Heeft u het longontstekingsvaccin nodig?

sladic / Getty Images

Longontsteking veroorzaakt elk jaar meer dan 50.000 sterfgevallen in de VS en is goed voor meer dan 400.000 bezoeken aan spoedeisende hulp, volgens een rapport van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC).

In de afgelopen jaren heeft het toegenomen gebruik van vaccins tegen longontsteking, vooral onder ouderen, geleid tot een daling van het aantal sterfgevallen met 8 procent sinds 1999. Dat gezegd hebbende, is slechts ongeveer 65 procent van de mensen met een hoog risico op de juiste manier gevaccineerd.

In veel gevallen weten mensen niet zeker of ze het vaccin nodig hebben of welk type longontsteking het moet voorkomen. Anderen weten niet eens dat er een vaccin bestaat.

Hoe longontsteking optreedt

Soorten longontsteking

Longontsteking wordt gedefinieerd als de ontsteking van de luchtzakjes van de longen die zich met vloeistof kunnen vullen en leiden tot ademhalingsmoeilijkheden, koorts, koude rillingen en hoesten met pus of slijm. Longontsteking wordt meestal veroorzaakt door ziektekiemen, maar kan zich ook ontwikkelen als u voedsel of vloeistof in de longen inademt (aspiratiepneumonie) of als u in het ziekenhuis een geneesmiddelresistente bacterie opneemt (in het ziekenhuis opgelopen longontsteking).

Het meest voorkomende type is bekend als door de gemeenschap verworven longontsteking, waarbij een besmetting zoals een bacterie, virus of schimmel wordt verspreid buiten een zorginstelling. Hiervan zijn bacteriën verreweg de meest voorkomende oorzaak.

Bacteriële longontsteking wordt meestal verspreid door ademhalingsdruppels die worden verneveld zodra een persoon hoest of niest. Het merendeel wordt veroorzaakt doorStreptococcus pneumoniae, een bacterie met meer dan 90 verschillende serotypen, waarvan er 10 verantwoordelijk zijn voor het merendeel van de aan longontsteking gerelateerde complicaties.

Hoewel bacteriële longontsteking voornamelijk de luchtwegen aantast, kan het een ernstige ziekte veroorzaken als het zich in de bloedbaan verspreidt. Als dit gebeurt, kan het het bloed infecteren (pneumokokkenbacteriëmie / sepsis) en een ontsteking veroorzaken van de vliezen rond de hersenen en het ruggenmerg (pneumokokkenmeningitis). Het risico op overlijden bij mensen met invasieve longontsteking ligt tussen de vijf en zeven procent en kan zelfs hoger zijn bij ouderen.

Soorten longontsteking vaccin

Er zijn twee vaccins die bescherming kunnen bieden tegenStreptococcus pneumoniae​Ze kunnen andere soorten bacteriële longontsteking (zoals die veroorzaakt doorChlamydophila pneumoniaeofMycoplasma pneumoniae)of elk geassocieerd met een schimmel of virus.

De twee door de FDA goedgekeurde vaccins immuniseren een persoon tegen de specifieke serotypen die het meest waarschijnlijk ziekte en invasieve ziekten veroorzaken. Zij zijn:

• PCV13, op de markt gebracht onder de naam Prevnar 13, die 13 van de meest ernstige soorten voorkomtS. pneumoniae
• PPSV23, op de markt gebracht onder de naam Pneumovax 23, die beschermt tegen nog eens 23S. pneumoniaeserotypen

Geen van beide vaccins is gemaakt van een levende of hele bacterie, maar eerder van delen van de bacteriële schaal. Hoewel deze componenten geen ziekte kunnen veroorzaken, herkent het immuunsysteem ze als bedreigingen en triggert het een afweerreactie op dezelfde manier als bij een echte bacterie.

Het PVC13-vaccin wordt intramusculair toegediend in de deltaspier van de bovenarm of de vastus lateralis-spier van de externe dij. De PPSV23-injectie kan intramusculair of subcutaan (in de huid) worden toegediend.

Wie heeft vaccinatie nodig?

Vaccinatie tegen longontsteking wordt niet voor iedereen aanbevolen. De vaccins worden voornamelijk gebruikt bij personen met een verhoogd risico op ernstige ziekte. Waaronder:

• Zuigelingen en kinderen als onderdeel van hun routinematige vaccinatieschema
• Personen ouder dan 65 jaar
• Personen met een gecompromitteerd of verzwakt immuunsysteem, inclusief mensen met chronische ziekten zoals HIV, hartaandoeningen, leveraandoeningen, nierfalen en diabetes
• Ontvangers van orgaantransplantaties en persoon die chemotherapie ondergaan, die beide het immuunsysteem hebben verzwakt en zijn blootgesteld aan immuunonderdrukkende medicijnen
• Personen met chronische aandoeningen van de luchtwegen, zoals astma, emfyseem, chronische obstructieve longziekte (COPD)
• Personen die roken (met een onderliggend risico op longinfectie) of zware drinkers zijn (met een grotere kans op een onderdrukt immuunsysteem)
• Personen die herstellen van een operatie of een ernstige ziekte

Vaccinatie wordt momenteel niet aanbevolen voor gezonde personen tussen 18 en 64 jaar. Hetzelfde geldt voor iedereen die eerder een allergische reactie op het vaccin heeft gehad of een bekende allergie heeft voor een van de componenten van het vaccin.

Aanbevelingen voor vaccinatie

Vaccinatie tegen longontsteking is een routineonderdeel van het immunisatieschema van een kind. Hier zijn aanbevelingen voor welke vaccins volgens de CDC aan welke populaties moeten worden gegeven:

PCV13

• Alle kinderen jonger dan twee jaar
• Mensen van twee jaar of ouder met bepaalde medische aandoeningen

Volwassenen van 65 jaar of ouder kunnen ook met hun arts bespreken of ze PCV13 willen krijgen.

PPSV23

• Alle volwassenen van 65 jaar of ouder
• Mensen van twee tot en met 64 jaar oud met bepaalde medische aandoeningen
• Volwassenen van 19 t / m 64 jaar die sigaretten roken

Indien gebruikt zoals aanbevolen, zouden de vaccins u levenslange bescherming moeten bieden. Bij degenen die de cursus niet hebben voltooid, kan een booster-injectie worden aanbevolen. Sommige artsen zullen hun patiënten ook routinematig een boosterschot aanbieden vijf tot tien jaar na de eerste serie.

Bijwerkingen

Bijwerkingen van beide vaccins zijn meestal mild en verdwijnen vanzelf binnen een of meerdere dagen. De meeste houden verband met ongemak op de injectieplaats of manifesteren zich met milde, griepachtige symptomen. Een van de meest voorkomende symptomen:

• Vermoeidheid
• Hoofdpijn
• Lichte koorts
• Spierpijn (myalgie)
• Gewrichtspijn (artralgie)
• Pijn, roodheid, zwelling of gevoeligheid op de injectieplaats
• Rillingen
• Slaperigheid

Minder vaak kunnen diarree, braken of huiduitslag optreden.

In het geval van een ernstigere reactie - waaronder netelroos, blaren, ademhalingsbeperking, zwelling van het gezicht, zwelling van de tong, verwardheid of toevallen - bel 911 of ga onmiddellijk naar de dichtstbijzijnde eerste hulpafdeling. Hoewel zeldzaam, kan een allergische reactie over het hele lichaam (anafylaxie) optreden die, indien onbehandeld, kan leiden tot shock, coma en zelfs de dood.