Een overzicht van Goiters

De voorwaardestrumawordt gebruikt om een ​​abnormaal vergrote schildklier te beschrijven. Een normale schildklier is van buitenaf niet zichtbaar. Bij struma wordt de schildklier zo groot dat u een zichtbare knobbel of bult in uw nek heeft. Aandoeningen die verband houden met hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie zijn de meest voorkomende oorzaken, hoewel struma soms voorkomt om redenen die geen verband houden met een onderliggende schildklieraandoening.

Symptomen

In sommige gevallen is een struma misschien niet zichtbaar en kan het helemaal geen symptomen veroorzaken. Als er symptomen aanwezig zijn, kunnen ze zijn:

• Een zichtbare knobbel of zwelling in de nek
• Een brok die zacht aanvoelt
• Een gevoel van volheid in de nek
• Een gevoel van druk op uw luchtpijp of slokdarm
• Moeite met slikken of het gevoel dat voedsel in uw keel blijft steken
• Kortademigheid of ademhalingsmoeilijkheden, vooral 's nachts
• Hoesten
• Heesheid
• Ongemak bij het dragen van coltruien, stropdassen en sjaals

Symptomen van hypothyreoïdie of hyperthyreoïdie kunnen ook gepaard gaan met het struma.

Oorzaken

Een struma kan om een ​​aantal redenen voorkomen, waaronder:

• Ziekte van Graves: deze auto-immuunziekte zorgt ervoor dat uw schildklier te veel schildklierstimulerend hormoon (TSH) aanmaakt, waardoor de schildklier opzwelt. De ziekte van Graves is de meest voorkomende oorzaak van hyperthyreoïdie.
• Hashimoto's thyroïditis: Hashimoto's thyroïditis is te wijten aan een ontsteking van de schildklier. Het is meestal tijdelijk en verdwijnt zodra de ontsteking is verdwenen.
• Schildklierknobbeltjes: vaste of met vloeistof gevulde knobbeltjes, knobbeltjes genaamd, kunnen zich aan een of beide zijden van uw schildklier ontwikkelen, wat resulteert in een algehele vergroting van de klier.
• Schildklierkanker: Bepaalde soorten schildklierkanker kunnen algemene zwelling van de klier veroorzaken. Deze omvatten infiltrerende papillaire schildklierkanker, lymfoom en anaplastische schildklierkanker.
• Zwangerschap: Humaan choriongonadotrofine (HCG), een hormoon dat tijdens de zwangerschap wordt aangemaakt, kan ervoor zorgen dat uw schildklier iets groter wordt. Dit lost vaak vanzelf op zodra de baby is geboren.
• Thyroiditis: Thyroiditis is een ontstekingsaandoening die pijn en zwelling in de schildklier en over- of onderproductie van thyroxine (het hormoon waarvan de afgifte wordt gestimuleerd door TSH) kan veroorzaken. Thyroiditis kan optreden in de postpartumperiode of als gevolg van een virale infectie.
• Jodiumtekort: Jodium is essentieel voor de productie van schildklierhormonen en een tekort aan jodium in de voeding kan resulteren in een vergrote schildklier. Jodiumtekort wordt vaak aangetroffen in ontwikkelingslanden, maar het is ongebruikelijk in de Verenigde Staten en andere landen waar jodium routinematig wordt toegevoegd aan keukenzout en ander voedsel.

Een struma staat bekend als eennodulair strumawanneer het wordt veroorzaakt door schildklierknobbeltjes en eendiffuus strumawanneer knobbeltjes niet aanwezig zijn.

Risicofactoren

Vrouwen zijn vatbaarder voor schildklieraandoeningen dan mannen en hebben daarom meer kans op het ontwikkelen van een struma. Goiters komen ook vaker voor na de leeftijd van 40 jaar.

Diagnose

Uw arts kan een struma visueel of handmatig detecteren tijdens een klinisch onderzoek. Om een ​​juiste diagnose te krijgen, kan ook het volgende nodig zijn:

• Bloedonderzoek: deze kunnen de niveaus van hormonen bepalen die door uw schildklier en hypofyse worden geproduceerd. Als uw schildklier onderactief is, zal het schildklierhormoonniveau laag zijn, terwijl uw TSH-niveau verhoogd zal zijn.
• Een antilichaamtest: sommige oorzaken van een struma zijn te wijten aan de aanwezigheid van abnormale antilichamen.
• Beeldvormingstests: echografieën kunnen de grootte van uw schildklier onthullen en of de klier knobbeltjes bevat die uw arts mogelijk niet heeft kunnen voelen. Op basis van die resultaten kan verdere beeldvorming nodig zijn, zoals computertomografie (CT) -scans of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI's).
• Een schildklierscan: voor deze test neemt u een pil met radioactief jodium. Je komt dan een paar uur later terug en een speciale camera maakt een beeld van je schildklier op een computerscherm.
• Een biopsie: als het struma knobbeltjes heeft, kunt u een biopsie met fijne naaldaspiratie ondergaan. In dit geval wordt echografie gebruikt om een ​​naald in uw schildklier te leiden om een ​​weefsel- of vloeistofmonster te verkrijgen dat moet worden getest op schildklierkanker.

Behandeling

Als u een kleine struma heeft zonder symptomen en geen andere onderliggende schildklieraandoening, kan uw arts periodieke controle zonder behandeling aanbevelen. In de meeste gevallen is behandeling echter noodzakelijk en afgestemd op de onderliggende oorzaak van het struma.

Behandelingen zijn onder meer:

• Schildklierhormoonvervangende geneesmiddelen: als uw struma wordt geassocieerd met hypothyreoïdie, kan behandeling met schildklierhormoonvervangende geneesmiddelen zoals Synthroid (levothyroxine) de groei van de klier vertragen of stoppen. Het mag uw struma echter niet doen krimpen.
• Antithyroid-geneesmiddelen: als uw struma wordt geassocieerd met hyperthyreoïdie als gevolg van de ziekte van Graves, kan uw arts propylthiouracil of tapazol (methimazol) voorschrijven. Deze medicijnen voorkomen dat de schildklier T3- en T4-hormonen aanmaakt en kunnen de vergroting van de klier vertragen of stoppen en het struma doen krimpen.
• Behandeling met radioactief jodium (RAI): Bij deze behandeling krijgt u een dosis radioactief jodium, waardoor de schildklier krimpt.
• Thyroidectomie: als uw struma blijft groeien tijdens de behandeling van de schildklier, de symptomen verzwakkend zijn of als u denkt dat de struma cosmetisch ongewenst is, zullen uw artsen waarschijnlijk een operatie aanbevelen om een ​​deel of de hele schildklier te verwijderen.

Herstelverhalen over thyreoïdectomie van 3 verschillende patiënten

• Jodiumvervanging: als uw struma te wijten is aan een jodiumtekort, krijgt u jodiumsuppletie. Dit zal de groei gewoonlijk vertragen of stoppen, en het kan de grootte van de struma enigszins verminderen, maar vaak niet volledig.

Een woord van Verywell

Hoewel struma's zich ongemakkelijk kunnen voelen en in sommige gevallen behoorlijk opvallen, zijn ze op zichzelf zelden gevaarlijk. Omdat ze echter meestal een teken zijn van een onderliggende schildklieraandoening, is het belangrijk om uw arts te bellen als u een zwelling aan de voorkant van uw nek opmerkt, zodat deze onmiddellijk kan worden beoordeeld.