Tekenen en symptomen van onderkoeling

De tekenen en symptomen van onderkoeling worden grofweg gedeeld door de ernst van de onderkoeling. Er is geen universele definitie van de ernstcategorieën, maar de meeste zorgverleners gebruiken mild, matig en ernstig, gedefinieerd door lichaamstemperatuur en bijbehorende symptomen.

Blootstelling aan koude kan langzaam optreden en iemand treffen voordat hij of zij zich realiseert dat er een probleem is. Als u niet op zoek bent naar de tekenen en symptomen van onderkoeling, kan het gemakkelijk zijn om over het hoofd te zien totdat het probleem aanzienlijk is geworden.

Het vermoeden van onderkoeling is bijna net zo belangrijk als het herkennen van de tekenen en symptomen. Het is net zo belangrijk om de omstandigheden te herkennen waaronder onderkoeling kan optreden en goed te letten op de mensen die aan die omstandigheden worden blootgesteld, inclusief uzelf.

Illustratie door Joshua Seong. © Verywell, 2018.

Milde onderkoeling

Terwijl het lichaam afkoelt, zal het stappen ondernemen om het warmteverlies te voorkomen. De eerste tekenen van onderkoeling treden op wanneer de huidtemperatuur (niet de kerntemperatuur van het lichaam) daalt tot onder het gemiddelde van ongeveer 95 graden wanneer gemeten over verschillende delen van het lichaam - wat bekend staat als de gemiddelde huidtemperatuur.

In dit vroege stadium wordt de bloedsomloop naar de huid verminderd, waardoor het bloed wegblijft van het koude oppervlak van het lichaam en de lichaamstemperatuur op peil blijft. De persoon merkt misschien dat de fijne motoriek (bijvoorbeeld sms'en op een telefoon) moeilijker wordt en begint te rillen. Rillingen komen van het lichaam dat energie verbruikt om warmte te creëren en is een mechanisme om het hoofd te bieden aan blootstelling aan kou.

Werkelijke onderkoeling treedt op wanneer de kerntemperatuur van het lichaam onder de 95 graden daalt. Oncontroleerbare rillingen zijn het eerste en meest voor de hand liggende teken van milde onderkoeling.

Tekenen van milde onderkoeling

• Oncontroleerbare rillingen
• Sociale terugtrekking, stil worden en niet-communicatief
• Moeite met concentreren
• Onhandige vingers. Als ze bijvoorbeeld meer heeft dan alleen problemen met sms'en, kan de patiënt nu haar telefoon laten vallen.
• Gevoel van ongemak of pijn

Als u wordt verwijderd of beschermd tegen de koude omgeving (bijv. Met dekens, droge kleding, warme chocolademelk), kan milde onderkoeling vrij gemakkelijk worden teruggedraaid. Als dit niet het geval is, zal de kerntemperatuur van het lichaam waarschijnlijk blijven dalen.

Matige / ernstige onderkoeling

Indien onbehandeld, kan milde onderkoeling verergeren en kan de lichaamstemperatuur onder de 90 graden dalen en matige onderkoeling worden. Het rillen stopt als het lichaam overschakelt van het gebruik van energie als warmtebron naar het besparen van energie bij blootstelling aan koude.

Tekenen van matige tot ernstige onderkoeling

• Geen rillingen
• Verwijde pupillen
• Verwarring
• Vermoeidheid
• Verlies van bewustzijn

Als u eenmaal matig onderkoeld raakt, moet de situatie worden aangepakt, anders blijft u verslechteren en krijgt u ernstige onderkoeling.

Als de kerntemperatuur van het lichaam onder de 83 graden daalt, zult u hoogstwaarschijnlijk bewusteloos zijn en niet reageren op de meeste prikkels. Vaak zijn diepe peesreflexen verminderd of afwezig, wat betekent dat u niet reageert op pogingen om wakker te worden.

Ernstige onderkoeling is een ernstig medisch noodgeval.

Patiënten met dit stadium van onderkoeling lopen een verhoogd risico op een plotselinge hartstilstand vanwege de prikkelbaarheid van hartspierweefsel bij lagere temperaturen. Zelfs het opwarmen vereist nauwlettend toezicht in het geval dat de patiënt een hartritmestoornis heeft.

Complicaties

Oudere patiënten, zeer jonge patiënten, patiënten met diabetes of problemen met de bloedsomloop en patiënten met een laag lichaamsvet zijn gevoeliger voor onderkoeling en de complicaties ervan in vergelijking met de rest van de bevolking.

Bevriezing

Bij temperaturen onder het vriespunt zorgt de reactie van het lichaam op onderkoeling ook voor een verhoogd risico op bevriezing. Bevriezing treedt op wanneer lichaamsweefsels bevriezen en kristalliseren. De meest distale delen van het lichaam zijn het meest vatbaar voor bevriezing (vingers, tenen, neus en oorlellen). Dit is waar het het moeilijkst is om weefsels te overspoelen met een constante stroom warm bloed.

In koude omgevingen is het eerste compensatiemechanisme dat het lichaam van een persoon zal gebruiken om warmteverlies te verminderen, het wegvoeren van bloed van het lichaamsoppervlak. Dit heeft het ongewenste effect dat die distale punten niet worden verwarmd. Bevriezende omgevingstemperaturen veroorzaken bevriezing in weefsels zonder vers, warm bloed om dit tegen te gaan.

Het is mogelijk om bevriezing te ontwikkelen zonder onderkoeling te ontwikkelen, maar de aanwezigheid van bevriezing is een aanwijzing dat de omgeving gevaarlijk koud is en onderkoeling mogelijk is.

Wanneer moet je een dokter zien?

De mildste onderkoeling kan zonder hulp van een zorgverlener worden behandeld. Gewoonlijk zal het lukken om de patiënt gewoon naar een warme, droge omgeving te verplaatsen.

Matige tot ernstige onderkoeling vereist tussenkomst van een zorgverlener. Bel altijd 911 voor een patiënt die in de war of bewusteloos is, zelfs als de oorzaak onbekend is.

Verplaats de patiënt tijdens het wachten op een ambulance naar een droge, warme omgeving. Verwijder natte kleren. Een droge patiënt met een dunne deken is beter dan een patiënt die is bedekt met meerdere lagen natte kleding.