Het verband tussen een schildklieraandoening en een hoog cholesterolgehalte is goed ingeburgerd.Iedereenbij wie lipidenproblemen zijn vastgesteld, moet de schildklier worden gecontroleerd, aangezien de behandeling van een schildklierprobleem de sleutel kan zijn tot het beheersen van cholesterol.
Wat minder bekend is, is dat cholesterolgeneesmiddelen ook de schildklieraandoening kunnen beïnvloeden. Hoewel sommige de opname van hypothyreoïdie negatief beïnvloeden, kan een categorie van lipidenverlagende medicijnen - statines -verminderenhet risico op een oogziekte van de schildklier bij mensen met de ziekte van Graves / hyperthyreoïdie.
De kracht van de schildklier
De schildklier kan worden gezien als een hoofdregulator van het lichaam. Schildklierhormonen moduleren onder meer het metabolisme van lipiden (zoals cholesterol) door hun mobilisatie en afbraak te stimuleren, en helpen bij de synthese van vetzuren in de lever.
Hypothyreoïdie (traag werkende schildklier) en hyperthyreoïdie (overactieve schildklier) kunnen daarom unieke effecten hebben op uw cholesterolprofiel. Voor sommige mensen kan het beheersen van deze effecten de sleutel zijn om abnormale lipiden onder controle te krijgen.
Hypothyreoïdie en lipiden
Mensen met hypothyreoïdie die een TSH hebben tussen 5 milli-internationale eenheden per liter (mIU / L) en 10 mIU / l hebben een significant hoger totaal cholesterol- en LDL-niveau dan degenen die geen schildklieraandoening hebben. Lipidenafwijkingen zijn meestal erger bij primaire hypothyreoïdie (hypothyreoïdie als gevolg van een gebrekkige werking van de schildklier) dan bij secundaire hypothyreoïdie (hypothyreoïdie als gevolg van een tekort aan hypofysehormonen die de schildklier stimuleren).
Aangenomen wordt dat de lipidenafwijkingen die bij hypothyreoïdie worden waargenomen, voornamelijk verband houden met een vermindering van de LDL-receptoractiviteit, met andere effecten die ook verband houden met het vetmetabolisme.
Schildkliervervanging met levothyroxine wordt meestal gebruikt om hypothyreoïdie (of gewoon een laag schildklierhormoon) te behandelen en kan voor sommige mensen alles zijn wat nodig is om het cholesterolgehalte onder controle te krijgen.
Volgens een studie uit 2017 wordt zelfs subklinische (borderline) hypothyreoïdie geassocieerd met lipidenafwijkingen, en behandeling met levothyroxine heeft ook in deze gevallen duidelijke voordelen op zowel het LDL- als het totale cholesterolgehalte.
Heel goed / Emily Roberts
Hyperthyreoïdie en lipiden
Hoewel het over het algemeen beter is om een lager LDL- en totaal cholesterolgehalte te hebben, zijn er momenten waarop een laag cholesterolgehalte misschien niet goed is. Een onverwachte verbetering van deze maatregelen kan in feite het begin van hyperthyreoïdie inluiden - een aandoening waarbij te hoge niveaus van schildklierhormoon betrokken zijn. Indien onopgemerkt en onbehandeld, kan deze schildklieraandoening leiden tot complicaties zoals oogaandoeningen, osteoporose, atriale fibrillatie (en mogelijk beroertes of hartfalen) en schildklierstorm.
Hyperthyreoïdie wordt behandeld door het niveau van schildklierhormoon in het lichaam te verlagen, hetzij door medicijnen, radioactieve ablatie van de schildklier of een operatie.
Interessant is dat, hoewel hyperthyreoïdie kan leiden tot een laag cholesterolgehalte, een hoog cholesterolgehalte een risicofactor lijkt te zijn voor de ontwikkeling van de ziekte van Graves - een bepaald type hyperthyreoïdie.
Complicaties
Abnormale lipiden als gevolg van hypothyreoïdie kunnen het risico op hartaandoeningen (atherosclerose, coronaire hartziekte, beroerte, perifere vaatziekte) en mogelijk sterfte verhogen. Zelfs subklinische of borderline hypothyreoïdie wordt in verband gebracht met een verhoogd risico op hartaandoeningen en een verhoogd risico op overlijden door alle oorzaken samen.
Hoewel de combinatie van hypothyreoïdie en verhoogd cholesterol duidelijk verband houdt met hartaandoeningen, bleek uit een studie uit 2018 dat alleen subklinische hypothyreoïdie geassocieerd is met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten en sterfte door alle oorzaken.
Sommige aandoeningen die verband houden met onbehandelde subklinische hypothyreoïdie omvatten coronaire hartziekte, cerebrovasculaire ziekte (zoals beroertes), perifere vaatziekte, gedilateerde cardiomyopathie, hartfalen, atriumfibrilleren, bloedstolsels (diepe veneuze trombose en longembolieën) en chronische nierziekte.
Het effect van behandeling met hypothyreoïdie
In een grote studie uit 2014 gepubliceerd inJAMA Interne geneeskunde,60 procent van de mensen met een nieuwe diagnose van hypothyreoïdie en hyperlipidemie had een oplossing voor hun verhoogde cholesterolwaarden zodra hun schildklierfunctie was hersteld. Van degenen die werden behandeld met levothyroxine, had 75 procent geen lipidenverlagende medicijnen nodig binnen een jaar na behandeling met hypothyreoïdie. Dit percentage kan nog hoger zijn, aangezien niet bij iedereen in de studie het cholesterolgehalte opnieuw werd gecontroleerd na het herstel van hun schildklierfunctie.
Uit de effecten van schildkliervervanging op lipiden kan worden afgeleid dat de behandeling van hypothyreoïdie hoogstwaarschijnlijk het risico op hart- en vaatziekten verlaagt.Er is aanvullend bewijs dat dit waar is, aangezien is aangetoond dat levothyroxine positieve effecten heeft op de intimale dikte van de halsslagader (een indirecte maatstaf voor het risico op hart- en vaatziekten).
Vanwege dit bewijs hebben professionele verenigingen zoals de American Association of Clinical Endocrinologists aanbevelingen gedaan aan alle artsen die zorgen voor mensen met lipidenafwijkingen.
Iedereen met een nieuwe diagnose van hyperlipidemie moet worden gescreend op hypothyreoïdievoordatlipidenverlagende medicijnen worden aanbevolen. Als de diagnose hypothyreoïdie wordt gesteld, moet u worden gecontroleerd om te zien of levothyroxinetherapie het cholesterolgehalte verbetert.
In sommige gevallen blijft het cholesterolgehalte ondanks de behandeling hoog, en als levensstijlmaatregelen zoals dieet, gewichtsverlies en lichaamsbeweging niet effectief zijn, kunnen cholesterolverlagende medicijnen worden overwogen.
Merk op dat levothyroxine de effectiviteit van statines, ezetimibe en PCSK9-remmers lijkt te verbeteren - allemaal opties om de lipideniveaus te verlagen.
Gemiste kansen voor cholesterolbehandeling
Een lipidenpanel is een test die de meeste artsen gebruiken om cholesterolafwijkingen te evalueren en wordt aanbevolen voor iedereen vanaf 20 jaar (of eerder als er een familiegeschiedenis of andere risicofactoren zijn). Dit panel test totaal cholesterol, LDL ("slecht" cholesterol), HDL ("goed cholesterol", of in wezen het molecuul dat LDL uit het lichaam verwijdert) en triglyceriden.
Als LDL of triglyceriden verhoogd zijn, kan cholesterolmedicatie nodig zijn, maar het niveau waarop dit wordt aanbevolen, hangt af van verschillende factoren, waaronder andere risicofactoren voor hartaandoeningen. Een van de statines kan bijvoorbeeld worden aanbevolen voor een persoon met een LDL van 100 om hartaandoeningen te verminderen als er andere risicofactoren aanwezig zijn.
Maar gezien het bovenstaande moet ook rekening worden gehouden met de aanwezigheid van een schildklieraandoening. Helaas hebben veel mensen een niet-gediagnosticeerde hypothyreoïdie en veel te weinig artsen controleren mensen met een hoog cholesterolgehalte op schildklieraandoeningen.
Het symptoom behandelen, niet de oorzaak
In plaats van een behandelplan te volgen waarin levothyroxine is opgenomen, lijkt het erop dat veel mensen van wie het hoge cholesterolgehalte kan worden verholpen door alleen hun schildklieraandoening te behandelen, uitsluitend cholesterolverlagende medicijnen gebruiken.
Cholesterolbehandelingen en schildklieraandoeningen
Net zoals schildkliermedicijnen cholesterol kunnen beïnvloeden, kunnen cholesterolbehandelingen de schildklieraandoening en / of de werkzaamheid van schildkliermedicijnen op verschillende manieren beïnvloeden:
- Absorptie: Galzuurharsen zoals Questran (colestyramine), Colestid (colestipol) en Welchol (colesevelam) kunnen binden aan levothyroxine, waardoor de absorptie ervan volledig wordt voorkomen. Deze geneesmiddelen moeten minstens vier uur na inname van levothyroxine worden ingenomen.
- Spierpijn: dit is een veel voorkomende bijwerking van cholesterolmedicijnen die bekend staan als statines, zoals Lipitor (atorvastatine) en Pravachol (pravastatine), evenals PCSK9-remmers zoals Repatha (evolocumab). Mensen met hypothyreoïdie hebben meer kans op spierpijn bij deze medicijnen dan mensen zonder schildklieraandoening. De incidentie van spierpijn is hoger met Zocor (simvastatine) en lager met Pravachol en Lescol (fluvastatine).
- Blozen en andere symptomen van hyperthyreoïdie: Niacine kan worden gebruikt voor mensen met een laag HDL-niveau. De bijwerkingen, zoals blozen, kunnen de symptomen van hyperthyreoïdie sterk nabootsen. Dit kan belangrijk zijn voor mensen met hyperthyreoïdie, maar ook voor mensen met hypothyreoïdie, die zich misschien afvragen of hun dosis levothyroxine te hoog is.
- Oogziekte van de schildklier: aan de positieve kant bleek uit een studie uit 2018 dat de behandeling van hoog cholesterol met statinegeneesmiddelen het risico op Grave's orbitopathie (oogsymptomen, zoals uitpuilen en meer) verminderde.
Leefstijlmaatregelen die beide voorwaarden ten goede komen
Er zijn verschillende levensstijlmaatregelen die zowel kunnen helpen bij het verlagen van cholesterol als bij het verminderen van de symptomen die vaak voorkomen bij schildklieraandoeningen.
- Dieet en gewichtsverlies: Gewichtsverlies kan een uitdaging zijn bij schildklieraandoeningen, maar zelfs kleine gewichtsverminderingen kunnen het LDL-cholesterolgehalte verlagen. Bovendien kan een ontstekingsremmend dieet de ontsteking verminderen die gepaard gaat met auto-immuunziekten van de schildklier, terwijl het ook het cholesterol verlaagt.
- Oefening: Regelmatige lichaamsbeweging kan het energieniveau verbeteren met hypothyreoïdie, de botdichtheid helpen behouden bij hyperthyreoïdie en het goede (HDL) cholesterolgehalte verhogen.
- Stoppen met roken: Roken is schadelijk voor de schildklier en verhoogt het risico op complicaties van schildklieraandoeningen. Het vergroot ook het risico op atherosclerose (hartaandoeningen, beroertes en meer) gerelateerd aan een hoog cholesterolgehalte.
Een woord van Verywell
Als u onlangs bent gediagnosticeerd met een hoog cholesterolgehalte of andere lipidenafwijkingen en u geen schildklieraandoening heeft, moet u uw arts onmiddellijk laten screenen op hypothyreoïdie, vooral voordat u cholesterolmedicatie gaat gebruiken. Dit kan gedaan worden met een eenvoudige bloedtest. Mogelijk moet u uw eigen advocaat zijn en de test aanvragen, aangezien deJAMA Interne geneeskundehierboven vermeld onderzoek wees uit dat slechts ongeveer 50 procent van de mensen met nieuw gediagnosticeerde hyperlipidemie voldoende werd gescreend op schildklieraandoeningen. Evenzo, als uw cholesterolgehalte plotseling verbetert zonder duidelijke reden, moeten bloedtesten worden uitgevoerd om te controleren op hyperthyreoïdie.
