Endometriose is een aandoening waarbij het slijmvlies van de baarmoeder, het endometrium genaamd, buiten de baarmoeder groeit, vaak tot in de eileiders, eierstokken en bekkenwand. Bijna de helft van de vrouwen met endometriose zal chronische bekkenpijn hebben, terwijl ongeveer 70 procent pijn zal hebben tijdens hun menstruatie (dysmenorroe). Onvruchtbaarheid komt ook vaak voor, bij wel één op de twee vrouwen met de aandoening.
Niemand kent momenteel de exacte oorzaak van endometriose. Er wordt aangenomen dat genetica, milieu en levensstijl een grote rol spelen. Er zijn ook bepaalde risicofactoren die uw kans op het ontwikkelen van endometriose kunnen vergroten, hoewel ze meestal niet kunnen worden gewijzigd (zoals uw leeftijd of familiegeschiedenis).
Het is onduidelijk wat er kan worden gedaan om uw persoonlijk risico te verminderen, behalve om regelmatig te sporten en in het algemeen een optimale gezondheid te behouden. Als u dit wel doet, kunnen hoge oestrogeenspiegels die bijdragen aan de ernst en frequentie van de symptomen, afnemen.
Heel goed / Nusha Ashjaee
Algemene oorzaken
Volgens een studie uit 2016 in deLancet, wordt aangenomen dat wereldwijd meer dan 10 miljoen vrouwen door endometriose zijn getroffen. Het komt het meest voor bij vrouwen in de leeftijd van 30 en 40 jaar, maar kan optreden bij meisjes vanaf 10 jaar.
Theorieën
Hoewel het niet precies duidelijk is wat endometriose veroorzaakt, zijn er verschillende theorieën die proberen uit te leggen waarom endometriose optreedt en waarom sommige vrouwen worden getroffen en andere niet.
Retrograde menstruatie
Misschien is de oudste hypothese de theorie van retrograde menstruatie. Het suggereert dat sommige van de cellen en weefsels van de menstruatie van een vrouw terug kunnen stromen door de eileiders en in de peritoneale holte (de ruimte in de buik die de buikorganen bevat).
Als dit gebeurt, wordt aangenomen dat de cellen zichzelf kunnen implanteren en "ankers" kunnen vestigen waarop endometriumweefsels uit de baarmoeder hun uitwendige invasie kunnen beginnen. Retrograde menstruatie kan het ontstaan van endometriose echter niet volledig verklaren, aangezien endometriose zich kan ontwikkelen bij prepuberale meisjes.
Inductietheorie
Een andere theorie stelt dat bepaalde hormonen of immuunfactoren onbedoeld bepaalde cellen van het peritoneum (de bekleding van de peritoneale holte) kunnen transformeren in endometriumcellen.
Genaamd deinductie theorie,de hypothese wordt ondersteund door dieronderzoek waarbij baarmoederweefsel geënt op het buikvlies van bavianen endometriose induceerde. Bij latere evaluatie van de weefsels bleek dat ze biologisch verschilden van de endometriale laesies die van nature voorkomen bij endometriose.
De theorie kan beter verklaren waarom prepuberale meisjes endometriose krijgen, en waarom bepaalde gevallen van endometriose van invloed zijn op verre organen zoals de hersenen, longen of huid. Het is nog onduidelijk welke factor of combinatie van factoren (zoals hormonen, auto-immuunziekten). ziekte, toxines, onder andere) kunnen fungeren als de "trigger" voor endometriale inductie.
Embryonale celtheorie
Een andere theorie, de zogenaamde embryonale celtransformatie theorie, suggereert dat het oestrogeen onbedoeld ongedifferentieerde embryonale cellen (cellen in een embryo die zich nog niet hebben gespecialiseerd) kan transformeren in endometriumcellen tijdens de puberteit.
Volgens de theorie kunnen resterende embryonale cellen in het zich ontwikkelende vrouwelijke voortplantingsstelsel (de zogenaamde mülleriaanse kanalen) na de geboorte blijven bestaan en onder invloed van oestrogeen tot endometriose worden geïnduceerd. Dit kan verklaren waarom sommige jongere meisjes endometriose krijgen, aangezien de puberteit meestal begint bij meisjes tussen de acht en veertien jaar.
Waar de theorie tekort schiet, is in gevallen waarin endometriose zich ontwikkelt buiten het vrouwelijke voortplantingsstelsel. Sommige wetenschappers geloven dat dit gebeurt wanneer losgeraakte endometriumcellen door het lymfestelsel naar verafgelegen delen van het lichaam worden getransporteerd, ongeveer op dezelfde manier als lymfoom en uitgezaaide kankers.
Genetica
De meeste wetenschappers zijn het erover eens dat genetica een grote rol speelt bij de ontwikkeling van endometriose. Alleen de statistieken bieden bewijs om dit te ondersteunen.
Volgens onderzoek uit Oostenrijk is het risico op endometriose van een vrouw zeven tot tien keer groter als ze een eerstegraads familielid (zoals een moeder of zus) heeft met endometriose.
Zelfs als u een familielid van de tweede of derde graad met endometriose heeft, kan uw risico toenemen.
Naast de overerving van genen, kan genetica ook indirect bijdragen door de hormoonproductie te beïnvloeden. Endometriose treedt vaak op in aanwezigheid van aanhoudend verhoogde oestrogeenspiegels Aromatase excess syndrome (AEX) is een extreem voorbeeld waarbij een hoge oestrogeenproductie gekoppeld is aan een specifieke genetische mutatie.
Aangenomen wordt dat endometriose niet wordt veroorzaakt door één, maar door meerdere genetische mutaties. Het kunnen somatische mutaties zijn (die optreden na de conceptie en niet kunnen worden geërfd), kiembaanmutaties (die worden doorgegeven aan het nageslacht) of een combinatie van beide.
Wetenschappers hebben een aantal genetische mutaties geïdentificeerd die nauw verband houden met endometriose, waaronder:
- 7p15.2, wat de ontwikkeling van de baarmoeder beïnvloedt
- GREB1 / FN1, dat helpt bij het reguleren van de oestrogeenproductie
- MUC16, verantwoordelijk voor het vormen van beschermende slijmlagen in de baarmoeder
- CDKN2BAS, dat tumorsuppressorgenen reguleert waarvan wordt aangenomen dat ze verband houden met endometriose
- VEZT, dat helpt bij het creëren van tumorsuppressorgenen
- WNT4, dat essentieel is voor de ontwikkeling van het vrouwelijke voortplantingsstelsel
Ondanks deze vroege bevindingen zijn er nog geen genetische of genomische tests die het risico op endometriose betrouwbaar kunnen identificeren of voorspellen.
Andere risicofactoren
Naast een familiaal risico zijn er een aantal andere kenmerken die typisch worden gezien bij vrouwen met endometriose. Al deze risico's (of een van deze) zijn niet nodig voor de ontwikkeling van endometriose. Het is echter niet verrassend wanneer een persoon met endometriose een of enkele van deze risicofactoren heeft.
Leeftijd
Endometriose treft vrouwen in de vruchtbare leeftijd, meestal tussen de 15 en 49 jaar. Hoewel het zich soms kan ontwikkelen vóór de eerste menstruatie van een meisje, treedt endometriose meestal enkele jaren na het begin van de menstruatie (menarche) op.
De meeste gevallen worden vastgesteld tussen de 25 en 35 jaar, de tijd in het leven waarin veel vrouwen proberen zwanger te raken. Bij veel van dergelijke vrouwen kan onvruchtbaarheid het eerste duidelijke teken zijn van endometriose (of degene die hen dwingt medische hulp in te roepen).
Schattingen suggereren dat tussen 20 procent en 50 procent van de vrouwen die voor onvruchtbaarheid worden behandeld, endometriose heeft, volgens een evaluatie uit 2010 van studies in deJournal of geassisteerde voortplanting en genetica.
Gewicht
Een lage body mass index (BMI) wordt al lang beschouwd als een belangrijke risicofactor voor de ontwikkeling van endometriose. (Dit is in strijd met veel gezondheidsstoornissen waarbij een hoge BMI bijdraagt aan het ziekterisico.)
Volgens een beoordeling uit 2017 met 11 klinische onderzoeken, was het risico op endometriose 31 procent minderbij vrouwen met een BMI van meer dan 40 (gedefinieerd als obesitas) dan bij vrouwen met een normaal gewicht (BMI van 18,5 tot 22,4). Zelfs in vergelijking met vrouwen met overgewicht hadden vrouwen met obesitas een lager algemeen risico op endometriose.
Menstruele kenmerken
Er zijn bepaalde kenmerken van de menstruatiecyclus die vaak voorkomen bij vrouwen met endometriose:
- Beginnen met je menstruatie vóór de leeftijd van 12 jaar
- Korte menstruatiecycli hebben, over het algemeen minder dan 27 dagen
- Zware periodes ervaren die langer dan zeven dagen duren
- Op oudere leeftijd door de menopauze gaan
Hoe langer u wordt blootgesteld aan oestrogeen (door de menstruatie vroeg of laat te beginnen), hoe groter uw risico op endometriose.
Hetzelfde geldt voor de ernst van menstruatiesymptomen, die vaak voorkomen bij hoge oestrogeenspiegels.
Baarmoederafwijkingen
Baarmoederafwijkingen kunnen het risico op endometriose vergroten door retrograde menstruatie te vergemakkelijken. Deze omvatten aandoeningen die de positie van de baarmoeder veranderen of de menstruatie belemmeren. Voorbeelden zijn:
- Vleesbomen
- Baarmoederpoliepen
- Retrograde baarmoeder (ook bekend als een gekantelde baarmoeder) waarbij de baarmoeder naar achteren buigt bij de baarmoederhals in plaats van naar voren
- Aangeboren misvormingen van de baarmoeder, waaronder cryptomenorroe (waarbij menstruatie optreedt maar niet kan worden gezien vanwege een aangeboren obstructie)
- Asynchrone vaginale contracties, waarbij de vagina abnormaal en / of excessief samentrekt tijdens de menstruatie
Zwangerschapskenmerken
Vrouwen die nooit zwanger zijn geweest, lopen een groter risico op endometriose.Het is onduidelijk of dit alleen een risicofactor is voor endometriose of dat het het gevolg is van onvruchtbaarheid dat bijna een op de twee vrouwen met de ziekte treft.
Aan de andere kant worden zwangerschap en borstvoeding geassocieerd met een verminderd risico op endometriose. Ze doen dit door de afwezigheid van menstruatieperioden te verlengen (postpartum amenorroe), waardoor het niveau van oestrogeen en andere hormonen (zoals oxytocine en gonadotropine-afgevende hormoon) geassocieerd met symptomen van endometriose.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, 'geneest' zwangerschap endometriose niet. Het kan tijdelijke verlichting bieden (vooral in combinatie met borstvoeding), maar het elimineert de onderliggende overgroei van het endometrium niet.
In sommige gevallen kan endometriose volledig verdwijnen met het begin van de menopauze (tenzij u oestrogeen gebruikt).
Abdominale chirurgie
Buikoperaties zoals een keizersnede (C-sectie) of hysterectomie kunnen soms endometriumweefsel verplaatsen. Alle resterende weefsels die niet door het immuunsysteem zijn vernietigd, kunnen zichzelf buiten de baarmoeder implanteren, wat leidt tot endometriose.
Een analyse uit 2013 uit Zweden concludeerde dat vrouwen die een keizersnede hadden met hun eerste kind 80 procent meer kans hadden om later met endometriose te worden gediagnosticeerd dan vrouwen die vaginaal werden bevallen.
Er werd geen risico gezien na twee of meer C-secties.
Milieu
Levensstijl speelt minder een rol bij de ontwikkeling van endometriose dan men zich zou kunnen voorstellen. Dit maakt het verkleinen van het risico des te uitdagender, aangezien er weinig aanpasbare factoren zijn die u kunt veranderen.
U kunt uw kansen wellicht verkleinen door de oestrogeenspiegels in uw lichaam te verlagen. Dit geldt met name als u bekende risicofactoren voor endometriose heeft, waaronder familiegeschiedenis, polymenorroe of cryptomenorroe.
Het Office of Women's Health in Washington, D.C. beveelt de volgende stappen aan om uw oestrogeenspiegels te verlagen en te normaliseren:
- Train regelmatig, idealiter meer dan vier uur per week.
- Verminder uw alcoholgebruik tot niet meer dan één drankje per dag.
- Verminder cafeïne, idealiter niet meer dan één cafeïnehoudende drank per dag.
- Vraag uw arts naar een lage dosis oestrogeen-anticonceptie, inclusief pillen, pleisters of intravaginale ringen.
-for-ibs.jpg)
