigheid van Adderall bevestigen, maar deze tests kunnen geen diagnose stellen van Adderall-verslaving of enige andere stoornis in het gebruik van middelen. De diagnose is gebaseerd op de vraag of een persoon voldoet aan de diagnostische criteria die zijn uiteengezet in de DSM-5.
Om de diagnose stimulerende gebruiksstoornis te krijgen, moet een persoon in de afgelopen 12 maanden aan ten minste twee van de elf criteria voldoen:
- Meer van het stimulerende medicijn innemen dan voorgeschreven (frequentere of hogere dosis)
- Het lukt niet om het gebruik van stimulerende middelen te verminderen of te beheersen, ondanks dat we dat willen
- Buitensporig veel tijd besteden aan activiteiten die verband houden met het gebruik van stimulerende middelen
- Dringendheid en hunkering naar stimulerende middelen
- Niet voldoen aan de verplichtingen van thuis, school of werk
- Doorgaan met het innemen van stimulerende middelen, ook al heeft het gebruik geleid tot relatie- of sociale problemen
- Het opgeven of verminderen van recreatieve, sociale of werkgerelateerde activiteiten vanwege het gebruik van stimulerende middelen
- Op een fysiek risicovolle manier stimulerende middelen gebruiken
- Doorgaan met het gebruik van stimulerende middelen ondanks het besef van een verslechterd lichamelijk of psychisch probleem
- Tolerantie voor stimulerende middelen
- Terugtrekking uit stimulerende middelen als u ze niet gebruikt
De ernst van de aandoening kan worden geclassificeerd als 'licht' als aan twee tot drie criteria is voldaan, 'matig' als aan vier tot vijf is voldaan en 'ernstig' als aan zes of meer wordt voldaan. Deze classificaties worden gebruikt om de meest geschikte behandelingskuur te bepalen.
Behandeling
Er worden geen medicijnen gebruikt om Adderall-verslaving te behandelen. De behandeling is primair gericht op detoxificatie (vaak detox genoemd) en gedragstherapieën.
De behandeling kan poliklinisch worden uitgevoerd en vereist mogelijk een periode van intramurale zorg in een behandelcentrum (vooral omdat ontwenningsverschijnselen kunnen leiden tot depressie en, in ernstige gevallen, een risico op zelfmoord).
Ontgifting
Tijdens een detoxprogramma zou u onder medisch toezicht staan als u het gebruik van het medicijn stopzet of geleidelijk vermindert.
Ontwenningsverschijnselen, zoals depressie, prikkelbaarheid of angst, zouden worden gecontroleerd en behandeld met counseling of medische behandeling indien nodig. Fysieke problemen zoals vermoeidheid of veranderingen in bloeddruk, polsslag of ademhaling zouden veilig worden beheerd.
Gedragstherapie
U zou ook psychotherapeutische interventie nodig hebben, wat een proces is dat uw deelname vereist. Er zijn verschillende soorten psychologische behandelingen voor verslaving en u kunt baat hebben bij een combinatie. Over het algemeen zijn er een of meer geschikt voor u, andere misschien niet.
Technieken zijn onder meer:
- Cognitieve gedragstherapie (CGT): therapie gericht op het onderzoeken van hoe uw denken en gedrag bijdragen aan uw verslaving.
- Motiverend interview (MI): een proces van begeleide discussie om te helpen bij het oplossen van tegenstrijdige gevoelens of ideeën over het veranderen van uw verslavend gedrag.
- Contingency management (CM): een strategie om motiverende prikkels te gebruiken om gedrag te veranderen
- Dialectale gedragstherapie (DBT): deze benadering is gericht op het reguleren van emoties.
- Rationeel-emotieve gedragstherapie (REBT): deze therapie is gericht op rationeel denken en het veranderen van denkprocessen die zijn gebaseerd op irrationele overtuigingen
Een "matrixmodel" omvat een combinatie van therapieën die specifiek zijn aangepast om misbruik van stimulerende middelen aan te pakken.
Een traditioneel 12-stappenprogramma kan voortdurende ondersteuning bieden en beter zorgen voor langdurige onthouding. Voor verdere opties kunnen klinische onderzoeken de behandelingsopties voor verslaving aan stimulerende middelen uitbreiden.
Ontgifting is vaak niet effectief zonder voortdurende psychosociale interventies en therapie. En hoewel terugval vaak voorkomt na de behandeling, kan doorlopende nazorg de kans op aanhoudende nuchterheid beter vergroten.
Hoe u hulp kunt vinden
Als u of een geliefde worstelt met middelenmisbruik of -verslaving, kunt u contact opnemen met de nationale hulplijn van de Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357. SAMHSA biedt ook een online behandelcentrumlocatie.
En als u of iemand die u kent zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Hotline op 800-273-8255 (800-273-TALK).
