Minimumwaarde is een ziektekostenverzekeringstermijn die tot stand is gekomen met de Affordable Care Act en wordt gebruikt om te meten of een door de werkgever gesponsord plan een uitgebreide ziektekostenverzekering biedt. De details zijn vastgelegd in de wet in sectie 26 US Code 36B , waarin de parameters voor premiebelastingkrediet (premiesubsidie) worden uiteengezet, samen met aanvullende IRS-voorschriften die in 2014 zijn gepubliceerd.
FG Trade / Getty ImagesMinimumwaarde is een concept dat van toepassing is op door de werkgever gesponsorde ziektekostenverzekeringen, en premiebelastingkredieten worden gebruikt om de kosten van individueel gekochte (ook wel niet door de werkgever gesponsorde of niet-groepsgebonden) ziektekostenverzekering te compenseren. Maar een persoon die in aanmerking komt voor een betaalbare, door de werkgever gesponsorde ziektekostenverzekering met een minimale waarde, komt niet in aanmerking voor premiebelastingverminderingen op de individuele markt, en zo zijn de twee concepten met elkaar verbonden. En grote werkgevers kunnen mogelijk boetes krijgen als de gezondheidsdekking die ze bieden, biedt geen minimumwaarde.
Ten eerste is het handig om een aantal vaak verwarde ACA-terminologie op te helderen: minimale waarde, minimale essentiële dekking en essentiële gezondheidsvoordelen zijn drie verschillende concepten. Deze drie termen kunnen niet door elkaar worden gebruikt - ze hebben allemaal specifieke definities en functies onder de ACA.
Minimale essentiële dekking versus essentiële gezondheidsvoordelen
Minimum essentiële dekking verwijst naar de dekking die een persoon nodig heeft om de individuele mandaatstraf van de ACA te vermijden. Washington, DC, Massachusetts, New Jersey, Californië en Rhode Island hebben hun eigen individuele mandaten en bijbehorende sancties, maar de federale boete werd vanaf 2019 verlaagd tot $ 0.
De minimale essentiële dekking hoeft niet noodzakelijk ACA-compatibel te zijn. Zo hoeven gezondheidsplannen met grootmoeder en grootvader niet volledig in overeenstemming te zijn met de ACA, maar worden ze beschouwd als een minimale essentiële dekking. En per definitie worden alle door de werkgever gesponsorde gezondheidsplannen beschouwd als een minimale essentiële dekking, zelfs als ze dat wel hebben. beperkte voordelen en bieden geen minimumwaarde.
Essentiële gezondheidsvoordelen daarentegen zijn een set van 10 basisvoordelen die alle individuele en kleine groepsplannen moeten dekken als ze ingangsdatums januari 2014 of later hebben (in de meeste staten betekent 'kleine groep' minder dan 50 werknemers, maar in Californië, Colorado, New York en Vermont betekent dit minder dan 100 werknemers.) De details van wat er precies onder elk essentieel gezondheidsvoordeel moet vallen, wordt bepaald op staatsniveau, volgens het benchmarkplan van elke staat.
Met uitzondering van preventieve zorg hoeven plannen voor grote groepen (wat betekent dat 50 of meer werknemers in de meeste staten of 100 of meer werknemers in Californië, Colorado, New York en Vermont) geen dekking bieden voor essentiële gezondheidsvoordelen, omdat er verschillende regels om te voldoen aan de ACA, afhankelijk van de grootte van het bedrijf. Maar als een groot groepsplan (met ingangsdatum januari 2014 of later) een essentieel gezondheidsvoordeel dekt, kan er geen levenslange of jaarlijkse limiet zijn voor het dollarbedrag dat het plan voor dat voordeel zal betalen.
Alle door de werkgever gesponsorde plannen worden beschouwd als een minimale essentiële dekking. De meeste door de werkgever gesponsorde plannen bieden een minimumwaarde en dekken de meeste essentiële gezondheidsvoordelen.
Het is echter mogelijk om een door de werkgever gesponsord plan te hebben dat als minimaal essentiële dekking wordt beschouwd, maar dat geen minimumwaarde biedt en / of niet de essentiële gezondheidsvoordelen dekt.
Minimale waarde
Wil een door de werkgever gesponsord gezondheidsplan een minimumwaarde bieden, dan moet het ten minste 60% van de totale gedekte kosten onder het plan betalen en moet het een "substantiële dekking" bieden voor intramurale zorg en doktersdiensten.
ACA-voorwaarden
Volgens de voorwaarden van de ACA - op grond van sectie 36B (c) (C) (ii) - zou een plan een minimumwaarde bieden zolang het ten minste 60% van de totale gedekte kosten betaalde zonder andere vereisten. er waren zorgen dat sommige grote werkgevers "magere" plannen hadden die niet veel bestreken, maar die nog steeds zouden voldoen aan de definitie van het bieden van minimumwaarde.
Daarom publiceerde de IRS in november 2014 Notice 2014-69, waarin de eis werd toegevoegd dat een door de werkgever gesponsord plan dekking moet bieden voor medische diensten en intramurale zorg om een minimale waarde te bieden.
Kleine groepsmarkt
Alle gezondheidsplannen (met ingangsdatum januari 2014 of later) die worden verkocht op de markt voor kleine groepen bieden een minimumwaarde, aangezien ze essentiële gezondheidsvoordelen moeten bevatten (intramurale en poliklinische zorg worden beide als essentiële gezondheidsvoordelen beschouwd) en aangezien plannen voor kleine groepen moeten actuariële waarden hebben van minimaal circa 60%.
Grote groepsmarkt
In de markt voor grote groepen kunnen werkgevers een door HHS ontwikkelde minimumwaardecalculator gebruiken om ervoor te zorgen dat de dekking die ze aanbieden ook daadwerkelijk een minimumwaarde oplevert.
Sancties
Waarom doet dit er allemaal toe? Het is belangrijk voor grote werkgevers, omdat ze, om de door de ACA opgelegde straf voor het werkgeversmandaat te vermijden, dekking moeten bieden die betaalbaar is en die minimale waarde biedt. Het is ook van belang voor individuen - als ze toegang hebben tot een door de werkgever gesponsord plan dat betaalbaar en dat biedt een minimale waarde, ze komen niet in aanmerking voor premiesubsidies bij de ziektekostenverzekeringsbeurs. Maar het is belangrijk om de gezinsprobleem te begrijpen in termen van hoe de betaalbaarheid wordt bepaald.
Voor grote werkgevers zijn er twee verschillende werkgeversboetes. De eerste is van toepassing op grote werkgevers die niet ten minste een of andere vorm van ziektekostenverzekering bieden aan ten minste 95% van hun voltijdse werknemers, en ten minste één van die fulltime werknemers koopt uiteindelijk een plan in de uitwisseling en komt in aanmerking voor een premiesubsidie.
De andere boete is van toepassing als de werkgeverdoetdekking bieden, maar het is niet betaalbaar en / of biedt geen minimumwaarde, en ten minste één fulltime werknemer krijgt uiteindelijk een premiesubsidie in de uitwisseling. De boetebedragen van de werkgeversmandaat worden geïndexeerd, dus ze worden elk jaar verhoogd.
Minimumwaarde en uw dekking
Als u uw ziektekostenverzekering via uw werkgever krijgt, is de kans groot dat deze een minimale waarde biedt. En als uw werkgever dekking biedt, maar u ervoor heeft gekozen om niet aan het plan deel te nemen, is de kans nog steeds groot dat het plan dat uw werkgever aanbiedt een minimumwaarde biedt.
Plannen voor kleine groepen (tenzij ze een grootvader of grootmoeder hebben, die steeds zeldzamer worden) bieden allemaal een minimale waarde vanwege de manier waarop ze moeten worden ontworpen om te voldoen aan de Affordable Care Act.
Grote werkgevers hebben de neiging om de dwangsom van het werkgeversmandaat te vermijden, en ze bieden doorgaans dekking die redelijk robuust is in een poging om een concurrerend arbeidsvoorwaardenpakket te creëren.
U kunt bij uw werkgever navragen of het gezondheidsplan dat zij u aanbieden, een minimumwaarde biedt. Als blijkt dat dit niet het geval is, hebt u de mogelijkheid om het af te wijzen en dekking aan te vragen bij de zorgverzekeringsbeurs in uw land, en kunt u premiesubsidies (en subsidies voor kostendeling) krijgen als u door uw inkomen in aanmerking komt voor hen.
Ter verduidelijking: u kunt het plan van uw werkgever weigeren en zich via de uitwisseling inschrijven voor een plan, ongeacht of het plan van uw werkgever een minimumwaarde biedt. Maar als het plan van uw werkgever een minimumwaarde biedt en als betaalbaar wordt beschouwd, komt u niet in aanmerking voor subsidies in de uitwisseling, ongeacht uw inkomen).
Wat is de familiale storing?
