Autisme en spiritualiteit

Het boek van Bill Stillman, "Autism and the God Connection", is grotendeels een verzameling anekdotes van ouders die vinden dat hun kinderen met autisme een speciale band hebben met de spirituele wereld. Het boek kreeg zeer positieve recensies en veel ouderlijke belangstelling. Stillman stemde ermee in om een ​​reeks vragen te beantwoorden, sommige door mij gesteld en andere rechtstreeks door Verywell-lezers naar hem gestuurd. Als lid van de autismegemeenschap zelf (bij hem werd de diagnose Asperger-syndroom gesteld, dat in 2013 werd omgevormd tot een autismespectrumstoornis), geeft Stillman een ongebruikelijk perspectief aan het gesprek.

Vraag: Hoe bepaal je of een gerapporteerde gebeurtenis legitiem is, een fraude of het resultaat is van een hallucinatie of ander gezondheidsprobleem?

Antwoord: om de waarheid te onderscheiden van wat er wordt gerapporteerd, gebruik ik een aantal criteria. Ten eerste: is er een klank van waarheid over wat iemand rapporteert? Met andere woorden, het past niet bij mij dat iemand die zich meldt, de autistische ervaring volledig zou verheerlijken als "Gods kleine engeltjes", want dat is niet het echte leven; en ik denk dat het een buitengewoon uitdagende levensstijl kan zijn voor zowel het individu in het spectrum als voor haar ouders, verzorgers en opvoeders. Dat betekent niet dat spirituele begaafdheid zich niet kan manifesteren, maar als het dat wel doet, is het temidden van dagelijkse beproevingen en beproevingen van wederzijds leren en leven.

En, ten tweede, past wat iemand rapporteert 'in de thema's die al naar voren zijn gekomen in mijn werk, of die overeenkomen met het onderzoek van andere spirituele auteurs? Omdat ik al bijna 20 jaar actief is op het gebied van geestelijke gezondheid / mentale retardatie, weet ik genoeg over de innerlijke werking van psychische aandoeningen om "rode vlaggen" of symptomen van grootsheid te herkennen in wat iemand me vertelt; wat mijn onderzoek betreft, is dit slechts een paar keer voorgekomen. Meestal voelen mensen zich gewoon opgelucht dat ze niet gek zijn, niet alleen in de ervaring, en iemand hebben gevonden die het begrijpt.

Vraag: Is er enig onderzoek dat het idee ondersteunt dat mensen zonder verbale vaardigheden mogelijk meer zijn afgestemd op andere soorten input?

Antwoord: alleen mijn eigen onderzoek, maar voor mij is het volkomen logisch. Dit hele concept van 'verbinding met God' is nog steeds erg, erg nieuw, en, zoals uw lezers heel goed weten, zijn personen met ontwikkelingsstoornissen, waaronder autisme, historisch gezien gemarginaliseerd, gedevalueerd, gedegradeerd en misbruikt. Als westerse cultuur zijn we er nog niet 'daar' in termen van onze perceptie dat zulke individuen waarde hebben in hun 'zijnsheid' en intieme inzichten, wijsheid en begaafdheid kunnen bezitten; hoewel de Indiaanse cultuur dit concept onderschrijft.

Voor mij is in stilte bestaan, zoals een aantal autisten doen, niets anders dan de persoon met een hoge religieuze status die een opzettelijke gelofte van stilte aflegt - waarom zou dat zo zijn? Er is dus een dubbele standaard in wie en wat we waarderen: mensen die mediteren, bidden, yoga beoefenen, willen hetzelfde spirituele plateau bereiken dat sommige autisten van nature bereiken door in stilte te leven, zich te concentreren op een repetitieve beweging of een volhardende vocalisatie (een mantra) en alle dingen gezien en onzichtbaar waarneembaar. En er is wetenschappelijk onderzoek om dit te ondersteunen, zoals ik schrijf in "Autism and the God Connection."

Bovendien weten we dat de sensorische gevoeligheden van veel autisten acuut en buitengewoon pijnlijk kunnen zijn om te verdragen; maar dit kan zich ook lenen voor een multi-zintuiglijk waarnemingsvermogen, zoals de persoon die blind is, fijngeslepen, compenserende zintuigen heeft. Spirituele begaafdheid heeft betrekking op hoe we informatie ontvangen op een hoogfrequent trillingsniveau dat overeenkomt met ons zintuig; niet alle input is mondeling en duidelijk voor ons. Vaak vereist symbolische communicatie enige decodering, zoals de autistische man die met een blauwe speelgoedauto speelde; sommigen dachten dat het kwam door stereotypen - dat hij autistisch, achterlijk en stom was. Maar toen ik de hiërogliefen van de communicatie ontcijferde, en in de veronderstelling dat de man intelligent was, ontdekte ik dat hij heel dicht bij zijn overleden vader was en vele gelukkige tijden had doorgebracht met het rijden met zijn vader in zijn vrachtwagen - een vrachtwagen die identiek was aan het speelgoed van de man. Aangezien de man geen enkele andere tastbare herinnering aan zijn vader had (zoals foto's of persoonlijke herinneringen), was de speelgoedtruck duidelijk de katalysator voor het maken van visuele geestesfilms van die gelukkige dagen.

Vraag:

Antwoord: Absoluut, en allereerst is het concept: "veronderstel intellect". Ik ben in de loop der jaren bevriend geraakt met veel autistische personen die zich uiterlijk als ernstig arbeidsongeschikt presenteren omdat ze niet praten, ledematen hebben die onbetrouwbaar zijn en het label 'verstandelijk gehandicapt' krijgen. Maar nogmaals, er is een dubbele standaard in die zin dat we gewoonlijk en automatisch het intellect aannemen van personen die zich op vergelijkbare manieren presenteren, zoals die met hersenverlamming, ALS, Parkinson, Tourette, Hodgkin, enzovoort. Sommige van mijn vrienden gebruiken spraakalternatieven om te communiceren, en hebben een diepgaande intelligentie onthuld vol mededogen en visie die verder gaat dan wat als typisch kan worden beschouwd vanwege het lijden in stilte (een bestaan ​​waarmee sommigen zich hebben verzoend). Onze uitdaging als ouders, verzorgers en opvoeders is om mythen en stereotypen te doorbreken om lacunes in begrip te overbruggen. We moeten veel van elkaar leren.

Het tweede stuk, dat voortbouwt op het fundamentele uitgangspunt 'veronderstel intellect', zijn de drie stappen (of 'wonderen' zoals ik ze noem in 'Autisme en de Godverbinding') die moeten worden uitgevoerd en die een rimpeleffect van verandering kunnen creëren. De drie stappen zetten een toon voor eerbied en respect, en stellen ons in evenwicht om agenten van transformatie te worden in onze interacties met het autistische individu en met anderen om hem heen.

Vraag: Denk je dat een deel van de interesse in je boek en je ideeën voortkomt uit de behoefte van ouders om speciale talenten te vinden bij een kind dat weinig speciale vaardigheden lijkt te hebben?

Antwoord: Laten we erkennen dat ouders van mensen met autisme zeer complexe levens kunnen hebben. Niemand die contact met mij heeft opgenomen, heeft om iets anders gevraagd dan de mogelijkheid om te worden gehoord, dus er is geen persoonlijk gewin aan verbonden. En ik ben niets aan het onderzoeken dat nog niet zo goed bekend is bij talloze gezinnen; Ik verlicht het alleen maar, en breng een aspect van autisme aan het licht dat voorheen 'in de kast' zat. Dus ik heb deze hele beweging voor autisme en de verbinding met God niet 'gecreëerd', ze was er al en ontvouwde zich stil maar zeker. Alle kinderen zijn kostbaar en als mensen zijn we allemaal gezegend met gaven en talenten, ongeacht wie we zijn.

Vraag:

Antwoord: Ik geloof dat we allemaal het vermogen hebben om gebruik te maken van onze spirituele begaafdheid waarmee ieder mens is gezegend; en het leuke van mens zijn is dat het er in elke persoon anders uitziet, omdat we allemaal unieke individuen zijn. Het probleem is dat veel neurotypische personen "geblokkeerd" worden om dit aspect van zichzelf waar te nemen omdat ze ondergedompeld zijn in de stress van het dagelijkse leven; of, erger nog, ze zijn egocentrisch, hebzuchtig, hongerig naar macht en alleen bezig met het bevredigen van hun eigen verlangens. Personen die in eenzaamheid de natuur observeren en vereren; dankbaarheid tonen; bidden of mediteren; bewust en dagelijks altruïstische, onbaatzuchtige daden plegen zijn naar mijn mening beter afgestemd op het waarnemen van hun eigen spiritualiteit - en dit concept wordt ondersteund door andere spirituele auteurs en theologen.

Ik geloof ook dat individuen die geboren zijn in extreem uitdagende levens, zoals mensen met autisme, voorbestemd zijn om dat te doen, en niet zomaar in deze wereld worden geduwd om voor zichzelf te zorgen zonder enige bescherming of compensatie. Ik heb tientallen ouders gehad die contact met me opnemen om te vertellen dat ze betere mensen zijn dan ze zouden zijn geweest - dat ze nu spiritueel zijn waar ze niet eerder waren geweest - omdat ze een kind met autisme opvoeden. Veel andere ouders hebben gemeld dat hun kinderen hen vertelden dat ze vóór de geboorte waren uitgekozen.

Mijn vriend Michael vat het het beste samen in "Autism and the God Connection" wanneer hij het heeft over een "hele ziel in een gebroken lichaam", wat volgens hem het omgekeerde is van wat typisch is; de compensatie die hij ervaart is directe toegang tot God en onmiddellijke antwoorden op zijn stille vragen om een ​​chaotische wereld en zijn plaats daarin te begrijpen. Michaël stelt dat, gewoonlijk, voor die "gebroken zielen in hele lichamen" dergelijke reacties pas aan anderen bekend worden gemaakt als ze overgaan.

Vraag: Hoe ben je gekomen om "autisme en de verbinding met God" te definiëren?

Antwoord: ik heb altijd interesse gehad in omstandigheden en gebeurtenissen die de rationele verklaring of wetenschappelijke logica tartten - ik was altijd geïntrigeerd door het concept dat mensen niet alle antwoorden hebben. En ik had het geluk om op te groeien in een gezin waarin zulke dingen openlijk en met verwondering konden worden besproken, niet afgedaan als onmogelijkheden.

Ik begon de "God-connectie" op te merken in mijn werk als autismeconsulent ongeveer zes of zeven jaar geleden. Op dat moment werkte ik in een paar provincies op het platteland van Pennsylvania en adviseerde ik verschillende multidisciplinaire teams die elkaar niet kenden. Ik begon echter een sterke spirituele manier van zijn te observeren - en te leren kennen - voor de personen met autisme voor wie ik consulteerde. Een aantal thema's begon naar voren te komen, zoals voorkennis (weten wat er zou gebeuren voordat het werkelijk gebeurde), telepathie (gedachten en beelden uitwisselen of aanboren met een ander), communicatie met dieren of verwilderde dieren), gemeenschap met een geliefde in Spirit, meestal een grootouder (een sterke focus op de foto van de overledene en intieme, voorheen onbekende kennis over hun leven), verschijningen van eigenzinnige zielen ('geesten') en gemeenschap met goedaardige , etherische entiteiten, door sommigen als engelen gedefinieerd. Ik begon te begrijpen dat deze ervaringen voor degenen die vatbaar waren, heel gewoon waren - natuurlijk, niet bovennatuurlijk.

Naarmate ik meer en meer over deze gebieden leerde, dacht ik: "Mijn god, als ik dit in slechts een paar provincies op het platteland van Pennsylvania zie gebeuren, wat gebeurt er dan in de rest van het land ?!" Dus zette ik een paar voorzichtige 'voelsprieten' uit via internetpostings en prikborden, en was aangenaam verheugd dat mijn vermoedens werden bevestigd door tientallen en tientallen ouders en professionals die me begonnen te vertellen over hun ervaringen. Mensen die honderden kilometers van elkaar verwijderd waren - die elkaar nog nooit hadden ontmoet - vertelden me allemaal variaties op dezelfde thema's. Dit materiaal vormde de basis van mijn onderzoek naar het samenstellen van Autism and the God Connection, maar ik kan je ook vertellen dat het slechts het topje van een hele grote ijsberg is.

Als resultaat van alles wat ik leerde, was ik ook verplicht om zelf een spirituele transformatie te ondergaan. Mijn oorspronkelijke werktitel voor het boek was "Autism and the Clairvoyant Connection", maar ik besefte al snel dat het veel eerbiediger was dan dat; dat de liefdevolle families die ik tegenkwam vaak een diep spiritueel of religieus verantwoordelijkheidsgevoel voelden, en ik wist dat er geen andere titel kon zijn dan 'Autisme en de God-verbinding'.

Vraag:

Antwoord: Ten eerste, begrijp dat dit niet meer op alle personen met autisme van toepassing is dan op alle neurotypische individuen. Ten tweede moeten we erkennen dat het voor veel mensen heel reëel is en dat er een gemeenschap is van mensen die deze ervaringen delen: u bent niet de enige. Ten derde, laat het uw eigen doel bevestigen - of u nu een autistisch persoon, ouder of professional bent - als mede-medewerker in een relatie, waarbij u het bewustzijn van anderen verhoogt om respect, achting en eerbied voor anderen te tonen zonder grenzen zoals vooroordelen en rigide, autoritaire controle. En tenslotte, steun het individu om te erkennen dat haar leven niet zonder doel is; dat ze geliefd is en dat haar begaafdheid voortkomt uit een hogere macht - niet iets om bang voor te zijn; en dat we allemaal een missie hebben om onze gaven en talenten in te zetten om anderen goed en goed van dienst te zijn.

Vraag: Wat zijn uw aanstaande projecten en hoe kunnen mensen hierover contact met u opnemen?

Antwoord: Ik ben bezig met het mobiliseren van de allereerste autisme-zelfbeschermingscoalitie ooit, hier in Pennsylvania. We zijn al opgericht sinds maart 2006 met vertegenwoordigers in het spectrum die regionaal zijn gelokaliseerd; nu gaan we samenwerken om samen een autisme-trainingsprogramma te presenteren aan werkers in de geestelijke gezondheidszorg die kinderen en tieners met autisme ondersteunen. Het heeft het potentieel om nationaal te worden gerepliceerd. We plannen ook de allereerste autisme-conferentie die exclusief wordt gepresenteerd door - of samen gepresenteerd met - personen met autisme in een poging anderen van binnenuit te onderwijzen.

Een documentaire gebaseerd op "Autism and the God Connection" is ook in ontwikkeling. Enkele maanden voordat het boek werd gepubliceerd, werd ik gecontacteerd door een briljante jonge filmmaker, Teo Zagar, die een prachtige film vertoonde genaamd 'Mind Games', een liefdesverhaal over een arts die een slopende en terminale ziekte ervaart die spiritueel wilde dat hij langer zou leven dan hij was bedoeld. Dat kost een paar jaar planning, voorbereiding en productie op locatie.

En ik ben een vervolgboek aan het schrijven voor "Autism and the God Connection" waarin meer van het topje van de ijsberg wordt onthuld; Ik ben van plan om de concepten in het originele boek opnieuw te bekijken, maar ga er dieper op in. Als sommige autisten bijvoorbeeld met dieren kunnen communiceren, wat zeggen de dieren dan precies en hoe kan dat de rest van ons beïnvloeden.

Uw lezers zijn altijd welkom om contact met mij op te nemen via mijn website. Bedankt voor de kans om mijn werk en onderzoek te bespreken!