Wat is dacryocystitis (traanbuisinfectie)?

Dacryocystitis verwijst naar een infectie van de traanzakjes, die deel uitmaken van het traanafvoersysteem in het oog. Tranen lopen uit elk oog via kleine kanalen (afvoerkanalen), een traanzak en een traankanaal. Drainagekanalen bevinden zich in de binnenhoek van elk boven- en onderooglid en voeren tranen af ​​die het vooroppervlak van het oog hebben gespoeld. Deze kanalen lopen leeg in de traanzak, ook wel de traanzak genoemd, waardoor de tranen in het traankanaal (nasolacrimale kanaal) en vervolgens in de neus terechtkomen.

De gebruikelijke oorzaak van dacryocystitis is een verstopping in het traankanaal en een back-up van tranen in de traanzak. De traanzak kan ontstoken raken en opzwellen, wat resulteert in dacryocystitis. Deze aandoening veroorzaakt vaak tranende ogen, roodheid en oogafscheiding.

Hoe tranen worden geproduceerd

Tranen worden geproduceerd door de traanklieren aan het bovenste ooglid, boven de ogen. Wanneer mensen knipperen, verspreiden de tranen zich over het ooggebied, waardoor het vochtig blijft en het licht wordt gefocust voor een helder zicht. Tranen lopen dan weg in de puncta, kleine gaatjes in de boven- en onderoogleden. Ze gaan dan door de afvoerkanalen en in de traanzak. Daarna stromen de tranen door het nasolacrimale kanaal en in de neusholte.Er wordt geschat dat een persoon elk jaar 15 tot 30 liter tranen produceert.

Wanneer dit afvoersysteem geheel of gedeeltelijk geblokkeerd is, kunnen tranen niet worden afgevoerd met als gevolg een infectie.

Soorten dacryocystitis

Traanbuisinfectie kan worden geclassificeerd als acuut, chronisch, aangeboren of verworven. Acuut en chronisch verwijzen naar de duur van de symptomen, terwijl aangeboren en verworven verwijzen naar het begin en de oorzaak van de aandoening.

Elk type dacryocystitis heeft verschillende kenmerken:

• Acuut: Acute dacryocystitis treedt op wanneer er overmatige bacteriegroei in het ooggebied is en het de traanzak blokkeert. Het duurt meestal minder dan drie maanden. In de Verenigde Staten zijn de meest voorkomende bacteriën die verband houden met acute dacryocystitisStafylokokkenen Streptococcus, gevolgd doorHaemophilus influenza enPseudomonas aeruginosa, die ook verband houden met conjunctivitis. Deze vorm van dacryocystitis verdwijnt meestal met systemische antibiotica.
• Chronisch: chronische dacryocystitis duurt lang en de chronische obstructie is in dit geval te wijten aan een systemische ziekte, herhaalde infectie, dacryolieten en chronisch ontstekingsresten van het nasolacrimale systeem. Het presenteert meestal met minder ontstekingsverschijnselen. Mensen met Wegener-granulomatose, sarcoïdose en lupus hebben een grotere kans om dit type dacryocystitis te ontwikkelen. Chirurgische therapie om de onderliggende oorzaak te behandelen is nodig.
• Aangeboren: het komt vaak voor wanneer er een obstructie is van de klep van Hasner, gelegen aan het distale deel van het nasolacrimale kanaal. Als het vruchtwater een paar dagen na de bevalling niet uit het nasolacrimale systeem wordt verwijderd, kan het etterig worden en tot aangeboren dacryocystitis leiden.
• Verworven: dit type dacryocystitis is vaak het gevolg van herhaald trauma, operaties, medicijnen en neoplasmata.

Wie krijgt dacryocystitis?

Hoewel dacryocystitis op elke leeftijd kan voorkomen, komt het vaker voor bij pasgeborenen en volwassenen ouder dan 40. Congenitale dacryocystitis is een veelvoorkomend pediatrisch probleem en komt voor bij 1,2% tot 20% van de pasgeborenen. De meeste gevallen verdwijnen echter weer. vóór het eerste jaar.

Volwassenen ouder dan 40 jaar hebben een grotere kans op het ontwikkelen van acute dacryocystitis. Oudere leeftijd leidt tot vernauwing van de punctuele openingen, waardoor de traanafvoer wordt vertraagd en het risico op obstructie van de traankanalen toeneemt. Bij volwassenen worden vrouwen vaker getroffen dan mannen, en blanken worden vaker getroffen dan Afro-Amerikanen.

Symptomen

De symptomen van dacryocystitis zijn vaak mild, maar in ernstige gevallen kan het koorts veroorzaken. Een abces (een verzameling pus) kan zich vormen en door de huid scheuren.

De symptomen van acute en chronische dacryocystitis zijn echter verschillend.

Acuut

Acute dacryocystitis zal vaak plotselinge symptomen hebben en deze kunnen gedurende enkele uren tot meerdere dagen optreden.

Symptomen verschijnen vaak boven de mediale ooghoek (het punt waar de bovenste en onderste oogleden samenkomen) en het gebied boven de traanzakken, en ze omvatten:

• Pijn
• Roodheid, die zich kan uitstrekken tot de brug van de neus
• Zwelling
• Purulente afscheiding
• Scheuren

Chronisch

De meest voorkomende symptomen van chronische dacryocystitis zijn overmatig scheuren en afscheiding.Mensen met dit soort dacryocystitis kunnen ook veranderingen in de gezichtsscherpte opmerken als gevolg van de productie van traanfilm.

Complicaties

De verstopte traankanalen zijn gemakkelijk te behandelen en de symptomen verbeteren in de meeste gevallen met behandeling. Hoewel het ongebruikelijk is, kunnen sommige gevallen van acute dacryocystitis tot complicaties leiden, waaronder:

• Traan fistels
• Traanzakabcessen
• Meningitis
• Caverneuze sinustrombose
• Zicht verlies

De gevolgen van deze complicaties kunnen verwoestend zijn, dus een snelle verwijzing naar een oogarts voor evaluatie is belangrijk.

Oorzaken en risicofactoren

Oorzaken

Dacryocystitis wordt veroorzaakt door een verstopt traankanaal, tranen raken in de zak vast en vormen een plas. Bacteriën kunnen dan beginnen te groeien in de traanpoel en een infectie veroorzaken. Zowel de opgesloten tranen als de infectie veroorzaken zwelling en irritatie.

Risicofactoren

Sommige factoren vergroten de kans dat een persoon dacryocystitis ontwikkelt:

• Vrouwtjes lopen een groter risico vanwege hun smallere kanaaldiameter in vergelijking met mannetjes
• Oudere leeftijd leidt tot vernauwing van de punctuele openingen, waardoor de traanafvoer wordt vertraagd
• Dacryoliths, een verzameling afgeworpen epitheelcellen, lipiden en amorf afval in het nasolacrimale systeem
• Afwijking van het neustussenschot, rhinitis en hypertrofie van de neusschelpen
• Schade aan het nasolacrimale systeem als gevolg van trauma van het nasoethmoïde gebied of endoscopische / endonasale procedures
• Neoplasma in het nasolacrimale systeem
• Systemische ziekte zoals Wegener's granulomatose, sarcoïdose en lupus, of traanzaktumoren
• Medicijnen zoals timolol, pilocarpine, idoxuridine en trifluridine

Diagnose

De diagnose van dacryocystitis is voornamelijk gebaseerd op anamnese en lichamelijk onderzoek. Een oogspecialist kan aanvullende tests aanvragen om andere aandoeningen uit te sluiten en de diagnose te bevestigen.

Er zullen verschillende tests en examens worden gebruikt om de verschillende soorten dacryocystitis te diagnosticeren.

Labotests

Mensen met chronische gevallen van dacryocystitis hebben serologische tests nodig, aangezien systemische aandoeningen worden vermoed. Antineutrofiele cytoplasmatische antilichaamtesten (ANCA) kunnen bijvoorbeeld nuttig zijn om te testen op Wegener-granulomatose, terwijl antinucleaire antilichaamtesten (ANA) en dubbele -strenged DNA (dsDNA) kan worden gebruikt als lupus wordt vermoed.

In acute gevallen kan een Crigler-massage worden uitgevoerd om een ​​monster voor kweek en gramkleuring te verkrijgen.

Oogexamen

Tijdens een oogonderzoek zal uw arts de traanproductie meten, evenals de positie en functie van de oogleden en ooglidspieren. Ze zullen ook een irrigatietest uitvoeren om te bepalen of de traankanalen inderdaad verstopt zijn.

In beeld brengen

Beeldvorming is doorgaans niet nodig voor de diagnose, tenzij er verdenking ontstaat op basis van geschiedenis en lichamelijk (de patiënt heeft bijvoorbeeld bloederige tranen). Het kan ook worden aanbevolen voor mensen die acuut toxisch zijn of visuele veranderingen ervaren, samen met bloedonderzoek. CT-scans kunnen worden gemaakt in geval van orbitale cellulitis of uitgebreide infectie. Dacryocystografie of plain film dacrosystogram (DCG) kan worden uitgevoerd wanneer anatomische afwijkingen worden vermoed. Nasale endoscopie wordt gebruikt om problemen zoals septumafwijking of inferieure vleesvernauwing uit te sluiten.

Differentiële diagnose

Sommige ziekten die vergelijkbare symptomen hebben als dacryocystitis zijn:

• Acute ethmoid sinusitis
• Geïnfecteerde talgcysten
• Cellulitis
• Ooglidcorrectie
• Punctale ectropion
• Allergische rhinitis
• Traanzak of sinonasale tumor

Behandeling

De behandeling is gericht op het corrigeren van de onderliggende oorzaak van dacryocystitis. Het is doorgaans conservatiever bij kinderen aangezien aangeboren dacryocystitis doorgaans verdwijnt op de leeftijd van 1 jaar. De behandelingsopties zullen ook verschillen per type dacryocystitis.

Huismiddeltjes

Sommige huismiddeltjes kunnen helpen om de symptomen te verlichten en acute dacryocystitis te behandelen:

• Warm kompres: Leg een washandje onder warm water en veeg de etter uit je oog. Plaats het washandje voorzichtig gedurende vijf minuten over het oog. Het verlicht de pijn en maakt de Crigler-massage effectiever.
• Crigler-massage: na het verwijderen van het warme kompres, plaatst u uw wijsvinger op de ooghoek en drukt u er voorzichtig op. Het is normaal dat er wat etter of vloeistof uit het oog komt. Veeg het af en was uw handen.

Medicatie

Antibiotica worden voorgeschreven voor sommige gevallen van acute dacryocystitis. Orale antibiotica kunnen de aandoening snel behandelen. Een ernstige infectie vereist initiële IV-antibiotica en observatie in het ziekenhuis.

Als een persoon met acute dacryocystitis verergerende symptomen heeft, zelfs met orale antibiotica of tekenen vertoont van orbitale cellulitis, kunnen ze IV-antibiotica krijgen.

Chirurgische procedures

Chirurgie wordt meestal gebruikt om chronische gevallen van dacryocystitis te behandelen. Er zijn verschillende soorten operaties en de patiënt moet de beste opties met de arts bespreken:

• Nasolacrimale sondering: het gaat om het voeren van een sonde in de traanzak en naar beneden door het nasolacrimale kanaal om de obstructie aan het onderste uiteinde van het kanaal te openen. In 70% van de gevallen is het succesvol om het probleem te behandelen.
• Ballondacryoplastiek: een dunne katheter met een kleine ballon wordt door de neus ingebracht. Wanneer het het traankanaal bereikt, blaast de arts de ballon meerdere keren totdat de blokkering is verdwenen.
• Nasolacrimale intubatie of stenting: een dunne buis of stent wordt door de puncta naar de neus ingebracht. De buis zal de verstopping stoppen en de tranen afvoeren.
• Dacryocystorhinostomie: deze procedure creëert een nieuwe doorgang tussen de traanbuiszak en de neus, waarbij de blokkering wordt omzeild en de tranen weer normaal kunnen wegvloeien Dacryocystorhinostomie wordt uitgevoerd als andere vormen van chirurgische therapie falen.